ผมรักยัยพี่เลี้ยง
9.7
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้ฉันกำลังกลับบ้านหลังจากที่ตัดสินใจออกจากบ้านโทโมะมา ไม่อยากอยู่ให้เขาไล่ออกหรอก พอจะรู้ดีว่าเขาคงมีคนดูแลมินแล้วเราก็คงจะหมดประโยชน์ และเราก็ตกงานอีกตามเคย
พี่แก้วววว!!! เสียงยัยหวายน้องสาวฉันเอง
ว่าไงสบายดีน่ะ ไม่เจอตั้งนานคิดถึงจัง
หวายก็คิดถึงพี่คะ ว่าแต่วันนี้พี่ไม่ต้องทำงานเหรอคะ หวายถามฉัน
พี่ลาออกแล้วละ ฉันบอกยัยจอมยุ่งไปแล้วเดินเข้าบ้าน
เดี๋ยวสิพี่แก้ว พี่ลาออกทำไม เด็กบ้านั้นมันแกล้งพี่เหรอคะหรือว่าพ่อมันแกล้งพี่ หวายจะได้ไปจัดการคะ
ไม่มีใครทำอะไรพี่ทั้งนั้นแหละ พี่ลาออกเอง
ไม่จริงอ่ะหวายไม่เชื่อ พี่ชอบทำงานจะตายพี่บอกหวายว่าพี่ชอบงานนี้ไม่ใช่เหรอแล้วพี่จะลาออกเพื่อ...? ยัยหวายยิงคำถามร้อยแปดใส่ฉัน ไปอดพูดมาจากไหนเนี้ยแล้วจะอยากรู้ไปทำไม
เขามีคนดูแลคนใหม่แล้ว ฉันตอบไปแค่นั้น
ใครกันอ่ะพี่แก้วบังอาจแย่งงานพี่สาวหวาย จัดการเลยไหม ยัยหวายบ้าเอ๋ยฉันทำได้ทำ
ไปนานแล้ว
แม่ของคุณโทโมะเขา ฉันตอบไปยัยหวายหน้าหงายเลย
งั้นแล้วไป ไว้หางานใหม่ก็แล้วกันเนอะ แสบจริง ๆ รู้ว่าทำอะไรไม่ได้เปลี่ยนเรื่องสะงั้น
อืม ฉันยิ้มแห้ง ๆ ให้หวายไปหนึ่งที
พี่เป็นอะไรหรือเปล่า หวายเห็นหน้าไม่ดีเลย
เปล่าไม่เป็นอะไร ก็พี่คิดถึงหวายไง มากอดที ฉันทำหน้าอมทุกข์ขนาดยัยหวายยังดูออกเลยเหรอเนี้ย
พี่จะไปไหนแต่เช้าเนี้ย ยัยหวายถามฉันที่กำลังจะก้าวออกจากบ้าน
จำน้ามดได้ไหมหวาย พี่จะไปร้านเค้กน้ามดเขา ฉันตอบหวาย
ไปทำไมอะพี่แก้ว หวายไปด้วยคนน่ะ
น้ามดโทรมาบอกว่ามีงานให้ทำน่ะ ส่วนเราอยู่บ้านอ่านหนังสือดีกว่าเทอมหน้าจะเข้ามหาลัยแล้วนิ พี่ไปนะ ฉันเดินออกจากบ้านโดยไม่ฟังหวายท้วงติงแล้วมุ่งหน้าไปร้านน้ามดทันที
สวัดดีค่ะคุณน้า ฉันเดินเข้าไปทักหญิงสาวอายุคราวแม่ นั้นก็คือน้ามดนั้นเอง น้ามดเป็นเพื่อนของแม่ฉันมานานแล้วละ ท่านคอยช่วยเหลือฉันกับหวายมาตลอด
อ้าว หนูแก้วมาพอดีเลยน้าจะให้หนูช่วยทำเค้กหน่อยนะจ๊ะพอว่างไหม
ว่างคะ แก้วตกงานอยู่พอดีเลย ฉันบอกออกไปอย่างอารมณ์ขัน
งั้นดีสิจะมาทำเค้กกะน้านิแหละ แต่ตอนนี้น้าต้องเข้าบริษัทน้าฝากร้านด้วยนะลูก น้ามดเป็นผู้จัดการบริษัทผลิตฟอนิเจอร์อะไรสักอย่างนี่แหละ แล้วท่านยังมาเปิดร้านเบเกอรี่อยู่ข้าง ๆ บริษัทด้วย
ค่ะ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวแก้วดูร้านให้เองค่ะ
ขอบใจน่ะลูกน้าไปล่ะ หลังจากที่น้ามดออกไปฉันก็เดินไปหลังร้านเพื่อทำเค้กและขนมต่าง ๆ มาวางหน้าร้าน ร้านของน้ามดไม่ใหญ่มากมีพนักงานในร้านเพียงแค่พี่แจมและน้ามดสองคนถ้ารวมฉันด้วยก็เป็นสามคนเท่านั้น
พี่แจมค่ะช่วยเสิร์ฟโต๊ะ 4 ด้วยนะค่ะ
ได้จ๊ะ พี่แจมเดินมารับถาดขนมแล้วไปเสิร์ฟลูกค้าทันที
รับอะไรดีค่ะ ฉันถามออกไปเมื่อได้ยินเสียงประตูดังขึ้นแต่ฉันยังคงก้มหน้าแต่งหน้าเค้กอยู่
แก้ว!!!
ใครหว่าใครเรียกแก้วกัน หรือว่า......
เค้ามีเรื่องจากบอกทุกคนด้วยน่ะ คือ
ฝากเรื่องนี้ของเค้าด้วยล่ะกัน สุดท้ายคงต้องยอม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ