ผมรักยัยพี่เลี้ยง

9.7

เขียนโดย MBtkonly

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.18 น.

  27 ตอน
  340 วิจารณ์
  44.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้ฉันกำลังกลับบ้านหลังจากที่ตัดสินใจออกจากบ้านโทโมะมา  ไม่อยากอยู่ให้เขาไล่ออกหรอก  พอจะรู้ดีว่าเขาคงมีคนดูแลมินแล้วเราก็คงจะหมดประโยชน์  และเราก็ตกงานอีกตามเคย

พี่แก้วววว!!!   เสียงยัยหวายน้องสาวฉันเอง

ว่าไงสบายดีน่ะ  ไม่เจอตั้งนานคิดถึงจัง

หวายก็คิดถึงพี่คะ  ว่าแต่วันนี้พี่ไม่ต้องทำงานเหรอคะ  หวายถามฉัน

พี่ลาออกแล้วละ  ฉันบอกยัยจอมยุ่งไปแล้วเดินเข้าบ้าน

เดี๋ยวสิพี่แก้ว  พี่ลาออกทำไม  เด็กบ้านั้นมันแกล้งพี่เหรอคะหรือว่าพ่อมันแกล้งพี่  หวายจะได้ไปจัดการคะ 

ไม่มีใครทำอะไรพี่ทั้งนั้นแหละ  พี่ลาออกเอง

ไม่จริงอ่ะหวายไม่เชื่อ  พี่ชอบทำงานจะตายพี่บอกหวายว่าพี่ชอบงานนี้ไม่ใช่เหรอแล้วพี่จะลาออกเพื่อ...?   ยัยหวายยิงคำถามร้อยแปดใส่ฉัน  ไปอดพูดมาจากไหนเนี้ยแล้วจะอยากรู้ไปทำไม

เขามีคนดูแลคนใหม่แล้ว  ฉันตอบไปแค่นั้น

ใครกันอ่ะพี่แก้วบังอาจแย่งงานพี่สาวหวาย  จัดการเลยไหม  ยัยหวายบ้าเอ๋ยฉันทำได้ทำ

ไปนานแล้ว

แม่ของคุณโทโมะเขา  ฉันตอบไปยัยหวายหน้าหงายเลย

งั้นแล้วไป  ไว้หางานใหม่ก็แล้วกันเนอะ  แสบจริง ๆ รู้ว่าทำอะไรไม่ได้เปลี่ยนเรื่องสะงั้น

อืม   ฉันยิ้มแห้ง ๆ ให้หวายไปหนึ่งที

พี่เป็นอะไรหรือเปล่า  หวายเห็นหน้าไม่ดีเลย 

เปล่าไม่เป็นอะไร  ก็พี่คิดถึงหวายไง  มากอดที  ฉันทำหน้าอมทุกข์ขนาดยัยหวายยังดูออกเลยเหรอเนี้ย

 

พี่จะไปไหนแต่เช้าเนี้ย  ยัยหวายถามฉันที่กำลังจะก้าวออกจากบ้าน

จำน้ามดได้ไหมหวาย  พี่จะไปร้านเค้กน้ามดเขา  ฉันตอบหวาย

ไปทำไมอะพี่แก้ว  หวายไปด้วยคนน่ะ

น้ามดโทรมาบอกว่ามีงานให้ทำน่ะ  ส่วนเราอยู่บ้านอ่านหนังสือดีกว่าเทอมหน้าจะเข้ามหาลัยแล้วนิ  พี่ไปนะ  ฉันเดินออกจากบ้านโดยไม่ฟังหวายท้วงติงแล้วมุ่งหน้าไปร้านน้ามดทันที

 

 

สวัดดีค่ะคุณน้า  ฉันเดินเข้าไปทักหญิงสาวอายุคราวแม่  นั้นก็คือน้ามดนั้นเอง  น้ามดเป็นเพื่อนของแม่ฉันมานานแล้วละ  ท่านคอยช่วยเหลือฉันกับหวายมาตลอด

อ้าว  หนูแก้วมาพอดีเลยน้าจะให้หนูช่วยทำเค้กหน่อยนะจ๊ะพอว่างไหม 

ว่างคะ  แก้วตกงานอยู่พอดีเลย  ฉันบอกออกไปอย่างอารมณ์ขัน

งั้นดีสิจะมาทำเค้กกะน้านิแหละ  แต่ตอนนี้น้าต้องเข้าบริษัทน้าฝากร้านด้วยนะลูก  น้ามดเป็นผู้จัดการบริษัทผลิตฟอนิเจอร์อะไรสักอย่างนี่แหละ   แล้วท่านยังมาเปิดร้านเบเกอรี่อยู่ข้าง ๆ บริษัทด้วย

ค่ะ  ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวแก้วดูร้านให้เองค่ะ

ขอบใจน่ะลูกน้าไปล่ะ  หลังจากที่น้ามดออกไปฉันก็เดินไปหลังร้านเพื่อทำเค้กและขนมต่าง ๆ มาวางหน้าร้าน  ร้านของน้ามดไม่ใหญ่มากมีพนักงานในร้านเพียงแค่พี่แจมและน้ามดสองคนถ้ารวมฉันด้วยก็เป็นสามคนเท่านั้น

พี่แจมค่ะช่วยเสิร์ฟโต๊ะ  4   ด้วยนะค่ะ

ได้จ๊ะ  พี่แจมเดินมารับถาดขนมแล้วไปเสิร์ฟลูกค้าทันที

รับอะไรดีค่ะ  ฉันถามออกไปเมื่อได้ยินเสียงประตูดังขึ้นแต่ฉันยังคงก้มหน้าแต่งหน้าเค้กอยู่

แก้ว!!!  

 

 

ใครหว่าใครเรียกแก้วกัน  หรือว่า......

เค้ามีเรื่องจากบอกทุกคนด้วยน่ะ  คือ

 ฝากเรื่องนี้ของเค้าด้วยล่ะกัน  สุดท้ายคงต้องยอม 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา