คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK

9.1

เขียนโดย CrazyGirl

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.30 น.

  33 chapter
  665 วิจารณ์
  76.96K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“แก้วเดี๋ยวโทโมะไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ”

“ค่า โทโมแก้วอยากกินเค้กอ่ะ ซื้อมาให้แก้วหน่อยสิ”

“อืมเดี๋ยวโทโมะซื้อมาให้”หลังจากที่ร่างสูงเดินออกไป หนุ่มเคโอติกก็ได้ทีแซวร่างบาง

“แหม เดี๋ยวนี้มีค่ะมีขา”

“ลูกจะได้จำไง เวลาแก้วพูดก็จะมีค่ะ โทโมะก็จะมีครับ”

“อ๋อ แล้วช่วงนี้เป็นไงบ้าง”ป๊อปปี้ถามร่างบาง

“ก็ดีอ่ะ แต่ช่วงนี้จะเหนื่อยง่ายหน่อย นอนๆอยู่กลางดึงก็จะเป็นตะคริว ยืนนานๆก็จะปวดขา”

“เนี่ยนะ’ก็ดี’ของแก้ว”จองเบว่า

“อืม ถึงจะลำบากหน่อยแต่แก้วก็ดีใจ พวกนายไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าการที่เรารู้สึกว่ามีใครอีกคนอยู่กับเราตลอดเวลามันมีความสุขแค่ไหน”สีหน้าร่างบางดูมีความสุขทุกครั้งเมื่อพูดถึงลูก

“เออ แก้วว่าจะทักตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว วันนี้ไม่ได้แต่งหน้ามาหรอ”

“อืม หมอบอกว่าเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงน่ะ”

“แก้วตัวเล็กดิ้นบ้างมั้ยอ่ะ เขื่อนอยากรู้ว่ามันเป็นยังไง”เขื่อนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“เขื่อนแก้วไม่รู้หรอกว่าตัวเล็กจะดิ้นตอนไหนน่ะ ถ้าตัวเล็กดิ้นเดี๋ยวจะเรียกนะ”

“อืม”

“อ่ะ แก้ว”ร่างสูงที่เดินกลับเข้ามาพร้อมยื่นกล่องเค้กให้ร่างบาง

“ขอบคุณค่ะ”

“ครับผม”

“เคโอติก แสตนบายค่ะ”

“เดี๋ยวโมะมานะ”ร่างสูงออกไปแสดงด้านหน้าเวที ร่างบางมองร่างสูงที่ยิ้มอยู่บนเวที

“ตัวเล็กค่ะ หนูดูป๊าสิยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว หนูสองคนมีป๊า มีม๊าเป็นนักร้องดังเลยรู้มั้ยคะ”พูดกับลูกน้อยที่อยู่ในท้อง อีกสามเดือนเราก็จะได้เจอกันแล้วนะค่ะ

“สวัสดีครับ พวกเราเคโอติกครับ” กรี๊ดดดดดด เหล่าแฟนคลับต่างส่งเสียงกรี๊ดให้กำลังใจห้าหนุ่มที่ยืนอยู่บนเวที

“วันนี้เรามาคุยกับหนุ่มๆกันหน่อยดีกว่านะครับ”วีเจโด่ง กล่าวทักทายผู้ชมอย่างสนุกสนานพร้อมกับถามคำถามกับห้าหนุ่มซึ่งเรียกเสียงกรี๊ดและเสียงหัวเราะจากแฟนๆได้เป็นอย่างดี

“เอาล่ะครับ  วันนี้ผมได้ข่าวมาว่ามีสาวมานั่งเฝ้าโทโมะอยู่หลังเวที เรื่องจริงหรือเปล่าครับ”คำถามของวีเจโด่งเรียกเสียงกรี๊ดจากบรรดาแฟนคลับได้เป็นอย่างดี

“ครับ” ร่างสูงตอบยิ้มๆ

“แหมๆน่าอิจฉาจริงๆว่าแต่พวกเราก็ไม่ได้เจอน้องแก้วกันมานานแล้วเนอะ ไหนใครคิดถึงน้องแก้วบ้างครับ”

กรี๊ดดดด ร่างบางนั่งน้ำตาซึมอยู่ด้านหลังเวที เธอไม่คิดว่าจะคนรักเธอมากมายขนาดนี้

“อยากเจอน้องแก้วกันมั้ยครับ”

(อยาก)

“โทโมะครับขออนุญาตพาน้องแก้วขึ้นมาบนเวทีได้มั้ยครับ”

ร่างสูงหันไปมองร่างบางด้านหลังเวที

“เดี๋ยวผมไปพาเธอขึ้นมาเองครับ”กรี๊ดดดด

ร่างสูงเดินเข้ามาหาร่างบางด้านหลังเวที

“เอาจริงหรอโทโมะ แก้วไม่ได้แต่วตัวแต่งหน้ามาเลยนะ”ร่างบางบอกอย่างไม่มั่นใจ

“แก้วใจสวยอยู่แล้วมั่นใจหน่อยสิ”ร่างสูงคงจะลืมตัวว่ายังติดไวเลสอยู่ คำพูดที่พูดออกมาทุกคนเลยได้ยินกันหมด ทำเอาแฟนๆกรี๊ดกันคอแทบแตก

“น้องแก้วมาแล้วครับ สวัสดีครับน้องแก้ว”วีเจโด่งเอ่ยทักทายร่างบาง

“สวีสดีค่ะทุกคน”

“ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”

“ค่ะ”

“เมื่อกี๊แอบได้ยิน วันนีไม่ได้แต่งหน้ามาหรอครับ”

“ค่ะ กลัวตัวเล็กจะแพ้”

“อ๋อ แต่ยังไงก็สวยอยู่แล้วครับ”

“ขอบคุณค่ะ”

“วันนี้เรามีเวลาเยอะ คงได้คุยกันยาวแน่เลยนะครับ ดีมั้ยทุกคน”

(ดี)

“ถ้าจะคุยนานผมขอเก้าอี้ให้แก้วนั่งได้มั้ยครับ เดี๋ยวแก้วจะปวดขา”

ร่างสูงบอกกับทีมงาน

“อ่อ่ ครับๆ ดูแลกันดีจนน่าอิจฉาเลยนะครับ”วีเจโด่งแซว ร่างสูงประคองร่างบางนั่งลงบนเก้าอี้

“เห็นเขื่อนบอกว่ามีอะไรจะเม้าท์โทโมะ ว่ามาเลยครับ”

“อ่อ ได้ครับ”หนุ่มเขื่อนยิ้มอย่างอารมณ์ดี

“ทุกคนรู้มั้ยครับว่าโทโมะเนี่ยขังแก้วไว้ในบ้านคั้งสองเดือนแหนะ”

(หา O_O)

“น้อยๆหน่อยเขื่อน โทโฒะไม่ได้ขังครับ แค่กักบริเวณนิดหน่อย”

“โห โทโมะทำไมล่ะครับ”

“ก็แก้วเค้าท้องอยู่ผมเลยไม่ค่อยอยากให้ออกไปไหนน่ะครับ แต่ถ้าว่างผมก็จะพาออกมา ไม่ได้ขังซะหน่อย”

“จริงหรอครับน้องแก้ว”

“ก็ค่ะ แก้วเคยไปดื้อจนได้เรื่องโทโมะเลยไม่กล้าให้แก้วออกไปไหนมาไหนคนเดียว”

“รู้ตัวด้วยหนิ”ร่างสูงหันมาพูดกับร่างบาง”

“555 น่ารักกันจังเลยนะครับ แล้วน้องแก้วท้องกี่เดือนแล้วครับ”

“6 เดือนค่ะ”

“โหอย่างนี้ยิ่งต้องดูแลดีกว่าเดิมอีกใช่มั้ยครับเนี่ย”

“ครับ”ร่างสูงตอบยิ้มๆ

“แค่นี้ก็ดีเกินไปแล้วครับ อย่างเมื่อกี๊สดๆร้อนๆเลยครับ แก้วแค่ไปคุยกับแฟนคลับแป๊ปเดียว โทโมะนั่งคิ้วขมวดอยู่ในห้องแต่งตัวอยากออกมาตามเองแต่ก็ทำไม่ได้เลยต้องใช้ให้ผมออกไปตาม กลัวหายหรือไงก็ไม่รู้”

“ไม่ต้องมาพูดดีเลย อย่าว่าแต่ผมเลยครับไอ้พวกนี้ก้ห่วงแก้วจนเว่อร์เหมือนกัน”ร่างสูงได้ทีเอาคืน

“แล้วพวกคุณไปเกี่ยวอะไรด้วยล่ะครับ”

“ก็ครับ พึ่งเคยมีคนท้องอยู่ใกล้ตัว พวกผมก็ทำอะไรไม่ค่อยถูกพอเห็นอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะกังวลแทน”ป๊อปปี้ตอบอย่างเขิน

“555 งั้นมาถามน้องแก้วกันบ้างดีกว่าครับ เป็นไงบ้างครับมีคนคอยเป็นห่วงเยอะแยะขนาดนี้”

“ตอนแรกก็แปลกๆค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มชินแล้วค่ะ พอมีลุกแก้วก็ไม่ค่อยได้ดูแลตัวเองเท่าไหร่จะไปทุ่มให้กับลูกหมด ก็จะมีโทโมะแล้วก็เพื่อนๆคอยดูแลแก้วอีกที”

“ครับ น้องแก้วอยากบอกอะไรกับโทโมะและเพื่อนทั้งสี่คนนี้ไม่ครับ”

“ค่ะ ก็.... เอ่อ”เสียงร่างบางเริ่มสั่นเครือ

“แก้วก็อยากขอบคุณทุกคนค่ะที่คอยดูแลแก้ว คอยเป็นห่วง ทั้งโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ แล้วก็จองเบ ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่ยังรักและเป็นห่วงแก้วอยู่เสมอ ขอบคุณจริงๆค่ะ”

ร่างสูงดึงร่างบางมากอดทำเอาแฟนๆกรี๊ดกันใหญ่

“ไม่รักแก้วแล้วจะไปรักใครล่ะจริงมั้ย?”ร่างสูงกระซิบบอกร่างบางเบาๆทำให้ร่างบางยิ้มทั้งน้ำตา

 


คิดถึงฉันมั้ยคนดี? 5555 กลับมาแว้ว เพราะการสอบถูกเลื่อนออกไปเป็นวันพฤหัส พรุ่งนี้สอบอังกฤษ ไรเตอร์อยากจะลงไปดิ้นกับพื้น วันนี้เลยมาอัพให้ก่อน หวังว่าจะถูกใจกันนะจ๊ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา