รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
8.8
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “ แก้ว พี่เข้าไปได้ไหม” ฟางเคาะเรียกหญิงสาว
“ เข้ามาเลยค่ะพี่ฟาง” แก้วตะโกนบอก
“ เป็นไงบ้าง หน้าซีดๆ นะเรา” ฟางบอกแล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ หญิงสาวที่นอนพักผ่อนอยู่บนเตียง
“ เวียนหัวนะค่ะ สงสัยอ้วกเยอะไปหน่อย”
“ รู้ไหมโทโมะมันจะบ้าตายอยู่แล้ว ที่ไม่ได้อยู่กับแก้วเนี่ย” ฟางบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
“ แก้วก็กลัวพี่โมะเขาโกรธเหมือนกันค่ะ” แก้วบอกอย่าง
“ ไม่หรอก โทโมะเขาแค่เป็นห่วง กลัวแก้วเป็นอะไรไปตอนกลางคืน” ฟางบอกกับแก้วที่เป็นเหมือนน้องสาว
“ ฝากบอกเขาด้วยนะค่ะว่าไม่ต้องห่วงแก้ว แก้วจะดูแลตัวเองดีๆ ค่ะ” แก้วบอกออกไป
“ งั้นนอนพักเถอะ เดี๋ยวพี่ไปดูป๊อบปี้ก่อน” ฟางบอกแล้วเดินลงมาข้างล่าง
“ เป็นไงบ้างฟาง” โทโมะถามเมื่อฟางเดินลงมาข้างล่าง
“ ไม่เป็นไรแล้ว นอนพักเดี๋ยวก็ค่อยยังชั่ว”
“ ค่อยสบายใจหน่อย”
“ แก้วมันกลัวโทโมะโกรธเหมือนกัน”
“ โมะไม่โกรธหรอก โมะแค่เป็นห่วงแก้วเขา” โทโมะบอก
“ งั้นข้าขอตัวนะ ง่วงแล้วอ่ะ” ป๊อบปี้ว่าแล้วโอบเอวภรรยาสาวเดินขึ้นไปบนบ้าน
ทางด้านแก้วเองก็กังวลใจกับชายหนุ่ม ไม่รู้ว่าจะโกรธหรือเปล่า แต่มันคืออาการแพ้ท้องที่จะเป็นไม่บ่อยนักที่จะเหม็นหน้าสามีตัวเอง แก้วจึงกดมือถือหาชายหนุ่ม
“ พี่นอนหรือยัง” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
“ ยัง แล้วแก้วล่ะทำไมยังไม่นอนอีกเหรอ”
“ ยัง แก้วนอนไม่หลับ แก้วกลัวว่าพี่จะโกรธแก้ว” ฉันบอกเสียงสั่นๆ
“ พี่ไม่โกรธแก้วหรอก แต่พี่ห่วงแก้ว นอนได้แล้วไม่ต้องคิดมากนะครับที่รัก” โทโมะบอกเพื่อให้หญิงสาวสบายใจ
“ แก้วขอโทษนะค่ะ”
“ ไม่ต้องขอโทษหรอก นอนได้แล้ว เดี๋ยวแก้วและลูกจะไม่สบายนะ” โทโมะเอ่ยบอกภรรยา
“ ก็ได้ค่ะ ฝันดีนะค่ะ”
“ ฝันดีเช่นกันครับ ถ้าแก้วอยากได้อะไรก็โทรมาบอกพี่แล้วกัน เดี๋ยวพี่เอาให้” โทโมะบอกก่อนจะวางสายไป โทโมะยิ้มให้โทรศัพท์ตัวเองก่อนจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้วมานอน
++ อาจจะสั้นไปหน่อยนะ พอดีช่วยนี้กลัวน้ำท่วมบ้าน เลยไม่ค่อยมีอารมณ์แต่งเท่าไร จะพยายามอัพให้ยาวกว่านี้นะ ขอโทษที่หายไป อย่าลืม เม้นให้ด้วย++
“ เข้ามาเลยค่ะพี่ฟาง” แก้วตะโกนบอก
“ เป็นไงบ้าง หน้าซีดๆ นะเรา” ฟางบอกแล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ หญิงสาวที่นอนพักผ่อนอยู่บนเตียง
“ เวียนหัวนะค่ะ สงสัยอ้วกเยอะไปหน่อย”
“ รู้ไหมโทโมะมันจะบ้าตายอยู่แล้ว ที่ไม่ได้อยู่กับแก้วเนี่ย” ฟางบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
“ แก้วก็กลัวพี่โมะเขาโกรธเหมือนกันค่ะ” แก้วบอกอย่าง
“ ไม่หรอก โทโมะเขาแค่เป็นห่วง กลัวแก้วเป็นอะไรไปตอนกลางคืน” ฟางบอกกับแก้วที่เป็นเหมือนน้องสาว
“ ฝากบอกเขาด้วยนะค่ะว่าไม่ต้องห่วงแก้ว แก้วจะดูแลตัวเองดีๆ ค่ะ” แก้วบอกออกไป
“ งั้นนอนพักเถอะ เดี๋ยวพี่ไปดูป๊อบปี้ก่อน” ฟางบอกแล้วเดินลงมาข้างล่าง
“ เป็นไงบ้างฟาง” โทโมะถามเมื่อฟางเดินลงมาข้างล่าง
“ ไม่เป็นไรแล้ว นอนพักเดี๋ยวก็ค่อยยังชั่ว”
“ ค่อยสบายใจหน่อย”
“ แก้วมันกลัวโทโมะโกรธเหมือนกัน”
“ โมะไม่โกรธหรอก โมะแค่เป็นห่วงแก้วเขา” โทโมะบอก
“ งั้นข้าขอตัวนะ ง่วงแล้วอ่ะ” ป๊อบปี้ว่าแล้วโอบเอวภรรยาสาวเดินขึ้นไปบนบ้าน
ทางด้านแก้วเองก็กังวลใจกับชายหนุ่ม ไม่รู้ว่าจะโกรธหรือเปล่า แต่มันคืออาการแพ้ท้องที่จะเป็นไม่บ่อยนักที่จะเหม็นหน้าสามีตัวเอง แก้วจึงกดมือถือหาชายหนุ่ม
“ พี่นอนหรือยัง” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
“ ยัง แล้วแก้วล่ะทำไมยังไม่นอนอีกเหรอ”
“ ยัง แก้วนอนไม่หลับ แก้วกลัวว่าพี่จะโกรธแก้ว” ฉันบอกเสียงสั่นๆ
“ พี่ไม่โกรธแก้วหรอก แต่พี่ห่วงแก้ว นอนได้แล้วไม่ต้องคิดมากนะครับที่รัก” โทโมะบอกเพื่อให้หญิงสาวสบายใจ
“ แก้วขอโทษนะค่ะ”
“ ไม่ต้องขอโทษหรอก นอนได้แล้ว เดี๋ยวแก้วและลูกจะไม่สบายนะ” โทโมะเอ่ยบอกภรรยา
“ ก็ได้ค่ะ ฝันดีนะค่ะ”
“ ฝันดีเช่นกันครับ ถ้าแก้วอยากได้อะไรก็โทรมาบอกพี่แล้วกัน เดี๋ยวพี่เอาให้” โทโมะบอกก่อนจะวางสายไป โทโมะยิ้มให้โทรศัพท์ตัวเองก่อนจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้วมานอน
++ อาจจะสั้นไปหน่อยนะ พอดีช่วยนี้กลัวน้ำท่วมบ้าน เลยไม่ค่อยมีอารมณ์แต่งเท่าไร จะพยายามอัพให้ยาวกว่านี้นะ ขอโทษที่หายไป อย่าลืม เม้นให้ด้วย++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ