คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK
CrazyGirl
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2 เดือนต่อมา
“โทโมะ แก้วเบื่ออยู่บ้านแล้วนะ แก้วอยากออกไปข้างนอกบ้าง”
“ไม่เอาแก้ว นี่แก้วก็ท้องโตขนาดนี้แล้วยังจะออกไปไหนอีก” ร่างสูงดุร่างบางที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ขนเตียง
“แต่แก้วเบื่อ ให้ออกไปนั่งดูโทโมะทำงานก็ยังดีนะ” ร่างบางยังคงง๊องแง๊งไม่เลิก ก็แน่ละเธอไม่ได้ออกจาก
บ้านมาเกือบสองเดือนแล้วนะ มีก็แต่ออกไปกินข้าวข้างนอกแป๊ปเดียวก็กลับ มีบางที เฟย์ฟาง แล้วก็เคโอ
ติกมาเยี่ยมที่บ้าน นอกนั้นก็นั่งแกร่วอยู่คนเดียว พ่อกับแม่ก็ไปอยู่ญี่ปุ่นไม่ยอมกลับมาสักที
“นะๆโทโมะพาแก้วไปด้วยนะ”ทำตาปิ๊งๆให้ร่างสูงใจอ่อน
“ไปก็ไป ไปอาบน้ำแต่งตัวไปเดี๋ยวโทโมะนั่งรอ”
“น่ารักที่สุด”หอมแก้วร่างสูงเสร็จ ก็หยิบชุดเดินเข้าห้องน้ำไป
ร่างสูงหยิบรูปที่ไปอัลตร้าซาวน์มาเมื่อเดือนที่แล้วขึ้นมาดู สรุปเขาได้ทั้งลูกชายแล้วก็ลูกสาวเลยแหละ นึก
ถึงหน้าร่างบางที่เห็นลูกตัวเองเป็นครั้งแรก ก็หัวเราะออกมา ทั้งยิ้มทั้งร้องไห้ภาพนั้นมันช่างน่ารักสุดๆไป
เลย ถึงตอนนี้แล้วทุกคนคงไม่ต้องถามหรอกนะว่าเราเริ่มรักกันหรือยัง เพราะ ‘ผมรักผู้หญิงคนนี้หมดใจ
ตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าเธอมีลูกกับผมแล้วล่ะ’ ร่างสูงนึกถึงตอนที่ร่างบางตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่ง อยู่ดีๆร่างบางก็
ถามกับเขาว่า “โทโมะรักแก้วมั้ย แก้วรักโทโมะนะ” คำพูดนั้นทำให้ผมรักเธอมากขึ้นไปอีก คนอะไรน่ารักขึ้น
ทุกวันๆ
“โทโมะผูกเชือกให้แก้วหน่อยสิ” ร่างบางเดินเข้ามาหาร่างสูงก่อนจะหันหลังให้
“อ่ะ เสร็จแล้วไหนดูสิ”ร่างสูงหมุนร่างบางมาสำรวจ
“น่ารักจัง”บีบแก้มนิ่มๆของร่างบางอย่างหมั่นเขี้ยว
“เจ็บนะ ว่าแต่จะไปกันยัง”ร่างบางถามร่างสูงอย่างตื่นเต้น
“ฮ่าๆๆ ไปสิทำอย่างกับไม่เคยออกจากบ้านอย่างนั้นแหละ”
“ก็เพราะใครกันล่ะ”ร่างบางหันไปค้อนร่างสูง
“โอ๋ๆ ไปกัน เอ๊ะ ว่าแต่ไม่แต่งหน้าหรอ”ร่างสูงถามอย่างแปลกใจ
“ทำไมอ่ะโทรมหรอ หมอบอกว่าเลี่ยงแต่งหน้าได้ก็เลี่ยงเพราะอาจจะมีสารเคมีที่ส่งผลต่อเจ้าตัวเล็กน่ะ ว่า
แต่โทรมมากมั้ย”
“ม่หรอกสวยจะตาย”
“จริงนะ”
“อืม ไปกันได้แล้ว โมะจะไปทำงานสายแล้วเนี่ย”
ร่างสูงคว้ากระเป๋าของร่างบางและของตนเองก่อนจะจับมือร่างบางพาไปที่รถ วันนี้ร่างสูงมีงานที่
terminal21 เมื่อจอดรถเสร็จก็เดินจับมือร่างบางเข้ามาภายในห้างร่างบางเดินดูนู่นดูนี่เหมือนเด็ก ท่าทาง
เขาจะเก็บตัวเธอไว้ในบ้านนานเกินไปแล้วแหละ
“แก้วทำงานก่อนเสร็จงานแล้วเดี๋ยวโทโมะจะพาเดินให้ทั่วเลย”
“จริงนะ”
“อืม”ร่างสูงรัปากร่างบางก่อนจะรีบพาร่างบางไปที่ด้านหลังเวที
“นั่น พี่แก้วหนิ”
“แกๆพี่แก้วมาด้วยแหละ”
“กรี๊ด พี่แก้วกลับมาแล้ว” เสียงของเหล่าบรรดาแฟนคลับเรียกชื่อร่างบางอย่างตื่นเต้นเนื่องจากไม่ได้เห็น
ร่างบางมาเป็นเวลานาน
“สวัสดีค่ะ ทุกคน” ร่างบางทักทายแฟนคลับที่รออยู่ด้านนอก
“โทโฒะเข้าไปแต่งหน้าก่อนนะ แก้วขอคุยกับแฟนคลับก่อน”
“แต่ว่า....”ร่างสูงที่ไม่อยากปล่อยให้ร่างบางคลาดสายตาได้แต่อึกอัก
“แก้วสัญญาว่าจะอยู่แต่ตรงนี้ ไม่ไปไหนแน่นอน”
“พี่โทโมะเข้าไปเถอะ เดี๋ยวพวกหนูดูพี่แก้วให้”น้องแฟนคลับช่วยพูด
“งั้นรีบตามเข้าไปนะ”บอกร่างบางแล้วรีบเดินเข้าไปด้านหลังเวที
“สวัสดีครับ”ทักทายทีมงานทุกคนก่อนจะลงไปนั่งแต่งหน้า
“วันนี้มาช้านะ”ช่างแต่งหน้าพูดกับร่างสูง
“พอดีแก้วเค้ามาด้วยน่ะครับ”
“แหมที่แท้ก็รอภรรยานี่เอง แล้วนี่อยู่ไหนล่ะเนี่ย ไม่ได้เจอตั้งนานคิดถึงอยู่เหมือนกัน”
“คุยกับแฟนคลับอยู่ด้านนอกนะครับ”
“ไม่น่าล่ะ”ช่างแต่งหน้าพูดยิ้มๆ
“ทำไมหรอครับ”ร่างสูงถามอย่างสงสัย
“ก็โทโมะนั่งขมมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลาเลยล่ะสิ เป็นห่วงขนาดนั้นเชียว”
“ผมเป็นอย่างนั้นหรอครับไม่เห็นรู้ตัวเลย”ได้แต่นั่งมองตัวเองในกระจก เอ่อ คิ้วเราขมวดเป็นปมจริงๆด้วย
“ไงเพื่อนยาก”เขื่อนที่แต่งหน้าทำผมเสร็จเรียบร้อยแล้วเดินเข้ามาหาร่างสูงที่นั่งแต่งหน้าอยู่
“แต่งหน้าเสร็จแล้วหรอ”ร่างสูงหันไปถามเพื่อนหนุ่มที่ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
“อืม ขาดเปลี่ยนขุดอย่างเดียว”
“งั้นก็ดีเลยออกไปดูแก้วให้หน่อย ยิ่งซนๆอยู่”ช่างแต่งหน้าได้แต่มองชายหนุ่มยิ้มๆ ‘จะหาผู้ชายดีๆอย่างนี้ได้อีกที่ไหนเนี่ย’
“อ่าวแก้วมาด้วยหรอ ยอมพาออกจากบ้านแล้วหรือไง”เขื่อนหันมากระเซ้าชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม
“อ้อนจะมาด้วย ถ้าไม่พามาเดี่ยวคงมีงอนแน่ ช่วงนี้อารมณ์ยิ่งขึ้นๆลงๆอยู่”
“555 เอออ เดี๋ยวออกไปดูให้”
“ว่าจบก็เดินออกไปหาร่างบางตามที่เพื่อนบอก
“พี่เขื่อน”เหล่าแฟนคลับเรียกชายหนุ่มที่เดินออกมา นั่นทำให้ร่างบางรีบหันกลับมา
“เขื่อน”ร่างบางหันไปกอดเพื่อนหนุ่มด้วยความคิดถึง
“นี่ มากอดฉันอย่างนี้เดี๋ยวฉันก้โดนไอ้โมะมันเตะเอาหรอก”ถึงปากจะพูดอย่างนั้นแต่ก็กอดตอบร่างบาง
แฟนคลับที่เห็นต่างอมยิ้มกับความน่ารักของทั้งสองคน
“คิดถึง”ร่างบางเอ่ยอ้อนๆ
“ตั้งแต่มีลูกนี่ขี้อ้อนขึ้นเยอะเลยนะ”เขื่อนขยี้หัวร่างบาง
“เขื่อนอ่ะ”
“ว่าแต่คุยกับแฟนคลับเสร็จหรือยัง โทโมะมันห่วงเลยให้ฉันมาตามเนี่ย”
“อืม เสร็จแล้ว งั้นแก้วไปก่อนะทุกคน เจอกันหลังงานเลิกนะ”ร่างบางบอกกับแฟนคลับก่อนจะหันไปหา
เขื่อนที่ยืนรออยู่
“เขื่อนมาให้แก้วเกาะหน่อยดิเดี๋ยวนี้ยืนนานๆไม่ค่อยได้”ร่างบางกวักมือเรียกให้เขื่อนเดินเข้าไปใกล้
“ยุ่งจริงเลยนะ”ปากก็บ่นแต่ก็เดินเข้ามาพยุงร่างบาง
“สวัสดีค่ะทุกคน”ร่างบางเอ่ยทักทีมงานอย่างสดใส ร่างสูงที่นั่งแต่งหน้าอยู่หันไปเห็นเขื่อนพยุงร่างบางอยู่ก็ตกใจ รีบลุกขึ้นไปหาร่างบางทันที
“แก้วเป็นอะไรเนี่ยไอ้เขื่อน”เอ่ยถามเขื่อนอย่างร้อนใจ
“แก้วไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแค่ปวดขาน่ะ”บอกร่างสูงที่ประคองตนเองไปนั่งที่โซฟา
“เห็นมั้ย โทโมะบอกแล้วว่าอย่ามาอย่ามาก็ไม่เชื่อ”ดุร่างบางที่ดื้อสุดแสนจะดื้อ
“แก้วไม่เป็นไรแล้ว ไปทำงานได้แล้วไป”หลังจากไล่ร่างสูงให้ไปทำงานได้สำเร็จร่างบางก็นั่งคุยกับทีม
งานอย่างสนุกสนาน
“อ้าวแก้วโทโมะยอมให้ออกจากบ้านแล้วหรอ”สามหนุ่มที่พึ่งเดินเข้ามาทักร่างบาง
“กว่าจะขอออกมาได้ก็แทบตายเหมือนกันแหละ”คำตอบของร่างบางทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา
มาแล้ว คิดถึงกันบ้างมั้ยค่ะรีดเดอร์?5555 มาอัพตอนใหม่ให้แล้วก็อ่านกันให้สนุกนะ><
LOVE LOVE
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
