ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง

8.7

เขียนโดย weLOVEkamikaze

วันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.33 น.

  43 ตอน
  513 วิจารณ์
  91.43K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โรงแรม........

"125 ชั้นที่ 10 ใช่นี้แหละ"

เฟย์ท่วนหมายเลขห้องก่อนจะหันไปหาฟางกับแก้ว

"ห้องนี้เนี่ยนะ"

ฟางชี้ไปที่ห้อง

"นี้แหละพี่ฟาง เอาละใครจะเข้าไปก่อน"

"แก้ว"

ฟางชี้ไปที่แก้วทำให้เจ้าตัวถึงกับตกใจ

"เฮ้ย!"

"เออน่า"

แกร็ก! แก้วลองบิดลูกบิดดูปรากฏว่าประตูไม่ได้เลาะเหมือนจงใจให้อีกฝ่ายเข้ามาโดยง่ายดาย

"ประตูไม่ได้เลาะ"

"ป่ะ!"

แกร็ก! เเอดดดดดดด

ตึกๆๆๆๆๆ

"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!"

เสียงเฟย์ฟางแก้วดังขึ้นเมื่อเห็นภาพเปลือยกายทั้งหมด

"โอ๊ยยยย!"

ชายหนุ่มร้องออกมาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะปรับเสียงตาให้คงที่

เมื่อเห็นภาพตรงหน้าถึงกับช็อก!

"เฮ้ย!"

ร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นสภาพของตัวเองและคนข้างกาย

"หึ!"

เกลแบมโบว์หัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะเปลี่ยนน้ำเสียงให้เป็นเสียงเศร้าสุดใจ

"ฮึกๆๆ....ฮือ.....ทำไมๆพี่โมะทำกับแบมอย่างนี้ค่ะ"

แบมทำเป็นแกล้งร้องไห้แต่ข้างในสะใจ!มากกว่า

"พี่......"

โทโมะจะพูดขึ้นแต่หันไปหาแก้วก่อน ตอนนี้หน้าของแก้วเต็มไปด้วยสายตาที่ไม่เชื่อว่าโทโมะรักเธอจริง!

"นายไม่ต้องพูดไรแล้วถ้านายไม่รักขอให้บอกฉันจะไปเอง....."

แก้วพูดจบก็เดินออกจากห้องนี้ไป

"เฟย์เขื่อน.........."

เขื่อนจะพูดบ้างแต่โดนเฟย์แทรก

"ฉันเชื่อใจนาย...."

คำที่เฟย์พูดออกมาทำให้เขื่อนยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที เฮ้อ..ดีนะเนี่ยที่เฟย์เข้าใจ

"แต่นั้นมันแต่ก่อน! ตอนนี้หมดแล้วหมดแล้วจริงๆสิ่งที่ฉันไว้ใจนายมันหมดแล้ว!"

เฟย์ตะคอกใส่หน้าเขื่อนอย่างหมดคนอดทน ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปหาพี่สาวของตนซึ่งเฟย์รู้ดีว่าไม่มีใครเจ็บปวดมากเท่าพี่สาวของเธออีกแล้ว

ที่โดนทั้งรอบหนึ่งและสอง มันเหมือนหัวใจที่มีแต่มันตายทั้งเป็น!

"หึ....พอใจนายแล้วใช่ไม!ที่หลอกฉันมาติดกับแล้วทิ้งกันอย่างไม่ใยดี!พอใจแล้วใช่ไม! พอ...พอกันทีต่อไปนี้นายจะไม่มีวันจะได้เห็นหน้าฉันและลูก!อีกต่อไป!"

"ไม่นะฟาง....."

ป๊อปจะลุกจากที่นอนมาหาฟางแต่โดนฟางเบรกไว้ก่อน

"อย่าลุกฉัน-ไม่-อยาก-เห็น-ภาพ-อุบาด-ตา!"

ฟางพูดเน้นทีละคำ ทำให้ป๊อปหยุดการกระทำนั้นทันที

"okป๊อปจะไปลุกจะนั่นคุยกับฟางเฉยๆก็ได้

"ไม่....คงไม่มีวันนั้น"

ปัง! จบคำพูดคำสุดท้ายของฟางประตูก็ปิดลงด้วยความเศร้า

แต่อาการเศร้าหมดลงแต่ความเดือดลงมาแทนที่

"เธอทำอะไรลงไปรู้บ้างไม!"

ป๊อปพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโหมาก....มากจริงๆทำเอาคนรอบข้างตกใจยิ่งกว่าที่โรงบาลซะอีก

"อะ....เออ"

เกลอ้ำอึ้งเลียงที่จะตอบคำถามชายหนุ่ม

"บอกความจริงมา ถ้าเธอไม่บอกคงรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น"

โทโมะพูดเสียงเรียบติดขู่ มันยิ่งทำให้สามสาวอ้ำอึ้งยิ่งกว่าเดิม

"ผมขอ......"

เขื่อนพูดไม่ทันจบโบว์ก็แทรกขึ้นมา

"พวกเราขอโทด เอาเป็นว่าพวกเรากับนายไม่ได้มีไรกันทั้งสิ้น"

"ก็แค่เนี่ย แล้วทำไปเพื่อ?"

เขื่อนถอดหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะยิงคำถามเพิ่มไปอีก

จากนั้นทั้งสามก็พลัดกันเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจแล้วให้อภัยก่อนจะย้ำว่าอย่ายุ่งกับพวกเขาและเฟย์ฟางแก้วอีกมิซะนั้น 'เจอดีแน่' จากนั้น

สามหนุ่มก็ไปแต่งตัวเพื่อตามไปปรับความเข้าใจกับหญิงสาวทั้งสาม

"พอเหอะเนอะเกล...."

"อืม..."

*[++++]*มาอัพแล้วก๊าบ สั้นๆๆแต่ได้คนดี*[++++]*

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา