Sassy Girl ปากร้ายพาเจอรัก

“กริ๊ดดดด...>O< ยัยแก้ว เมื่อคืนฉันหลับฝันถึงหนุ่มๆ สองหนุ่ม K-otic ด้วยแหละ กล้ามหน้าท้องของป๊อปปัเกับจองเบนะ เซ็กซี่กระชากใจฉันสุดๆ เลยอะแก แต่ฉันชอบ ผิวขาวๆ หน้ายาวๆ แบบเขื่อนมากกว่าอ่ะ ก๊าซซซ...ฉันเลือกไม่ถูกแล้ว คนไหนๆ ก็หล่อไปหมด >O<” ยัยเฟย์กริ๊ดกร๊าดเล่าเรื่องที่มันฝันให้ฉันฟังตั้งแต่ตื่นนอนจนจะลงมากินข้าวเช้าอยุ่แล้ว มันก็ยังไม่หยุดเล่าเลย -_-'

 

                      ฉันเดินลงบันไดมาที่ห้องครัวชั้นเพื่อนลงมากินข้าวเช้า แต่ยัยเพื่อนบ้านี่ !!! ยังไม่หยุดเล่าเสียทีโิ้ิ้อ้ยยยย...รำคาญเว้ยยยยย!!!

 

                      พอเดินมาถึงโต๊ะอาหาร บรรดาอาหารญี่ปุ่นที่ถูดจัดทำขึ้นก็วางิยู่ที่โต๊ะอาหารอย่างเป็นระเบียบ

 

“แม่!!!!” ฉันเห็นอาหารญี่ปุ่นวางอยู่บนโต๊ะ ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องครัวทันที

 

                      วันนี้แม่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย ถึงได้คิดทำอาหารญี่ปุ่นขึ้นมา นี่แม่ฉันถูดผีญี่ปุ่นเข้าสิงหรือไงเนี่ย -_-

 

“แม่เธอออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว ฉันก็เลยตื่นมาทำอาหารเช้าให้นี่ไง” แทนที่จะเจอแม่ในห้องครัว กลับไปเจออี้ตาบ้านี่แทน

“กริ๊ดดดด...>O<~~ เคนตะในผ้ากันเปื้อน ตายแล้ว!!! ยัยแก้ว เลือดกำเดาฉันจะไหล คนอะไรหล่อลากไส้ขนาดนี้!” ยัยเฟย์ที่ยืนอยู่ข้างหลังฉัน ก็กริ๊ดสนั่นหวั่นไหวราวกับร่างทรงเข้าทันที

“เดี๋ยวเลือดมันจะไม่ได้ไหลมาจากจมูกแกอย่างเดียว ไอ้เฟย์ -_- อีตานี่่ะหล่อจะลากไส้ แต่ถ้าแกยังไม่หยุดกริ๊ด ฉันจะกะซวกไส้แกมาให้อีตานี่ทำเทมปุระแทนกุ้ง -_-*”

“เออน่า นิดๆ หน่อยๆ ป่ะ ไปกินข้าวกัน ฝีมือเทวดาสุดหล่อฉันทำ มีหวังฮันได้อร่อยเหาะไปบนสวรรค์ชั้นเก้าแสนแน่ๆ เลย ” ยัยเฟย์พูดพลางทำหน้าเคลิบเคลิ้มจนฉันหมั่นไส้

“แต่ที่จริง แกไม่ต้องกินอาหารฝืมืออีตานี่ฉันก็พาแกไปได้น่ะ แต่ไม่ใช่สววค์ชั้นเก้าแสนหรอก แต่ฉันจะพาแกทัวร์นรกชุมที่เก้าหมื่น ถ้าแกยังไม่หยุดบ้าผู้ชาย”

“เออๆ หวงก็บอกมาเถอะน่า ทำเป็น...” ฉันเอามือไปโบกยัยเฟย์หนึ่งที

“นี่ หวงเหรอ -_- ถ้าแกยังไม่หยุดพูดมาก ฉันจะไม่ได้แค่โบกหัวแกแล้ว แต่จะโบกมือส่งแกลงนรก ยัยเฟย์”

“T-T รับทราบแล้วค่าา...” พอยัยเพื่อนบ้านี่สงบเสงี่ยมเจียมกะลาลง ฉันก็เดินนำมันไปที่โต๊ะกินข้าว ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ก่อนที่ยัยเฟย์จะนั่งลงข้างๆ ฉัน

“อันนี้เมนูสุดท้าย เทมปุระกุ้งครับ^^” อีตาเคนตะออกมาจากห้องครัว พร้อมกับวางจานที่มีดทมปุระหุ้งสองสามชั้นลงบนโต๊ะ

 

                       แต่มันมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ฉันสนใจยิ่งกว่าเทมปุระที่อยู่เบื้องหน้า -_-''

 

“นี่มันชุดยูนิฟอร์มนักเรียนชายโรงเรียนฉันนี่ O_O”

“ปิ๊งป่อง ฉันได้เรียนห้องเดียวกับแก้วจังด้วยแหละ ^^ ดีใจป่ะ”

“เลวร้ายที่สุด!!!”

“ใจร้าย แต่ก็ช่างมันเถอะ เขาว่ากันว่า เกลียดยังไงได้อย่างนั้น ถ้าแก้วจังเกลียดผม ก็แสดงว่าแกวจังอาจจะได้ผมมาเป็นแฟนก็ได้ ^^”

“งี่เง่า -_-” ฉันพูดก่อนจะคีบซูชิหนึ่งชิ้นเข้าปากไป

                        ง่ำๆ อีตานี้ก็ทำอาหารอร่อยดีแฮะ -O-'

“กริ๊ดดดด...อร่อนที่สุด > W < สนใจไปทำอาหารบ้านเฟย์มั้นค่ะ” ยัยบ้านั่นร้องดังลั่นบ้านหลังจากคีบซูชิเข้าปากไปชิ้นหนึ่ง ก่อนที่ฉันจะใช้ด้ามตะเกียบเคาะหัวมัน

“เว่อร์แล้ว ๆ รีบๆกิน จะได้ไปโรงเรียน -_-” ฉันพูดจบก็หันมากินอาหารตรงหน้าต่อ

 

“กริ๊ดดดด >O<”ตอนนี้หูฉันคงมีอยู่แสนหูแล้วมั้ง เพราะหลังจากที่นั่งรถเมล์มโรงเรียน บรรดานักเรียนหญิงโรงเรียนเดียวกับฉันและโรงเรียนใกล้เคียงที่พากันกริ๊ดกร๊าดกระหน่ำกับหน้าตาของอีตาเคนตะ เล่นซะฉันกับยัยเฟย์นั่งหูอื้อ สมองเอ๋อกับแทบแย่ !

 

                           กว่าจะถึงโรงเรียน แก้วหูฉันเกือบจะแตก T_T'

 

“ทำไมแก้วจังถึงทำหน้าตาเหมือจะร้องไห้แบบนั่นหล่ะ ^O^ ?”

หน้าตาอีตานี้ยิ้มได้ตลอดเวลาจริงๆ หล่ะ -_-''

“ก็เพราะหน้าตานายนั้นแหละ ที่ทำให้ผู้หญิงกริ๊ด เล่นเอาซะฉันแก้วหูแทบแตกถามจรองเถอะ นายจะเกิกมาหน้าตาดีเพื่ออะไร -O-”

“อยากรู้จริงๆ ป่ะล่ะ ^O^”

“เออ...ตอบมาเร็วๆ สิ -_-”

“แหม..พูดจาไม่น่ารักเลย หน้าตาก็ออกจะหน้ารักขนาดนี้ ^^”

“มันก็เรื่องของฉัน ตอบมา”

“ก็เกิดมากน่าตาดีเพื่อให้เธอรักไง แล้วสนใจจะรักป่ะล่ะ ^^”

“ไม่สน ต่อให้เอานายมาแถมกับกระสอบข้าวสารพันกระสอบนะ ฉันจะเลือกกระสอบข้าว รู้ไว้ด้วย -_-”

“ใจร้ายอ่ะแก้วจัง แต่ถึงใจร้ายก็รักนะครับ ^^”

“กริ๊ดดดด...กริ๊ดสลบเลยแก เคนตะคุงทำน่ารักขนาดนี้ >O<” ยัยเฟย์วิ่งระริ้กระรี้กระดี๊กระด๊ามายืนข้างๆ ฉันเมื่อได้ยินคำเลี่ยนๆ ที่อีตาเคนตะหยอดใส่ฉัน

“น่ารักแล้วรักหรือเปล่าครัย เฟย์จังสุดสวย ^^”

 

                        อีตาเคนตะหยอดคำหวานสุดอ้วกใส่กับยัยเฟย์ที่ตอนนี้ชัดแหง็กๆ สติแตกไปเรียบร้อยแล้ว

 

“อ๊ายยย... ยิ่งหว่ารักนะค่ะ เคนตะคุง > / / / <” ยัยเฟย์กระดี๊กระด๊าร่าเริงตอบอีตานั่นอย่างเขินอาย (ฉันก็ไม่รู้นะว่าเขิน หรือว่าบ้าน -O-)

“นี่ รีบขึ้นห้องเรียนเหอะ เดี่ยวค่อยตามไปจีบกันบนห้อง - -''”

“หน็อย! ยัยปลาหวงน้ำ -_-^ อะไรของแกยะ ฉันขอมีความสุขก่อนที่เขาจะเป็นของแกไม่ได้หรือยังไงยะ” ยัยเฟย์หันมาแว้ดๆ ใส่ฉัน

“ใครเป็นของใคร พูดให้ดีๆ ยัยเฟย์ เดี๊ยะๆ เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยนี่”

“หึงก็บอกมาเหอะ -_-^”

“ใครหึง เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวหัวทิ่ม แกอยากโดนแบบนายโทโมะหรือไง”

“ไม่เอา!!! แค่นึกก็สยองแล้วย่ะ ไป ยัยแก้วขึ้นห้อง -_- เคนตะคุง เราขึ้นห้องกันเถอะค่ะ ^^”ยัยเฟย์วิ่งเข้าไปคล้องแขนอีตาเคนตะ ก่อนที่เคนตะจะค่อยๆ แกะมือของยัยนั่นออกแล้วเดินเข้ามาจัับมือฉันแทน

“แก้วจัง ขึ้นห้องกันเถอะ ^^” ฉันมองหน้าอีตานั่นอย่างงงๆ ก่อนจะหันไปมองยัยเย์ที่ยืนเซ็งเป็ด เซ็งไก่ และเดินตมหลังฉันมา

 

 

                         กว่าจะฝ่าสมรภูมินักเรียนหญิงบ้าผู้ชายมาได้ฉันเกือบตาย โอย...จะกริีดอไรกันนักหนาฟะเนี่ย ถึงฉันจะด่าเก่ง แต่จำนวนประชากรที่ฉันจะด่ามันมากเป็นเท่าของของเท่าตัวของเท่าตัวของเท่าตัว ไม่รู้กี่ตัว แล้วจะให้ฉันแหกปากด่า ปาวๆๆๆ เนี่ยนะ มีหวังหลอดเสียงฉันได้แตกกระจุยก่อนแน่ -_-''

 

“ฉันอยากนั่งข้างๆ แก้วจังอ่ะ ^^” อีตานั่นส่งสายตาวิ้งๆ อ้อนวอนฉัน แต่เสียใจฉันเป้นนเก็บชาเขียว เพราะงั้นวิชาชีเหม่โจไต๋ของนายทำลายโสตประสาทฉันไม่ได้หรอก ฮ่า ๆ -..-'

“เสียใจด้วยย่ะ ที่นั่งซ้าย ขวา หน้า หลัง และทแยงมุมของฉันมีคนนั่งไปหมดแล้ว -_-” พอฉันพูดจบ ยัยเฟมมัส เพื่อนนคนนั่งทางด้านซ้ายของฉันก็มาพอดี

 

                           ยัยเฟมมัสวางกระเป๋าของตัวเองลงบนโตะ ก่อนจะหันหน้าไปเจออีตาเคนตะพอดี

 

“คุณคนสวยครับ ผมอยากนั่งข้างๆ แก้วจัง จได้หรือเปล่าครับ ^^” อีตานั่นทำเสียงละห้อย พร้อมส่งสายตาวิ้งๆ ให้ยัยเฟมมัส

“เชิญตามสบายค่ะ ^^” ยัยเฟมมัสรีบดึงกระเป๋านักเรียนของตัวเองออกจากโต๊ะเรียนทันทีพร้อมทั้งจัดการปัดโต๊ะ ปัดที่นั่งให้อีตาเคนตะอีต่างหาก ก่อนจะเนรเทศตัวเองไปนั่งที่เก้าอี้ท้ายห้องข้างๆ ถึงขยะ -_-'

 

                            ฉันมองยัยเฟมมัสอีกรอบ ก่อนจหันมามองอีตาเคนตะ ที่นั่งยิ้มแฉ่งอยู่บนเก้าอี้ฉันแล้ว

 

“เป็นไง ฉันเก่งใช่ป่ะล่ะ แก้วจังสุดที่รัก ^^”

“เลิกต่อท้ายคำว่าจังได้มั้ย แล้วไอ้สุดที่รักนั่นด้วย ไม่ต้องเอามา”

“เลิกไม่ได้หรอก ก็ตอนเด็กๆฉันเรียกเธอว่าแก้วจังตลอดนี่นา แล้วจะให้ฉันเรียกว่าแก้วเฉยๆ ได้ยังไงกันล่ะ ^^”

“เออๆ จะเรียกอะไรก็เรียกไป ฉันเบื่อที่จะต้องมาแก้คำให้นายแล้ว -_-”ฉันพูดก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ แต่ก้นฉันก็ยังไม่แตะเก้าอี้ไม่ถึงสามวิอีตาเคนตะก็ดึงตัวฉันขึ้นจากเก้าอี้

“อะไรของนายอีกเนี่ย -O-!!!”

“พาสุดหล่อทัวร์โรงเรียนหน่อยสิ ^^”

“ยัยเฟยืไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ”

“ไม่เอา ฉันจะอ่านเจาะใใจออินไซต์ SJ”

“ยัยเพื่อนบ้านักร้องเกาหลี ฉันขอให้แกได้แฟนเป็นคนเขมร”

“กริ๊ดดดด...ยัยเพื่อนบ้า ปากแกทำด้วยขี้หมาเหรอยะ ถึงได้เสียขั้นรุนแรงขนาดนี้ >O< ไปสวีตกันสองคนเถอะย่ะ ฉันไม่อยากไป อิ อุ เอะ โอะ -_-” ยัยบ้านี้เดาะ ก ข ค เป้นภาษาญี่ปุ่น

 

ช่วงพักเที่ยง :((

 

                          ฉันต้องพาอีตาริวตะไปที่โรงอาหารคนเดียว เพราะยัยเฟย์ดันถูกอาจารย์เรียกไปประชุมกิจกรรมของโรงเรียนซะงั้น ฉนพาอีตาเคนตะไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึีง

“นายอยากกินอะไร เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้ -_-”

“แก้วจังนั่งเถอะ เดี๋ยวสามีสุดที่รักคนนี้จะไปซื้อมาให้ ^^”

“ก็ดี เพราะฉันก็ขี้เกียจเดินเหมือนกัน อ้อ...ถ้านายซื้อมาไม่ตรงสเปคฉัน ฉันจะฆ่านายทิ้งแน่ -O-”

“โหดร้าย แต่ก็น่ารักดิ ผมชอบ -_-” อีตานั่นหยอดจบก็วิ่งเข้าไปซื้อข้าวกลางวันมาให้ฉันทันทันทีท่ามกลางเสียงกริีดของบรรดานักเรียนหญิงที่เขาเดินผ่าน

“นี่ยัยแก้วแตก นั่งด้วยคนได้ป่ะ” ขณะที่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อน ก็มีเสียงของคนที่ฉันไม่อยากได้ยินที่สุดในโลกแทรกเข้ามา

“ไอ้โทโมะ!!! นายรีบลุกไปนั่งกับยัยคุณหนูพลอยพลายอะไรของนายนู่นเลยไป ฉันเห็นหน้านายแล้วกินข้าวไปลง”ฉันว่าพลางชี้นิ้วไปที่โต๊ะอื่น

“วันพลอยไม่ว่างง ฉันก็เลยอยากมานั่งกับเธอ -_-”

“หลงสเน่ห์ฉันหล่ะสิ”

“เสน่ห์หรือเสนียดไม่ทราบ แต่ฉันว่าอันหลังมากกว่า”

“ไอ้โดโซะ!!!...-_-**”

“ยัยแก้วแตกกกก...-_-**”

“ขอโทษนะแก้วจัง พอดีว่าป้าคนขายเข้าคุยกับฉันนานไปหน่อย ก็เลยมาช้านิดหนึ่ง ^^” เคนตะว่าพลางวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ โดยไม่สังเกตุอีตาโทโมะที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉันแม้แต่น้อย

“แล้วตอนแรกนายไปคุยกับเขาว่าอะไร”

“ก็บอกว่า ป้าคนสววยครับ ผมขอซื้อข้าวผัดหมูย่างกะทะร้อนไปให้สุดที่รักของผมหน่อยครับ พอป้าแกได้ยินก็ทำไปชวนคุยไป แถมแกยังให้เบอร์โทร.มาอีก แล้วกว่าจะหลุดจากฝูงชนผู้หญิงน่ารักๆ ตรงนั้นได้ ก็แทบแย่เลยล่ะ”

“ก็เมื่อไหร่ที่นายเลิกปาากหวานและก็ยิ้มหวานกับผู้หญิงทุกคนได้ นั่นแหละมันจะช่วยนายได้เยอะ!”

“งั้นฉันจะยิ้มหวานแล้วก็ปากหวานกับแก้วจังคนเดียวละกัน ^^”

 “โอยยย..หมั่นไส้ อยากอ้วกออกมาเป็นหอยนางรม จะจีบกันไปถึงเมื่อไหร่”อีตาโทโมะส่งเสียงออกมาให้เคนตะได้รู้ว่าโต๊ะนี้ยังมีไอ้บ้านี้อยู่่อีกคน

 

---

 

สวัดดีตอนกลางคืน ') วันนี้มาอัพให้แล้วนะ เยอะมาก ๆๆๆ ง่วงนอนคร่อกฟี้ ๆ ZZzZZ'

เม้นน้อยมาก ๆเลย TT' ไม่มกำลังใจจะอัพต่อ โฮะ ๆ