Sassy ! issue ประเด็นรัก หักเหลี่ยมร้าย
onnce
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฟย์ .......... เฟย์ .......... " ไม่มีอะไรเลยนอกจากความเงียบ
เธอเดินหาน้องทั่วทุกที่แต่กลับไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย เฟย์ ไปไหน?
เพียงไม่ดี่วัน เธอก็รีบที่จะกลับมาอังกฤษ เพราะเป็นห่วงน้องสาว แต่ ณ นาทีนี้ ไม่มี ไม่มี แม้คนที่เธออยากเจอ
วินาทีแรก! ตู้ดๆ....
"แก้ว ! รับสิ รับๆ รับสิ ..... ตึ้ดๆ"
"ฮัลโหล! ฟาง ..... ฉันไปหา......." ร่างบางยังพูดไม่ทันจบประโยค ก็โดดนขัดขึ้น
"เฟย์ หายไป แก้ว ทำไงดี ฟางกลัว เฟย์ไปไหนอ่ะ เฟย์ไปไหน ฮึก ฮือ..........."
ร่างเล็กปล่อยโฮทันที ทำให้ปลายสายใจไม่ดีเลย
"ฟาง! รีบกลับมาที่นี่เลยนะ ระวังตัวด้วย อันตรายกำลังอยู่รอบเธอ"
"...กะ....แก้ว แล้วเฟย์ล่ะ ?"
"เรื่องเฟย์ ฉันรู้ว่าจะต้องเอาเรื่องกับใคร!! ตู้ดๆ"
ร่างบางตัดสายทิ้ง ปล่อยให้หญิงสาวนั่งร้องไห้ เป็นห่วงน้องเหลือเกิน
.......ร้ายกาจ! พวกนั้นต้องการอะไร?
ทันทีที่ตัดสายเพื่อนรัก ก็โอนสายเข้าหาผู้บงการ! ทันที
"คุณวิศว ฉันไม่ตลกนะคะ ถ้าคุณจะเอาน้องสาวเพื่อนฉันไป เพียงเพราะบีบบังคับให้ฉันเล่นตามเกมคุณ"
"ก็ไม่ตลกน่ะสิ ! ผมเอาจริงนะ" ตอบอย่างท้าทาย
"ดี! แต่มันเป็นเรื่องของฉันกับคุณ ไม่เกี่ยวกับเธอ ปล่อยเฟย์ซะ สงสารเธอเถอะ"
น้ำเสียงออกแนวบีบบังคับนิดๆ ขู่หน่อยๆ เว้าวอนอีกน้อยๆ
"สงสาร? เพื่ออะไร น้องเธอได้เจอคนที่รัก ฝากถามพี่สาวด้วยนะว่าอยากเจอไอป๊อปไหม? ฮ่าๆ"
"คุณสนุก แต่คนอื่นเค้าทุกข์ จิตใจพวกคุณทำด้วยอะไร? ไร้ยางอายที่สุด"
"ปากดีนักนะ ระวังจะเป็นแบบเพื่อนเธอ"
"ฉันไม่มีทางหลงรักผู้ชายชั่วๆแบบคุณหรอก เอาสิ อยากเอาอะไรเอาไปให้หมด แต่คุณจะไม่มีวันได้ฉันไป..."
พูดอย่างเย็นชาก่อนจะเป็นฝ่ายตัดสาย หึ ........ อยากจะมาเล่นกับฉันเองนะ
เกมนี้คุณไม่ชนะแบบเพื่อนคุณหรอก
ผ่านไป 30 นาที
เสียงโทร.ปริศนาดังขึ้น
"มาหาผมหน่อย!"
"ไม่ ....... ไม่ใช่ธุระ" ร่างบางปฏิเสธทันทีที่รู้ว่าเป็นใคร ดึกดื่นป่านนี้จะให้ไปไหนอีก!
"กลัวหรอไง ฉันไม่เล่นสกปรกหรอกหน่า ถึงมันจะน่าสนแค่ไหน!"
"เสื่อม!!!!!!!" ตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างบ้าคลั่ง
"เอาเถอะหน่า ยังไงสักวันเธอก็ต้องเป็นของฉันจริญญา ไม่ว่าเธอจะหนีไปไหน!"
"ก็ลองดูสิ คุณวิศว อย่าเก่งแต่ปาก หึ ห้อง 2270 ชั้น 2 ฉันรออยู่"
เอ่ยท้าชายหนุ่มเมื่อรู้ว่าเค้ามาหาเะอถึงคอนโดของเธอ!
"ได้ ไม่เกิน 3 วินาที เจอกัน"
1 ...... 2....... 3 ปั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"มาจนได้..............." หญิงสาวเดินไปเปิดประตู แต่ ............ อุ๊บบบบ
กลับถูกผู้ชายสองคนมาปิดปากพร้อมจับมัดมือไว้
"อย่าเสียงดัง ไม่งั้นแกตาย" ชายคนแรกขู่
"เฮ้ยยยย เฮีย สวยๆแบบนี้ อย่าเพิ่งฆ่าเลยดีกว่า " ชายคนที่สองส่งสายตาหื่นใส่หยิงสาวที่ดิ้นจนแทบจะหมดแรง
"อยากโดนนายฆ่ารึไงวะ " ชายคนแรกตบหัวชายคนที่สอง
....นาย..... นายหรอ? มีคนจ้างมาสินะ ไม่มีผิด
"นายมันเลว!! วิศว " ร่างบางได้แต่ด่าในใจ อย่างโกรธแค้น
"เอาตัวไปได้แล้ว อย่าให้นายรอนาน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"หยุดนะมึง!!! เมียกู อย่าแตะ!" ร่างบึกบึนกระชากหญิงสาวออกมาจากพันธนาการของโจรโหด
ก่อนจะควักปืนออกมา จนพวกนั้นถอยหนีไป
"ฝากไว้ก่อนนะมึง พี่เคนต้องไม่พอใจมึงแน่ ไอลูกไม่มีแม่" โจรกราดใส่ก่อนจะวิ่งหนี
"เธอเป็นอะไรรึเปล่า?" ถามคนในอ้อมกอด
"ไม่!" ผลักเค้าออกเบาๆ
"ขอโทษที่ขึ้นมาช้านะ.................ไปกับฉัน" ปลดเชือกที่รัดมือและปิดปากออก
"พวกนั้นเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่ม คงต้องหยุดเปิดศึกกันสักพัก
"พี่ชายฉัน เค้าพิศวาสเธอ และ เธอคงรู้ว่าต้องทำตัวยังไง จริญญา"
"ไม่.....ฉันไม่รู้ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยะ"
"....เธอไม่จำเป็นต้องรู้เด็กน้อย! แต่เข้าใจไว้ฉันไม่ได้คิดร้ายกับเธอ พวกฉันคือผู้ปกป้อง^^"
เวลายิ้มก็น่ารักดีนี่นา.........แต่ไม่มีทางที่ร่างบางจะเชื่อ!
"ฉันจะเชื่อได้ไง เพื่อนนายทำร้ายเพื่อนฉัน หลอกให้รัก ฟันแล้วทิ้ง!!" จ้องหน้าอย่างแค้นๆ
"มันเป็นอุบาย ยังบอกไม่ได้ แต่สำหรับฉัน ฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับเธอ แก้ว! "
ดึงหญิงสาวเข้ามากอด ก่อนรถจะแล่นมาถึง ปราสาทขนาดใหญ่
"แก้ว"
"พี่แก้ว"
"เฟย์ ฟาง พวกนาย!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
