Magic of love คาถาใจเสกนายให้มารักกัน

“แอ๊กซิโอ ~”
ฟึ่บ!!
ฉันกำลังร่ายคาถาเวทย์มนต์เรียกสิ่งของที่อยู่ในห้องนอนของฉันซึ่งมันคือไม้กวาดนั่นเอง -0- ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรแล้วนี่ T^T ฉันปรายตาไปมองหนังสือเวทย์มนต์ที่อยู่ในมือ หนังสือนี้มีทุกเวทย์มนต์จริงๆ >O<
“ทำไมแกไม่เดินไปหยิบเองว่ะใกล้ๆแค่นี้ -0-” ยัยแจมเพื่อนกินเพื่อนตายของฉันที่นั่งอยู่ข้างๆเอ่ยขึ้น แม้ ~ ฉันก็แค่ฝึกใช้เวทย์มนต์เองนะ >[]<
“ฉันก็แค่ฝึกใช้เวทย์มนต์บ่อยๆจะได้ชิน ^-^”
“เออๆ ตามสบายเหอะฉันกลับก่อนล่ะ พรุ่งนี้มีเรียนตอนแปดโมงครึ่งนะตื่นให้ทันด้วยล่ะ ฉันไม่อยากไปสายแบบเมื่อวานอีก -____-++” แจมร่ายยาวและค่อยๆเดินออกไปจากห้องนอนของฉัน อืม... นี่ก็สี่ทุ่มกว่าแล้วฉันควรจะนอนได้แล้วล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นไม่ทัน > <
ฉันค่อยๆวางไม้คาถาสีเขียวที่ส่งแสงประกายสีฟ้าอยู่ตลอดเวลาไว้ที่โต๊ะข้างเตียงและเพียงไม่กี่นาทีฉันก็เข้าสู่ห้วงนิททา ...
 
“แกมาสายนะแจม -__________-+++” ฉันพูดออกไปตอนที่เจอแจมวิ่งมาหลังจากที่ฉันยืนรอมาครึ่งช่วงโมง -*- บอกแต่ฉันให้ตื่นเร็วแต่มันกลับช้าซะเอง ให้ตายเหอะ =-=
“โทษที แกยืนรอแปปนึงนะเดี๋ยวฉันมา” แจมพูดจบก็วิ่งปรู๊ดไปจากฉันเลย นี้ฉันรอแกมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะยังต้องให้อีกหรอว่ะเนี่ย =[]=
08.25 น.
ฉันยืนมองนาฬิกาข้อมือที่ตอนนี้มันใกล้เวลาจะเข้าเรียนแล้ว แต่ ณ บัดนี้ แจมก็ยังไม่มา วันนี้วันแรกที่ฉันเข้าเรียนด้วยสิถ้าสาย ก็อายเขาตายเลย ขนาดเมื่อวานวันรายงานตัวฉันยังสายเลยให้ตาย ! ทำไมมันซวยแบบนี้ TOT
Don’t say you love me ~
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นฉันจึงรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าและกดรับทันที
[โหลแกๆ เข้าเรียนก่อนเลยนะวันนี้ฉันไปไม่ได้ว่ะ ติดธุระแค่นี้แหละเดี๋ยวตอนเย็นโทรหา] ยัยแจมกรอกเสียงใส่โทรศัพท์เสร็จปุ๊บ! ก็วางปั๊ป!เลย =-= มันกะไม่ให้ฉันด่ามันเลยล่ะซิ มัวแต่บ่นไปก็เสียเวลารีบเข้าเรียนดีกว่าสายมากพอแล้ว
 
พอฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับคุณครูยืนอยู่หน้าชั้นเรียนพอดี ฉันจะโดนด่ามั้ยเนี่ย T^T
“อ้าวจริญญามาพอดีเลย มานี่สิ” คุณครูหันมากวักมือเรียกฉันให้เข้าไปหา
“นี่แก้วนะจ๊ะ เพื่อนร่วมห้องของทุกคนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป” เสียงคุณครูพูดกับนักเรียนในห้อง
“หาที่นั่งเอานะจ๊ะครูมีประชุม ทำความรู้จักกันไปก่อน ^-^” คุณครูพูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้อง
“นั่งข้างฉันก็นะมันว่างพอดี ^O^” ในขณะที่ฉันกำลังมองหาที่นั่งอยู่ผู้ชายคนหนึ่งสูงมากผิวขาวหน้าตาสะอาดไร้สิวฝา ผมสีนำตาลสวย ว้าววว *0* หล่อจังแฮะ -.,-
“ขอบคุณนะ ว่าแต่นายชื่ออะไรหรอ ^_^” ฉันถามและค่อยนั่งลงข้างๆเขา  
---------------------------------------------------------------------------
ชื่อ แพรวแพรว อายุ 13 ปีค่ะ ;)
จำแพรวได้มั้ยค่ะ ? หลังจากที่ไม่ได้อัพนิยายที่ค้างไว้เลยพอดีว่าไฟล์นิยายนั้นมันหายไปไหนไม่รู้ T^T
ก็เลยต้องมานั่งเขียนใหม่แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลามากนัก+จำพล็อตเรื่องเก่าไม่ค่อยได้ด้วยแหละ =.,=
พอดีคิดเรื่องใหม่ขึ้นได้ก็เลยมาลงไว้ก่อน ถ้าสั้นไปขอโทษนะค่ะ ^^;;
สนุกหรือไม่สนุกยังไงก็เม้นได้บอกนะค่ะ แพรวจะได้ปรับปรุง
และขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายของแพรวค่ะ :)