นายแวมไพร์กับยัยสายสืบ

ตกดึก 02.30 น.

แก้วหิว เลยตื่นขึ้นมา แล้วมาเปิดตู้เย็น เพอิญว่า ไม่มีอะไรกิน เลยจะออกไปเซเว่น แก้วเดินออกมาด้วยความหิว ไปเรื่อยๆจนต้องชะงักเมื่อเห็นเงาคนร่างสูงสีดำ แต่ไม่เห็นใบหน้ายืนพิงกำแพงตลอดทางเดิน

..?//ไปไหนจ้ะ สาวน้อย

แก้ว//นายเป็นใคร

..?//ชั้นชื่อ ธามไท (แล้วคนคนนั้นก้อเเว๊บมาอยู่ตรงหน้าแก้ว)

แก้ว//เดี๋ยวๆๆ นาย ทำไม ออกมาดึกดื่นแบบนี้ นายมาปล้นหรอ ชั้นไม่มีเงินหรอก แถมอย่าทำอะไรชั้นเลย เพิ่งอายุ20เอง อนาคตยังรอชั้นอยู่อ่ะ

ธามไท//ชั้นมาหากิน

แก้ว//หิวหรอ ไปเซเว่นสิ

ธามไท//ชั้นไม่ได้กินของอย่างที่มนุษย์กิน

แก้ว//นะนะนาย เป็นแวมไพร์หรอ

ธามไท//ชั้นเกลียดชื่อนั้นที่สุด

แก้ว//แล้วนายเป็นอะไร

ธามไท//เป็นหมาป่า

แก้ว//นาย นายจะทำไรชั้นน่ะ

ธามไท//ใครที่รู้ว่าชั้นเป็นใครแล้ว มันต้องตาย

แก้ว//ก้อนายบอกชั้นเองหนิ

แก้วเริ่มถอยห่างธามไทเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

แก้ว//นายต้องการอะไร

ธามไท//เธออยู่บ้านไอ้แวมไพร์น่าโง่นั่นใช่มั้ย

แก้ว//ชั้นไม่รู้ว่าเคาเปนแวมไพร์รึป่าว ชั้นจะไปรู้ได้ไง เมื่อชั้นเป็นแค่คนใช้

ธามไท//ดูจากรูปร่างแล้วเนี่ย ชั้นว่า เธอ ต้องไม่ใช่คนใช้จิงๆแน่

แก้ว//ชะชะ ชั้น เปนคนใช้จิงจิง

ธามไท//คิดว่าชั้นโง่รึไง

แก้ว//ใช่! เอ้ย! ไม่ใช่นะ

ธามไท//งั้นตายซะเถอะ

แก้ว//อร๊าย เดี๋ยว นายชั้นขอร้องล่ะ ชั้นจะไม่บอกใครเรื่องนาย

ธามไท//เธออย่ามาโกหกเพื่อเอาตัวรอดไปเลย

แก้ว//ชั้นป่าวนะ ให้ชั้นไปสาบานที่วัดไหนก้อได้ ว่าชั้นจะไม่บอกใครเรื่องนาย แล้วจะไม่บอกด้วยว่าชั้นเคยเจอนาย

ธามไท//ถ้าเธอบอก

แก้ว//ชั้นยอมให้นายขย้ำชั้นเป็นชิ้นเลยไปต้มได้เลยย่ะ

ธามไท//เธอแน่ใจนะ

แก้ว//ด้วยเกียติตัวแล้วหัวใจชั้นเลย

ธามไท//เธอมันสุดยอดจิง

แก้ว//สุดยอดยังไง

ธามไท//ชั้นพึ่งเจอเหยื่ออย่างเธอนะเนี่ย น่ารักเป็นบ้าเลย

แก้ว//ชั้นจะไม่น่ารักก้อเมื่อว่าชั้นเป็นเหยื่อเนี่ยแหละ

ธามไท//เธอสัญญากับชั้นแล้วนะ

แก้ว//ชั้นสัญญาและสาบาน

ธามไท//งั้นชั้นไปล่ะ แล้วเจอกัน

แก้ว//โอเค

ธามไท//บายสาวน้อย เธอมันน่ากิน

แก้ว//อี๋

เช้าวันรุ่นขึ้น

ฟาง//ยัยแก้วตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ เมื่อคืนก้อนอนหัวค่ำหนิ ทำไมตื่นสายล่ะ

เฟย์//เมื่อคืนออกไปไหนหรอ

ฟาง//หรือละเมอเดิน

เฟย์//นั่นน่ะสิ

แก้ว//ป๊าวววว หาวววววววว ไปไป พวกแกไปก่อนเดี๋ยวชั้น อาบน้ำเหลี่ยนเสื้อผ้าแปป

แล้วเฟย์ ฟาง ก้ออกไปทำงานของตัวเองก่อนแล้วค่อยมาช่วยแก้วที่บ้าน

แก้วทำงานง่วนๆ เปิด เพลงในไอโฟน เสีบหูฟัง เต้นไปมาพร้อมทั้งดูดฝุ่นไปด้วย แต่ไม่รู้ว่าใครกำลังแอบมองอยู่

โทโมะ//เธอ!

แก้ว//ห๊ะ ห๊ะ มีไรหรอคะ

โทโมะ//นี่บ้านชั้นนะ ไม่ใช่ผับ

แก้ว//อืมๆ ชั้นขอโทด

โทโมะ//จะเต้นก้อเต้นไปเถอะ ไม่เปนไรหรอก

แก้ว//นายมาทักซะขนาดนี้ไม่มีอารมณ์เต้นแล้ว

โทโมะ//หรอ งั้นก้อพอแค่นี้เถอะ ไปพักได้และ

แก้ว//แต่งานชั้นยังไม่เสร็จ

โทโมะ//ถ้าเธอไม่ไปในสามวินาที ชั้นให้เธอขัดหลังคาแน่ 1 2...

แก้ว//ไปแล้วๆๆ

เธอนี่เนาะ ทำอะไรให้ชั้นเหม่อขึ้นทุกวันและนะ ชั้นจะเริ่มรู้สึกแปลกกับเธอและ ยัยตัวแสบเอ้ย!