Coffee In Love

9.3

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 00.55 น.

  25 ตอน
  520 วิจารณ์
  48.92K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

" เรื่องสั้นเรื่อง คาปูชิโน่  แก้วที่ 6 "

 

“ติดพี่เหรอเรา?”

“ไม่ติด”

“ห่วง?”


“หวง”

 


“ฮ่าๆๆๆ นายตรงดีนะ ฉันชอบ...ชอบเค้าเหรอ?”

“...........”

“ชอบก็ต้องรีบๆหน่อยนะ น้องฟางน่ะเป็นคนน่ารัก ใครเห็นก็ชอบ...หรือนายไม่ชอบ?”

“...........”

“ไม่ตอบแสดงว่าไม่ชอบ...งั้นฉันจีบนะ”

 

 

“ไม่ได้ชอบ แต่....รัก ห้ามจีบ!!!”


“ฮ่าๆๆ โอเค ยอมๆไม่จีบก็ไม่จีบ ฮ่าๆ”

 

ตาลุงบ้านี่พูดอะไร? ตอนแรกนึกว่าเป็นกิ๊กยายนั่นเสียอีกพูดไปพูดมาเหมือนไม่ได้คิดอะไรด้วยสักนิด แล้วชวนมาเดททำไมฟะ?  โดนคนแก่กว่าต้อนเสียจนมุมทำให้เผลอพูดอะไรออกไปอย่างที่ใจคิดเอาไว้มาแสนนาน คำพูดที่ตั้งใจว่าให้โตเป็นผู้ใหญ่จนยายนั่นมั่นใจมากกว่านี้แล้วจะพูดออกไป


ความรู้สึกตลอด 5 ปีที่ผ่านมา

 

 

 

5 ปีที่พยายามตั้งใจเรียน เพื่อให้คุณแม่ไม่หวงไม่ห้ามอะไรถ้าเขาจะขอ อย่างเช่นวันนี้ที่เขาขอเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ และ 5 ปีที่ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาหา เพราะว่าหัวใจของเขามีเจ้าของ

ของ...ยายนั่น

 

{{{{{{{{

 


 

“คุยอะไรกันคะ หัวเราะลั่นเลยเดี๋ยวก็ช็อกซีนีม่าโลชั่นหรอกค่ะคุณลุง”

“โหย...หลานพูดแบบนี้กับลุงได้ไง คืนนี้ได้โดนดีแน่ๆ”

“ไม่ตลกนะเขื่อน...ได้ยินว่าแกล้งน้องยายฟางเหรอคะ?”

“เปล่าครับพี่คนสวย น้าคนหล่อไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ มีแต่ผมที่เสียมารยาท ..ขอโทษนะครับ”

“ฮะฮะ เห็นป่ะจ๊ะที่รัก เขื่อนรักเด็กคุณก็รู้นี่นา”

“ฟาง....”

“O_o”….”

 

 


เมื่อยายเฟย์มาถึงเธอก็รีบดึงตัวช่วยเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในวงสนทนาทันที พอมาถึงโต๊ะกลับพบว่าสองหนุ่มรุ่นเล็กกับรุ่นใหญ่พากันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ไหนเมื่อกี๊ยังคอยกัดเขาอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่เลย

คนสวยงง?

 

 


ยายเพื่อนรักเสหน้ามาทางเธอแล้วพูดเบาๆผ่านปากบางๆนั่นออกมาประมาณว่าไหนล่ะที่แกบอกว่าเขากำลังกัดกัน? แล้วเด็กแกกำลังเหวี่ยงคนแก่ของฉันอยู่? ก็เลยได้แต่ทำหน้าเอ๋อแดกตอบกลับไป

...ตูก็ไม่ยู้...

 

 

 


{{{{{{{{

 

 


 

((กลับดึก))

“แล้วไง?”

((รอกินข้าวด้วย นม 2 นะ วันนี้เหนื่อย หิวมาก....))

“อ้าว? นี่ทำไมต้องดึกล่ะวันนี้ นายหมีๆๆๆ”

 

 

อะไรของหมีวะ? นึกว่าจะบอกกลับดึกไม่ต้องรอ...ชิ! นมสดเหรอ? หมดนี่นาไปซื้อที่ซุปเปอร์ดีกว่าเรา

 

ตั้งแต่วันนั้น วันที่โดนเด็กหมีแอบขโมยจุ๊บไป รู้สึกถึงความผิดปรกติของหัวใจที่เริ่มมีมากขึ้น บางทีอยู่ใกล้ๆกันก็เหมือนจะหายใจไม่ออก พวงแก้มคล้ายจะมีไอความร้อนระอุอยู่บ่อยๆ พูดไม่ออกทำตัวไม่ถูก แอบเขินมากมายเมื่อเห็นสายตาของหมีบ้านั่น

เฮ่อ....ยายฟางเอ้ย! เป็นอะไรหนอหัวใจ

 

แอบมีใจให้เด็กเหมือนน้าเขื่อนหรือเปล่าวะเนี่ย?!

 


 

เดินออกมาซื้อของสดใส่ตู้เย็นที่ซุปเปอร์หน้าปากซอย ตั้งแต่มีเด็กหมีนั่นเข้ามาอยู่ร่วมชายคาก็ต้องทำอาหารทั้งเช้าและเย็น จากปรกติแค่ตอนเย็นก็แทบจะไม่ทันอยู่แล้ว แต่นายนั่นบอกว่าอาหารเช้าสำคัญยังไงเขาก็ต้องทานก่อนไปเรียน เธอจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากแหกขี้ตาตื่นลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้เด็กทาน โดยไม่ลืมลากเด็กปากมากตื่นขึ้นมาด้วย ฮ่าๆๆๆๆ

 

 

นมสด ที่จะขาดไม่ได้ เด็กหนอเด็กต้องดื่มนมหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น และก่อนนอน ดังนั้นต่อวันจึงต้องมีมากกว่า 3 แก้ว ดีนะที่ตอนกลางวันไม่ต้องมาเทนมให้หมอนั่นอีก แค่คิดก็เวียนหัวแล้วดื่มเข้าไปได้ยังไงนะ เหม็นอ่า..

 

 {{{{{{{{

 


“บ้านป๊อบปี้อยู่ตรงไหน ให้กิ๊บไปเที่ยวได้ไหมอ่ะ?”

“อย่าเลย ไม่มีอะไรน่าดูหรอก”

“แน่...แอบมีอะไรซ่อนไว้ ไม่อยากให้กิ๊บรู้หรือเปล่าเนี่ย?”

“ฮะฮะ เปล่าครับ”

 

ภาพหนุ่มสาววัยรุ่นสองคนเดินจูงจักรยานคุยกัน หัวร่อต่อกระซิกช่างดูน่ารัก เด็กอายุ 17-18 เวลามีความรัก ช่างดูสดใส รอยยิ้มสวยๆจากเรียวปากเล็กๆนั่น กับคำพูดสุภาพที่ชายหนุ่มมีให้

...ช่างดูเข้ากั๊นเข้ากัน

 

นิ้วเรียวแอบแตะตรงข้างแก้มสวยเบาๆ สัมผัสได้กับน้ำใสๆที่ไหลลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลก เรียวปากสั่นเทานิดๆพอรู้สึกได้ มือข้างที่ว่างยกขึ้นมาทาบอก...หัวใจของเธอเหมือนกำลังจะระเบิด ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ หยดน้ำตาก็พรั่งพรูไม่ยอมหยุด เธอเป็นอะไร? แค่เห็นน้องชายข้างบ้านเดินคุยกับเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันถึงกับดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่ไหวเชียวเหรอ

 

 

เป็นบ้าอะไรยายฟาง บ้าๆๆๆ

 

{{{{{{{{

 

“กลับมาแล้ว”

“..........”

“ยายกระต่ายเน่า อยู่ไหน?”

“..........”

 

//อาหารอยู่บนโต๊ะ ทานเลยไม่ต้องรอ ฉันไม่หิว//

 

หลังจากไปส่งกิ๊บที่บ้านเขาก็รีบปั่นจักรยานกลับหอ เพราะกลัวคนสวยขี้วีนจะคอยนาน อีกอย่างหิวมาก....นมสดจ๋าๆๆๆ พอกลับเข้าห้องมากลับเจอแต่ความเงียบและเงียบ เสียงน้ำไม่มี เสียงทีวีไม่ปรากฏ นี่พึ่งจะ3ทุ่มเองนะ


เดินไปที่โต๊ะอาหารมีข้าวโปะไข่เจียว 1 จานกับผัดผักรวม และนมสดอีก 2 แก้วตั้งอยู่ เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามว่างเปล่า ปรกติเธอจะเข้ามาบ่นๆเขานิดหน่อย ว่าคอยจนท้องกิ่วไส้จะขาดอยู่แล้วมาช้าสิ้นดี แถมวันนี้ยังออกนอกเส้นทางไปอีก แล้วทำไมเขียนบอกว่าไม่หิว...

 

 

ถ้าบอกว่าทานไปแล้วยังจะน่าเชื่อมากว่าอีก ยายโง่เอ๊ย.....

 

 

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก....ยายกระต่ายเน่าหลับยัง?”

“............”

“เป็นอะไร? ทำไมไม่ทานมื้อเย็น?”

“............”

“ถ้ายังไม่ตอบ ฉันจะพังเข้าไป.... 1 2 ”

“ไม่หิว จะนอนไม่ต้องมายุ่ง!!!!”

“เป็นบ้าอะไรเนี่ย! ออกมานะ ปึงๆๆๆ”

 

 

 

 


“ฮึก......”

 

--------------------------------------------------------------------

^^~ หลายคนสับสนว่าเป็นบทสนทนาของใคร ^^~ ไม่เป็นไรค่อยๆอ่านนะคะ แล้วจะรู้ว่าไรเตอร์บ้าๆบอๆอย่างนี้เอง

เฮ่อออออออออออออ วันนี้ ได้ใช้เน็ตความเร็วสูง....ขอบคุณมากค่ะ ^^~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา