รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
8.8
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ แก้วเปิดประตูให้พี่หน่อย” โทโมะตะโกนบอกหญิงสาว
“ พี่ไปนอนอีกห้องนึงก่อนนะ ไว้ตอนเช้าค่อยคุยกัน” แก้วตะโกนบอกโดยไม่เปิดประตู
“ ก็ได้ครับ แต่พี่บอกไว้เลยนะว่าพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ” โทโมะย้ำก่อนจะเดินออกไป
ด้านโทโมะที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็เดินมาเคาะประตูเรียกหญิงสาวให้ออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง
“ แก้ว ออกมาคุยกันหน่อย” โทโมะที่เรียกเท่าไรหญิงสาวก็ไม่เปิดประตูให้ จึงลองหมุนลูกบิดก็พบว่าไม่ได้ล็อค
“ แก้ว แก้ว” เมื่อเข้ามาไม่เห็นหญิงสาวก็เดินหาทั่วห้อง
“ ไอ้ป๊อบ เห็นแก้วไหม” โทโมะถามเพื่อนหนุ่มที่เพิ่งเดินลงมา
“ ไม่เห็น ไปทำงานแล้วมั้ง” โทโมะเดินตามหาหญิงสาวจนทั่วรีสอร์ท ไม่ว่าจะเป็นไร่สตรอเบอรี่ ร้านค้า ห้องทำงาน หรือที่ไหนๆ ก็ไม่เจอ
“ เจอไหม” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม
“ ไม่เจอว่ะ หายไปไหนนะ” โทโมะบอกอย่างอารมณ์เสีย
“ โมะขา” พิมเดินเข้ามาเรียกชายหนุ่ม
“ อย่ามายุ่ง” โทโมะตะหวาดใส่หญิงสาวแล้วเดินออกไปอย่างโมโห พิมตกใจเพราะไม่เคยเห็นชายหนุ่มโมโหขนาดนี้มาก่อน
“ โธ่เว้ย” โทโมะตะโกนอย่างโมโห เมื่อเดินออกมาที่สวนหย่อมกับเพื่อนหนุ่ม
“ ใจเย็นๆ ดิว่ะ”
“ ใจเย็นเหรอว่ะ เมียข้าทั้งคนนะเว้ย” โทโมะบอกอย่างโมโห
“ เมียเหรอ อย่าบอกนะว่าเอ็งกับยัยแก้ว..” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม โทโมะได้แต่พยักหน้า ป๊อบปี้ถึงกับอึ้ง
ด้านโทโมะก็ไม่สบายใจก็เลยโทรไปปรึกษากับพ่อแม่ของตน แม่ของโทโมะก็จัดการไปคุยกับแม่ของพิม ก่อนที่ทั้งหมดจะขึ้นมาที่เชียงใหม่พร้อมกัน
“ ยัยพิม กลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้” แม่ของพิมเข้ามาหาลูกสาวที่นั่งทานข้าวอยู่
“ คุณแม่ พิมไม่กลับค่ะ” พิมหันมาเห็นแม่ตัวเอง
“ แต่แกต้องกลับ ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่บ้างไหม”
“ ก็พิมรักพี่โมะนี้ค่ะ พิมจะอยู่กับพี่เขา”
“ แต่พี่ไม่ได้รักพิม คนที่พี่รักก็คือแก้ว แก้วเท่านั้น”
“ เรื่องคืนนั้นไม่ได้มีอะไรใช่ไหมพิม” มารดาถามลูกสาว
“ ค่ะ พิมวางสายสลบพี่โทโมะ แล้วจัดฉากว่ามีอะไรกัน” พิมพูดออกมา ทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปเปราะหนึ่ง
“ ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกสาวฉันด้วยนะค่ะ ไป กลับบ้าน” แม่ของพิมลากลูกสาวไปทันที
“ ขอบคุณนะครับแม่” โทโมะบอกแล้วเข้ามากอด
“ ตานี้ถึงคิวของแกแล้วนะ” พ่อเอ่ยบอกกับลูกชาย โทโมะก็ไม่ลดละที่จะตามหาหญิงสาว
++ อัพให้แล้วนะ ถ้าเม้นเยอะจะมาอัพให้อีก ++
“ แก้วเปิดประตูให้พี่หน่อย” โทโมะตะโกนบอกหญิงสาว
“ พี่ไปนอนอีกห้องนึงก่อนนะ ไว้ตอนเช้าค่อยคุยกัน” แก้วตะโกนบอกโดยไม่เปิดประตู
“ ก็ได้ครับ แต่พี่บอกไว้เลยนะว่าพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ” โทโมะย้ำก่อนจะเดินออกไป
ด้านโทโมะที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็เดินมาเคาะประตูเรียกหญิงสาวให้ออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง
“ แก้ว ออกมาคุยกันหน่อย” โทโมะที่เรียกเท่าไรหญิงสาวก็ไม่เปิดประตูให้ จึงลองหมุนลูกบิดก็พบว่าไม่ได้ล็อค
“ แก้ว แก้ว” เมื่อเข้ามาไม่เห็นหญิงสาวก็เดินหาทั่วห้อง
“ ไอ้ป๊อบ เห็นแก้วไหม” โทโมะถามเพื่อนหนุ่มที่เพิ่งเดินลงมา
“ ไม่เห็น ไปทำงานแล้วมั้ง” โทโมะเดินตามหาหญิงสาวจนทั่วรีสอร์ท ไม่ว่าจะเป็นไร่สตรอเบอรี่ ร้านค้า ห้องทำงาน หรือที่ไหนๆ ก็ไม่เจอ
“ เจอไหม” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม
“ ไม่เจอว่ะ หายไปไหนนะ” โทโมะบอกอย่างอารมณ์เสีย
“ โมะขา” พิมเดินเข้ามาเรียกชายหนุ่ม
“ อย่ามายุ่ง” โทโมะตะหวาดใส่หญิงสาวแล้วเดินออกไปอย่างโมโห พิมตกใจเพราะไม่เคยเห็นชายหนุ่มโมโหขนาดนี้มาก่อน
“ โธ่เว้ย” โทโมะตะโกนอย่างโมโห เมื่อเดินออกมาที่สวนหย่อมกับเพื่อนหนุ่ม
“ ใจเย็นๆ ดิว่ะ”
“ ใจเย็นเหรอว่ะ เมียข้าทั้งคนนะเว้ย” โทโมะบอกอย่างโมโห
“ เมียเหรอ อย่าบอกนะว่าเอ็งกับยัยแก้ว..” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม โทโมะได้แต่พยักหน้า ป๊อบปี้ถึงกับอึ้ง
ด้านโทโมะก็ไม่สบายใจก็เลยโทรไปปรึกษากับพ่อแม่ของตน แม่ของโทโมะก็จัดการไปคุยกับแม่ของพิม ก่อนที่ทั้งหมดจะขึ้นมาที่เชียงใหม่พร้อมกัน
“ ยัยพิม กลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้” แม่ของพิมเข้ามาหาลูกสาวที่นั่งทานข้าวอยู่
“ คุณแม่ พิมไม่กลับค่ะ” พิมหันมาเห็นแม่ตัวเอง
“ แต่แกต้องกลับ ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่บ้างไหม”
“ ก็พิมรักพี่โมะนี้ค่ะ พิมจะอยู่กับพี่เขา”
“ แต่พี่ไม่ได้รักพิม คนที่พี่รักก็คือแก้ว แก้วเท่านั้น”
“ เรื่องคืนนั้นไม่ได้มีอะไรใช่ไหมพิม” มารดาถามลูกสาว
“ ค่ะ พิมวางสายสลบพี่โทโมะ แล้วจัดฉากว่ามีอะไรกัน” พิมพูดออกมา ทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปเปราะหนึ่ง
“ ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกสาวฉันด้วยนะค่ะ ไป กลับบ้าน” แม่ของพิมลากลูกสาวไปทันที
“ ขอบคุณนะครับแม่” โทโมะบอกแล้วเข้ามากอด
“ ตานี้ถึงคิวของแกแล้วนะ” พ่อเอ่ยบอกกับลูกชาย โทโมะก็ไม่ลดละที่จะตามหาหญิงสาว
++ อัพให้แล้วนะ ถ้าเม้นเยอะจะมาอัพให้อีก ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ