ผมรักยัยพี่เลี้ยง

อันข้างบนนั้นแหละพี่แก้ว  อิอิ    ฉันเห็นน้องมินแอบหัวเราะ  หัวเราะอะไรกันมีอะไรน่าขำรึไง   หรือจะมีอะไรอยู่บนตู้นี้

เฮ้ย !!!!!  อร้ายยยยยย.............................  ฉันตกใจร้องเสียงดังมาก  ย่ำมากเพราะอะไรน่ะเหรอ  ก็เก้าอี้ที่มินเอามาให้น่ะสิขามันหักอ่ะ คงเป็นที่โทโมะเตือนแน่เลย  “ระวังเธอจะซวย” นี่ฉันโดนเด็กแกล้งงั้นเหรอ  แสบจริง ๆ น่ะเด็กบ้า   แต่ทำไมฉันไม่เห็นรู้สึกเจ็บเลยอ่ะ  แปลกจัง

เป็นไรรึป่าว

อะ  คุณ   ว่าแล้วทำไมไม่เจ็บก็โทโมะ  คุณพ่อขี้เก็กน่ะสิมารับฉันไว้  ให้ตายเถอะนี่ฉันนอนคร่อมนายนี่อยู่   โดยมีลูกชายเขายื่นดูเนี้ยอ่ะน่ะ  ต๊ายตาย

ฉันไม่เป็นไร  คุณเป็นอะไรรึป่าว

ฉะ  ฉันจะเป็นเพราะเธอทับฉันอยู่นี่แหละ  ลุกได้แล้วยัยเอ๋อ   เฮ้ย...ว่าฉันเอ๋อเหรอเดี๋ยวแม่ทับแบนติดพื้นเลยนี่  ไอ้บ้าเอ้ย

ขอโทษ  แล้วคุณกลับมาทำไมอ่ะ  ลืมอะไรเหรอ

ออ  ลืมกระเป๋าตังน่ะ  แล้วเธอเล่นอะไรของเธอเนี้ยถ้าฉันมาไม่ทันจะเป็นยังไง.....ใครจะดูแลลูกฉัน       ที่แท้ก็ห่วงลูก.........

ก็ลูกคุณอยากเล่นของเล่นที่อยู่บนตู้อ่ะ  แล้วเอาเก้าอี้ขาหักเนี้ยมาให้ฉันปีนขึ้นไปหยิบให้    ฉันบอกเขาไปทั้งหมดพร้อมชี้ไปที่เก้าอี้ตัวต้นเหตุตัวนั้น   ฉันไม่ได้ฟ้องเลยน่ะ

อีกแล้วน่ะมิน  ถ้าเกิดยัยนี้ลาออกหรือตายไปฉันไม่รู้จะหาใครมาดูแลเราแล้วน่ะ   เขาหันไปดุลูกชายตัวแสบของเขา  แล้วยังไม่วายแช่งให้ฉันตายอีก  บ้าที่สุด

นี่นายแช่งฉันเหรอ

ฉันแค่อธิบายเด็ก  ไม่ได้แช่งเธอสักหน่อย   เชื่อตายแหละ

มิน   ขอโทษยัยเอ๋อนี้สิ    ว่าฉันเอ๋ออีกแล้วน่ะ

มินไม่ผิดสักหน่อย  พี่แก้วปีนขึ้นไปเองน่ะ   อ้าวเห้ย   เด็กขี้โกหกก็ใครบอกกันล่ะว่าอยากเล่นของเล่นแถมหาเก้าอี้ขาหักนี่มาให้เราอีก  โกหกตั้งแต่เด็กเลยน่ะ

ไม่เป็นไรหรอก  ฉันไม่โกรธลูกนายหรอก  ชั่งเถอะ

.........................................................................................................................................

หลังจากที่โทโมะพิพากษา (?) เหตุการณ์ครั้งนี้เสร็จก็รีบหยิบของที่ลืม   แล้วก็ออกไปข้างนอกทันทีด้วยความเร็วแสง   นี่ฉันต้องอยู่กับเด็กแสบนี่สองคนอีกแล้ว  ฉันเริ่มกลัวแล้วน่ะ

เออ  น้องมินคับพี่ว่าเรามาอ่านหนังสือนิทานดีกว่าน่ะ  พี่สอนให้   ฉันพูดขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศตึงเครียดระหว่างฉันกับเด็กแสบ

ผมไม่อ่าน  ผมไม่อยากอ่าน  เด็กนี้ดื้อจริงไม่ยอมทำอะไรเลย  พ่อแม่สอนมายังไงเนี้ย  พ่อน่ะฉันไม่สงสัยหรอกแต่แม่นี้สิสอนมายังไงกัน  แต่เอ๊ะฉันไม่เจอแม่เขาเลยน่ะ

ไม่อ่านก็ได้  งั้นพี่ถามไรหน่อยสิ

พี่จะถามอะไร

เอ่อ....แม่เราอยู่ไหนอ่ะ  แล้วทำไมมาอยู่กับพ่อแค่สองคน

ออ..แม่ผมน่ะเหรอ  ฮือ  ฮือ  โดนพ่อโมะไล่ออกจากบ้านแล้วพ่อโมะก็จะหาแม่ใหม่ให้ผมด้วยอ่ะ  มินไม่อยากได้แม่ใหม่พี่ต้องช่วยมินน่ะ  ฮือ  ฮือ   โธ่  น่าสงสารจริง ๆ ที่มีพ่อเป็นแบบนี้  ดูเหมือนโทโมะก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร  แต่ทำไมเป็นคนแบบนี้เลวชะมัด  ทำกับลูกกับภรรยาได้แล้วเนี้ยยังจะหาแม่ใหม่ให้มินทั้งที่มินไม่อยากได้อีก  ฉันต้องช่วยมิน!!!