Sassy Girl ปากร้ายพาเจอรัก

9.2

เขียนโดย DAEHYUNNY

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.33 น.

  18 บท
  149 วิจารณ์
  28.61K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) สามี - แฟน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“นายเป็นใคร -_-” เคนตะหันไปปะทะสายตากับนายโทโมะทันทีที่ได้ยินเสียงของไอ้บ้านี่

“เป็นใครแล้วเกี่ยวอะไรกับนาย -_-” ไอ้บ้นั่นลุกขึ้นยืนประจัรหน้ากับอีตาเคนตะบ้าง

 

                         โอ้พระเจ้า...บัดนี้ด้านหน้าฉันน มีผู้ชายสองคนกำลังยืนส่งสายตาเปรี๊ยะ ๆ ให้กันอยู่                           (  -_-)++++(-_-  ) ไม่ใช่ส่งสายตาหวานซึ้งแต่อย่างใด แต่เหมือนกันส่งแรงอาฆาตใส่กันซะมากกว่า -_- แต่สิ่งที่ต่างจากการทะเลาะกันทั่วๆ ไปนั่นคือ...ผู้ชายสองคนนี้ช่างหล่ออย่างไร้ที่ติจริง ๆ

 

“นี่พวกนายเลิกจ้องตากันสักครู่หนึ่ง แล้วมานั่งกินข้าวกับฉันดี ๆ ได้มั้ย -_-”

“ได้!!!” ทั้งคู่ตอบพร้อมกัน แล้วหันหน้ามาทางฉันทันที

“แก้วจังป้อนหน่อยสิครับ ^^” อีตาเคนตะว่าพลางยื่นหน้าเข้ามา อ้าปากกว้างซะจนแทบจะงาบหัวฉันได้อยู่แล้ว

“มีมือก็ตักกินเองดิ -_-”

 

                           หลังจากพูดจบอีตาเคนตะก็ก้มหน้ก้มตาลงไปกินข้าวอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว

 

“ฮ่า ๆ ก๊าก ๆ”

“หัวเราะทำไม หน้าฉันเหมือนพะยูนตอนตดหรือไงยะ -_-”

 

                           อีตาโทโมะรีบหก้มหน้าลงไปกินข้าวในจานต่อทันที

 

“ยัยแก้ววว...OoO” เสียงยัยเฟย์ดังมาแต่ไกล ทำให้ฉันรีบหันไปมองทัน

“แกจะตะโกนทำไมเนี่ย”

“คืออย่างนี้นะ เมื่อตะกี้ตอนที่ฉันไปประชุมคณะกรรมการนักเรียน เขามีการประชุมเรื่องรายละเอียดการจัดโครงการประกวดดาวเดือนโรงเรียนพอดี”

“แล้วไง -_-” << ทำหน้าเบื่อโลกสุด ๆ

“หัวข้อปีนี้ ใช้ชื่อว่า Dear Girl & Dear Guy”

“แล้วไง”

“เขาจะให้แต่ละห้องส่งนักเรียนชายและนักเรียนหญิงออย่างละคน มาลงประกวดครางนี้ในห้องของเราที่ฉันเล็ง ๆเอาไว้ ก็มีแกกับเคนตะคุง สองคน จุ๊บุ ๆ ^3^” แล้วยัยเพื่อนย้ากันหันไปทำจุ๊บ ๆ ใส่อีตาเคนตะ

“แล้วไง -_-”

“นี่แกพูดเป้นแต่แล้วไง ๆ หรือไงเนี่ย -_- อ้อ...สามีในอนาคตของฉันก็อยู่พอดี รู้สึกว่าห้องของโทโมะ คุณหนูพลอยจะส่งชื่อนายกับยัยนั่นไป ส่วนห้องเราแกกับเคนตะ แต่...”

“แต่อะไร ....”

“มันมีเงื่อนไขในการได้ชัยชนะที่พิสดารไปนิดหนึ่งอ่ะ -_-^^”

“ก็ว่ามาดิ”

“ก็คือ ฝ่ายชายและหญิงที่ได้อันดับ 1...”

“...”

“จะต้องเป็นแฟนกัน...”

“...“

“...”

“ยัยเพื่อนบ้าาาา....ฉันจะฆ่าแก...>O< ยัยเพื่อนเลวววว.." อ๊ากกก...วิญญาณฉันหลุดไปแล้ว อโหสิให้ฉันด้วยยัยเฟย์ ไว้ชาติหน้ามีจริง แกค่อยกลับมากริ๊ดเคโอติกอีกครั้ง -..-

 

.

.

 

“โอยยย...อยากจะบ้าตาย...ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรที่เลวร้ายด้วยเนี่ย !” ฉันโวยวายอยู่ในห้องนอนของตัวเองหลังจาดที่กลับถึงบ้านแล้ว

 

                        รู้สึกว่าตอนเย็นยัยเฟย์มาบอกฉันอีกรอบว่าห้อง A-D (ฉันอยู่ห้อง E รองเก่งสุดโฮะ ๆ ^O^) ที่ส่งเข้าประกวดต่างพากันถอนตัวหมดเลย เพราะเขาเห็นแค่ชื่อฉันอีตาบ้าโทโมะก็พากันถอนตัวจนหมดรากหมดโคนแล้ว นี่ก็ท่ากับว่า เปอร์เซ็นต์ Dear Girl เป็นฉันก็มีสูงน่ะสิ แต่ที่แย่ยิ่งกว่าก็ดันมีผู้เข้าประกสดชายเหลืออยู่สองคน นั่นก็คือ อีตาเคนตะ กับอีตาโทโมะจอมลามกนั่น

 

                        โอยยย...ตาย ตาย ตายอย่างเดียววว...

 

“แก้วจัง คุณป้าเรียกให้ลงไปกินข้าวอ่ะ” จู่ ๆ อีตาเคนตะ ก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาในห้อง โดยไม่ได้เคาะประตูห้องเลยแม้แต่น้อยนิด 

“ทีหลังจะเข้าห้องฉัน ก็หัดเคาะประตูมั่งดิ เกิดฉันแก้ผ้าอยู่ขึ้นมา นายจะทำยังง้ายยย...=O=!!!”

“ก็ดูไว้เป็นกำไรทางสายตาไง ^^”

“ไอ้ลามกจกเปรต -_-”

“ฉันล้อเล่น ป่ะ ลงไปกินข้าวกันเถอะ ^^” ฉันกระโดดลงจากเตียง ก่อนจะวิ่งอออกไปนอกห้อง เพื่อลงไปกินข้าวเย็น

 

.

.

 

                          วันนี้ที่โต๊ะอาหารก็พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกตามเคย และนั่นก็ทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจยิ่งกว่าที่เคนเป็นอยู่เช่นทุกวัน - -

 

“พ่อ แม่ วันนี้มีอะไรกันหรือเปล่าเนี่ย ดูมีเลศนัยกันยังไงชอบกล =_=”

“ก็วันนี้ลูกชายของเพื่อนพ่อที่บอกว่าจะมาพักที่บ้านเราเขามาไงล่ะลูด”

“เมื่อกี้พ่อพูดว่าไงนะ -_-”

“ลูกชายของเพื่อนพ่อ เขาจะมาพักที่บ้านเราไงล่ะลูก ^_^ พ่อขอย้ำนะว่าหล่อมาก”

“หล่อไม่หล่อไม่ใช่ประเด็น นี่พ่อกับแม่คิดได้ยังไงกันเนี่ย นี่บ้านนะคะ บ้าน!!! ไม่ใช่สถานสงเคราะห์ผู้ชายหน้าตาดีแต่ไม่มีที่อยู่ -_- ไม่คิดเรื่องร้าย ๆ เผื่อกันไว้บ้างหรือไง เกิดอีตาเคนตะกับลูกชายเพื่อนพ่อ เกิดร่วมมือกับบุกเข้าห้องนอนแล้วข่มขืนหนูขึ้นทาพ่อจะทำยังง้ายยยย...=O=!!!”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงจ้ะลูก เพราะว่าลูกชายของเพื่อนแม่และเพื่อพ่อย่อมไม่คิดสั้นไปข่มขืนหนูอย่างแน่นอน ^^”

“นี่แม่กำลังด่าหนูนะคะเนี่ย T-T”

“เอาน่า มีผู้ชายมาอยู่ร่วมบ้านตั้งสองคน จะได้ปลลอดภัยกว่านี้ไง”

“อะไรอีกอ่ะ พ่อกับแม่จะปไหนกันอีก -_-”

“แหม...กะว่าจะไม่บอกแล้วเชียว >///< คือว่าพ่อกับแม่ จะไปเที่ยวฮาวายเนื่องในโอกาสครบรอบการแต่งงานของเรา ก็เลยกะว่าจะไปเที่ยวกัน ‘แค่’ สองคน”

“แล้วหนูล่ะ TOT”

“ก็อยู่ฮันนีมูนกับฉันไง ^^”

“ไอ้ลามกใครจะไปฮันนีมูนกับนาย ไปฮันนีมูนกับหมาขี้เรื้อนข้างบ้านนู่นไป!!”

“TOT”

ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง

“ท่าทางลูกชายของเพื่อนพ่อจะมาแล้ว แม่ไปต้อนรับเขาก่อนนะ”

“จะต้อนรับหรือขับไล่ก็เชิญ งอนแล้ว ไปเที่ยวกันแค่สองคน แย่ที่สุด -3-” ฉันพูดจบก็สวาปามอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า

“ขอรบกวนด้วยนะครับ” ลูกชายของเพื่อนพ่อเดินเข้ามาในบ้าน ฉันจึงเงยหน้าออกจากจานที่กำลังสวาปามอย่างเมามันเมื่อครู่นี้ มองหน้าตาของลูกชายเพื่อนพ่อที่กำลังเดินเข้ามาในบ้าน

 

                       และเพียงแวบแรกที่ฉันได้เห็นเขา ฉันก็ก้มลงไปกินต่ออย่างไม่ใส่ใจอะไร

                       แต่แล้ว... ฉันก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีกครั้ง

                            O_O นะ...นายนี่...มะ...มัน...

 

“ไอ้โดโซะ...OoO!!!!”

“ยัยแก้วแตก ...OoO!!!!”

 

                             ลูกชายของเพื่อนพอที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน เขาคือ...เขาคือ...นายโทโมะ ผู้ชายปากเสียคู่กัดของฉัน!!!

 

“ระ...ระ...รู้จักกันเหรอลูก” แม่กับพ่อหันมามองฉันสลับกับนายโทโมะอย่างงงๆ

“ใครจะไปรู้จักกับคนพรรค์นี้ เชอะ!” ฉันกบอีตาโทโมะพูดพร้อมกัน แถมยังสะบัดหัวพร้อมกันอีก ฮึ่่ย...ทำไมอีตานี่ต้องลอกเลียนแบบฉันด้วย

“ระ...รู้จักกันก็ดีแล้วล่ะ จะได้ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรกันมาก แก้ว พาเขาขึ้นไปเก็บของที่ห้องข้างๆ ห้องหน่อยนะ ไหน ๆ หรูก็กินข้าวแล้ว”

“ทำไมต้องเป็นหนูด้วยอ่ะ OoO”

“ก็หนุกินข้าวเสร็จแล้วนี่นา แม่ใช่นิดหนึ่งไม่ได้รือไง ยัยลูกคนนี้”

“หนูยังกินไม่เสร็จ -_-”

“เอ๊...ค่าขนมเดือนนี้เหลือเท่าไหร่ดีน๊าาา... -_-” แม่ว่าพลางทำท่านึกไปด้วย

“ก็ได้ ๆ มาเร็วๆ ดิ ยืนขี้เหร่เหมือนควายอยู่ได้” ฉันรีบลุกออกจาเก้าอี้ที่นั่งกินข้างอยู่เมื่อครู้ กันไปเรียกอีต่นั่นที่ยืนถือกระเป๋าใบใหญ่ๆ อยู่หน้าโต๊ะกินข้าว

“เดี๋ยวฉันไปนะ แก้วจัง -_-” เคนตะพูดกับฉัน แต่สายกลับมองไปที่นายโทโมะแทน

“แต่ฉันอยากไปกับยัยนี่สองคน -_- แล้วนายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

“ฉันเป็นลูกของเพื่อนคุณป้า ก้เลยมาอาสัยอยู่ชั่วคราว ส่วนเรื่องที่นายจะไปกับแก้วจังแค่สองคนคงไม่ได้หรอกครับ ยังไงแก้วก็เป็นผู้หญิง ขึ้นห้องกับผู้ชายแบบสองต่อสอง มันจะไม่ดี -_-”

 

                      ฉันเพิ่งรู้รู้ว่าอีตาเคนตะะูดจาดีมีประโยชน์ก็วันนี้นี่แหละ -_-^

 

“ไม่ดียังไง ทีนายยังนอนกับยัยนี่ได้เลย -^-”

“แต่ยังไง ฉันกับแก้วจังก้รู้จักกันมาก่อน -_-”

“ฉันก็รู้จักกับยัยบ้าเลือดนี้เหมือนกัน อาจจะรู้จักมากกว่าที่นายรู้จักด้วยซ้ำ”

“ทำไมถึงคิดว่ารู้จักแก้วจังมาากกว่าที่ฉันรู้จัก -_-”

“ก็ฉันเป็นแฟนยัยนี่ -_-”

 

ฮะ...เฮ้ย! O_O มันจะเริ่มไปกันใหญ่แล้วนะ

 

“แต่ฉันต้องรู้จักมากกว่าแน่นอน เพราะว่าฉันเป็นสามีของแก้วจัง”

“ไหนล่ะหลักฐาน”

“อยู่ในหัวใจ...แล้วหลักฐานนายหล่ะ ?”

“เดี๋ยวคอยดูตำแหน่ง Dear Girl & Guy ก็แล้วกัน!”

“โอ๊ยยย...>O< พอซะทีเถอะเว้ย !!! จะขึ้นไปข้างบนกนได้หรือยังเนี่ย ทั้งคุณแฟน และ คุณสามีเลย มันจะเลยเถิดกันใหญ่แล้วนะ งั้นก็เป็นทั้งคู่เนี่ยแหละ”

 

                        ฉันร้องตะโกนลั่นบ้านจนพ่อกับแม่ต้องวิ่งมาดู

 

“ฮึ่ย...-_-* หงุดหงิด คนหนึ่งก้บอกว่าเป็นแฟน อีกคนก็สามี งั้นก้เอามันทั้งคู่เนี่ยแหละ จะได้ไม่มีปัญหา ทีนี้จะขึ้นไปข้างบนได้หรือยัง คุณแฟน คุณสามี =O=!!!”

 

                       พอฉันระเบิดเสร็จ ฉันก็เดินนำหน้าไอ้บ้าทั้งสองคนนั้นขึ้นบันไดไปทันที จะบ้ากันไปถึงไหนเนี่ย เฮ้ออ...แล้วนี่ฉันก็ต้องไปโรงเรียนกับไอ้หมาสองตัวนั่นหรือไงเนี่ยมีหวังได้กัดกันตายก่อนถึงโรงเรียนแน่นอนเลย    -_-  ฉันเดินมาจนถึงชั้นสอง ห้องข้าง ๆ ห้องฉันก็มีตั้งสองห้อง ห้องหนึ่งคงเป็นห้องอีตาเคนตะ ส่วนอีกห้องหนึ่งคงเป็นห้องว่าง ฉันเลยเปิดประตูเข้าไปในห้องทางฝั่งขวามือของห้องฉัน

 

“คุณแฟน นี่ห้องของนาย มีปัญหาอะไไรเรียกฉันได้ ฉันอยู่ห้องข้างๆ เนี่ยเอง -_- ส่วนคุณสามีลงไปกินข้าวข้างล่างเลย และคุณแฟน ถ้ายังไม่ได้กินข้าวเย็นก็ลงไปกินข้างล่าง =_= ” ฉันพูดจบ ก็เปิดประตูห้องนอนฉันแล้วก็เดินเข้าไป

“เดี๋ยวดิ ยัยแก้วแตกเธอจะไปไหน -_-”

“จะไปอาบน้ำ”

“คืนนี้เดี๋ยวฉันย่องไปหา -_-^”

“ลองย่องมาสิ แม่จะยันตกเตียงให้ดู” ฉันด่าปิดท้าย ก่อนจะปิดประตูห้องนอนแล้วล็อกห้องนอนของตัวเอง(กลัวมันจะย่องมาหาตอนกลางคน -O-)

 

                       โอยย...ทำไมเวลาที่ฉันเจอหน้าไอ้บ้าสองคนนี้ เรื่องเลวร้ายก็มกจะตามมาเสมอดูอย่างวันนี้สิ ฉันได้ทั้งแฟนทั้งสามีเลย โอ๊ย..นี่ฉันไปทำเวรกรรมกับไอ้บ้าสองคนนี้ที่ชาติปางไหนเนี่ย มันถึงได้ตามมารังควานชีวิตฉันจัง แาบน้ำดีกว่า เผื่อจะล้างสิ่งซวย ๆ ออกจากตัวได้บ้าง >O<

 


 

 

อ๊ะ ! O><O มาอัพแล้ว -l- เม้นน้อยมากอ่ะ TOT'

แซดดดดดดดด '( ถ้าเม้นน้อยอย่างนี้เราอาจจะปิดแล้วไม่อัพต่อ

จากไรเตอร์กลายเป็นรีดเดอร์แทนนนนนน TT[ - ]TT

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา