Coffee In Love

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

[ เรื่องสั้นเรื่อง มอคค่า แก้วที่ 7 [

 

 

 

            “จูบฉันสักครั้งสองครั้งก็พอ...โอ๊ย นี่แม่คุณทั้งไวทั้งหนักเลยนะมือเล็กๆนั่นน่ะ” 

            “ชิ ใครใช้ให้นายโรคจิตล่ะ....เปิดหลังคาได้ใช่ไหม เปิดหน่อยๆ....วู้ว........อากาศดีจัง ฮะฮะ” 

    “ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้....อ่ะฝนตกนี่ เลิกเล่นได้แล้ว ลงมาๆๆ เฮ้ย!! ทำไมปิดไม่ได้วะเนี่ย!!!”

            “อ๊าย.......นี่นายทำไมไม่ปิดหลังคาเล่าฉันเปียกหมดแล้ว!!!”

           

 

เห็นทีว่าการตัดสินใจมาต่างประเทศแบบไม่ได้คิดหน้าคิดหลังก่อนแบบนี้ จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวในชีวิตแน่ๆ ไม่เคยรู้สึกว่าปลอดภัยเลยกับผู้ชายที่นั่งมาด้วยกันนี่ ให้ตายเหอะ!!! ก่อนจะจัดกำปั้นน้อยๆให้กินสักหมัดสองหมัด เมื่อไอคนบ้ากามลวนลามเธอด้วยคำพูด แล้วยังจะเสนอปากอมชมพูนั่นเข้ามาใกล้ๆอีก

            แต่ผู้หญิงบอบบางอย่างเธอรึจะสู้เจ้านายบ้ากามได้ เล่นไปเท่าไหร่ก็รับได้หมด จึงหมดแรงที่จะสู้ต่อขอเล่นรถใหม่แทนก็แล้วกัน นั่งรถเปิดประทุนชมเมืองญี่ปุ่นนี่ก็เข้าท่าดีนะ ถึงอากาศจะติดลบไปหน่อยแต่ก็สวยมากๆเลย

 

 

 

 

            สุดท้ายก็ได้แต่เปียกมะล่อกมะแล่ก เมื่อจู่ๆก็มีฝนกระหน่ำลงมาแบบผิดฤดูกาล แถมเจ้ารถป้ายแดงพึ่งออกใหม่ดันเจ๊ง หลังคากลับสู่สภาพเดิมไม่ได้ซะอย่างงั้น มายบุดด้าไม่น่าอยากจะขับรถรุ่นลิมิเต็ดเลย             

ลิมิเต็ดจริงๆ....จำกัดจำนวนรถเฉพาะคนขับดวงซวยเท่านั้น  

 

 

{{{{{{{{

 

 

            “หลังคาปิดไม่ได้ คุณคงต้องเปลี่ยนคันใหม่ให้ผม...พรุ่งนี้เช้าผมจะเข้าไปดูก็แล้วกัน” 

           

โทรหาตัวแทนจำหน่ายรถหรูเมื่อกลับเข้ามาถึงห้องด้วยสภาพที่ดูแย่ที่สุดตั้งแต่จำความได้ เนื้อตัวเปียกปอนไปหมดรีบบึ่งพาเด็กกลับคอนโด มาถึงคนสวยก็วิ่งเข้าห้องน้ำโดยไม่ต้องเชิญ ลากกระเป๋าเดินทางสีเขียวลายทหาร 2 ใบออกมาจากเบาะด้านหลังคนขับ แล้วยายตัวแสบจะใส่อะไร....เปียกขนาดนี้?!

            ใครใช้ให้เอากระเป๋าแบบผ้ามาล่ะครับคุณนาย....

           

 

             

    “เจอนายทีไรต้องมาใส่เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กับบ๊อกเซอร์ทุกทีสิน่า ฮัดชิ่ว.............” 

            “ก็ดูเซ็กซี่ดีนี่ แต่ถ้าจะกรุณาถอดเจ้าบ๊อกเซ่อร์นั่นออกอ่ะนะ” 

            “ไอโรคจิต!! ....ฉันหิว”

            “ฮะฮะ รู้ไหมมีเธอคนเดียวนี่แหล่ะที่บอกว่าฉันโรคจิต สาวๆคนไหนที่กล้าปฏิเสธฉันถ้าไม่บ้าก็เซ่ออ่ะนะ ...เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำแป๊บนึง แล้วจะออกมาทำอะไรให้ทานตอนนี้ก็ดูทีวีไปพลางๆก่อน” 

            “ไปไหนก็ไปเหอะ .....บ้ากามหลงตัวเอง”

           

 

เดินออกมาจากห้องน้ำก็พบว่ากระเป๋าลายทหารของตัวเองมีน้ำเข้าไปอยู่แทนที่อากาศเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้แต่เปิดตู้เจ้านายแล้วควานหาเสื้อกับกางเกง...เหมือนเดิม โอย สวยเศร้า 

            ออกมาจากห้องก็เจอเขาที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่เลยเดินเลี่ยงออกไปหาอะไรกินในครัว หิวอ่า...เมื่อเขาเดินมาหาก็ปะทะคารมกันนิดหน่อยก่อนจะเอ่ยบอกว่าหิวเหลือเกิน เจ้านายบ้ากามจึงรีบเข้าไปอาบน้ำเพื่อที่จะออกมารับรองแขกวีไอพี 

            ระดับความสามารถในการทำอาหารแบบวีไอพี   

            ติดลบเข้าขั้นวีไอพี ฮ่าๆๆๆๆ 

 

 

{{{{{{{{ 

 

 

 

   “จะให้ดูอะไรวะเนี่ย ฟังก็ไม่ออก....แต่อย่าหลับนะ ถ้าแกหลับไอบ้านั่นฆาตกรรมพรหมจรรย์ของแกแน่ๆยายแก้ว ตื่นๆๆ” 

            “เป็นอะไรนั่งสัปหงกอยู่ได้ ง่วงก็นอนสิครับคุณผู้หญิง...ถ้าเสร็จแล้วผมจะปลุกเองครับ”

            “ฉันไม่ไว้ใจนาย....ฮืม....” 

 

 

            เดินมานั่งที่มุมรับแขกเปิดทีวีพลาสมาจอเท่าฝาบ้านคลายเครียด ฟังก็ไม่รู้เรื่องก็ต้องเปิดๆๆไปเรื่อยๆเจอช่องเพลงก็ยังพอดูได้อยู่ แต่จะให้ตัวเองหลับไปเพราะความเพลียไม่ได้ ต้องถ่างตาตื่นเข้าไว้แก้วใจตื่นๆๆๆ 

 

            ตบตีกับความคิดด้านดีและด้านร้ายของตัวเองไปพลาง หนังตาก็ทำท่าจะปิดไปด้วย ก่อนที่เจ้านายจะเดินเข้ามาแล้วเอ่ยแซวขึ้นเมื่อสภาพเธอมันเกินจะทนดูต่อไปได้

 

ยังไงก็ต้องตื่น.... 

 

 

 

{{{{{{{

 

 

 

“นายนี่ก็ทำอาหาร...ใช้ได้นะ” 

“เธอทำไม่เป็น?” 

“พี่กิ่งเป็นคนทำ ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าครัวเท่าไหร่” 

“เดี๋ยวฉันจะทำให้เอง ....ตลอดชีวิตยังได้เลย” 

“แหว่ะ....จะอ้วก”

 

 

 

 

ไม่น่าพลั้งปากพูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกไปเลย ข้าน้อยสมควรตายท่านเปาเอาไปประหารทีเถอะค่ะ ก็แค่บอกว่ามันทานได้ รสชาติงั้นๆไม่ได้จะถูกปากอะไรเท่าไหร่หรอก ชิ!! เธอเองตอนอยู่ที่หอแค่ตื่นให้มาทันเวลาทำงานก็ยากแล้ว ไหนจะกาแฟพี่กิ่งอีกล่ะ แต่งตัวเสร็จก็คาบขนมปังปิ้งหรือไม่ก็แซนด์วิชฝีมือพี่สาวแล้วออกจากบ้านไป

 

 แต่ไอคำพูดก่อนจบเนี่ยมันชวนเลี่ยนจริงๆ เหลือบไปมองหน้าเจ้านายบ้ากามที่กำลังส่งสายตาเหยี่ยวดุๆแต่เหมือนจะจริงจังในคำพูดที่เอ่ยออกมาก่อนหน้า เมื่อสบตากันจนรู้สึกว่าชักจะนานเกินไปทำให้เห็นอะไรแดงๆขึ้นเป็นแถบๆที่แก้มขาวนั่น

 

 

 

ไอบ้ากามเขินเป็นเหมือนกันเหรอวะเนี่ย!?

 

{{{{{{{

 

 

~บ๊ก กา รี โต ล่ะ โต้ โต้ โต้ บ๊ก บ๊ก บ๊ก กา รี กา รี โต๊ โต๊ โต๊.....~

            “โหย....ยายฟาง ไม่อยากจะเชื่อที่แกลงทุนโทรฯมาหาฉันถึงนี่ มีอะไรจ๊ะคนสวย คิดถึงพี่เหรอน้อง?”

            ((ฉันมีเรื่องของยายหลาน ปญอ.จะเล่าให้แกฟัง แล้วแกช่วยบอกมันด้วยว่ามันควรทำตัวยังไง!!!....บลาๆๆๆ))

 

 

    “เออแก น้าแกจะจับแกทำภรรยาชัวร์งานนี้ ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะระวังจะไม่ถึงบ้าน ก๊าก.........โอ๊ยนี่ฉันเจ็บนะ!”     

รู้สึกว่าเพื่อนสาวคนสนิทของคนสวยจะโทรฯข้ามประเทศมาหาเห็นเดินไปรับแล้วก็กลับมานั่งคุยมันตรงหน้าทีวีนั่นแหล่ะ อ้าว แล้วเขาที่นั่งดูอยู่ก่อนต้องทำไงเนี่ย? แม่คุณก็คุยเสียงดังเหลือเกินจนเขาจับใจความได้ว่าเพื่อนสนิทคนสวยเกิดมีปัญหากับความรักขึ้นมากะทันหัน 

เจ้าตัวดีก็แนะนำได้ดีมากจนเขารู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาแทน ตัวแสบจะรู้หรือเปล่าว่าการยุยงอะไรแบบนั้นคนฟังไม่ได้คิด แต่คนคิดไม่ได้ฟัง...ก็เลยเผลอโอบเอวคนตัวเล็กจากทางด้านหลังกระชากเข้าหาอกแกร่งอย่างแรง จนคนสวยหันมามองหน้าแล้วด่าอย่างเอาเรื่อง ดุด้วยสายตาประมาณว่าจะกอดก็กอดไปให้ฉันคุยเสร็จแล้วค่อยเคลีย กำลังอินกับเพื่อนอยู่เว้ย!!

 

            ((เออ สม! ยายแก้ว ขอบคุณใครก็ตามที่เข้ามาเขกหัวแกแทนฉันนะ อุตส่าห์โทรข้ามโลกมาหา ดันมาปากเสียซะได้))

            “ก็จริงนี่หว่า แล้วแกว่าไม่ใช่เหรอ อาการแบบนั้นอ่ะ ยายเฟย์แกรู้ดี เพราะแกก็เป็นอยู่!!!”

            ((ฮึก.........ไม่รู้))

            “ไม่รู้ได้ไง แกหึงเขาใช่ไหมที่มีผู้หญิงมาอยู่ใกล้ๆ แกไม่อยากให้เขาแจกเบอร์ใคร อยู่เมืองนอกแกก็เฝ้าเป็นห่วงเขาจะกินอะไร นอนกับใคร ทั้งห่วง ทั้งหวงจนไม่สนใจใครๆที่เข้ามาในชีวิต เขาแต่งตัวหล่อแกคงไม่หวง แต่แกลองคิดดิ้ ถ้าเขาต้องใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินบนชายหาด แกจะหวงมั้ย? เวลามีชะนีเข้ามากรี๊ดเขาน่ะ เออ ไหนๆก็พูดแล้วขอพูดอีกหน่อยเหอะ ฉันว่าตอนนี้แกกำลังมองตัวเองว่ะ เขาทำแบบที่แกทำ นั่นหมายถึงเขากับแกรู้สึกเหมือนกัน” 

           

 

คนสวยในอ้อมกอดร่ายยาวแทบลืมหายใจ ร่างบอบบางโยกไปโยกมา มือไม้ไม่สามารถทำให้เป็นปรกติได้ ชี้นกชี้ไม้ไปตามเรื่อง เขาได้แต่หัวเราะน้อยๆออกมา ทำเป็นพูดดียังกับตัวเองมีประสบการณ์เสียมากมายว่างั้น     

เมื่อคนสวยวางสายก็แทบจะฆ่าเขาในทันที มือเรียวหยิบหมอนใบใหญ่บนโซฟามาฟาดเข้าที่ใบหน้าเขาอย่างแรง จุกพอได้ที่แต่จะให้ปล่อยไปคงยากล่ะครับงานนี้  สองมือหนายิ่งรัดคนสวยให้แน่นขึ้นเข้าไปอีก เมื่อหมดหนทางต่อสู้จึงหันมาทำยิ้มหวานใส่เขา เหอะ!!ยายตัวร้ายถ้าไม่เข้ามาจูบอ้อนวอนเขา ไม่มีทางเชื่อแน่ๆว่าจะยอมแพ้น่ะ

 

 

 

 

ถึงผมจะหล่อแต่ก็ไม่โง่นะครับ.... 

 

            “อ๊าก....................”

 

 

 

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เน็ตดี ขีดเขียนน่ารัก....