รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

      แก้วมานั่งช่วยเขื่อนกับเฟย์จัดสตรอเบอรี่ใส่กระเช้าอย่างเหม่อลอย  คิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
       “ เป็นอะไรอ่ะแก้ว เหม่อเชียว”  เขื่อนถามเพื่อนสาวด้วยความสงสัย
       “ ป่าว” แก้วบอกแล้วช่วยเรียงกระเช้าใส่ลั้ง  เมื่อได้จำนวนมากคนงานก็ขนขึ้นรถโดยแก้วจะขับนำไปส่งที่ร้านค้าหน้ารีสอร์ท  และร้านค้าของฝากในตัวเมือง
        ตอนบ่ายแก้วยังไม่พร้อมที่จะกลับไปที่บ้านพัก  ก็ขับรถขึ้นมาบนดอยเพื่อพักหัวสมอง  เคนตะที่เห็นแก้วมาก็แปลกใจ
       “ มีอะไรแก้ว มาซะเย็นเชียว” เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว
       “ มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย” แก้วบอกแล้วเดินเข้ามาในบ้านพัก จินนี่เห็นเพื่อนสาวมาก็ดีใจ
       “ มาได้ไงอ่ะ
       “ มาขออยู่ด้วยสักพัก” แก้วบอกแล้วเดินไปนอนที่นอนของตัวเอง  จินนี่มองตามเพื่อนสาวก่อนจะเดินออกมาหาพี่เคนตะ
 
  
         ทางด้านโทโมะก็รอหญิงสาวด้วยความกระวนกระวายใจ  จนเขื่อนกับเฟย์ที่เดินเข้ามาเห็นก็มองอย่างแปลกๆ
        “ เขื่อน เฟย์ เห็นแก้วไหม” โทโมะถามทั้งสองคน
        “ ยังไม่กลับมาอีกเหรอ ” เขื่อนถามกลับด้วยความสงสัย
        “ แต่แก้วมันส่งของน่าจะเสร็จตั้งแต่บ่ายๆ นะ หายไปไหนอ่ะ” เฟย์บอกอย่างแปลกใจ  โทโมะนั่งรอหญิงสาวจนค่ำมืดก็ไม่มีวี่แววของแก้วที่จะกลับมาบ้าน  ก่อนจะหลับคาโซฟาไป
       เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นมาก็พบกับพี่เคนตะที่ยืนดักรออยู่หน้าบ้าน  เพราะเขาไม่เคยเห็นหญิงสาวเป็นอย่างนี้มาก่อน
       “ มีอะไรแก้ว เล่าให้พี่ชายคนนี้ฟังได้ไหม” เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว
       “ ไม่มีอะไรค่ะ แก้วขอตัวไปน้ำตกแปบนึงนะค่ะ” แก้วบอกก่อนจะเดินหนีไป  แก้วหลบมานั่งคิดคนเดียวอย่างเงียบๆ   ก่อนจะตัดสินใจกลับมายังรีสอร์ทเพื่อเคลียร์ปัญหาที่เกิดขึ้น  เราไม่ควรที่จะหลบปัญหา เราควรที่จะเผชิญกับมัน
       “ แก้วกลับก่อนนะพี่เคนตะ จินนี่”
      “ เมื่อวานมาโทรบอกใครหรือเปล่า” เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว
      “ เปล่า พอส่งของเสร็จแก้วก็เลยมาเลย” แก้วบอกออกไป เคนตะส่ายหน้ากับความดื้อของหญิงสาว
      “ รีบกลับไปเลย เดี๋ยวคนที่บ้านจะเป็นห่วงเอา” เคนตะบอก  แก้วขึ้นรถและรีบขับออกไป  ไม่นานแก้วก็กลับมาถึงรีสอร์ท
      “ แก้ว ไปไหนมา” แม่ของหญิงสาวเอ่ยถาม
      “ แก้วไปบนดอยมาค่ะ แก้วขอโทษที่ไม่ได้บอก” ฉันบอกอย่างรู้สึกผิด
      “ ขึ้นไปดูโทโมะสิ ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง รอเราจะหลับคาโซฟา แม่เพิ่งให้ขึ้นไปนอนเมื่อสักพักเอง” แม่ของโทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
       “ ค่ะ ” ฉันรีบเดินขึ้นมาข้างบนทันที  ฉันเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอชายหนุ่มนอนหลับอยู่บนเตียง  สภาพดูไม่ได้เลย
      “ พี่โมะ พี่โมะ” ฉันเขย่าตัวชายหนุ่ม โทโมะลืมตาขึ้นมามอง เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็ลุกขึ้นมากอดด้วยความดีใจ
       “ แก้ว แก้วจริงๆ ใช่ไหม พี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม” โทโมะกอดพร้อมถามหญิงสาวไม่ขาดปาก
       “ แก้วเอง”
       “ เมื่อคืนไปไหนมา ทำไมไม่กลับบ้าน พี่เป็นห่วงแทบแย่” โทโมะดันหญิงสาวออกมามองหน้าก่อนจะเอ่ยถาม
       “ แก้วไปนอนกับพี่เคนตะมาค่ะ”  
 
 
                 ++   อัพแค่นี้ก่อนนะ   เม้นด้วยนะ   ++