ห้ามหัวใจทำไมยิ่งรักเธอ

ฉันเอาแหวนที่โทโมะให้ใส่ไว้ในสร้อยแล้วเอาเสื้อปิดไว้ให้มิดชิด จากนั้นฉันก้อเอาเสื้อผ้ามาเลือกใส่ว่าจะใส่ชุดอะไรไปเที่ยวกับโทโมะดี
สุดท้ายฉันก้อใส่เสื้อสีขาวแขนยาวกับกางเกงขาสั้นแล้วก้อรองเท้าน่ารักๆ เอาหล่ะ น่ารักแล้ว
“น้องสาวของฉันน่ารักที่สุดในโลก”
คนแรกที่ฉันเจอคือพี่เขื่อน  พี่เขื่อนวิ่งมาทางฉันพร้อมอุ้มฉันจนตัวลอยแล้วจับฉันหมุนๆเหมือนลูกข่าง"พี่คะ ฉันจะอ้วก""วันนี้จะไปไหน กับใคร ที่ใด เมื่อไหร่ เหตุใดจึงแต่งตัวดูดีน่ารักน่ากอดขนาดนี้  ผู้ชายเรอะ""อ่า.......""จะแต่งงานอยู่รมร่อแล้วเที่ยวอุ้มผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ได้ไง พวกไร้ความรับผิดชอบ"เสียงของโทโมะดังแหวกอากาศออกมา  พี่เขื่อนวางฉันลงแล้วหันไปพูดกับน้องชาย
 
"ฉันกอดน้องสาวตัวเองมันไร้ความรับผิดชอบตรงไหน""น้องสาวตัวเอง  กล้าพูด ทำไมยูไม่มาอุ้มไอแล้วแกว่งไปแกว่งมาบ้างหล่ะ""แล้วฉันต้องร้องเพลงโยกเยกเอยด้วยรึเปล่าไอ้หอยเสียบ""ทำไมต้องด่าเป็นหอยเสียบ  มันจะเจ็บยังไงวานบอกที""แล้วแกจะทำเสียงดังทำไมถ้าไม่เข้าใจว่าหอยเสียบมันคืออะไร""อยู่เมืองไทยก้ออยากได้รับอารยธรรมเจ็บปวดของมันบ้าง""แต่งตัวอะไรของเธอ  เดาว่าจะไปเที่ยวกับผู้ชายแน่ๆเลย""แกเดาได้เหมือนกับที่ฉันเดามาก  แล้วมันเปนใครถึงกล้ามาเดตกับผู้หญิงที่สวยเป็นอันดับสามรองจากคุณโบว์และคุณเฟย์ของฉัน"
"ก้อคนรู้จักน่ะคะ""แค่คนรู้จักเองหรอ" โทโมะถาม"ก้อคนพิเศษกว่าคนรู้จักนิดหน่อย""พิเศษขนาดไหน มากกว่าฉันรึเปล่า"
คำถามของเขาทำให้ฉันเขิน  แต่พี่เขื่อนที่ไม่รู้รีบเอามือใหญ่โตมาผลักหน้าน้องชายที่โน้มเข้ามาหาฉันอย่างต้องการปกป้องเป็นผ้าอนามัยแบบมีปีกที่ไม่ต้องการให้ซึมเปื้อนด้านข้าง"แกเกิดมาสนใจแก้วของฉันทำไม วันนี้แกเองก้อแต่งตัวดูดีเหมือนกันนี่ ถ้าไม่เห็นว่าทะเลาะกันจะเป็นจะตายมาก่อน  ฉันต้องคิดว่านัดกันไปเที่ยวข้างนอกแน่ๆ อ๊ะๆ แกใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้าย"  พี่เขื่อนดึงมือโทโมะออกมาดู"แหวนเพชร ...... เก๊""ของแท้เว้ย ออเทนติก  จีนูอีน ออริจินัล  อาร์ยูเดอร์สแตนด์""ซิดดาวน์""แต๊งกิ่ว ทีเชอร์...ไอบ้า""แก้วไปไหนเดี๋ยวพี่ไปส่ง" พี่เขื่อนหันมาถาม"อ๋อ..แก้วจะไป...""แก้วมีเพื่อนมาหาแนะ"  เสียงของแม่เรียกฉัน"เพิ่อน  หวายหรอคะ""คนนั้นแหละ  ยืนรออยู่หน้าบ้านแน่ะ""ไม่ใช่เวลาที่ดีเลยแฮะ" ฉันพึมพัม"นั่นซิ" โทโมะเสริม"พวกแกสองคนงึมงัมอะไรกัน" พี่เขื่อนถามขึ้นบ้าง"ฉันไปคุยกับเพื่อนก่อนนะคะ"
     ฉันเดินออกไปหาหวาย  เพื่อนคนใหม่ที่เพิ่งจะมาสนิทกันตอนรับน้องทำไมอยู่ๆก้อโผล่มาวันนี้นะ  โผล่มาตอนฉันจะออกไปข้างนอกด้วยเนี่ย"แก้วใจ"
สาวน้อยร่างเล็กอายุเท่าฉันมาในชุดแสนน่ารักน่าชังพร้อมกับผมที่ปล่อยยาวสยาย  ใบหน้าน่ารักกำลังทำหน้าอ้อนวอนมาแต่ไกล  และนั่นทำให้ฉันกัวมาก"เป็นอะไร""วันนี้ฉันมีเดตไปกับฉันหน่อย"
ฉันก้อมี!!!!"แกมีเดตแล้วมาหาฉันทำไม ฉันก้อมีธุระต้องไปทำบ้างอะไรบ้าง ฉันไม่ไปกับแกหรอก""แกต้องไปนะ  งานนี้มีแต่ผู้ชาย ฉันไม่กล้าไปคนเดียว เพราะงานนี้มีแต่หนุ่มมหาวิทยาลัย  M สุดแสนอันตรายไปด้วย ฉันกลัว""งั้นแกก้อไม่ต้องไปซิ""แต่ฉันต้องไปนะ เพราะงานนี้มีป๊อบปี้  นักศึกษาแพทย์ปี 2 ที่หล่อลากกระชากตับไตไปด้วย  และที่ฉันยอมไปงานนี้ก้อเพราะเค้านั่นแหละ""ไหนๆ แกก้ออุตสาห์ยอมไปงานนี้แล้วแกก้อไปซิ  จะมาชวนฉันทำไม" ฉันมองไปยังตัวบ้านอย่างกังวล โทโมะที่กำลังแอบอยู่ตรงหน้าต่างกำลังมองมาที่ฉันอย่างรอคอย"ฉันไม่ได้กัวป๊อบปี้  แต่ฉันกัวผู้ชายคนอื่น แกก้อเห็นนี่น่าว่าฉันน่ะสวย เริด เชิด โสด ขนาดไหน นะๆ ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย ถ้าฉันเป็นอันตรายไปแกจะทำใจได้หรอแก้ว"เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากเอามือไปทึ่งหัวกบาลเพื่อนอย่างรำคาญทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย ทำม้ายยยยยยย
"ไปแล้วกลับเมื่อไหร่""ไปแป๊บเดียว สองชั่วโมง.....ไม่ๆๆ ชั่วโมงเดียวก้อแล้วกัน ไปให้เพิ่อนๆเขาเห็นว่าฉันน่ะมีเพื่อนคุ้มกันคนพวกนั้นจะได้ทำอะไรฉันไม่ได้""แค่ชั่วโมงเดียวนะ""อื้ม""งั้นฉันขอเวลาแป๊บ  ขอไปจัดธุระอะไรหน่อย รออยู่ตงนี้นะ อย่าไปไหนนะ ห้ามไปไหนเลยนะ""ได้  ฉันจะรอตรงนี้จิงๆ"
 
 ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างกังวล โทโมะที่ยืนแอบอยู่ตงหน้าต่างเดินมาหาฉัน
 
"มีอะไรรึเปล่า""คือว่า......ฉันคิดว่าฉันอาจจะยังไปไม่ได้""ว่าไงนะ!""ภายใน 1 ชั่วโมง เอาเป็นอีกสองชั่วโมงได้มั้ยคะ แล้วฉันจะรีบมา  ตอนนี้เพื่อนฉันอยากให้ฉันคอยไปช่วยเหลือมันซักหน่อย""ช่วยเหลืออะไร""ก็....เรื่องสำคัญ""แล้วเรื่องอะไรหล่ะ"
   โทโมะถามอย่างอารมณ์เสีย ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยลากเขาไปยังมุมอับแล้วดึงเจ้ามาจุ๊บปากทีหนึงเหมือนเป็นสินบน  ฉันรู้สึกอายจนอยากจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้วเนี่ย ToT"ว้าว""ฉันจะรีบกลับมา""ชักสงสัยแล้วซิว่าเธอจะไปไหนถึงได้ยอมทำแบบนี้ทั้งๆ ที่ไม่เคยเริ่มก่อนด้วยซ้ำ" โทโมะเขยิบเข้าหาแล้วโน้มหน้าลงมาต่อ แต่ฉันผลักหน้าเขาออกไป"อีกนิดเดียวก้อไม่ได้ บุ่ยๆ""ไม่ได้ฉันต้องไปแล้ว  เดี๋ยวจะรีบกลับมานะคะ ไปล่ะ"
   ฉันรีบวิ่งออกไปโดยไม่ยอมหันกลับมามองโทโมะเพราะกัวจะพ่ายแพ้ต่อสายตาของเขาจนต้องไปยกเลิกนัดกับเพื่อน  หวายยืนรอฉันอยู่อย่าร้อนรนแล้วทำหน้าบูดแต่น่ารัก
"หายไปนานเหลือเกิน  ธุระอะไรของแกกันแน่""สำคัญมากก้อแล้วกัน แต่ฉันต้องเลิกทำสิ่งนั้นเพียงเพื่อจะไปเป็นเพื่อนแก ""ซาบซึ้งแล้วจร้า T^T""แกต้องชดใช้ฉันในเรื่องนี้จำไว้ให้ดี"
            สถานที่หวายพาฉันมาเป็นเพียงแค่บ้านคนธรรมดาหลังหนึ่ง   แต่เมื่อเข้ามาข้างในฉันรู้สึกฉุนกึกกับกลิ่นชายโสด นอกจากโทโมะกับพี่เขื่อนแล้ว ฉันไม่ค่อยชินกับกลิ่นแบบนี้ซักเท่าไร บอกตรงๆว่ารับไม่ได้อย่างแรง"วู้ววววววว  มีสาวๆ มาเยี่ยมบ้านเราแล้วว้อยยย"ผู้ชายราวๆ สามสี่ คนดังมาจากด้านใน ก่อนจะค่อยๆโผล่มาจากมุมนั้นที มุมโน้นที  ทุกคนดูเป็นนักศึกษากันหมดแล้ว  ฉันหล่ะประทับใจกับเพื่อนจิงๆ ไปเจอคนพวกนี้จากไหนเนี่ย
"แกรู้จักพวกเขาได้ยังไง" ฉันกระซิบถาม"อินเตอร์เน็ต""ไอบ้า! o_O แกนัดเจอผู้ชายจากอินเตอร์เน็ตเนี่ยนะ""ไม่เว้ย  ฉันรู้จักป๊อบปี้จากบล็อก แล้วฉันคุยกับคนหนึ่งที่บังเอินเป็นเพื่อนกับป๊อบปี้พอดี เขาก้อเลยชวนฉันมาที่นี่เพื่อนจะได้เจอป๊อบปี้ตัวเป็นๆ" สถานที่นี้มันอันตรายสุดๆเลยนะเนี่ย เพื่อนฉันมันคิดอะไรอยู่"แล้วป๊อบปี้นี่มันเป็นใคร นักร้องหรอแกถึงได้อยากเจอนัก""เขาเป็นวัยรุ่นที่ดังในเน็ต ไอคิวเกินร้อยแปดสิบแถมรวยสะบั้นหั่นแหลก หน้าตาก้อดูดีมากจนอยากจะเป็นลม""ดีขนาดไหน""ไม่มีผู้ชายคนไหนดูดีกว่านี้"ไม่จริง ฉันมีเป็นตัวเป็นตนอยู่ที่บ้านคนหนึ่ง เถียงขาดใจเลย!
"แล้วไหนหล่ะป๊อบปี้ของแก""ฉันไม่ได้เป็นของใคร"
เสียงจากด้านหลังทำให้ฉันต้องหันไปมอง ในขนะที่หวายยืนตัวแข็งทือเหมือนเสาโรมันก่อนจะถูกทำให้ร้าว ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาผิดมนุษย์มนาแต่หน้าตาดูไม่เป็นมิตรนั่นทำให้ดูน่าหมั่นไส้ชอบกล"แก คนนี้แหละป๊อบปี้""ทำไมแกไม่ไหว้เขาซะเลยหล่ะ  ทำตัวเป็นกุ๋ยชิบเป้ง""เห็นอย่างนี้หน่ะ นักศึกษาแพทย์นะว้อยยย""ฉันสัญญาว่าจะไม่ป่วย  ฉันจะตายเลยเพราะไม่อยากไปหาหมอ""พวกเธอนินทาเสียงดังมาก คิดว่าฉันไม่ได้ยินหรือไง"ป๊อบปี้เดินห่างพวกเราออกไปราวๆสองเมตร หันกลับมามองด้วยสายตาเอาเรื่อง ฉันก้อเลยเงีบยปาก ในขณะที่หวายยังทำหน้าตาน้ำลายย้อยอยู่
"ฉันติดตามทั้งเฟสบุ๊ค และไดอารี่ของพี่ด้วยคะ ตัวจริงพี่ดูดีกว่าในรูปมากๆ""อันที่จริงฉันไม่ได้เอารูปไปลงไดอารี่พวกนั้นหรอก  ไอ้พวกเพื่อนๆฉันต่างหากที่มันเอาไปลง ฉันไม่ชอบทำเรื่องไร้สาระอย่างเช่นหาคู่ในอินเตอร์เน็ต"คำพูดของเขาดูจะไปกระทบบรรดาเพื่อนๆที่นั่งกันเป็นแถว เห็นสะดุ้งนั่งตัวตงยังกับไฟดูด
"ไปนั่นสิ ยืนตั้งนานไม่เมื่อยหรอ" หนึ่งในพวกนั้นหันมาสะกิดแล้วเชิญให้พวกเรานั่ง  ฉันมองนาฬิกาอย่างเริ่มเป็นกังวล มาแล้ว เห็นแล้ว ก้อควรจะกลับได้แล้วสิ"เดี๋ยวเราก้อจะกลับกันแล้ว" ฉันบอก"พูดอะไรของแก มาแล้วก้อนั่นซักหน่อยซิ""แกสัญญากับฉันแล้วนะ""แป๊บเดียวน่า นะๆ ไหนๆก้อมาแล้ว พลีสสสส""แกนี่นะ.....เฮ้อ"
ในที่สุดฉันก้อพ่ายแพ้ต่อใบหน้าอ้อนวอนของเพื่อน ก้อเลยจำเป็นต้องนั่งโดยที่มีคนอื่นที่ฉันไม่รู้จักแม้แต่ชื่อนั่งคุยบ้าบออะไรกันก้อไม่รู้อยู่ด้วยแล้วความอึดอักก้อเริ่มมีมากขึ้นเมื่อพวกผู้หญิงที่แก่กว่าพวกเราค่อยๆ ทยอยกันเข้ามา เเต่ละคนค่อยๆ หายกันไปเป็นคู่ๆ ขึ้นไปด้านบนจนเหลือแค่ฉัน หวาย ป๊อบปี้  เพื่อนของเขาและผู้หญิงอีกคน"ว้าไม่มีห้องแล้ว" เพื่อนของป๊อบปี้ทำหน้าผิดหวัง  ป๊อบปี้ยักไหล่"แล้วทำไมต้องมีห้องด้วยก้อทำมันตงนี้""ทำตงนี้? พวกนายจะทำอะไร!" ฉันตะโกน"อย่ามาไร้เดียงสาหน่อยเลย  พวกเธอมาที่นี่เพื่อจะมีอะไรกับพวกฉันไม่ใช่หรือไง""มีอะไรกับพวกนายเนี่ยนะ" ฉันลุกขึ้นพรวดเหมือนมีไฟลนก้นหวายเองก้อลุกขึ้นเหมือนกันด้วยความตกใจ"อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้จริงๆ"
"ก้อไม่รู้นะสิ  เพื่อนฉันมาที่นี่เพราะอยากเจอนายที่หน้าตาเหมือนคนตายไปแล้ว แต่นี่อะไรทำไมกลายเป็นฉันกลับเพื่อนมาในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความน่าเกลียดน่ากลัว""การจู๋จี๋กันคือความน่าเกลียดน่ากลัวหรอ วู้วววววว เธอพึ่งสึกมาหรือไงเนี่ย" ป๊อบปี้ลุกขึ้นแล้วเดินววนรอบตัวฉัน"หรือว่าเธอยังไม่เข้ามหาวิทยาลัย""ถึงจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วแต่ก้อไม่ควรทำอะไรอย่างนี้""แม่ชีชัดๆ""ไอบ้า!!!!!!!!!""งั้นเราปล่อยน้องเขาไปเถอะไอ้เสือร้าย  อย่าไปยุ่งกับคนที่เขาไม่ยินยอมเลย" เพื่อนนายนั่นทำหน้ารำคาญพวกเราอย่างเหลือคณา ทั้งฉันทั้งหวายตั้งท่าจะวิ่งหนีออกไปแล้ว แต่คำถามของป๊อบปี้ทำให้พวกเราชะงัก"ไม่ฉันชอบความท้าทาย แกเลือกคนไหน""อะไรนะ!!!""แกเลือกคนไหน""ฉะ...ฉันเอาคนนี้" นายนั่นเลือกผู้หญิงที่เหลืออยู่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่พวกเรา"ฉันไม่อยากเข้าคุก  ถ้าผู้หญิงไม่ยินยอม เขาแจ้งข้อหากระทำชำเราได้เลยนะเว้ย""ว้าวเหลือให้ฉันตั้งสองคน แต่กฎของฉันคือต้องเลือกแค่คนเดียว" ป๊อบปี้มองฉันสลับกับหวายแล้วเลียริมฝีปาก"เลือกหรอ  ใครจะยอมเป็นตัวเลือกของแกไอแมวบ้า!!""ตอนนี้เธออาจจะมองเห็นฉันเป็นแมว แต่อีกซักเดี๋ยวเธอจะร้องเป็นแมวเหมียวซะเอง"  ป๊อบปี้เอานิ้วมาเชยคางฉันแล้วยิ้มอย่าเหี้ยมเกรียม"ฉันเลือกเธอ ยัยเหมียวตัวแสบ!!!!!"
จะเกิดอะไรขึ้นกับแก้วใจของเรากัน  555