ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง
weLOVEkamikaze
33)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แก้ว....แก้วอย่าพึ่งไปฟังโมะอธิบายก่อน"
โทโมะดึงแขนแก้วไว้ก่อนที่แก้วจะลากกระเป๋าออกจากคอนโด
"จะให้ฉันฟังอะไรอีก ให้ฟังคำบอกรักลวงๆหรือบอกว่าเชื่อใจโมะอะน่ะ....ไม่มีทาง!"
แก้วทำท่าลากกระเป๋าเดินออกไป แต่โทโมะพูดขึ้นไว้ทันทำให้แก้วต้องหยุดก้าวนั้นไว้
"ถึงแก้วจะไม่ฟังโมะ โมะก็จะพูด แบมกับโมะเราไม่ได้มีอะไรกัน! เรื่องทั้งหมดแบมเป็นคนจัดฉากขึ้นมาเองทั้งหมดโมะไม่รู้เรื่องเลย"
โทโมะพูดไล่หลังแก้ว
"หึ...สร้างเรื่องเก่งเนอะน่าจะไปเป็นนักเขียนนิ"
แก้วหันมาสแยะยิ้ม
"แก้วจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม โมะจะพูดเเค่นี้แหละ ส่วนต่อไปจะเป็นยังไงก็แล้วแต่....แก้ว"
จบคำพูดสุดท้ายจากปากสวย เท้าแกร่งก้าวถ่อยหลังอย่างช้าๆ ทุกคำพูดคลั่งอยู่ในหัวแก้ว พยามจะลืมมันไปแต่ใจก็ลืมไม่ลงมันทำให้ทุกอย่างวุ่นวาย
สลับสนว่าจะเชื่อลมปากของผู้ชายคนนี้อีกสักครั้งไหมหรือเราจะปล่อยให้โชคชะตาพาไป
"อย่า...อย่าไปนะ"
เสียงแผ่วเบาพูดห้ามคนตรงหน้าที่ถ่อยใกล้สุดทางแล้ว แต่เหมือนว่าเสียงของเธอไม่พอ พยายามเรียกให้เสียงดังที่สุดแต่ในที่สุดก็สายไปจนได้ เขาคนนั้น...ไปแล้ว
"ฮึก....ฮือ นายจะทิ้งฉันไปแล้วเหรอ....ไม่นะม่ายยยยย T^T"
หลังจากที่โทโมะเดินออกไปจากบริเวณที่แก้วยืนอยู่แล้วก็เหมือนเธอหายจากมนต์สะกด เสียงใสๆพร้อมกับน้ำตาใสๆไหลลินออกมาอย่างไม่ขาดสาย
"แก้ว..."
แก้วหันไปตามเสียงเรียก ถึงกับตกใจเขาคนนั้น....กลับมาหาเธอแล้ว เเก้วกระโดดกอดโทโมะแน่ แน่จนคนที่โดนกอดเเทบหายใจไม่ออกกันเลยทีเดียว
"ฮือ.....อย่าทิ้งฉันไปอีกนะ"
"ไม่...."
โทโมะตอบออกไปหน้าตาย ทำให้คนที่กอดเขาอยู่ถึงกับมือหลุดออกมาอย่างง่ายดาย
"ทำไม?"
"ก็ในเมื่อเธอไม่รักฉัน ฉันจะอยู่กับเธอไปเพื่อ.."
"ใครว่าฉันไม่รักนายล่ะ"
"หืม...."
โทโมะทำหน้าล้อแก้วที่ยอมพูดความจริงออกมาสักที หน้าล้อๆของโทโมะทำให้แก้วรู้ตัวว่าเสียท่าทีให้คนตรงหน้าเสียแล้ว
"เฮ้ย...นายหรอกฉันให้บอกรักนายอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ พึ่งรู้เหรอ"
"หือ....แงงๆๆๆๆๆๆ"
แก้วทำท่าบีบน้ำตา มันน่ารักมากทำให้โทโมะอดใจไม่ไหวกดจูบลงไปหนึ่งที่ และทำท่าจะต่อมากกว่าจูบแต่โดนแก้วห้ามไว้
"หยุดเลยนะ เมื่อกี้หรอกเขา งอนแร้ว"
"โอ้ๆๆอย่างอนน้า...นะ"
โทโมะกอดแก้วแล้วเอาขางมาเกยบ่าแก้วเหมือนลูกแมวน่ารักๆ
"อ่ะๆๆก็ได้ๆๆไ
ในที่สุดคนในอ้อมกอดก็ใจอ่อน
"จะปล่อยได้ยัง"
แก้วพูดทำท่าอึดอัด
"ยัง"
โทโมะพูดเสร็จก็กระชับกอดแน่กว่าเดิม
"แล้วให้ทำไงล่ะ"
แก้วถามอย่างเบื่อๆ
"บอกรักโมะสิ แล้วถึงจะปล่อย"
"หะ! กะก็ได้ แก้วรักโมะนะ"
ตอนแรกตกใจแต่ก็ยอมพูดออกไป
"หะอะไรนะไม่ได้ยิน"
โทโมะทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินแก้วบอกรัก แต่ที่จริงแล้วได้ยินเต็มสองรูหู
"ไม่พูดแล้ว อายเป็นนะ"
ตอนนี้แก้วหน้าแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศซะอีก
"ฮ่าๆๆโอเคๆไม่พูดก็ไม่พูด ตกลง....อืม....เป็นแฟนกับโมะป่ะ"
"ขนาดนี้ไม่เป็นก็บ้าแล้ว"
แก้วพูดไปหน้าเเดงไปแถมยังเเดงยิ่งกว่าเก่าอีก
"ฮ่าๆๆๆน่ารักนะเนี่ยเวลาตัวเองหน้าแดง"
"หะ!เมื่อกี้เรียกแก้วว่าไรนะ"
"ตัวเองไง ตัวเองๆๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
*[++++]*จบไปแล้ว1หนึ่งคู่อิอิ งงป่ะ คือเขาจบกับอย่างมีความสุขอ่ะนะสนุกสนานหยอกล้อกันน่ารักๆ*[++++]*
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
