รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

ก๊อก ก๊อก ก๊อก                       

         “ แก้วเปิดประตูให้พี่หน่อย” โทโมะตะโกนบอกหญิงสาว

         “ พี่ไปนอนอีกห้องนึงก่อนนะ ไว้ตอนเช้าค่อยคุยกัน” แก้วตะโกนบอกโดยไม่เปิดประตู

         “ ก็ได้ครับ แต่พี่บอกไว้เลยนะว่าพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ” โทโมะย้ำก่อนจะเดินออกไป 

         ด้านโทโมะที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็เดินมาเคาะประตูเรียกหญิงสาวให้ออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง

        “ แก้ว ออกมาคุยกันหน่อย” โทโมะที่เรียกเท่าไรหญิงสาวก็ไม่เปิดประตูให้ จึงลองหมุนลูกบิดก็พบว่าไม่ได้ล็อค

        “ แก้ว แก้ว” เมื่อเข้ามาไม่เห็นหญิงสาวก็เดินหาทั่วห้อง

        “ ไอ้ป๊อบ เห็นแก้วไหม” โทโมะถามเพื่อนหนุ่มที่เพิ่งเดินลงมา

        “ ไม่เห็น ไปทำงานแล้วมั้ง” โทโมะเดินตามหาหญิงสาวจนทั่วรีสอร์ท  ไม่ว่าจะเป็นไร่สตรอเบอรี่ ร้านค้า ห้องทำงาน หรือที่ไหนๆ ก็ไม่เจอ

        “ เจอไหม” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม

        “ ไม่เจอว่ะ หายไปไหนนะ” โทโมะบอกอย่างอารมณ์เสีย

        “ โมะขา”  พิมเดินเข้ามาเรียกชายหนุ่ม

        “ อย่ามายุ่ง” โทโมะตะหวาดใส่หญิงสาวแล้วเดินออกไปอย่างโมโห  พิมตกใจเพราะไม่เคยเห็นชายหนุ่มโมโหขนาดนี้มาก่อน

         “ โธ่เว้ย” โทโมะตะโกนอย่างโมโห เมื่อเดินออกมาที่สวนหย่อมกับเพื่อนหนุ่ม

        “ ใจเย็นๆ ดิว่ะ”

        “ ใจเย็นเหรอว่ะ เมียข้าทั้งคนนะเว้ย” โทโมะบอกอย่างโมโห

        “ เมียเหรอ อย่าบอกนะว่าเอ็งกับยัยแก้ว..”  ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม  โทโมะได้แต่พยักหน้า  ป๊อบปี้ถึงกับอึ้ง

         ด้านโทโมะก็ไม่สบายใจก็เลยโทรไปปรึกษากับพ่อแม่ของตน  แม่ของโทโมะก็จัดการไปคุยกับแม่ของพิม  ก่อนที่ทั้งหมดจะขึ้นมาที่เชียงใหม่พร้อมกัน

        “ ยัยพิม กลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้” แม่ของพิมเข้ามาหาลูกสาวที่นั่งทานข้าวอยู่

        “ คุณแม่  พิมไม่กลับค่ะ” พิมหันมาเห็นแม่ตัวเอง

        “ แต่แกต้องกลับ ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่บ้างไหม”

        “ ก็พิมรักพี่โมะนี้ค่ะ พิมจะอยู่กับพี่เขา”

        “ แต่พี่ไม่ได้รักพิม คนที่พี่รักก็คือแก้ว แก้วเท่านั้น” 

         “ เรื่องคืนนั้นไม่ได้มีอะไรใช่ไหมพิม” มารดาถามลูกสาว

         “ ค่ะ พิมวางสายสลบพี่โทโมะ แล้วจัดฉากว่ามีอะไรกัน” พิมพูดออกมา  ทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปเปราะหนึ่ง

         “ ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกสาวฉันด้วยนะค่ะ ไป กลับบ้าน” แม่ของพิมลากลูกสาวไปทันที

         “ ขอบคุณนะครับแม่” โทโมะบอกแล้วเข้ามากอด

         “ ตานี้ถึงคิวของแกแล้วนะ” พ่อเอ่ยบอกกับลูกชาย  โทโมะก็ไม่ลดละที่จะตามหาหญิงสาว  

                     ++ อัพให้แล้วนะ ถ้าเม้นเยอะจะมาอัพให้อีก ++