คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK
9.1
29)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันต่อมา
"โทโมะตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนฮะ" ร่างบางเขย่าตัวร่างสูงที่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียง
"แป๊ปนึงน่ะแก้ว โมะง่วง"บอกอย่างงัวเงียแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง
"ชิอยากนอนก็นอนไปเลย"ร่างบางบอกอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกมานั่งในห้องนั่งเล่น
"อ้าวหนูแก้วแล้วตาโทโมะล่ะ"
"นอนอยู่ในห้องน่ะค่ะ"
"งั้นเรามาทานข้าวกันดีกว่าลูกไม่ต้องรอเจ้าโมะมันหรอก"
"ค่ะ คุณแม่"
หลังจากทานข้าวเสร็จ แม่ลูกก็นั่งคุยกันตามประสาสาวๆ
"หนูแก้ว ถ้าคลอดแล้วจะให้ลูกนอนห้องไหนจ๊ะ"
"แก้วอยากให้นอนกับแก้วมากกว่าค่ะ"
"แล้วจัดห้องหรือยังลูก"
"ยังค่ะ ว่าจะคุยกับโทโมะอยู่เหมือนกัน"
"วันนี้ว่างๆก็รีบๆจัดการเลยนะลูก ท้องโตขนาดนี้แล้วแล้วนี่หมอกำหนดวันคลอดหรือยัง"
"วันที่16ค่ะ"
"อืมอีกไม่นานแล้วนี่ เตรียมตัวเอาไว้ได้แล้วนะ"
"ค่ะ คุณแม่"
"คุยอะไรกันอยู่ครับ"โทโมะเดินเข้ามานั่งลงข้างๆร่างบาง
"เรื่องห้องของลูกน่ะโทโมะ ว่าพอคลอดแล้วจะให้ลูกนอนที่ไหน"
"ก็ห้องของเราไง"
"แต่เรายังไม่ได้จัดห้องอะไรเลยนะ"
"งั้นก็จัดเลยสิเดี๋ยวโทโมะโทรไปเรียกพวกนั้นมาช่วย"
หลังจากตกลงกันเสร็จโทโมะก็โทรไปเรียกพวกเพื่อนๆมาก่่อนจะใช้เวลาทั้งวันในการเลือกซื้อของและจัด
ห้องใหม่ กว่าจะทำอะไรเสร็จก็ปาเข้าไป เกือบสองทุ่ม
"มาทานข้าวได้แล้วค่ะ"ร่างบางเดินมาเรียกห้าหนุ่มที่นอนหมดสภาพอยู่ในห้องนั่งเล่น
"คร้าบ"รับคำก่อนจะลุกขึิ้นไปห้องอาหารกันใช้เวลาไม่นานกับข้าวทุกอย่างก็หมดลง
"อิ่มแล้วคร้าบ"หลังจากที่ได้เติมพลังเรียบร้อยแล้วเขื่อนก็กลับมาเป็นลิงตามเดิม นั่งคุยกันอีกไม่นานร่าง
บางก็บอกให้สี่หนุ่มแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะมันก็ดึกมากแล้ว
"กลับบ้านดีๆนะ"โบกมือบ๊ายบายเพื่อนๆก่อนจะเดินกลับเข้ามาในบ้านพร้อมกับร่างสูง
"โทโมะไปอาบน้ำได้แล้ว ไม่เหนียวตัวบ้างหรอ"
"เหนียวสิ งั้นโทโมะไปอาบน้ำก่อนนะ"
ร่างบางนั่งรอชายหนุ่มอยู่ที่เตียง มือบางยกขึ้นลูบท้องของตัวเองก่อนจะพูดกับลูกตัวน้อย
"ซันชายส์ ซันนี่ค่ะ อีกไม่นานเราก็จะเจอกันแล้วนะ"ร่างบางนั่งคิดถึงลูกตัวน้อยทั้งสองคนที่จะออกมาเจอ
กับโลกในอีกไม่นานนี้
"แก้วจ๋า"เสียงร่างสูงดังมาก่อนที่เจ้าตัวจะโผล่ออกมาจากในห้องน้ำ
"อะไรค่ะ?"
"เช็ดผมให้โทโมะหน่อยสิ"
"อ๋อ มานั่งนี่สิ"ตบที่ว่างข้างๆตัวเอง ก่อนที่ร่างสูงจะเดินมานั่งตามที่บอกอย่างว่างง่าย ร่างบางใช้ผ้าขน
หนูเช็ดผมให้ร่างสูง
"สบายจัง"ร่างสูงยิ้ม
"ก็แหงล่ะ น่ังอยู่เฉยๆนี่"ร่างบางออกแรงขยี้หัวของโทโมะจนโทโมะร้องจ๊าก
"แก้ว โมะเจ็บนะ"
"555ถ้าไม่เจ็บแก้วก็ไม่ทำให้เสียแรงหรอก"
ทั้งสองคนแกล้งกันไปแกล้งกันมาทั้งสองคนก็เริ่มเหนื่อยสองร่างล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างสองมือ
โอบกอดซึ่งกันและกันไว้ มอบความอบอุ่นผ่านอ้อมกอด ก่อนที่ทั้งสองคนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างมีความ
สุข
ใกล้คลอดแล้วค่าอีกไม่นานเกินรอ (ตอนหน้านี่แหละ)แอบบอก5555 ไรเตอร์ขอลาชั่วคราวนะค่ะเพราะว่าอาทิตย์หน้าไรเตอร์จะสอบปลายภาคแล้วขอเต็มที่กับการเรียนก่อน หวังว่ารีดเดอร์จะเข้าใจนะค่ะ จะมาอัพให้อีกทีหลังวันที่ 14 กันยาเลยค่ะ นานนะเนี่ย
ปล.ถ้ารักกันจริงต้องรอได้นะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ