นายแวมไพร์กับยัยสายสืบ

ตกดึก 02.30 น.
แก้วหิว เลยตื่นขึ้นมา แล้วมาเปิดตู้เย็น เพอิญว่า ไม่มีอะไรกิน เลยจะออกไปเซเว่น แก้วเดินออกมาด้วยความหิว ไปเรื่อยๆจนต้องชะงักเมื่อเห็นเงาคนร่างสูงสีดำ แต่ไม่เห็นใบหน้ายืนพิงกำแพงตลอดทางเดิน
..?//ไปไหนจ้ะ สาวน้อย
แก้ว//นายเป็นใคร
..?//ชั้นชื่อ ธามไท (แล้วคนคนนั้นก้อเเว๊บมาอยู่ตรงหน้าแก้ว)
แก้ว//เดี๋ยวๆๆ นาย ทำไม ออกมาดึกดื่นแบบนี้ นายมาปล้นหรอ ชั้นไม่มีเงินหรอก แถมอย่าทำอะไรชั้นเลย เพิ่งอายุ20เอง อนาคตยังรอชั้นอยู่อ่ะ
ธามไท//ชั้นมาหากิน
แก้ว//หิวหรอ ไปเซเว่นสิ
ธามไท//ชั้นไม่ได้กินของอย่างที่มนุษย์กิน
แก้ว//นะนะนาย เป็นแวมไพร์หรอ
ธามไท//ชั้นเกลียดชื่อนั้นที่สุด
แก้ว//แล้วนายเป็นอะไร
ธามไท//เป็นหมาป่า
แก้ว//นาย นายจะทำไรชั้นน่ะ
ธามไท//ใครที่รู้ว่าชั้นเป็นใครแล้ว มันต้องตาย
แก้ว//ก้อนายบอกชั้นเองหนิ
แก้วเริ่มถอยห่างธามไทเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
แก้ว//นายต้องการอะไร
ธามไท//เธออยู่บ้านไอ้แวมไพร์น่าโง่นั่นใช่มั้ย
แก้ว//ชั้นไม่รู้ว่าเคาเปนแวมไพร์รึป่าว ชั้นจะไปรู้ได้ไง เมื่อชั้นเป็นแค่คนใช้
ธามไท//ดูจากรูปร่างแล้วเนี่ย ชั้นว่า เธอ ต้องไม่ใช่คนใช้จิงๆแน่
แก้ว//ชะชะ ชั้น เปนคนใช้จิงจิง
ธามไท//คิดว่าชั้นโง่รึไง
แก้ว//ใช่! เอ้ย! ไม่ใช่นะ
ธามไท//งั้นตายซะเถอะ
แก้ว//อร๊าย เดี๋ยว นายชั้นขอร้องล่ะ ชั้นจะไม่บอกใครเรื่องนาย
ธามไท//เธออย่ามาโกหกเพื่อเอาตัวรอดไปเลย
แก้ว//ชั้นป่าวนะ ให้ชั้นไปสาบานที่วัดไหนก้อได้ ว่าชั้นจะไม่บอกใครเรื่องนาย แล้วจะไม่บอกด้วยว่าชั้นเคยเจอนาย
ธามไท//ถ้าเธอบอก
แก้ว//ชั้นยอมให้นายขย้ำชั้นเป็นชิ้นเลยไปต้มได้เลยย่ะ
ธามไท//เธอแน่ใจนะ
แก้ว//ด้วยเกียติตัวแล้วหัวใจชั้นเลย
ธามไท//เธอมันสุดยอดจิง
แก้ว//สุดยอดยังไง
ธามไท//ชั้นพึ่งเจอเหยื่ออย่างเธอนะเนี่ย น่ารักเป็นบ้าเลย
แก้ว//ชั้นจะไม่น่ารักก้อเมื่อว่าชั้นเป็นเหยื่อเนี่ยแหละ
ธามไท//เธอสัญญากับชั้นแล้วนะ
แก้ว//ชั้นสัญญาและสาบาน
ธามไท//งั้นชั้นไปล่ะ แล้วเจอกัน
แก้ว//โอเค
ธามไท//บายสาวน้อย เธอมันน่ากิน
แก้ว//อี๋
 
เช้าวันรุ่นขึ้น
ฟาง//ยัยแก้วตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ เมื่อคืนก้อนอนหัวค่ำหนิ ทำไมตื่นสายล่ะ
เฟย์//เมื่อคืนออกไปไหนหรอ
ฟาง//หรือละเมอเดิน
เฟย์//นั่นน่ะสิ
แก้ว//ป๊าวววว หาวววววววว ไปไป พวกแกไปก่อนเดี๋ยวชั้น อาบน้ำเหลี่ยนเสื้อผ้าแปป
 
แล้วเฟย์ ฟาง ก้ออกไปทำงานของตัวเองก่อนแล้วค่อยมาช่วยแก้วที่บ้าน
แก้วทำงานง่วนๆ เปิด เพลงในไอโฟน เสีบหูฟัง เต้นไปมาพร้อมทั้งดูดฝุ่นไปด้วย แต่ไม่รู้ว่าใครกำลังแอบมองอยู่
โทโมะ//เธอ!
แก้ว//ห๊ะ ห๊ะ มีไรหรอคะ
โทโมะ//นี่บ้านชั้นนะ ไม่ใช่ผับ
แก้ว//อืมๆ ชั้นขอโทด
โทโมะ//จะเต้นก้อเต้นไปเถอะ ไม่เปนไรหรอก
แก้ว//นายมาทักซะขนาดนี้ไม่มีอารมณ์เต้นแล้ว
โทโมะ//หรอ งั้นก้อพอแค่นี้เถอะ ไปพักได้และ
แก้ว//แต่งานชั้นยังไม่เสร็จ
โทโมะ//ถ้าเธอไม่ไปในสามวินาที ชั้นให้เธอขัดหลังคาแน่ 1 2...
แก้ว//ไปแล้วๆๆ
 
เธอนี่เนาะ ทำอะไรให้ชั้นเหม่อขึ้นทุกวันและนะ ชั้นจะเริ่มรู้สึกแปลกกับเธอและ ยัยตัวแสบเอ้ย!