Sassy Girl ปากร้ายพาเจอรัก

                       ในที่สุด วันที่ฉันไม่เคนคิดจะรอคอยมันก็มาถึง T^T มันคือวันงานปรพกวด Dear Girl & Guy ไงเล่า!! มันเป็นสิ่งที่แย่ทีสุดในชีวิตที่ฉันเคยเจอมา TOT แล้วหลังจากวันเสาร์ที่ฉันได้ยินเรื่องไม่สมควรได้ยิน ฉันก็ต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด T-T
 
“ยัยแก้วสุดน่ารักของฉัน แกใส่ชุดนี้แล้วน่ารักมาเลยอ่ะ แกรู้ตัวเปล่า >O<” (ไม่อ้ะ) ยัยเฟย์เดินเข้ามาให้กำลังใจฉันอยู่หลังเวที กริ๊ดกร๊ากกับชุดที่ฉันใส่มา
 
                         ทำไมยะ...ชุดนี้มันเป็นยังไง มันเป็นชุดแซคสั้นลาดดอกไม้สีชมพูหวานแหววเชียว หวานซะฉันแทบจะอาเจียร นี่แม่คิดยังไงถึงได้เลือกชุดนี้มาให้ฉันเนี่ย -_- ตอนนี้ผมของฉันถูกปล่อนสยายยาวจนถึงเอว (สมมติว่าแก้วผมยาว) เพราะว่าปกติฉันจะรัดผมไว้เสมอ แว่นที่เคยสวมใส่อยู่ทุกวันถูกถอดออก ใบหน้าของฉันถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางบาง ๆ ออกแนวหวาน ๆ ตามคอนเซ็ปท์ของงาน (แต่ไม่ใช่คอนเซ็ปท์ฉันเลยว่ะ -0-)
 
“ฉันเห็นแกตอนนี้ แล้วนึกภาพตอนเป็น Sassy Girl ไม่ออกเลยอ่ะ แต่ฉันยังนึกอยู่ว่าแกในชุดนั้นกับชุดนี้มันต่างราวฟ้กับเหว -_-” ยัยเฟย์ว่าพลางฉันฉันยืนขึเ้นแล้วก็หมุนดูตัว
“เลิกตอกย้ำได้ยัง แกรู้หรือเปล่าว่าฉันรู้สึกแซดสุด ๆ ที่ต้องมาช่วยลงประกวดให้แกเนี่ย TOT!”
“เออน่า... ถือว่าช่วยๆ กันหน่อยก็แล้วกัน ที่ฉันใส่ชื่อแกไป เพราะหมั่นไส้ยัยคุณหนูพลอยบ้าบออะไรนั่น โธ่...ถือว่าพ่อตัวเองเป็นท่านทูตอยู่ออสเตรเลียเลยทำตัวเหมือนเจ้าหญิงบินร่อนไปร่อนมา แถมยังมาเกาะแกะโทโมะของฉันด้วยถือว่าพ่อตัวเองรู้จักกับพ่อโทโมะ ก็เลยใช้ตรงนั้นมาใกล้ชิดโทโมะ ฉันหล่ะหมั่นไส้”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่ฉันลงประกวดบ้าๆนี่ด้วย TOT”
“แหม... ก็ตอนที่เขาให้แต่ละห้องเขียนชื่อของผู้ที่จะประกวดน่ะ ยัยพลอยรีบเขียนชื่อของตัวเองกับนายโทโมะทันที ฉันหมั่นไส้เลยเขียนชื่อแกกับเคนตะลงไป สงสัยยัยนั่นคงคิดว่าตัวเองจะได้ที่หนึ่งสินะ แต่เสียใจด้วยย่ะ หึๆ=_=” ยัยเฟย์ยิิ้มแล้วกัวเราะออกมาอย่างมีเลสนัยชอบกล
“หัวเราะแบบนั้นหมายความว่าไง -_-”
“แกได้ยินแล้วอย่าตกใจนะ”
“เออ”
“ก็ฉันน่ะ อัดเสียงแก แล้วก็เอาไปตัดต่อกันให้ได้ประโยคที่ว่า ‘ใครไม่โหวตให้ฉัน ตาย!!!’ แล้วก็เอาไปเปิดให้บรรดานักเรียนคนอื่นฟัง ”
“เฮ้ย !”
“แล้วนอกจากนี่ พ่อกับแม่แกก็ยัดเงินให้ฉัน ไปเหมาดอกกุหลาบให้แกด้วยอหละ วันนี้แกต้องเป็น The winner ยัยแก้ว ฮ่า ๆ” << ร้ายกาจมากยัยเฟย์
“แต่แกรู้มั้ย ว่าการที่ฉันได้ที่หนึ่งมันจะทำให้ชีวิตฉันแย่ลงกว่าเดิม -_-”
“ทำไมอ่ะ ?”
“แกได้ยินแล้วอย่าตกใจนะ”
“...”
“คือตอนนี้นายโทโมะกับเคนตะมาอาศัยที่บ้านฉัน”
“ห๊าาาา!!! OoO โทโมะของฉันก็เสร็จแกอีกคนแล้วเหรอเนี่ย TOT”
“ไม่ใช่! อีตาโทโมะเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อฉัน พอดีพ่อเขาติดธุระที่ต่างประเทศต้องไปเป็นเดือน ๆ ก็เลยให้มาพักที่บ้านฉันชั่วคราว แต่สิ่งที่มันแย่ยิ่งกว่านั่นคือ...”
“แก้วจัง สามีสุดที่รักของเธอมาแล้วครับ ^^”
“ยัยแก้วแตก แฟนเธออยู่นี้แล้วไง ห้ามหันไปคุยกับผู้ชายอื่นนะ -_- ”ฉันยังพูดไม่จบ เสียงไอ้หมาสองตัวที่ฉันเพิ่งพาดพิงถึง ก็วิ่งเข้ามาทำลายประสาทฉันทันที
 
                        ฉันหันไปมองทางด้านหลัง  ก็เจอไอ้สองคนยืนหอบแฮก ๆ เป็นหมาหอบแดดกันอยู่
 
“เนี่ย! มันเป็นอย่างงี้ไง” ฉันพูดกับยัยเฟย์จบก็ลุดขึ้นไปหานายสองคนนั้น
“ว่าไงคะ คุณแฟน คุณสามี แต่ตัวแสร็จกันเรียบร้อยแล้วหรือไง -_-” ฉันยืนหอดอกพูดกับนายพวกนั้น ท่ามกลางสายตาของยัยพลอยกับยัยเฟย์ ที่จ้องฉันจนแทบกระเด็นออกนอกเบ้า
 
                       เฮอะๆ คุณหนูพลอยหรือคะ ฉันก็หมั่นไส้เธอเหมือนกันแหละน่า งั้นคืนนี้ก็เล่นให้เต็มที่เลยเหอๆ =_= ฉันหมั่นไส้ยัยคุณหนูพลอยตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ชิ! โทโมะคะ โทโมะขา คืนนี้ฉันจะเล่นให้เธอกระอักเลือดเลย ฮ่า ๆ
 
“เรียบร้อยแล้วครับที่รัก เฮ้ย! แล้วแกจะพูดตามฉันทำไม” ไอ้สองคนนั้นพูดพร้อมกัน ก่อนจะหันมาทะเลาะกันด้วยประโยคเดียวกัน แถมยังพร้อมกันอีก -_-^
“พอ! ยังไงก็...กลับไปได้แล้วทั้งคู่เลย ฉันต้องการสมาธิ ฉันจะประสาทกินตายที่เห็นพวกนายทะเลาะกัน ไปไกล ๆเลย ”ฉนไล่ไอ้พวกนั้นไปทันที ก่อนที่ยัยเฟย์จะช็อคตาตั้งคาเก้สอี้ซะก่อน
 
                         พอไอ้พวกนั้นวิ่งไปกันหมดแล้ว ฉันก็กลับมานั่งคุยกับยัยเฟย์ต่อ
 
“มันก็เป็นแบบนี้แหละ ฉันถึงบอกว่าถ้าฉันได้ท่หนึ่ง มันจะเป็นอะไรที่แย่ที่สุดเลยรู้เปล่า เพราะไอ้สองคนนี้จะพยายามทำทุดวิถีทางเพื่อใก้ได้ชัยชนะ อีตาโทโมะสุดที่รักแกต้องการมาป่วนชีวิตของฉัน ก็เลยต้องได้ที่ 1 ส่วนอีตาเคนตะต้องการจะครอบครองฉันแบบสมบูรณ์ ก้เลยต้องได้ที่ 1 แล้วแกลองจินตนาการดูก็แล้วกันว่ามันสุดยอดแค่ไหน”
“อ๊ายยยยย... ฉันอิจฉาแกจังเลยอ่ะ แก้ว >o<”
“นี่มันเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดสำหรับมนุษย์ชิเลยนะยัยเฟยื TOT ตลอดเวลาหนึ่งสัปดาห์อีตาโทโมะเข้ามาอยู่ในบ้าน เขาก็คอยแต่หาเรื่องกัดกับอีตาเคนตะตลอดพ่อกับแม่ก็เข้าขั้นพนันก็เลยล่ะ ว่าใครจีบสำเร็จ วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ฉันก็ต้องอยู่กับอีตาบ้สองคนนั้นทั้งวัน ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว TOT!”

ตอนนี้เดี๋ยวมาอัพต่ออีกตอนบ่าย ๆนะค้าบบบบบ >o< ''^^ 
ไปล่ะ ! หาไรกินก่อน จุ้บบบบบ ':3 อย่าลืมหาอะไรทานนะคร้าบบบบ
เดี๋ยวจะเป็นโรคกระเพาะเอาถ้าไม่กิน ฮ่า ๆ^^** ไปของจริงล่ะ ฟิ้ววววว#
VV
V
 
.
.
 
“เอาเถอะน่า สู้ ๆ เดี๋ยวฉันไปเตรียมเหมากุหลาบมาให้แกก่อนนะ ไปล่ะ สู้ๆ v(>..<)v” ว่าจบยัยเฟย์ก็วิ่งออกไปจากหลังเวที
 
                        ฉันเอากระจกขึ้นมาดูอีกครั้ง ว่ามีตรงไหนที่ต้องแก้ไขอะไรบ้างหรือเปล่า คำตอบคือ...ไม่มี โฮะ ๆ >_< ก็คนมันสวยเพอร์เฟ็คท์ ฮ่า ๆ -..- และแล้วฉันก็เห็นเงาของผู้หญิงคนหนึ่ง เธออยู่ในแซคสีฟ้าอ่อน เธอไม่ใช่ผีหรอก ก็ยัยคุณหนูพลอยพลายอะไรนั่นแหละ
 
                        ฉันวางกระจกลง ก่อนจะหนไปเผชิญกับหน้าหวานๆ ของยัยนั่น
 
“คุณชื่อแก้วใช่มั้ยค่ะ” ยัยคุณหนูพลอยนั่นถามฉันด้วยน้ำเสียง ผู้ดี๊...ผู้ดี...ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตัวที่ยัยเฟย์นั่งเมื่อครู่
“ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”
“คือว่า...จริงหรือเปล่าค่ะ ที่โทโมะไปอยู่บ้านของคุณ” ยัยนี่แอบฟังฉันคุยกบยัยเฟย์เหรอเนี่ย
 
                         แต่ที่จริงไม่ต้องแอบฟังก็ได้หรอก เพราะฉันพูดดังเวอร์ จนคนที่อยู่เชียงใหม่ยังได้ยิน -0-
 
“เอ่อ...จริงค่ะ ทำไมเหรอค่ะ”
“ทำไมเขาไม่ยอมบอกฉันเลยนะ ปกติเขาจะไปไหน ก็ต้องบอกฉันตลอดฉันก็เป็นห่วงเขามากเลยละค่ะ ตลอดเวลา หนึ่งสัฟดาห์ที่ผ่านมา ฉันไปตามหาโทโมะตลอดเลย แต่ว่าที่ไหน ๆ เขาก็ไม่อยู่แต่พอรู้ว่าอยู่ที่บ้านคุณฉันก็ค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย” ยัยคุณหนูนั่นพูดพร้อมทำท่าทางผู้ดีที่สุด ทั้งเอามือแตะหน้าอกตอนถอนหายใจ โอ้...จะผู้ดีไปถึงนายยย...-_-
“นี่ คุณพลอยใช่มั้ยค่ะ -_-”
“ค่ะ มีอะไรเหรอคะ”
“ฉันมีคำถามจะถามนิดหนึ่ง”
“ถามมาเลยค่ะ ^^”
“คุณเป็นแฟนกบโทโมะหรือเปล่าค่ะ” อ๊ายยย...ตายแล้ว นี่ปากฉันถามอะไรลงไปเนี่ย
“นี่ถามอะไรคะเนี่ย” ยัยนั่นทำท่าทางตกใจเล็กน้อย (ตกใจแบบผู้ดี =_=)
“ถ้าคุณไม่ได้เป็นแฟนกับเขา ก็ช่วยเลิกยุ่งกับเขาที ฉันไม่ชอบ เพราะว่ายังไงๆตอนนี้เขาเป็นแฟนของฉัน” กริ๊ดดดด... ยัยนั่นทำหน้ตกใจสุดๆ เลยอ่ะ กร๊ากกกก สะใจ
“คุณพูดอะไรของคุณคะ”
“เท่าที่ฉันได้ยินมา คุณเป็นเพื่อนสนิทของโทโมะ แต่ทำไมคุณถึงได้ทำอะไรเลยเถิดมากกว่าเพื่อนของเขาจัง”
“....”
“คืนนี้แหละที่ฉันจะทำให้คุณรู้ว่าโทโมะเป็นแฟนของฉันจริง ๆ” กร๊ากกกกก...สะใจ จริงๆ ได้พูดจาให้ยัยนั่นเหวอเล่นแบบนี้ สนุกชะมัด
 
 
                        ฉันนั่งแกล้งยัยหนูอยู่ทั้งนาน พิธีกรก็เรียกผู้เข้าประกวดขึ้นบนเวที
 
                        ฉันเดินนำหน้าออกไปก่อนเพื่อนเลย ฮ่าๆ พอฉันขึ้นมายืนอยู่บนเวทีเรียบร้อยก้กวาดสายตามองผู้ชมที่กำลังนั่งอยู่ในห้องประชุมแห่งนี้ เฮอะๆ มีป้ายชงป้ายเชียร์ชื่อฉันด้วย -_- สงสัยยัยเฟย์อยากให้ฉันชนะจริง ๆ มั้งนี่ ถึงได้เตรียมป้ายขนาดนี้
 
                   แต่ฉันจะบอกอะไรให้อย่าง...
 
                   ฉันแค่ประกวดดาวเดือนโรงเรียน ไม่ได้ประกวดเดอะสะตอ ค้นฟ้าหหาดาวอังคารสักหน่อย ยัยเพื่อนบ้านี่ก็ทำซะโอเวอร์เชียว แต่ก็ช่างเหอะ มันทำให้ยัยคุณหนูนั่นหน้าหดเหลือหนึ่งนิ้ว ฮ่า ๆ -..-
 
“เอาล่ะครับ ตอนนี้เราก้มาถามคำถามผู้เข้าประกวดกันเลยดีกว่านะครับ เริ่มที่ฝ่ายหญิงก่อน น้องพลอยหมายเลข 1 ครับ” แล้วอีตาพิธีกรนั่นก็เดินไปหยัยคุฯหนูพลอยที่อยู่ริมสุด
“ค่ะ คือน้องพลอยคิดว่า...น้องพลอยอยากจะลองทำอะไรรแบบนี้ดูสักครั้งน่ะค่ะ แล้วก็เพื่อนๆ สนับสนุนก็เลยต้องลงประกวดดู”เสร็จแล้ว ยัยคุณหนุนั่นก็ยื่นไมค์คืนให้อีตาพิธีกร ตอบซะผู้ดีเียว แหวะ...หมั่นไส้
“เอาหล่ะครับ คนต่อไป อุ้ย! เอ่อ...คนนี้ต้องถมดีๆ ก่อนจะไม่มีโอกาสได้ถามต่อ” อีตาพิธีกรปาดเหงื่อ พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ฉันด้วย นี่ฉันเป็นคนนะไม่ใช่ปีศาจทำไมต้องมากลัวขนาดนี้ด้วย -0-!!! [คำถามไม่น่าตอบ]
“ทำไมถึงได้ลงประกวดดาวเดือนโรงเรียนในปีนี้ครับ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับนายด้วย -_-”
“...”
“ไปถามไอ้สองคนนั้นป -_-” แล้วฉันก็ชี้ไปทางไอ้สองคนนั้น ที่ยืนทำท่าจะฆ่ากันตายอยู่แล้ว -_-^ รีบ ๆไปถามมันซะเถอะ
“ครับๆ” ไอ้พิธีกรนั้นรีบวิ่งไปถามไอ้สองคนนั้นทันที หลังจากได้ยินคำสั่งจากฉัน นี่ฉันดูน่ากลัวมากนักหรือไงฟ่ะเนี่ย ถึงต้องวิ่งขนาดนั่น
“ทำไมคุรโทโมะถึงได้ลงประกวดครับ”
“เพื่อนจะได้เป็นแฟนกับยัยนั่น -_-” ฮะ...เฮ้ย! นายตอบอะไรลงไป O_O
“แล้วทำไคุณเคนตะถึงได้ลงประกวดครับ”
“เพื่อจะได้เป็นสามีของแก้วจังครับ ^^”
 
                     อะ...ไอ้นี้ก้อีกคน ตายๆๆ ตายแน่ๆ ฉันมีทั้งแฟนทั้งสามีเลย แล้วคนอื่นเขาจะมองฉันยังไงฟ่ะวะเนี่ยย!!!!
 
“เอ่อ...เดี๋ยวนะครับ พะ...พวกคุณสองคนเป็นอะไรกับน้องแก้วครับ”ไอ้พิฑีกรนั่นเริ่มหน้าเหวอกับคำตอบของทั้งคนนั่น อย่าว่าแต่พิธีกรเลย ฉันยังตกใจ จนจำซ็อกตายแล้วเนี่ย TT_TT
“แฟน!! / สามี!!” ไอ้สองคนนั้นตอบออกมาพร้อมกัน ก่อนจะหันไปแยกเขี้ยวใส่กันอีกครั้ง
 
                    โอ้พระเจ้า...ได้โปรดช่วยคนสวยด้วย TOT ยัยเฟย์...ฉันไม่อยากชนะแล้วอ่าาาา!!
 
“เอ่อ...พะ...เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ช่วงต่อไป เราจะให้ผู้เข้าประกวดทุกคนออกมาแสดงความสามารถพิเศษกันนะครับ แต่ว่าตอนนี้เชิญผู้เข้าประกวดไปเตรียมตัวกันที่หลังเวทีกันก่อนนะครับ เราจะขอคั่นเวลาด้วยศิลปินวงบอดี้สลัมนะครับ” สิ้นเสียงพิธีกร ฉันก็รีบกลับไปท่หลังเวทีทันที
 
                     ฉันรีบกวาดสายตามองหายัยเฟย์ ยัยเพื่อนตัวดี ที่เป็นต้อนเรื่องทั้งหมด
 
“เป็นไงบ้างยัยแก้ว ”นั่นไง พูดถึงมันก็เสด็จเข้ามาทันที ยัยเพื่อคัวดี
“จะให้เป็นไงเล่่า แกดุดิ ดุไอ้หมาบ้าสองคนนั้นตอบสิ TOT ตอนแรกฉันคิดว่า มันน่าจะตอบอะไรที่ไม่ให้ตัวเองเสียคะแนนจากสวๆ แต่ที่ไหนได้...”
“เออน่า..ตอนนี้แกเตรียมการแสดงไว้หรือยัง -_-”
“เรียบร้อยแล้ว ว่าแต่ชุดที่ฉันให้แกไปหาอ่ะ -..-”
“ไอ้ชุดนั่นน่ะเหรอ นี่ไง..เร็ว...รีบไปเปลี่ยนชุด เพราะเขาจะจับฉลากเลือกลำดับการแสดงเอา”
“เออ ๆ เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้แหละ”ฉันรับชุดในมือนั่นมา ก่อนจะรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดในห้องแต่งตัว
 
เหอ ๆ แล้วทุกคนจะอึ้ง! กับการแสดงของฉัน >^<
 



 
อัพต่อแล้วคร้าบบบบบบ -0- ตอนนี้เยอะอ่า ปวดนิ้วไปหมด พิมพ์สดเลย ^^
ไปก่อนนะชแว๊บบบบบ # ปิ๊งงง * [หายตัว]