รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

8.8

เขียนโดย tumm

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.16 น.

  30 ตอน
  570 วิจารณ์
  69.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก                       
         “ แก้วเปิดประตูให้พี่หน่อย” โทโมะตะโกนบอกหญิงสาว
         “ พี่ไปนอนอีกห้องนึงก่อนนะ ไว้ตอนเช้าค่อยคุยกัน” แก้วตะโกนบอกโดยไม่เปิดประตู
         “ ก็ได้ครับ แต่พี่บอกไว้เลยนะว่าพี่ไม่รู้เรื่องจริงๆ” โทโมะย้ำก่อนจะเดินออกไป 
         ด้านโทโมะที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็เดินมาเคาะประตูเรียกหญิงสาวให้ออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง
        “ แก้ว ออกมาคุยกันหน่อย” โทโมะที่เรียกเท่าไรหญิงสาวก็ไม่เปิดประตูให้ จึงลองหมุนลูกบิดก็พบว่าไม่ได้ล็อค
        “ แก้ว แก้ว” เมื่อเข้ามาไม่เห็นหญิงสาวก็เดินหาทั่วห้อง
        “ ไอ้ป๊อบ เห็นแก้วไหม” โทโมะถามเพื่อนหนุ่มที่เพิ่งเดินลงมา
        “ ไม่เห็น ไปทำงานแล้วมั้ง” โทโมะเดินตามหาหญิงสาวจนทั่วรีสอร์ท  ไม่ว่าจะเป็นไร่สตรอเบอรี่ ร้านค้า ห้องทำงาน หรือที่ไหนๆ ก็ไม่เจอ
        “ เจอไหม” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม
        “ ไม่เจอว่ะ หายไปไหนนะ” โทโมะบอกอย่างอารมณ์เสีย
        “ โมะขา”  พิมเดินเข้ามาเรียกชายหนุ่ม
        “ อย่ามายุ่ง” โทโมะตะหวาดใส่หญิงสาวแล้วเดินออกไปอย่างโมโห  พิมตกใจเพราะไม่เคยเห็นชายหนุ่มโมโหขนาดนี้มาก่อน
         “ โธ่เว้ย” โทโมะตะโกนอย่างโมโห เมื่อเดินออกมาที่สวนหย่อมกับเพื่อนหนุ่ม
        “ ใจเย็นๆ ดิว่ะ”
        “ ใจเย็นเหรอว่ะ เมียข้าทั้งคนนะเว้ย” โทโมะบอกอย่างโมโห
        “ เมียเหรอ อย่าบอกนะว่าเอ็งกับยัยแก้ว..”  ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่ม  โทโมะได้แต่พยักหน้า  ป๊อบปี้ถึงกับอึ้ง
 
      
         ด้านโทโมะก็ไม่สบายใจก็เลยโทรไปปรึกษากับพ่อแม่ของตน  แม่ของโทโมะก็จัดการไปคุยกับแม่ของพิม  ก่อนที่ทั้งหมดจะขึ้นมาที่เชียงใหม่พร้อมกัน
        “ ยัยพิม กลับบ้านกับแม่เดี๋ยวนี้” แม่ของพิมเข้ามาหาลูกสาวที่นั่งทานข้าวอยู่
        “ คุณแม่  พิมไม่กลับค่ะ” พิมหันมาเห็นแม่ตัวเอง
        “ แต่แกต้องกลับ ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่บ้างไหม”
        “ ก็พิมรักพี่โมะนี้ค่ะ พิมจะอยู่กับพี่เขา”
        “ แต่พี่ไม่ได้รักพิม คนที่พี่รักก็คือแก้ว แก้วเท่านั้น” 
         “ เรื่องคืนนั้นไม่ได้มีอะไรใช่ไหมพิม” มารดาถามลูกสาว
         “ ค่ะ พิมวางสายสลบพี่โทโมะ แล้วจัดฉากว่ามีอะไรกัน” พิมพูดออกมา  ทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปเปราะหนึ่ง
         “ ดิฉันต้องขอโทษแทนลูกสาวฉันด้วยนะค่ะ ไป กลับบ้าน” แม่ของพิมลากลูกสาวไปทันที
         “ ขอบคุณนะครับแม่” โทโมะบอกแล้วเข้ามากอด
         “ ตานี้ถึงคิวของแกแล้วนะ” พ่อเอ่ยบอกกับลูกชาย  โทโมะก็ไม่ลดละที่จะตามหาหญิงสาว  
 
                     ++ อัพให้แล้วนะ ถ้าเม้นเยอะจะมาอัพให้อีก ++
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา