ผมรักยัยพี่เลี้ยง

9.7

เขียนโดย MBtkonly

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.18 น.

  27 ตอน
  340 วิจารณ์
  44.13K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) พี่เลี้ยงคนใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันมาสมัครเป็นพี่เลี้ยง  คนที่โทรมาเมื่อวานน่ะ

เฮ้ย....เธอเนี้ยน่ะจะมาดูแลลูกฉัน

ใช่ค่ะทำไมเหรอ  

เออ....เธอแน่ใจเหรอ  ดูท่าน่าจะโดนไอ้ตัวแสบของผมเล่นงานเธอเสียก่อนน่ะสิ 

อืม  ฉันจะมาดูแลลูกของคุณ

ฉันถามเธอแล้วน่ะ

นี่คุณ  จะเอาไงเนี้ยเมื่อวานยังบอกให้มาเริ่มงานวันนี้อยู่เลย  ตกลงเอาไงค่ะ    โอ้ว...ผมเชื่อเธอก็ได้ว่าเธอเอาจริง  แต่จะเอาไอ้เด็กแสบผมอยู่รึป่าว  นี่สิปัญหา

อืม ๆ เข้ามาก่อนสิ

 

 

พ่อคับบบบบ  อยู่ไหนมินหิว  หิว หิว หิวตลอดเลย- -

นี่เธอทำอะไรให้ลูกฉันกินหน่อยสิ  เออ  ทำให้ฉันด้วยน่ะเอาที่แบบว่ากินได้อ่ะ

ฉันเหรอ....เธอพูดพร้อมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง  แล้วยังทำหน้างงใส่ผมอีก  โอ้ยน่ารัก

ใช่  เธอน่ะแหละ

อืมรอแป๊ปน่ะ  ว่าแต่ห้องครัวอยู่ไหนอ่ะ   ไหวไม่เนี้ยพี่เลี้ยงลูกผม  ดูท่าจะมีเอ๋อรับประทานน่ะ

ตรงไป  เลี้ยวขวา

ค่ะ

ใครอ่ะพ่อ  สาวพ่อเอ๊อ  ใช่  ใช่ที่ไหนเล๊าเอ๋อแบบนี้ไม่ไหวมั้งลูกชาย

พี่เลี้ยงคนใหม่ของแก่อ่ะแหละ

เหรอคับ  น่ารักดี  ท่าทางใจดีด้วยผมช๊อบชอบ   ลูกผมแก่แดดมาก-  -

 

 

พี่สาวคับ  ชื่อไรอ่ะคับ    ไอ้เด็กแก่แดด  คิดจะปีนเกลียวกันเหรอไง  ท่าทางแสบใช้ได้เลยนิ

พี่ชื่อแก้วจ๊ะ  จะมาเป็นพี่เลี้ยงให้เราน่ะ

คับ  พ่อบอกแล้ว  ผมชื่อมินน่ะ

จ๊ะ  กินข้าวสิหิวไม่ใช่เหรอ  คุณกินข้าวค่ะ

กินได้แน่น่ะ    ปากเหรอนั้น  เดี๋ยวแม่ใช้.....een  ป้อนแทนช้อนเลยนิ

ไม่กินก็ได้น่ะค่ะไม่ว่า    กินสิคับน้องมิน

คับ

.........................................................................................................................................

 

นี่เธอ   เอาเสื้อผ้ามาด้วยรึป่าว

เอามาทำไมอ่ะ

ฉันจะให้เธอย้ายมาอยู่ที่นี่เลย  จะได้ดูลูกฉันสะดวก

คะ ค่ะ   ให้มาอยู่ที่นี่งั้นเหรอ  น้องฉันล่ะจะอยู่ยังไง   ไปกลับไม่ได้รึไงกัน  เวรกรรม

ฉันจะออกไปข้างนอกน่ะ  เฝ้าบ้าน  และก็ดูแลมินดี  ๆ  ด้วย   นี่ฉันมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กหรือ  รปภ.เฝ้าบ้านกันเนี้ย

ค่ะคุณ....

โทโมะ

ค่ะคุณโทโมะ

เรียกโทโมะ  ก็พอฉันไม่ชอบให้เรียกคุณเท่าไร  ฉันไปแล้วดูลูกฉันดี ๆ ล่ะ  ระวังเธอจะซวย

ฉันจะซวย  ซวยอะไรกันเด็กตัวแค่นี่  ฉันเอาอยู่แหละน๊าคุณพ่อขี้เก็ก

 

พี่แก้วคับ  พ่อไปไหนแล้วอ่ะคับ

ไปข้างนอกน่ะ  มินมีอะไรรึป่าว

มินอยากได้ของเล่นหลังตู้นั้นคับ  พี่แก้วหยิบให้หน่อยสิ    ออ....ก็แค่อยากเล่นของเล่น

แต่พี่หยิบไม่ถึงอ่ะ  มันสูงไปน่ะ

อ่ะ....นี่คับเก้าอี้    อยากเล่นมากขนาดหาเก้าอี้ให้เราปีนขึ้นไปเอาให้เลยเหรอ  อ่ะ ก็ได้เห็นแก่ความพยายามของเด็กน่ะเนี้ย

ให้พี่ปีนเก้าอี้เหรอ 

คับปีนเลย  ฉันก้าวขาข้างหนึ่งขึ้นไปบนเก้าอี้ที่มินส่งให้  แต่ดูเหมือนมันจะแปลก  ๆ  ชอบกลน่ะ ขาเก้าอี้ชักจะยังไงอยู่มันจะหักรึป่าวเนี้ยแต่ชั่งเถอะแค่แป๊ปเดียวคงไม่ทันหักหรอกมั้ง

อันข้างบนนั้นแหละพี่แก้ว  อิอิ    ฉันเห็นน้องมินแอบหัวเราะ  หัวเราะอะไรกันมีอะไรน่าขำรึไง   หรือจะมีอะไรอยู่บนตู้นี้

เฮ้ย !!!!!  อร้ายยยยยย.............................

อะไรเกิดอะไรขึ้น...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา