รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทางด้านพิมก็ไม่ยอมเช่นกัน เมื่อทราบว่าโทโมะเดินทางมาเชียงใหม่กับหญิงสาวที่แย่งคนรักของตัวเองไปก็ตามขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น พิมเรียกรถจากสนามบินมายังรีสอร์ทพร้อมเช็คอินเข้าพัก
“ ฉันจะมาทวงของๆ ฉันคืน โทโมะต้องเป็นของฉันคนเดียว” พิมพูดกับตัวเองหลังเก็บกระเป๋าเสร็จ เธอเดินออกมาตามหาชายหนุ่ม
โทโมะที่ช่วยแฟนสาวทำงานก็อยู่ติดกันไม่ห่างไปไหนเลย จนกระทั่งตอนเย็นหลังกินข้าว แก้วไล่ให้ชายหนุ่มกลับไปพักก่อน
“ พี่กลับไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวแก้วขอทำตรงนี้อีกแปบนึง เดี๋ยวตามไป” ฉันบอกชายหนุ่ม
“ ก็ได้ รีบมาไวๆ นะครับ” โทโมะหอมแก้มหญิงสาวแล้วเดินออกไป ทางด้านพิมเมื่อเห็นว่าโทโมะเดินคนเดียวก็ทำเป็นเจ็บขาเรียกร้องให้ชายหนุ่มสนใจ
“ พิม” โทโมะที่เห็นหญิงสาวล้มอยู่กับพื้นก็เข้ามาช่วยประคอง
“ โทโมะ คุณมาทำอะไรที่นี้ค่ะ” พิมแสร้งถามออกไป
“ มาทำงานนะครับ แล้วนี่คุณเป็นอะไรไปเนี่ย”
“ พิมสะดุดล้มนะค่ะ สงสัยขาจะแพลง” พิมจะลุกแต่ก็ร้องออกมา โทโมะก็เลยอุ้มหญิงสาวไปส่งที่ห้องพัก พิมได้ทีอ้อนให้ชายหนุ่มอยู่เป็นเพื่อน ก่อนจะให้ชายหนุ่มไปเอาน้ำกับยามาให้เธอทาน
“ รออยู่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมไปเอายามาให้” โทโมะบอกแล้วเดินออกไป พิมเมื่อเห็นว่าโทโมะเดินออกไปแล้ว ก็เดินไปเทน้ำใส่แก้วผสมยานอนหลับไว้ให้ชายหนุ่มกิน
“ มาแล้ว” โทโมะบอกแล้วยื่นยากับน้ำให้หญิงสาว พิมรับมากินก่อนจะให้ชายหนุ่มกินน้ำที่ตัวเองเตรียมไว้ให้
“ ดื่มน้ำหน่อยสิ อุตส่าต์ไปเอายามาให้พิม คงเหนื่อยน่าดู” โทโมะรับน้ำมาดื่ม
“ งั้นโมะขอตัวก่อนนะ”
“ โมะช่วยอุ้มพิมไปไว้ที่เตียงหน่อยสิ พิมจะพักผ่อนเลย” โทโมะทำตามที่หญฺงสาวบอก เมื่อวางพิมลงบนเตียงชายหนุ่มเริ่มสะลึมสะลือ แล้วฟลุบหลับไปในที่สุด พิมยิ้มก่อนจะจัดแจงถอดเสื้อผ้าชายหนุ่ม แล้วจัดท่านอนให้เหมือนว่าเพิ่งมีอะไรกันไป แล้วโทรไปบอกที่เคาร์เตอร์ให้เรียกแก้วมายังห้องพักของตัวเอง
ทางด้านแก้วที่ทำงานเสร็จเรียบร้อยก็เก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน เมื่อเดินออกมาจากห้องก็เจอพี่ป๊อบที่กำลังจะกลับไปพักพอดี
“ ยังไม่กลับเหรอค่ะพี่ป๊อบ”
“ กำลังจะกลับค่ะ”
“ แล้วไอ้โมะล่ะ ไม่อยู่เฝ้าด้วยเหรอ” ป๊อบปี้ถามน้อง
“ แก้วให้กลับไปก่อนนะค่ะ”
“ คุณแก้วค่ะ คุณโทโมะให้ไปหาที่ห้อง3810ค่ะ” พนักงานสาวเดินมาบอกด้วยใบหน้าแปลกๆ แล้วเดินออกไป แก้วมองตามอย่างสงสัย
“ แก้วว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เลยอ่ะพี่ป๊อบ”
“ ไปดูสิ เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน” แล้วเราสองคนก็เดินไปยังห้องที่พนักงานบอกทันที แก้วตอนนี้ใจเริ่มไม่ค่อยดีเท่าไร ป๊อบปี้เห็นน้องสาวมีท่าทีกลัวๆ ก็ตบบ่าเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ไม่มีเสียงตอบรับฉันเลยหมุนลูกบิดดู ก่อนจะเดินเข้าไปพี่ป๊อบปี้
“ พี่โทโมะ พิม” ฉันเรียกชื่อชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่
“ อ๊าย เข้ามาได้ไงเนี่ย” พิมร้องขึ้น พร้อมยิ้มเหยียดๆ มาให้ฉัน
“ ไอ้โมะ” ป๊อบปี้เดินเข้าไปสะกิดเพื่อนหนุ่มที่นอนอยู่
“ ไอ้ป๊อบ แก้ว มีอะไรว่ะ” โทโมะที่รู้สึกตัวเอ่ยถามขึ้นมาโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
“ แก้วต้องถามพี่มากกว่า ว่ามันเกิดอะไรขึ้น” น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ได้ไหลออกมา โทโมะหันไปเห็นพิมก็ตกใจ
“ เฮ้ย พิม” โทโมะเรียกหญิงสาวที่นั่งโดยใส่แค่ผ้าขนหนูพันไว้รอบตัวก็ตกใจ
“ ไม่มีอะไรนะแก้ว” โทโมะบอกหญิงสาว แต่แก้วกลับเดินออกไปด้วยความเสียใจ
“ ไอ้โมะ ไปใส่เสื้อผ้า และกลับไปเคลียร์กันที่บ้าน” ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ แก้วเปิดประตูให้พี่หน่อย” โทโมะตะโกนบอกหญิงสาว
++ อ่านจบแล้วเม้นให้ด้วยนะ ขอบคุณจร้า ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ