รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

        บรรยากาศการเดินแบบเริ่มขึ้น  โทโมะนั่งดูแฟนสาวอยู่กับแม่ของตัวเองและแม่ของหญิงสาว  จนชุดสุดท้ายแก้วเดินควงแขนนายแบบหนุ่มออกมา  โทโมะที่นั่งมองอยู่ก็มองแบบไม่พอใจ  โทโมะพยายามสะกดอารมณ์จนเดินแบบเสร็จ

       “ แม่ครับ ทำไมไม่บอกว่ามีควงแขน โอบกอดกันด้วย ผมจะได้ไม่ต้องให้แก้วไปเดินแบบ” โทโมะถามแม่ของตัวเอง

       “ การกุศลนะลูก อย่าคิดมาก ไปเตรียมตัวแถลงข่าวดีกว่า” มารดาบอก โทโมะเดินเข้ามาหลังเวทีเพื่อตามแฟนสาว

       “ เสร็จยังแก้ว” โทโมะเอ่ยถามอย่างดุๆ แก้วเองพอจะเข้าใจอารมณ์ของชายหนุ่มก็ลองออดอ้อนดู เพื่อจะใจเย็นลงบ้าง

       “ เสร็จแล้วค่ะ ฟอด” ฉันบอกพร้อมหอมแก้มชายหนุ่ม

       “ หวง”  คำสั้นๆ คำเดียวที่โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดหญิงสาวไว้ก่อนจะพาเดินออกไปข้างนอก

       ทั้งสองเดินออกมาก็เจอกับนักข่าวที่ยืนรอสัมภาษณ์อยู่  โดยมีมารดาของทั้งสองฝ่ายยืนรออยู่

     “ เชิญถามได้เลยค่ะ” มารดาของโทโมะเอ่ยบอก

     ‘ คุณโทโมะค่ะ แนะนำสาวข้างกายให้พวกเรารู้จักหน่อยสิค่ะ’

     ‘ ครับ นี้น้องแก้ว แฟนสาวของผมเองครับ’

     ‘ มีข่าวว่าทั้งสองไปเลือกแหวนกัน เป็นแหวนหมั้นหรือเปล่าครับ’

     ‘ เลือกแหวนกันจริงครับ แต่ไม่ใช่แหวนหมั้น’ โทโมะเอ่ยบอก ทำให้ทุกคนมองหน้าคนตอบ แก้วเองก็แปลกใจที่ชายหนุ่มตอบไปแบบนั้น

     ‘ แล้วคนนี้คือตัวจริงหรือเปล่าค่ะ’

     ‘ ตัวจริงครับ แต่ที่ผมบอกว่าไม่ใช่แหวนหมั้นก็เพราะว่า ผมยังไม่ได้ขอหมั้นกันจริงๆ จังๆ นะครับ อันนั้นเรียกว่าแหวนแทนใจดีกว่าครับ’ ชายหนุ่มบอกแล้วยิ้มให้นักข่าว

     ‘ แล้วน้องแก้วล่ะค่ะ คุณโทโมะมีข่าวกับสาวๆ เยอะ ลำบากใจไหมค่ะ’

     ‘ ไม่ค่ะ แก้วไม่สนกับอดีต ปัจจุบันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับแก้วค่ะ’

     ‘ มีวิธีปราบคุณโทโมะให้อยู่ได้ยังไงค่ะ’

     ‘ ไม่มีหรอกค่ะ แต่เราเข้าใจกันมากกว่า  แต่ถ้ามีสาวอื่นจริงๆ แก้วก็ขอบายค่ะ’ ฉันยิ้มให้กับชายหนุ่ม  โทโมะมองหญิงสาวแล้วยิ้มให้

      ‘ ผมไม่กล้ามีหรอกครับ สวยอย่างนี้ ผมต้องเป็นฝ่ายกลัวมากกว่าครับ’

      ‘ แล้วเมื่อไรจะมีข่าวดีล่ะครับ’

      ‘ เร็วๆ นี้ล่ะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ’ โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินออกไป 

      ‘ ขอบคุณนะค่ะ ที่รอแถลงข่าวกัน’ มารดาของแก้วเอ่ยบอก

      ‘ ถ้ามีข่าวดีเมื่อไร จะแจ้งให้ทราบทุกท่านนะค่ะ’ มารดาของโทโมะบอกก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแม่ของแก้ว

     เช้าวันรุ่งขึ้นจินนี่มาหาเพื่อนสาวที่บ้าน    จินนี่แวะมาเที่ยวหาเพื่อนสาวเพื่อจะถามถึงพี่เคนตะ รุ่นพี่ที่เคยสนิทด้วย  แต่แม่ของจินนี่ไม่ค่อยชอบเคนตะเท่าไร

     “ ยัยแก้ว พี่เคนตะเป็นไงบ้างอ่ะ” จินนี่เดินเข้ามาหาเพื่อน

     “ ทำไมเหรอ”

     “ ฉันอยากเจอพี่เขาอ่ะ” จินนี่เอ่ยบอกเพื่อนสาว

     “ คิดถึงพี่เคนตะเหรอจ๊ะ ” แก้วบอก ทำให้จินนี่หน้าแดง

     “ ไปสิ เดี๋ยวพี่จองตั๋วให้” โทโมะเอ่ยบอกสองสาว

     “ ขอบคุณค่ะ พรุ่งนี้เลยนะค่ะพี่โทโมะ” จินนี่บอกชายหนุ่ม โทโมะเดินออกไปโทรจองตั๋วไปเชียงใหม่

      เช้าวันรุ่งขึ้นสองสาวกับหนึ่งหนุ่มก็มาถึงสนามบินเชียงใหม่ โดยพี่เคนตะเป็นคนมารับ เพราะแก้วได้โทรบอก

      “ พี่เคนตะ ดูสิว่าแก้วพาใครมา”  ฉันบอกแล้วหลบให้เพื่อให้เคนตะเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง

      “ น้องจินนี่” เคนตะเรียกหญิงสาว

      “ ค่ะ จินนี่เอง” จินนี่ยิ้มให้ชายหนุ่ม

      “ ไปรีสอร์ทก่อนดีกว่า แล้วค่อยคุยกัน” โทโมะบอก เคนตะจึงเข้ามาช่วยหญิงสาวเข็นกระเป๋ามายังรถที่จอดอยู่

      “ ดูแลเพื่อนแก้วด้วยนะค่ะพี่เคน” ฉันบอกชายหนุ่มก่อนจะเดินไปพร้อมโทโมะ

      “ จินนี่มายังนี้คุณแม่ไม่ว่าเหรอครับ” เคนตะเอ่ยถามเพราะเขาเคยขอจินนี่แต่งงาน  แต่แม่ของจินนี่ไม่ยอม

      “ คุณแม่ไม่รู้ค่ะ ถ้ารู้จินนี่ก็ไม่กลับไปหรอก  พี่ทิ้งจินนี่ได้นะ” จินนี่ว่าชายหนุ่มอย่างตัดเพ้อ

      “ พี่ต้องไปอยู่บนดอย บนเขาเพื่อตัดใจจากจินนี่นิครับ”

      “ ถ้าจินนี่จะขอไปช่วยพี่บนดอยได้ไหม”

      “ มันลำบากนะครับ พี่ว่าจินนี่อยู่ไม่ได้หรอก” เคนตะบอกอย่างไม่เชื่อ

      “ ถ้ามีพี่เคนอยู่ จินนี่ไม่กลัวหรอกค่ะ จินนี่ตัดสินใจแล้ว เพราะอะไรรู้ไหม” จินนี่ถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า

      “ อะไรล่ะครับ”

      “ ก็จินนี่รักพี่ไงค่ะ”

      “ พี่ก็รักจินนี่นะครับ พี่จะดูแลจินนี่เอง” เคนตะบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด  

              ++ อัพแล้วให้นะจ๊ะ อ่านจบอย่าลืมเม้นนนน ++