รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

แก้ว - เอาเป็นว่าเลิกมองหน้าแก้วได้แล้ว พี่เอกๆนี่เอกสารที่แก้วสรุปมาทั้งหมด แก้วจะเริ่มประชุมเองแล้วน่ะ คุยเสร็จแก้วจะได้ทำอย่างอื่น เริ่มที่แนวเพลง แก้วดูจุดเด่นของแต่ละคนแล้วแก้วดึงความเด่นของแต่ล่ะคนออกมาเริ่มที่พี่ป๊อปปี้ แก้วคิดว่าพี่คือเมนเสียงของวง พี่ออกเสียงได้ชัดเจนที่สุด เสียงพี่จัดในโทนบาลานซ์ แก้วจะเน้นพี่ให้เป็นตัวนำของวง ส่วนต่อมาพี่เขื่อน เป็นตัวรองเสียงพี่ค่อนข้างใกล้เสียงเบส แก้วอยากให้พี่เป็นตัวรับเสียงพี่ป๊อปปี้ ส่วนพี่เคนตะ จะมองหน้าแก้วอีกนานไหม 
เคนตะ - ฮะว่าไงครับ แฮะๆดุจัง
แก้ว - พี่เคนตะเสียงพี่โทนต่ำ พี่ถนัดแร็พอาร์แอนบีพี่ต้องปรับเสียงให้เข้ากับพี่โทโมะ เพราะเสียงของโทนเดียวกับพี่โทโมะ เอาเป็นว่าพี่กับพี่โทโมะจะจัดในแนวเดียวกัน ส่วนพี่จงเบพี่จัดอยู่ในกลุ่มเสียงกลางระหว่างเบสกับเสียงโทนต่ำ เอาแนวตามถนัดพี่เลยน่ะค่ะ เอาเป็นว่าแก้วจะแต่งเพลงมาให้พวกพี่ๆดูแล้วกัน พี่เอกว่าที่แก้วแจงรายละเอียดมีไรขาดไหมพี่
พี่เอก - ก็ตามนั้นแหละแก้ว แต่พี่จะรบกวนเราเรื่องฝึกการเต้นของวงแกไปทำการบ้านเรื่องการเต้นของวงนี้มายัง
แก้ว - อ๋อ เรื่องเต้น แฮ่แก้วว่าพวกพี่เขาเต้นดีแล้วน่ะ คงไม่ต้องฝึกมากก็ได้มั๊ง 
พี่เอก - แต่เฮียกับซ้อเขาอยากทดสอบฝีมือการเต้นของแกอ่ะแก้ว ช่วงบ่าย เฮียขอตัวแกไปเต้นโชว์ให้พวกครูฝึกการเต้นศิลปิน 
แก้ว - แก้วแค่มาฝึกงา่นด้านเพลงน่ะ พี่เอกจะมาทดสอบแก้วเรื่องเต้นด้วยทำไม แก้วไม่ได้ลงคลอสเต้นน่ะ
พี่เอก - แฮะๆพี่บอกเฮียกะซ้อเองว่าแก มีทักษะการเต้นจากทางนู่นครบคลอส แล้ว ยังไงแกอย่าให้ฉันเสียหน้าแกต้องไปพี่นัดกับเฮียไว้ตอนบ่ายโมงครึ่งแล้วยังไงก็ต้องไปก่อน
เขื่อน - พวกผมไปดูด้วยได้ไหมอ่ะ อยากเห็นน้องแก้วเต้น เอาล่ะเว้ยอยากรู้ว่าเด็กนอกจะเต้นดีกว่า นักเต้นตัวพ่อของวงเราอะเปล่า
ป๊อปปี้ - นั้นดิๆพี่พวกผมไปน่ะ อ่ะอ้าวแก้วไปไหน พี่เอกแก้วกลับมาคราวนี้ทำไมเปลี่ยนเป็นคนละคนไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย 
พี่เอก - พี่ก็ไม่รู้ว่ะป๊อป มาอีกทีแก้วก็เป็นแบบนี้เลย ไม่รู้ว่าเป็นทอมไหมว่ะน้องตู แต่เห็นมีผู้ชายตามมันมาด้วยคนหนึ่งน่ะ พี่เห็นหน้าไม่ชัดตอนเช้าเหมือนแก้วนัดไว้
จงเบ - ผมเห็นเหมือนกันที่ร้านกาแฟ หล่อเหมือนกันน่ะ สนิทกันน่าดู อยู่กับคนนั้นแก้วยิ้มแย้มกว่าอยู่กับพวกเราผมว่าต้องเป็นคนพิเศษของแก้วแน่อ้าวเฮ้ยโทโมะนายจะรีบออกไปไหน
ตอนนี้ผมหมดความอดทนแล้วครับ ใจหนึ่งผมดีใจที่ผมได้เจอแก้วอีกครั้ง แก้วกลับมาแล้วเธอเปลี่ยนไปมากๆ เธอคนที่แสนดี คนที่นิสัยดี เธอกลับมาคราวนี้เธอความในลุดที่แตกต่างเธอดูน่ารักผิดกับเมื่อก่อน แต่สิ่งที่ตามมาคือความเย็นชา คนที่เคยมีแต่ความอบอุ่นได้หายไปไหน เพราะอะไร ยิ่งเห็นแบบนี้ผมยิ่งไม่สบายใจ เธอคนที่มีแต่รอยยิ้มให้ผมเสมอ หายไปไหน เธอตอนนี้....ทำให้ผมไม่สบายใจ ใช่ตอนนี้ผมกำลังเดินตามหาเธอ .... แก้วคือเจ้าของกำลังใจและพลังชีวิตของผมเธอมาแล้ว ผมต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง
แก้ว - เป้งกว่าจะรับสายน่ะแกมารับฉันกินข้าวหน่อยดิ วันนี้น่ะ อีกนานป่ะ ฉันกำลังเดินลงไปข้างล่าง เย่ๆๆ เดี๋ยวเจอกันน่ะวู้ๆๆ
โทโมะ - แก้วๆ คุยกับพี่หน่อยได้ไหมครับ
แก้ว - หือ ว่าไงค่ะพี่โทโมะ มีอะไรไม่เข้าใจหรือจะบอกอะไรแก้วค่ะ (แก้วพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยยิ่งทำให้โทโมะกระวนกระวาย) ถ้าไม่มีอะไรที่สำคัญมากแก้วขอตัวแก้วจะไปทานข้าวกลางวัน เพราะช่วงบ่ายแก้วมีนัดกะเฮียกับซ้อนี่พี่ก็รู้นิ
โทโมะ - แก้ว แก้วคนเดิมที่พี่รู้จักคนนั้นหายไปไหน แก้วของพี่หายไป
แก้ว - แก้วไม่ได้หายไปไหนแก้วก็เป็นแก้วคนเดิมที่แหละค่ะ และที่สำคัญแก้วไม่ใช่ของพี่ พี่เข้าใจอะไรผิดรึเปล่าค่ะ 
เป้ง - แก้วรอเรานานไหม ไปยังเราหิวแล้ว อ้าวคุยธุระอยู่ป่าวเราไปรอที่รถน่ะ
แก้ว - ไม่หรอกเป้ง ไปกันเถอะแก้วหิวแล้วหาไรกินกันดีกว่า น่ะๆๆ (ยิ้มหวานให้่เป้งทันทีที่เป้งวิ่งมาหาแก้ว) แก้วขอตัวน่ะพี่โทโมะ
โทโมะ - แก้วๆ โธ่เว้ย ทำไมเป็นแบบนี้ได้ว่ะ แก้วเธอกล้าเดินหนีพี่ไปแบบนี้ได้ไง คอยดูพี่ต้องทำให้แก้วกับมาเป็นแก้วที่มีรอยยิ้มแบบเดิมและเป็นแก้วของพี่คนเดิมให้เว้ย ไม่มีใครมาแย่งเธอไปจากพี่ได้แน่นอน
เป้ง - อ๊ายยยยย ยัยแก้วแกจะให้ฉันต้องแอ๊บต่อหน้าพ่อเทพบุรุษนานทำไม ดีน่ะที่ปลีกตัวมากันได้ไวไม่งั้นตละบะฉันแตกแน่ ๆ จะว่าไปพี่เขาหล่อลากเลยน่ะแกไม่ติดไอ่ตรงนิสัยกระล่อนปลิ้นน่ะแกเอ๊ย ฉันจะถวายตัวให้เขาและล่ะ
แก้ว - จ้า เพื่อนสาวของแก้วสวยเสมอ ไปกินข้าวๆ แล้วเลิกคุยเรื่องพี่เขาได้แล้วแก้วหิว ช่วงบ่ายต้องใช้พลังงานสุดฤิทธิ์
จากนั้นแก้วก็กลับมาที่บริษัทตามที่กำหนดนัดหมายกันไว้ ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องประชุมเล็กทันที และช่วงเวลานั้นเองก่อนเริ่มการทดสอบแก้วนั้น พวกเคโอติกก็เข้ารอชมด้วยเช่นกัน
เขื่อน - โทโมะแกทำไมหงุดหงิดง่ายจริงว่ะ แล้วเดินตามแก้วไปถึงไหนกลับมาก็ปึงๆปังๆ คนหล่องงครับ
โทโมะ - ไว้ค่อยคุยกันแก้วกับพี่เอกเดินเข้ามาแล้ว
พี่เอก - แก้วพร้อมน่ะ พี่จะให้เราโชว์ทั้งหมด สามสเต็ป เราจะเริ่มจากสเต็ปง่ายไปหายากน่ะแก้วพร้อมนะ โอเค สาม สอง หนึ่ง เริ่มครับ
จากนั้นแก้วก็เต้นฝึกฝีเท้าการเต้นตามที่ตั้งหัวข้อไว้ ปรากฎว่าทุกจังหวะที่แก้วแสดงออกมาแสดงความพึ่งพอใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก จนเฮียกับซ้อชมขาดปาก และเอียก็ได้ขอให้แก้วช่วยฝึกการเต้นใ่้ห้กับน้องใหม่อย่างธามไทแบบติวเข้ม และขอให้ดูแลการเต้นของวงเคโอติกเป็นกรณีพิเศษด้วยเช่นกัน และในจังหวะที่เต้นนั้นเองเกิดการผิดพลาดอย่างแรงคือ หมวกของแก้วได้หลุดและผมที่แก้วเก็บซ่อนไว้ได้หลุดร่วงยาวสยายเต็มกลางแผ่นหลัง และเป็นการเฉลยข้อครหาที่ว่าแก้วเป็นทอมอีกด้วย
เคนตะ - ป่ะแม่เ้จ้าผมแม่คุณยาวๆทำไมถึงไม่ปล่อยมาแต่แรก ทำพี่หลงคิดว่าน่ารักๆแบบเราเป็นทอมซะแล้วครับคนสวย แน่ะๆยิ้มให้พี่หน่อยไม่ได้รึครับคนดี หน้าหงิกระวังแก่เร็วน่ะครับ
แก้ว - เหนื่อยๆร้อนๆ พี่เคนตะว่างมากไปฝึกเต้นบ้างน่ะพี่แก้วจะทดสอบพี่คนแรกของวงเลย พี่เอกเดี๋ยวแก้วขอตัวน่ะ แก้วจะไปคุยงานกับธามไทอ่ะพี่
พี่เอก - ตามสบาย แก้วๆพรุ่งนี้พี่ติดงานด่วนของนักร้องอีกกลุ่มหนึ่งอ่ะ แล้วพอดีเคโอติกต้องไปโชว์มินิคอนเสริ์ตที่พัทยาปกติพี่จะไปด้วยพี่จะขับรถไปส่งพอดีพี่ไม่ว่างพี่จะขอเราไปแทน อืมเอารถใครไปดีรถป๊อปปี้หรือเคนตะดีล่ะ
เคนตะ - รถผมก็ได้ครับ เพราะผมไปกับจงเบกับโทโมะ ส่วนรถป๊อปมีเขื่อนเฟย์ฟาง รถป๊อปเต็มสี่คนแล้ว 
พี่เอก - แก้วแกว่าไงโอเคไหมถ้าำีพี่
แก้ว - ก็ตามนั้นก็ได้พี่แก้วไปรถพี่เคนตะก็ได้ งั้นแก้วไปก่อนน่ะ
 
 
 
อ่ะห้าๆๆ แก้วจะได้ออกงานกับเคโอติกแล้ว ฮิ้วววว แถมไปคันเดียวกับโทโมะอีก
จะเกิดอะไีรขึ้นน๊าาา ไม่บอกติดตามกันต่อไปน่ะเจ้าค่ะ เอาเป็นว่าโทโมะบอกแล้วว่ารู้สึกยังไงกับแก้ว
แ้ล้วเพราะอะไรล่ะ...ทำไมแก้วถึงหนีโทโมะ อยากรู้ไหม ถ้าอยากตามต่อไปน่ะค่ะ
แต่ที่แน่ๆโทโมะประกาศทวงแก้วคืนแบบนี้ แถมเข้าใจน้องเป้งของไรเตอร์ผิดอีก เป้งจะโดนไรบ้างน๊า
ติดตามให้กำลังเป้งกันเยอะๆ เอ๊ยโทโมะกับแก้วกันน่ัะค่ะ
รักรีดเดอร์น่ะค่ะ ม๊วฟ >x<