คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK

“แก้วเอาอันนี้ดีมั้ย” ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางที่ยืนเลือกชุดคลุมท้องอยู่
“อืมก็น่ารักดี โทโมะอยากให้แก้วใส่ตัวนี้หรอ”
“อืม”
“งั้นก็เอาไปสิ” ทั้งสองคนเดินเลือกซื้อเสื้อผ้าอย่างมีความสุขเนื่องจากนานๆทีพวกเขาถึงจะมีโอกาสออก
มาเดินเล่นอย่างนี้
“แก้ว”ร่างบางหันไปทางเสียงเรียกก็เจอกับพี่แบงค์และพี่เป้
“พี่แบค์ พี่เป้ มาได้ไงเนี่ย”
“นั่งรถมาสิจ๊ะน้องสาว”
“พี่เป้อ่ะ”
“555 แล้วนี่โทโมะล่ะ”เป้ถามหาร่างสูง
“นู่นเดินไปจ่ายเงินเดี๋ยวก็มา อ๊ะ นั่นไง โทโมะมาแล้ว”
“อ้าวพี่เป้ พี่แบงค์ สวัสดีครับ”
“ไงซื้ออะไรกันล่ะเนี่ย”แบงค์ถามร่างบาง
“ชุดคลุมท้องค่ะ ท้องแก้วเริ่มนูนๆแล้วล่ะใส่ชุดปกติเริ่มจะอึดอัดแล้ว”
“อืม งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อให้อีกคนละชุดล่ะกัน”เป้พุดพร้อมกับเดินไปเลือกชุดกับแบงค์ ร่างบางที่กำลังจะปฏิเสธ
แต่ก็ไม่ทันเมื่อร่างสูงทั้งสองคนเดินไปเลือกซื้อกันอย่างสบายใจ เมื่อเดินกลับมาอีกครั้งทั้งสองมือก็เต็ม
ไปด้วยถุงเสื้อผ้ามากมาย
“ไหนบอกคนละชุดไงพี่”ร่างสูงเอ่ยอย่างขำๆ
“ก็มันสวยไปหมดเลยนี่หว่า เลือกไม่ถูกเลยเอามาให้หมดเลย”แบงค์พูดอย่างอารมณ์ดี
“งั้นไปหาอะไรทานกันดีกว่าแก้วหิวแล้ว เดี่ยวงานนี้แก้วเลี้ยงเอง”
ร่างบางเอ่ยชวนรุ่นพี่ทั้งสองคน
“อย่างงี้ต้องจัดเต็ม แก้วเลี้ยงทั้งที”เป้เอ่ยบอกร่างบาง
“ตามสบายเลยค่ะ”ร่างบางยิ้มหวานพลางนึกในใจ ใช่สิถึงเธอบอกว่าจะเลี้ยงแต่ยังไงเงินที่จ่ายก็เป็นของ
โทโมะอยู่ดี (มันก็กระเป๋าเดียวกันแหละจ้ะ;ไรเตอร์)
“พี่เป้ พี่แบงค์ฝากดูแก้วก่อนนะครับ เดี๋ยวโทโมะเอาของไปเก็บในรถก่อน” ร่างสูงบอกกับรุ่นพี่ทั้งสองคน
“อืม ไปเถอะ จะดูแลให้เป็นอย่างดีเลย”เป้บอกรุ่นน้อง
“งั้นเดี๋ยวแก้วไปนั่งรอที่ร้านอาหารล่ะกันนะ”
“อืม อย่าซนล่ะ”
“โทโมะแก้วไม่ใช่เด็กแล้วนะ”ร่างบางหน้างอ เอามือกอดอกอย่างงอนๆทำเอาชายหนุ่มทั้งสามคนหัวเราะ
กันใหญ่
“ขำอะไรกัน” ท่าทางอย่างกับเด็กโดนขัดใจอย่างงี้เนี่ยนะไม่เด็ก เฮ้อ
“ไม่ขำแล้วครับ ไปนั่งรอที่ร้านไป เดินดีๆนะแก้ว”
“อืม”
ร่างบางเดินนำไปที่ร้านอาหารโดยมีรุ่นพี่หนุ่มสองคนเดินประกบอยู่ไม่ห่าง
“พี่เป้ พี่แบงค์ ดูนี่สิ น่ารักเนอะ” ร่างบางวิ่งตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้าเด็กทำเอาสองหนุ่มหัวใจแทบวาย
“แก้วอย่าวิ่งสิ”ตะโกนบอกร่างบางแต่ก็ไม่ทันแล้ว เนื่องจากแม่คุณนำหน้าไปไกลแล้ว
“เฮ้ย!” สองหนุ่มร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นร่างบางวิ่งไปชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง ร่างบางเสียหลักจะล้มลง ทำเอา
ชายหนุ่มสองคนเปิกตากว้าง
“แก้วระวัง”ทั้งสองหนุ่มวิ่งเข้าไปรับร่างบางที่กำลังจะล้มกระแทกพื้น เมื่อรับร่างบางเข้าสู่อ้อมแขนทั้งสอง
หนุ่มถอนหายใจพร้อมกันอย่างโล่งอก
“พี่พูดอะไรแล้วไม่ฟังเลย ดื้อจริงๆ ถ้าเมื่อกี้ล้มลงไปจะเป็นยังไงฮะ”แบงค์ต่อว่าร่างบาง
“ตอนนี้แก้วไม่ได้มีแค่ตัวคนเดียงแล้วนะ จะทำอะไรก็ให้ระวังหน่อยสิ”เป้พูดเสียงดัง ที่โมโหก็เพราะเป็น
ห่วงร่างบางตรงหน้ากลัวว่าจะได้รับบาดเจ็บและส่งผลต่อลูกในท้อง
“แก้วขอโทษ”ร่างบางเอ่ยเสียงสั่น เมื่อกี้เธอก็ตกใจแทบแย่ ในหัวก็คิดไปต่างๆนาๆว่าถ้าล้มลงไปแล้วเจ้า
ตัวเล็กที่อยู่ในท้องเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ
“ฮึกๆ”ร่างบางร้องไห้ ยังคงตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ร่างสูงทั้งสองคนมองร่างบางที่ร้องไห้อย่างทำ
อะไรไม่ถูก เป้ถอนหายใจก่อนจะดึงร่างบางเข้ามากอด มือหนาลูกหัวร่างบางอย่างปลอบประโลม
“ไม่ร้องนะ ที่พี่ดุเมื่อกี้ก็เพราะเป็นห่วง เงียบได้แล้ว คนมองหมดแล้วนะ”พูดปลอบร่างบาง พร้อมหันไปยิ้ม
ให้กับผู้คนที่ยืนมองอยู่แถมในมือยังมีกล้องถ่ายรูปกันครบเลย ‘พรุ่งนี้เป็นข่าวแน่ เล่นมายืนกอดกับเมียชาว
บ้านเค้าแบบนี้’ เป้นึกในใจ
“ผู้หญิงน่าไม่อาย มายืนกอดกับผู้ชายกลางห้างแบบนี้กลัวไม่เป็นข่าวหรือไงฮะ” เสียงแหลมปรี๊ดของ
ผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นด้านหลังของร่างบาง ทำให้ร่างบางผละตัวออกจากรุ่นพี่หนุ่มก่อนจะหันไปมองทางต้น
เสียง
“เบลล์”


เม้น+โหวต เยอะ เดี๋ยวจะมาอัพตอนที่10 ให้นะค่ะ ^^