รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
8.8
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ บรรยากาศการเดินแบบเริ่มขึ้น โทโมะนั่งดูแฟนสาวอยู่กับแม่ของตัวเองและแม่ของหญิงสาว จนชุดสุดท้ายแก้วเดินควงแขนนายแบบหนุ่มออกมา โทโมะที่นั่งมองอยู่ก็มองแบบไม่พอใจ โทโมะพยายามสะกดอารมณ์จนเดินแบบเสร็จ
“ แม่ครับ ทำไมไม่บอกว่ามีควงแขน โอบกอดกันด้วย ผมจะได้ไม่ต้องให้แก้วไปเดินแบบ” โทโมะถามแม่ของตัวเอง
“ การกุศลนะลูก อย่าคิดมาก ไปเตรียมตัวแถลงข่าวดีกว่า” มารดาบอก โทโมะเดินเข้ามาหลังเวทีเพื่อตามแฟนสาว
“ เสร็จยังแก้ว” โทโมะเอ่ยถามอย่างดุๆ แก้วเองพอจะเข้าใจอารมณ์ของชายหนุ่มก็ลองออดอ้อนดู เพื่อจะใจเย็นลงบ้าง
“ เสร็จแล้วค่ะ ฟอด” ฉันบอกพร้อมหอมแก้มชายหนุ่ม
“ หวง” คำสั้นๆ คำเดียวที่โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดหญิงสาวไว้ก่อนจะพาเดินออกไปข้างนอก
ทั้งสองเดินออกมาก็เจอกับนักข่าวที่ยืนรอสัมภาษณ์อยู่ โดยมีมารดาของทั้งสองฝ่ายยืนรออยู่
“ เชิญถามได้เลยค่ะ” มารดาของโทโมะเอ่ยบอก
‘ คุณโทโมะค่ะ แนะนำสาวข้างกายให้พวกเรารู้จักหน่อยสิค่ะ’
‘ ครับ นี้น้องแก้ว แฟนสาวของผมเองครับ’
‘ มีข่าวว่าทั้งสองไปเลือกแหวนกัน เป็นแหวนหมั้นหรือเปล่าครับ’
‘ เลือกแหวนกันจริงครับ แต่ไม่ใช่แหวนหมั้น’ โทโมะเอ่ยบอก ทำให้ทุกคนมองหน้าคนตอบ แก้วเองก็แปลกใจที่ชายหนุ่มตอบไปแบบนั้น
‘ แล้วคนนี้คือตัวจริงหรือเปล่าค่ะ’
‘ ตัวจริงครับ แต่ที่ผมบอกว่าไม่ใช่แหวนหมั้นก็เพราะว่า ผมยังไม่ได้ขอหมั้นกันจริงๆ จังๆ นะครับ อันนั้นเรียกว่าแหวนแทนใจดีกว่าครับ’ ชายหนุ่มบอกแล้วยิ้มให้นักข่าว
‘ แล้วน้องแก้วล่ะค่ะ คุณโทโมะมีข่าวกับสาวๆ เยอะ ลำบากใจไหมค่ะ’
‘ ไม่ค่ะ แก้วไม่สนกับอดีต ปัจจุบันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับแก้วค่ะ’
‘ มีวิธีปราบคุณโทโมะให้อยู่ได้ยังไงค่ะ’
‘ ไม่มีหรอกค่ะ แต่เราเข้าใจกันมากกว่า แต่ถ้ามีสาวอื่นจริงๆ แก้วก็ขอบายค่ะ’ ฉันยิ้มให้กับชายหนุ่ม โทโมะมองหญิงสาวแล้วยิ้มให้
‘ ผมไม่กล้ามีหรอกครับ สวยอย่างนี้ ผมต้องเป็นฝ่ายกลัวมากกว่าครับ’
‘ แล้วเมื่อไรจะมีข่าวดีล่ะครับ’
‘ เร็วๆ นี้ล่ะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ’ โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินออกไป
‘ ขอบคุณนะค่ะ ที่รอแถลงข่าวกัน’ มารดาของแก้วเอ่ยบอก
‘ ถ้ามีข่าวดีเมื่อไร จะแจ้งให้ทราบทุกท่านนะค่ะ’ มารดาของโทโมะบอกก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแม่ของแก้ว
เช้าวันรุ่งขึ้นจินนี่มาหาเพื่อนสาวที่บ้าน จินนี่แวะมาเที่ยวหาเพื่อนสาวเพื่อจะถามถึงพี่เคนตะ รุ่นพี่ที่เคยสนิทด้วย แต่แม่ของจินนี่ไม่ค่อยชอบเคนตะเท่าไร
“ ยัยแก้ว พี่เคนตะเป็นไงบ้างอ่ะ” จินนี่เดินเข้ามาหาเพื่อน
“ ทำไมเหรอ”
“ ฉันอยากเจอพี่เขาอ่ะ” จินนี่เอ่ยบอกเพื่อนสาว
“ คิดถึงพี่เคนตะเหรอจ๊ะ ” แก้วบอก ทำให้จินนี่หน้าแดง
“ ไปสิ เดี๋ยวพี่จองตั๋วให้” โทโมะเอ่ยบอกสองสาว
“ ขอบคุณค่ะ พรุ่งนี้เลยนะค่ะพี่โทโมะ” จินนี่บอกชายหนุ่ม โทโมะเดินออกไปโทรจองตั๋วไปเชียงใหม่
เช้าวันรุ่งขึ้นสองสาวกับหนึ่งหนุ่มก็มาถึงสนามบินเชียงใหม่ โดยพี่เคนตะเป็นคนมารับ เพราะแก้วได้โทรบอก
“ พี่เคนตะ ดูสิว่าแก้วพาใครมา” ฉันบอกแล้วหลบให้เพื่อให้เคนตะเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“ น้องจินนี่” เคนตะเรียกหญิงสาว
“ ค่ะ จินนี่เอง” จินนี่ยิ้มให้ชายหนุ่ม
“ ไปรีสอร์ทก่อนดีกว่า แล้วค่อยคุยกัน” โทโมะบอก เคนตะจึงเข้ามาช่วยหญิงสาวเข็นกระเป๋ามายังรถที่จอดอยู่
“ ดูแลเพื่อนแก้วด้วยนะค่ะพี่เคน” ฉันบอกชายหนุ่มก่อนจะเดินไปพร้อมโทโมะ
“ จินนี่มายังนี้คุณแม่ไม่ว่าเหรอครับ” เคนตะเอ่ยถามเพราะเขาเคยขอจินนี่แต่งงาน แต่แม่ของจินนี่ไม่ยอม
“ คุณแม่ไม่รู้ค่ะ ถ้ารู้จินนี่ก็ไม่กลับไปหรอก พี่ทิ้งจินนี่ได้นะ” จินนี่ว่าชายหนุ่มอย่างตัดเพ้อ
“ พี่ต้องไปอยู่บนดอย บนเขาเพื่อตัดใจจากจินนี่นิครับ”
“ ถ้าจินนี่จะขอไปช่วยพี่บนดอยได้ไหม”
“ มันลำบากนะครับ พี่ว่าจินนี่อยู่ไม่ได้หรอก” เคนตะบอกอย่างไม่เชื่อ
“ ถ้ามีพี่เคนอยู่ จินนี่ไม่กลัวหรอกค่ะ จินนี่ตัดสินใจแล้ว เพราะอะไรรู้ไหม” จินนี่ถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ อะไรล่ะครับ”
“ ก็จินนี่รักพี่ไงค่ะ”
“ พี่ก็รักจินนี่นะครับ พี่จะดูแลจินนี่เอง” เคนตะบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด
++ อัพแล้วให้นะจ๊ะ อ่านจบอย่าลืมเม้นนนน ++
“ แม่ครับ ทำไมไม่บอกว่ามีควงแขน โอบกอดกันด้วย ผมจะได้ไม่ต้องให้แก้วไปเดินแบบ” โทโมะถามแม่ของตัวเอง
“ การกุศลนะลูก อย่าคิดมาก ไปเตรียมตัวแถลงข่าวดีกว่า” มารดาบอก โทโมะเดินเข้ามาหลังเวทีเพื่อตามแฟนสาว
“ เสร็จยังแก้ว” โทโมะเอ่ยถามอย่างดุๆ แก้วเองพอจะเข้าใจอารมณ์ของชายหนุ่มก็ลองออดอ้อนดู เพื่อจะใจเย็นลงบ้าง
“ เสร็จแล้วค่ะ ฟอด” ฉันบอกพร้อมหอมแก้มชายหนุ่ม
“ หวง” คำสั้นๆ คำเดียวที่โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดหญิงสาวไว้ก่อนจะพาเดินออกไปข้างนอก
ทั้งสองเดินออกมาก็เจอกับนักข่าวที่ยืนรอสัมภาษณ์อยู่ โดยมีมารดาของทั้งสองฝ่ายยืนรออยู่
“ เชิญถามได้เลยค่ะ” มารดาของโทโมะเอ่ยบอก
‘ คุณโทโมะค่ะ แนะนำสาวข้างกายให้พวกเรารู้จักหน่อยสิค่ะ’
‘ ครับ นี้น้องแก้ว แฟนสาวของผมเองครับ’
‘ มีข่าวว่าทั้งสองไปเลือกแหวนกัน เป็นแหวนหมั้นหรือเปล่าครับ’
‘ เลือกแหวนกันจริงครับ แต่ไม่ใช่แหวนหมั้น’ โทโมะเอ่ยบอก ทำให้ทุกคนมองหน้าคนตอบ แก้วเองก็แปลกใจที่ชายหนุ่มตอบไปแบบนั้น
‘ แล้วคนนี้คือตัวจริงหรือเปล่าค่ะ’
‘ ตัวจริงครับ แต่ที่ผมบอกว่าไม่ใช่แหวนหมั้นก็เพราะว่า ผมยังไม่ได้ขอหมั้นกันจริงๆ จังๆ นะครับ อันนั้นเรียกว่าแหวนแทนใจดีกว่าครับ’ ชายหนุ่มบอกแล้วยิ้มให้นักข่าว
‘ แล้วน้องแก้วล่ะค่ะ คุณโทโมะมีข่าวกับสาวๆ เยอะ ลำบากใจไหมค่ะ’
‘ ไม่ค่ะ แก้วไม่สนกับอดีต ปัจจุบันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับแก้วค่ะ’
‘ มีวิธีปราบคุณโทโมะให้อยู่ได้ยังไงค่ะ’
‘ ไม่มีหรอกค่ะ แต่เราเข้าใจกันมากกว่า แต่ถ้ามีสาวอื่นจริงๆ แก้วก็ขอบายค่ะ’ ฉันยิ้มให้กับชายหนุ่ม โทโมะมองหญิงสาวแล้วยิ้มให้
‘ ผมไม่กล้ามีหรอกครับ สวยอย่างนี้ ผมต้องเป็นฝ่ายกลัวมากกว่าครับ’
‘ แล้วเมื่อไรจะมีข่าวดีล่ะครับ’
‘ เร็วๆ นี้ล่ะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ’ โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินออกไป
‘ ขอบคุณนะค่ะ ที่รอแถลงข่าวกัน’ มารดาของแก้วเอ่ยบอก
‘ ถ้ามีข่าวดีเมื่อไร จะแจ้งให้ทราบทุกท่านนะค่ะ’ มารดาของโทโมะบอกก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแม่ของแก้ว
เช้าวันรุ่งขึ้นจินนี่มาหาเพื่อนสาวที่บ้าน จินนี่แวะมาเที่ยวหาเพื่อนสาวเพื่อจะถามถึงพี่เคนตะ รุ่นพี่ที่เคยสนิทด้วย แต่แม่ของจินนี่ไม่ค่อยชอบเคนตะเท่าไร
“ ยัยแก้ว พี่เคนตะเป็นไงบ้างอ่ะ” จินนี่เดินเข้ามาหาเพื่อน
“ ทำไมเหรอ”
“ ฉันอยากเจอพี่เขาอ่ะ” จินนี่เอ่ยบอกเพื่อนสาว
“ คิดถึงพี่เคนตะเหรอจ๊ะ ” แก้วบอก ทำให้จินนี่หน้าแดง
“ ไปสิ เดี๋ยวพี่จองตั๋วให้” โทโมะเอ่ยบอกสองสาว
“ ขอบคุณค่ะ พรุ่งนี้เลยนะค่ะพี่โทโมะ” จินนี่บอกชายหนุ่ม โทโมะเดินออกไปโทรจองตั๋วไปเชียงใหม่
เช้าวันรุ่งขึ้นสองสาวกับหนึ่งหนุ่มก็มาถึงสนามบินเชียงใหม่ โดยพี่เคนตะเป็นคนมารับ เพราะแก้วได้โทรบอก
“ พี่เคนตะ ดูสิว่าแก้วพาใครมา” ฉันบอกแล้วหลบให้เพื่อให้เคนตะเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“ น้องจินนี่” เคนตะเรียกหญิงสาว
“ ค่ะ จินนี่เอง” จินนี่ยิ้มให้ชายหนุ่ม
“ ไปรีสอร์ทก่อนดีกว่า แล้วค่อยคุยกัน” โทโมะบอก เคนตะจึงเข้ามาช่วยหญิงสาวเข็นกระเป๋ามายังรถที่จอดอยู่
“ ดูแลเพื่อนแก้วด้วยนะค่ะพี่เคน” ฉันบอกชายหนุ่มก่อนจะเดินไปพร้อมโทโมะ
“ จินนี่มายังนี้คุณแม่ไม่ว่าเหรอครับ” เคนตะเอ่ยถามเพราะเขาเคยขอจินนี่แต่งงาน แต่แม่ของจินนี่ไม่ยอม
“ คุณแม่ไม่รู้ค่ะ ถ้ารู้จินนี่ก็ไม่กลับไปหรอก พี่ทิ้งจินนี่ได้นะ” จินนี่ว่าชายหนุ่มอย่างตัดเพ้อ
“ พี่ต้องไปอยู่บนดอย บนเขาเพื่อตัดใจจากจินนี่นิครับ”
“ ถ้าจินนี่จะขอไปช่วยพี่บนดอยได้ไหม”
“ มันลำบากนะครับ พี่ว่าจินนี่อยู่ไม่ได้หรอก” เคนตะบอกอย่างไม่เชื่อ
“ ถ้ามีพี่เคนอยู่ จินนี่ไม่กลัวหรอกค่ะ จินนี่ตัดสินใจแล้ว เพราะอะไรรู้ไหม” จินนี่ถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ อะไรล่ะครับ”
“ ก็จินนี่รักพี่ไงค่ะ”
“ พี่ก็รักจินนี่นะครับ พี่จะดูแลจินนี่เอง” เคนตะบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด
++ อัพแล้วให้นะจ๊ะ อ่านจบอย่าลืมเม้นนนน ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ