Coffee In Love
9.3
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง คาปูชิโน่ แก้วที่ 5 "
((ยายฟางให้น้องอยู่ด้วยก็แล้วกันนะ แกเองก็อยู่คนเดียวนี่มีน้องไปอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่เหงา))
“อะไรนะคะแม่ คอนโดฟางอยู่ห่างจาก รร.ติวของหมอนั่นตั้งเยอะนะคะ”
((ป๊อบปี้บอกแม่ว่า เขาจะปั่นจักรยานไปเอง คงไม่ไกลเท่าไหร่หรอกใช่ไหม?))
“แม่คะ ฟางเป็นผู้หญิงนะคะแม่”
((ฉันรู้หรอกมั้ง? แค่นี้นะ ก็ตามนั้นแหล่ะ 2 เดือนเองเดี๋ยวน้องก็เข้ามหา’ลัยแล้ว))
“แม่คะ แม่ๆๆๆ”
ขัด ใจที่คุณแม่ยกหมีมาให้แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ก็แค่เด็กเอาแต่ใจไม่ชอบห้องนั้นก็พาไปดูห้องใหม่ได้นี่นา ทำไมต้องเอามาลงจอดที่ห้องเธอด้วย ห้องเธอน่ะก็อยู่ได้ 3-4 คนสบายๆ แต่คงหมายถึงผู้หญิงมากกว่า ถึงนายนั่นจะอายุ 18 ก็เหอะ แต่จะให้ต้องมาเห็นซิกผ่งซิกแพ็คอะไรนั่นบ่อยๆก็คงไม่ไหวนะคะ
สัมภาษณ์ คุณแม่ได้ความมาว่าหลานชายไม่ชอบที่ๆผู้คนคับคั่ง ชอบเงียบๆแบบหอพี่ฟาง ถึงจะไกลไปหน่อยแต่เขาก็สามารถปั่นจักรยานไปกลับได้เอง อีกอย่างถ้าอยู่ด้วยกันกับเด็กๆที่มาติว มีหวังเรียนไม่รู้เรื่องคงพากันเที่ยวไม่เว้นแต่ละวัน ไม่อยากให้พี่ฟางต้องเป็นกังวลจึงขออาศัยอยู่แค่ 2 เดือนเท่านั้น สอบเสร็จจะย้ายออกไปอยู่ในมหา’ลัยทันที
เด็กปากเปราะ ทีกับฉันแกไม่เคยพูดเลยนะเหตุผลแบบนี้อ่ะ!!
{{{{{{{{
“รบกวนเหรอ?”
“............”
“ขอโทษนะ”
“อ่ะ เอ่อ.....คือ”
“งั้นฉันไปอยู่ที่อื่นก็ได้...”
“อ่ะ เปล่าๆๆ...แค่ไม่ชินน่ะ ไม่เป็นไรอยู่ด้วยกันหลายคนสนุกดี ^__^~”
นั่ง บ้าตบตีกับความคิดของตัวเองเด็กกวนก็เดินหน้าเศร้าเข้ามาแล้วพูดให้หัวใจดวง น้อยๆหวั่นไหว ประมาณว่าเขามารบกวนหรือเปล่า? เธอลำบากใจไม่อยากให้เขามาอยู่ด้วยใช่ไหม? ใช่สิ...ใครๆก็ไม่รักเด็กดื้อๆเอาแต่ใจอย่างเขา
คน สวยมีปีกนางฟ้าอย่างเธอจะทำอะไรได้นอกจากรีบแก้ตัวบอกปัดไปเพื่อไม่ให้เด็ก น้อยคิดมาก เด็กยังไงก็คือเด็ก เอาวะอยู่ก็อยู่ เด็กมันก็โตแล้วเราคงไม่ต้องดูอะไรมากเท่าไหร่หรอก ก่อนจะรู้สึกดีที่มีคนเข้ามาอยู่ด้วยก็เกิดอยากจะตบปากตัวเองที่เออออห่อหมก ไป ไม่น่าพลาดเลยยายฟาง
เด็กปีนเกลียว....
“หัดไว้จะได้ชิน.....จุ๊บ”
{{{{{{{{
“หัดไว้จะได้ชิน.....จุ๊บ”
ตั้งใจ ว่าจะพูดกวนคนสวยขี้วีนตรงหน้าจริงๆ แต่ไอที่ตบท้ายด้วยจูบเนี่ย สาบานได้ครับว่าเผลอตัวไปมากๆ เห็นสายตารู้สึกผิดที่ส่งมา ท่าทีคล้ายว่าจะเสียใจที่ไม่อยากให้เขาอยู่ด้วยและพยายามที่จะพูดอะไรให้เขา รู้สึกดีขึ้นนั้นช่างน่ารัก คนสวยของเขาเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ
รักที่สุด....คนสวยขี้วีนของป๊อบปี้
เผลอ กดจูบเบาๆไปที่เรียวปากสีชมพูอ่อน รู้สึกถึงความตระหนกตกใจกับเหตุการณ์ที่ประสบพบเจออยู่ตรงหน้าของกระต่ายป่า ดวงตาคู่สวยขยายขนาดอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัวรีบเก็บกระเป๋าของตัวเองเดินเข้าห้องว่างภายในคอนโด ทันที
....ใจเต้นชะมัด.... ><~
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก....พี่จะไปข้างนอกนะ เอ่อ..เราจะไปด้วยหรือเปล่า?”
((ฟางค่ะ เย็นนี้เหรอคะ? อืม ฟางว่างค่ะ ได้ค่ะแล้วเจอกันนะคะ คิกคิก))
“ไป”เขาต้องไปแน่ๆ จะไปดูหน้าไอบ้าคนไหนที่กล้ามานัดเดทคนสวยขี้วีนของเขากัน
{{{{{{{{
“รอนานหรือเปล่าคะ ฟางขอโทษจริงๆนะคะ พอดีรถติดมาก.....”
“ฮ่ะฮ่ะ ไม่มีปัญหาครับคนดี ผมเพิ่งมาถึงเมื่อกี๊เอง...นั่งก่อนครับ”
“ขอบใจ”
“นาย!! …..นี่คุณภัทรดนัย ไหว้สิ”
“ดี”
อ๊าย....เด็ก ไร้มารยาททำเธอขายหน้าอีกแล้ว T^T เธอรีบขับรถมาเพราะกลัวจะเลยเวลานัด รถบ้าก็ติดอยู่ได้ คนที่นั่งมาด้วยก็กวนโมโหทำเป็นร้องเพลง เปิดซีดีอะไรไม่รู้วุ่นวายไปหมด ทำเหมือนไม่อยากไปแล้วจะตอบตกลงทำไมยะ!!!! จะเอ่ยปากด่าไปแต่ใจก็กลับยังไม่กล้ามองหน้าเจ้าตัวแสบแบบจริงๆจังๆ แอบเขินที่โดนขโมยจุ๊บน่ะสิ >//<
เจ้าเด็กหมีบ้านี่คิดยังไงกับเธอกันแน่เนี่ย !!!
พอ มาถึงก็เจอน้าเขื่อนนั่งหล่อแบบชิวๆ ก็รีบวิ่งเข้าไปขอโทษขอโพยยกใหญ่ ก่อนน้าเขื่อนจะยิ้มให้บางๆพร้อมกับลุกขึ้นมายกเก้าอี้ให้นั่ง แล้วดูไอเด็กบ้านั่นมาแย่งที่นั่งเธอเฉย แถมตอนเธอแนะนำตัวให้รู้จักกัน เด็กหมีก็พูดจาแบบเสียมารยาทออกมาอีก
มันจะอะไรกันนักกันหนานะวันนี้?
{{{{{{{{
“ฮึ่ย!! เด็กบ้า !! นี่เด็กข้างบ้านฟางเองค่ะ ดื้อชะมัดเลย ขอโทษนะคะน้าเขื่อน”
“ฮะฮะ ไม่เป็นไรหรอก เด็กยุคไอแพดก็แบบนี้แหล่ะครับ...สั่งอาหารเถอะ เด็กคงหิวแล้ว”
“ผมไม่เด็ก อายุ 18 แล้ว!”
“อืม...แล้วถ้าฉันอายุ 32 ก็หมายความว่าฉันก็โคตรจะแก่เลยสินะ ฮะฮะ”
“ลุงก็รู้ตัวนิ่”
“นายหมีปากมอม!!!!”
ยายกระต่าย เน่านี่เรียกไอผมยาวหน้าหล่อนี่ว่าน้า? ไม่อยากจะเชื่อยายนี่มีรสนิยมแบบนี้เหรอ เฮอะ! ชอบกินหญ้าแก่ เข้าข้างกันเข้าไป พาเขามาด้วยแต่กลับเอาใจคนอื่น ดูทำหน้าทำตาเข้า ชิ !! คุยไปหัวเราะไป ทีกับเขาคุยดีๆได้แค่ 3 คำ ด่าอีก 8 คำ โว้ย................หงุดหงิดๆๆๆๆ
เขาไม่ยอมแน่ๆดูดิ้ จะแกล้งให้เลิกยุ่งกับยายนี่ไปเลย
{{{{{{{{
“ยายเฟย์ เมื่อไหร่แกจะมา มาช่วยจัดการเด็กปากเปราะให้หน่อยสิ หงุดหงิดๆๆๆๆ”
((อีกแป๊บจะถึงแล้ว รอเดี๋ยวสิ จะอะไรนักหนานั่นน้องนะยายฟาง))
“แกยังไม่ได้เห็นฤทธิ์ของหมอนั่น ยังไม่ต้องพูดดี รีบๆเลย”
((เคเค 10 นาทีเจอกัน))
แยก ตัวออกมาขอเข้าห้องน้ำ เนื่องจากไม่ไหวจะอยู่ร่วมโต๊ะกับเด็กเอาแต่ใจได้ในเวลานี้ กลัวว่าจะอดใจไม่ไหวทำร้ายเด็กต่อหน้าคนทั้งร้าน ใครๆได้พากันประจานผู้ช่วยอาจารย์ผู้แสนจะใจดีคนนี้ว่าตลอดมาสร้างภาพแน่ๆ นิ้วเรียวรีบกดโทรฯออกหาเจ้าของผู้ชายอายุ 32 บนโต๊ะอีกคน นั่ง BTS มาให้เร็วๆเลยเด็กปีนเกลียวเหมือนแกมีอยู่ในโลกใบนี้อีกคนแล้ว!
{{{{{{{{
“ติดพี่เหรอเรา?”
“ไม่ติด”
“ห่วง?”
“หวง”
---------------------- ไม่รู้ัว่าแก้วนี้จะดื่มได้ไหมนะคะ?
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง คาปูชิโน่ แก้วที่ 5 "
((ยายฟางให้น้องอยู่ด้วยก็แล้วกันนะ แกเองก็อยู่คนเดียวนี่มีน้องไปอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่เหงา))
“อะไรนะคะแม่ คอนโดฟางอยู่ห่างจาก รร.ติวของหมอนั่นตั้งเยอะนะคะ”
((ป๊อบปี้บอกแม่ว่า เขาจะปั่นจักรยานไปเอง คงไม่ไกลเท่าไหร่หรอกใช่ไหม?))
“แม่คะ ฟางเป็นผู้หญิงนะคะแม่”
((ฉันรู้หรอกมั้ง? แค่นี้นะ ก็ตามนั้นแหล่ะ 2 เดือนเองเดี๋ยวน้องก็เข้ามหา’ลัยแล้ว))
“แม่คะ แม่ๆๆๆ”
ขัด ใจที่คุณแม่ยกหมีมาให้แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ก็แค่เด็กเอาแต่ใจไม่ชอบห้องนั้นก็พาไปดูห้องใหม่ได้นี่นา ทำไมต้องเอามาลงจอดที่ห้องเธอด้วย ห้องเธอน่ะก็อยู่ได้ 3-4 คนสบายๆ แต่คงหมายถึงผู้หญิงมากกว่า ถึงนายนั่นจะอายุ 18 ก็เหอะ แต่จะให้ต้องมาเห็นซิกผ่งซิกแพ็คอะไรนั่นบ่อยๆก็คงไม่ไหวนะคะ
สัมภาษณ์ คุณแม่ได้ความมาว่าหลานชายไม่ชอบที่ๆผู้คนคับคั่ง ชอบเงียบๆแบบหอพี่ฟาง ถึงจะไกลไปหน่อยแต่เขาก็สามารถปั่นจักรยานไปกลับได้เอง อีกอย่างถ้าอยู่ด้วยกันกับเด็กๆที่มาติว มีหวังเรียนไม่รู้เรื่องคงพากันเที่ยวไม่เว้นแต่ละวัน ไม่อยากให้พี่ฟางต้องเป็นกังวลจึงขออาศัยอยู่แค่ 2 เดือนเท่านั้น สอบเสร็จจะย้ายออกไปอยู่ในมหา’ลัยทันที
เด็กปากเปราะ ทีกับฉันแกไม่เคยพูดเลยนะเหตุผลแบบนี้อ่ะ!!
{{{{{{{{
“รบกวนเหรอ?”
“............”
“ขอโทษนะ”
“อ่ะ เอ่อ.....คือ”
“งั้นฉันไปอยู่ที่อื่นก็ได้...”
“อ่ะ เปล่าๆๆ...แค่ไม่ชินน่ะ ไม่เป็นไรอยู่ด้วยกันหลายคนสนุกดี ^__^~”
นั่ง บ้าตบตีกับความคิดของตัวเองเด็กกวนก็เดินหน้าเศร้าเข้ามาแล้วพูดให้หัวใจดวง น้อยๆหวั่นไหว ประมาณว่าเขามารบกวนหรือเปล่า? เธอลำบากใจไม่อยากให้เขามาอยู่ด้วยใช่ไหม? ใช่สิ...ใครๆก็ไม่รักเด็กดื้อๆเอาแต่ใจอย่างเขา
คน สวยมีปีกนางฟ้าอย่างเธอจะทำอะไรได้นอกจากรีบแก้ตัวบอกปัดไปเพื่อไม่ให้เด็ก น้อยคิดมาก เด็กยังไงก็คือเด็ก เอาวะอยู่ก็อยู่ เด็กมันก็โตแล้วเราคงไม่ต้องดูอะไรมากเท่าไหร่หรอก ก่อนจะรู้สึกดีที่มีคนเข้ามาอยู่ด้วยก็เกิดอยากจะตบปากตัวเองที่เออออห่อหมก ไป ไม่น่าพลาดเลยยายฟาง
เด็กปีนเกลียว....
“หัดไว้จะได้ชิน.....จุ๊บ”
{{{{{{{{
“หัดไว้จะได้ชิน.....จุ๊บ”
ตั้งใจ ว่าจะพูดกวนคนสวยขี้วีนตรงหน้าจริงๆ แต่ไอที่ตบท้ายด้วยจูบเนี่ย สาบานได้ครับว่าเผลอตัวไปมากๆ เห็นสายตารู้สึกผิดที่ส่งมา ท่าทีคล้ายว่าจะเสียใจที่ไม่อยากให้เขาอยู่ด้วยและพยายามที่จะพูดอะไรให้เขา รู้สึกดีขึ้นนั้นช่างน่ารัก คนสวยของเขาเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ
รักที่สุด....คนสวยขี้วีนของป๊อบปี้
เผลอ กดจูบเบาๆไปที่เรียวปากสีชมพูอ่อน รู้สึกถึงความตระหนกตกใจกับเหตุการณ์ที่ประสบพบเจออยู่ตรงหน้าของกระต่ายป่า ดวงตาคู่สวยขยายขนาดอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัวรีบเก็บกระเป๋าของตัวเองเดินเข้าห้องว่างภายในคอนโด ทันที
....ใจเต้นชะมัด.... ><~
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก....พี่จะไปข้างนอกนะ เอ่อ..เราจะไปด้วยหรือเปล่า?”
((ฟางค่ะ เย็นนี้เหรอคะ? อืม ฟางว่างค่ะ ได้ค่ะแล้วเจอกันนะคะ คิกคิก))
“ไป”เขาต้องไปแน่ๆ จะไปดูหน้าไอบ้าคนไหนที่กล้ามานัดเดทคนสวยขี้วีนของเขากัน
{{{{{{{{
“รอนานหรือเปล่าคะ ฟางขอโทษจริงๆนะคะ พอดีรถติดมาก.....”
“ฮ่ะฮ่ะ ไม่มีปัญหาครับคนดี ผมเพิ่งมาถึงเมื่อกี๊เอง...นั่งก่อนครับ”
“ขอบใจ”
“นาย!! …..นี่คุณภัทรดนัย ไหว้สิ”
“ดี”
อ๊าย....เด็ก ไร้มารยาททำเธอขายหน้าอีกแล้ว T^T เธอรีบขับรถมาเพราะกลัวจะเลยเวลานัด รถบ้าก็ติดอยู่ได้ คนที่นั่งมาด้วยก็กวนโมโหทำเป็นร้องเพลง เปิดซีดีอะไรไม่รู้วุ่นวายไปหมด ทำเหมือนไม่อยากไปแล้วจะตอบตกลงทำไมยะ!!!! จะเอ่ยปากด่าไปแต่ใจก็กลับยังไม่กล้ามองหน้าเจ้าตัวแสบแบบจริงๆจังๆ แอบเขินที่โดนขโมยจุ๊บน่ะสิ >//<
เจ้าเด็กหมีบ้านี่คิดยังไงกับเธอกันแน่เนี่ย !!!
พอ มาถึงก็เจอน้าเขื่อนนั่งหล่อแบบชิวๆ ก็รีบวิ่งเข้าไปขอโทษขอโพยยกใหญ่ ก่อนน้าเขื่อนจะยิ้มให้บางๆพร้อมกับลุกขึ้นมายกเก้าอี้ให้นั่ง แล้วดูไอเด็กบ้านั่นมาแย่งที่นั่งเธอเฉย แถมตอนเธอแนะนำตัวให้รู้จักกัน เด็กหมีก็พูดจาแบบเสียมารยาทออกมาอีก
มันจะอะไรกันนักกันหนานะวันนี้?
{{{{{{{{
“ฮึ่ย!! เด็กบ้า !! นี่เด็กข้างบ้านฟางเองค่ะ ดื้อชะมัดเลย ขอโทษนะคะน้าเขื่อน”
“ฮะฮะ ไม่เป็นไรหรอก เด็กยุคไอแพดก็แบบนี้แหล่ะครับ...สั่งอาหารเถอะ เด็กคงหิวแล้ว”
“ผมไม่เด็ก อายุ 18 แล้ว!”
“อืม...แล้วถ้าฉันอายุ 32 ก็หมายความว่าฉันก็โคตรจะแก่เลยสินะ ฮะฮะ”
“ลุงก็รู้ตัวนิ่”
“นายหมีปากมอม!!!!”
ยายกระต่าย เน่านี่เรียกไอผมยาวหน้าหล่อนี่ว่าน้า? ไม่อยากจะเชื่อยายนี่มีรสนิยมแบบนี้เหรอ เฮอะ! ชอบกินหญ้าแก่ เข้าข้างกันเข้าไป พาเขามาด้วยแต่กลับเอาใจคนอื่น ดูทำหน้าทำตาเข้า ชิ !! คุยไปหัวเราะไป ทีกับเขาคุยดีๆได้แค่ 3 คำ ด่าอีก 8 คำ โว้ย................หงุดหงิดๆๆๆๆ
เขาไม่ยอมแน่ๆดูดิ้ จะแกล้งให้เลิกยุ่งกับยายนี่ไปเลย
{{{{{{{{
“ยายเฟย์ เมื่อไหร่แกจะมา มาช่วยจัดการเด็กปากเปราะให้หน่อยสิ หงุดหงิดๆๆๆๆ”
((อีกแป๊บจะถึงแล้ว รอเดี๋ยวสิ จะอะไรนักหนานั่นน้องนะยายฟาง))
“แกยังไม่ได้เห็นฤทธิ์ของหมอนั่น ยังไม่ต้องพูดดี รีบๆเลย”
((เคเค 10 นาทีเจอกัน))
แยก ตัวออกมาขอเข้าห้องน้ำ เนื่องจากไม่ไหวจะอยู่ร่วมโต๊ะกับเด็กเอาแต่ใจได้ในเวลานี้ กลัวว่าจะอดใจไม่ไหวทำร้ายเด็กต่อหน้าคนทั้งร้าน ใครๆได้พากันประจานผู้ช่วยอาจารย์ผู้แสนจะใจดีคนนี้ว่าตลอดมาสร้างภาพแน่ๆ นิ้วเรียวรีบกดโทรฯออกหาเจ้าของผู้ชายอายุ 32 บนโต๊ะอีกคน นั่ง BTS มาให้เร็วๆเลยเด็กปีนเกลียวเหมือนแกมีอยู่ในโลกใบนี้อีกคนแล้ว!
{{{{{{{{
“ติดพี่เหรอเรา?”
“ไม่ติด”
“ห่วง?”
“หวง”
---------------------- ไม่รู้ัว่าแก้วนี้จะดื่มได้ไหมนะคะ?
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ