Sassy ! issue ประเด็นรัก หักเหลี่ยมร้าย

8.4

เขียนโดย onnce

วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  4 chapter
  97 วิจารณ์
  13.40K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"แก้ว.....ช่วยฟางด้ว........" ป๊อปปี้ แฟนหนุ่มดึงหญิงสาวร่างเล็กออกไป

 

"ปล่อยนะ ไอเลว! ปล่อยฉันนะ"  ฟางดิ้น สะบัดมือทิ้ง

 

"พี่ฟาง ฮึก! เขื่อน ปล่อยเฟย์นะ เฟย์ขอร้อง เฟย์กลัวแล้ว"

 

หันมาเว้าวอนคนรักที่มัดมือเธอไว้กับเสา

 

"............ถ้าฉันไม่ทำล่ะ"  ตอบอย่างไม่สนใจ ร่างบอบบางที่แสนจะทรมาน

 

"เฟย์ แก้ว ฮือๆ ช่วยฟางนะ กรี๊ดดดดด!" กรี๊ดดังลั่นเมื่อร่างสูงเดินมาบีบคางแรงๆ

 

"มานี่ ! แล้วหุบปาก ฉันรำคาญ" ป๊อปตะโกนใส่หน้า "อดีต" คนรัก ที่นับต่อจากนี้ มันจะไม่ใช่อีกแล้ว

 

"ไอชั่ว! ปล่อยฉัน แก้วช้วยด้วย ช่วยฟางนะ มันจะฆ่าฟาง" ฟางดิ้นเร่าๆ กระทืบเท้า 

 

แต่ร่างบางกลับช่วยอะไรเพื่อนไม่ได้เลย เพราะถูกร่างบึกบึนของผู้ชายอย่างโทโมะรัดตัวไว้

 

"นี่.......นี่มันอะไรกัน โทโมะ?" หันกลับมาถามร่างสูง 

 

"หึ ! ยัยโง่ จะอะไรอีกล่ะ ป๊อป เขื่อน พาตัวประกันขึ้นไป "  

 

ป๊อปปี้และเขื่อน ฉุดกระชากลากเฟย์ฟางขึ้นไปบนปราสาท

 

"พี่แก้ว ช่วยด้วย ช่วยเฟย์ ช่วยพี่ฟางด้วยนะ"  

 

สิ้นเสียงหวานที่ปนแหบพร่านั้น ร่างบางก็หันกลับมามองผูที่จองจำเธออย่างเลือดเย็น

 

"นายหลอกฉัน! ไหนนายบอกนายเป็นคนดี นายจะปกป้อง มันไม่ใช่!"

 

"รู้ไว้ก็ดี ! ถ้าฉันใช้โหมดโหด เธอจะยอมมาหรอไงห๊ะ ! ช่วยไม่ได้เธออบากลองดีเองนะ จริญญา"

 

"นายมันเลวที่สุด ปีศาจ! ไอคน..........อุ๊บ!"  

 

ร่างสูงหมดความอดทนดึงคนตรงหน้าที่เอาแต่ด่าว่าคำด้วยคำต่ำๆมาจูบอย่างเร่าร้อน 

 

ร่างบางชันเข่าขึ้น โดนจุดสำคัญ ยิ่งทำให้คนตรงหน้าคลั่ง เหมือนกับหมาป่าออกล่าเหยื่อไม่ปาน

 

"มานี่ แสบดีนักนะ!" ร่างสูงอุ้มร่างบางพาดบ่ามาจนถึงหน้าห้องของเขา

 

ก่อนจะโยนเธอลงมาบนเตียง

 

"อยากรู้ไหมล่ะ ? ว่าปีศาจชั่วๆอย่างฉัน ก็พาเธอขึ้นสวรรค์ได้ หึหึ" 

 

"ไอบ้า! ปล่อยฉันนะ ปล่อยๆ อย่าเอาตัวต่ำของนายมาถูกฉันนะ ออกไป!"'

 

ถ้อยคำดูถูก รังเกลียด มันทำให้ชายหนุ่มอารณ์พลุกพล่าน ทนไม่ไหวแล้ว!

 

เขาดึงร่างบางมาจูบอย่างไม่ปราณี จูบที่เนิ่นนาน เร่าร้อน และ รุนแรง 

 

"ฮือ......ไอชั่ว!!!"  

 

พอปากเป็นอิสระก็ด่าคนตรงหน้า แต่ใช่ว่าเค้าจะสะทกสะท้อน

 

ร่างสูงผลักคนตรงหน้าลงบนเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อม แววตาเต็มไปด้วยความอยากได้

 

".....บอกแล้วไง จริญญา ว่าเธอต้องเป็นของฉัน เกมนี้ฉันอุตส่าห์จะใจดีอ่อนโยนกับเธอแบบไอเขื่อน ไอป๊อป  

 

แต่เธอ! เธอแส่หาเรื่องใส่ตัวเองนะ ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก  "  

 

สาธยายจบ มือหนาก็ฉีกเสื้อคนตรงหน้าออก แก้วได้แต่พลิกตัวหนีสัมผัสจากเขา

 

"จะยอมดีๆหรืออยากเจ็บตัว............. จริญญา"  

 

จับตัวเธอพลิกมาหาเขาอย่างแรง จนร่างเล้กเองก็เริ่มกลัว

 

ตอนนี้มีเพียงบราสีสวยสุดเซ็กซี่กับกางเกงขาสั้นสีดำเท่านั้นที่ปกปิกเรือนร่างสวยงามอยู่

 

".......ฉันไม่มีวันเป็นของคุณ วิศว จำไว้ คุณจะไม่มีวันได้อะไรจากฉันเลย แม้แต่น้ำตาหยดเดียว!"

 

หญิงสาวผลักชายหนุ่มออก ก่อนจะวิ่งหนี แต่ร่างบึกบึนก็กระชากเธอลงกับโซฟาใกล้ๆประตู

 

"เก่งนัก! อยากจะรู้ว่าคืนนี้เธอจะอึดได้สักแค่ไหน อย่ามาร้องให้ฉันช่วยก็แล้วกัน"

 

คร่อมตัวหญิงสาว ก่อนจะประกบปากเพื่อหยุดถ้อยคำรุนแรงที่เธอมอบให้เขา

 

มือหนาค่อยๆดึงบราที่ขัดหูขัดตาออก ก่อนจะเอามือลูบวนไปทั่วหน้าอก

 

"...ฮือ ! ปล่อย ไอปีศาจ อมุษย์ ปล่อย " หญิงสาวกรีดร้องด้วยความโกรธ  

 

แต่ถึงกระนั้น ยังไม่มีแม้น้ำตาสักหยด มีเพียงแววตาแข้งกร้าวเท่านั้น 

 

ปีศาจ ! เธอจะกลายเป็นปีศาจแล้วนะ

 

"อืม .......... อยากจะมาเล่นกับฉันดีนักนะ จริญญา "

 

ชายหนุ่มค่อยๆ เอานิ้วเรียวเคล้นคลึงยอดอกอย่างนึกสนุก

 

หารู้ไม่ว่าหญิงสาวแทบจะอยากตายกับสัมผัสเสียวๆเช่นนี้ ไม่ว่าจะ เคล้นคลึง บีบเล่น

 

หรือแม้แต่เขาจะลิ้นสร้างความเร่าร้อนให้เธอแต่เธอก็ปฏิเสธทุกสัมผัสที่เขามอบให้

 

อย่างสุดท้าย ที่จะทำให้เธอยอม ........ ส่วนสำคัญที่สุดของผู้หญิง 

 

"งั้น ฉันคงต้องทำมันเร็วขึ้นสินะ!" 

 

พึมพำก่อนจะแยกขาเรียวสวยของผู้หญิงตรงหน้า เธอพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล

 

"วันนี้ ถือเป็นบทเรียนของเด็กดื้อละกัน "  ชายหนุ่มดึงพันธนาการออก

 

ก่อนจะหยิบ อวัยวเพศปลอมที่เขาไว้ใช้ทรมานผู้หญิงในสต๊อกของเขา

 

เธอ.............ก็คงจะใช่!

 

"อย่านะ...........อย่าเด็ดขาดนะ ไอบ้า! .......อึก!! "  

 

ความเจ็บปวดถาโถมเขามา เมื่อชายหนุ่มยัดมันลงไป 

 

เจ็บเจียนตาย ครั้งแรก! ให้ตายเถอะ เธอได้แต่กำเบาะโซฟาไว้อย่างทรมาน

 

"หึ! นึกว่าจะแน่ ของแค่นี้เองนะ "

 

"ฮึก! ฮือ อือ .........."  

 

ชายหนุ่มกระแทกเข้า ออก อย่างสะใจ ผิดกับร่างแบบที่แทบจะหายใจต่อไม่ไหว

 

น้ำตามันคอยจะไหลตลอด เธอต้องห้ามมันไว้ ...... อย่าให้เขารู้ ว่าเธอแพ้!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา