Love friends รักสุดแสบขอคู่ใจนายน่ารักสุดซ่าส์

บ้านแก้ว
“เออ ยัยลูกคนนี้ ข้าวปลาไม่กิน เกิดอะไรขึ้นก็ไม่ยอมบอก เอาเข้าไป -_-!”
“ไม่หิวอ่ะแม่ แก้วอยากอยู่คนเดียว...”
“อะไร -_-! ทำตัวอย่างกับคนอกหัก”
“TT”
“แทงใจดำเหรอ โทษทีนะลูก แม่ไปดูละครละ ตบกันมันส์ -O- วู้ว!!~”
“ค่ะ”

“ฮึกๆ ฮือออออออออออ!! ทำไมนะนายโทโมะ ทำไมต้องโกหกกันด้วย ฮืออออออออออ!!” แก้วร้องไห้อย่างหนักโดยไม่รู้เลยว่าฝั่งตรงข้ามเป็นห่วงแค่ไหน (น่าสงสารอ่า TT)

ทางด้านนายโทโมะ
“เอาเข้าแล้วไง บอกอย่าทำๆ ก็ไม่เชื่อ -*-“ นายป็อปเหวโทโมะแต่หารู้ไม่ว่า...
“แกเป็นคนวางแผนไม่ใช่เรอะ -*-“ นายเขื่อนบอก
“อ่าว แกไม่ใช่รึไงไอ้เบที่เป็นคนบอกให้ทำ -*-“ นายป็อปยังคงโยนความผิดต่อไป
“บ้าดิ แกนั่นแหละ” จงเบรีบโยน
“แกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“หยุด! หยุดเถียง ฉันเนี่ยแหละวางแผนเอง ไม่เกี่ยวกับพวกแกเล้ยยยยยยยยย -*-“ นายโทโมะเอ่ยขึ้น
“นั่นสิ...เถียงไปแก้วก็ไม่กลับมาหรอก”
“TT”
“ไอ้บ้าป็อป แกจะพูดตอกย้ำมันเพื่ออะไรห๊ะ เอ้าไอ้โมะ น้ำ”
“เฮ้ยไอ้เขื่อน อย่าให้ไอ้โมะกินน้ำนะ”
“ไมวะไอ้เบ”
“ดูดีๆ ดิ นั่นแก้ว -*-“
“เอ้อ จริง -*- ถุย ถ้าไม่ให้ใช้แก้วให้ใช้อะไร”
“ขวด” ป็อปตอบ
“เอ้อ~ ฉลาด!” นายเขื่อนชมป็อป
“ใช่ม้า”
“ป็อป...” ฟางมีนและเฟย์ออกมา
“ไงจร้าที่ร้ากกกก ^3^ คิดถึงเค้าอ่ะดิ จุ๊บุๆ”
“อืม”
“กรี๊ดดดดดดดดดดด!! น่าร้ากกกกก!!~” เฟย์ถึงกับร้องออกมา
“ชิส์ เขื่อนน่ารักกว่านะ =^=”
“อะไรนายหน้ายาว = =”
“ไม่มีไรๆ”
“โมะ...รู้ยังพรุ่งนี้วันอะไร” มีนตั้งคำถาม
“วันเสาร์ เอ รึวันจันทร์นะ??” โทโมะตอบ (ช่วยได้มาก = =)
“บ้า พรุ่งนี้วันเกิดแก้ว” มีนเฉลย
“…!?”
“ฉันมีแผน ขอตั้งชื่อ Love friend โอป่ะ” มีนบอก
“เธอรู้เหรอว่าฉันชอบแก้ว o_O!!”
“เข้าท่าๆ ^3^ แฟนใครหว่า”
“-////- แฟนนายไงจงเบ”
“ฮิ้วววววววววววววววววววววววววว!!!!!~”
“แผนว่าไง”
“แผนคือนายน่ะร้องเพลง....อืม....เพลงไรดีอ่ะ = =”
“เพื่อนกัน...ฉันรักเธอ!!”
“อืม...แล้วมีใครร้องบ้าง”
“แกคนเดียว =_=”
“ไอ้บ้า!! เนื้อร้องมันมีหญิงชายฉันร้องคนเดียวเนี่ยนะไอ้ป็อป”
“ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบ ^O^v”
“แกเคยเห็นตัวตลกมั้ยที่แต่งครึ่งหญิงครึ่งชายอ่ะ =O= แกก็ทำแบบนั้นดิวะ” ป็อปออกความเห็น
“เออเฮ้ย เข้าท่า O_O” เขื่อนว่า
“เดี๋ยวเค้าได้ส่งฉันเข้าจิตเวช -_-“ โทโมะว่า
“ซ้อมเลย พวกเราจะช่วย ^^”
“ฟางช่วยป็อปก็ช่วย”
“ฉันด้วยๆๆๆๆ”

“ถ้าวันนึง เกิดเพื่อนคนนึงแอบไปคิดถึงเธอ จะแปลกมั้ยเออ แล้วเค้าควรบอกเธอมั้ย” ฟางเริ่มร้อง
“แล้ววันนึง เกิดเพื่อนคนเดิม ตกลงกับหัวใจ ว่าควร...รักใคร แล้วใครกันที่ควรรัก” มีนร้องท่อนต่อมา
“สมมุติว่าฉันจะพูดออกไปไปตามที่ใจคิด” เขื่อนร้องต่อ
“ขอถามสักนิดว่าเราจะมีผิดใจกันรึเปล่า” เฟย์ร้องต่อ
“ไม่ตอบไม่โกรธแค่อยากถาม....” ป็อปร้องบ้าง
“ก็...เพราะเธอทำให้ฉันได้เจอกับความรัก เธอทำให้รักหาฉันจนเจอ จากนาทีที่พบเธอ ฉันก็มีแค่เธอในหัวใจ เธอทำให้ฉันต้องเป็นคนคนนี้ เป็นคนที่รัก รักเธอมากมาย ไม่ว่าในฐานะใด ยังคงคำคำเดิมอยู่ข้างใน...รักเธอ....” โทโมะถือโอกาสฉายเดี่ยวไมโครโฟน -..-
“ฮิ้ววววว~ ดีมาก”
“มีนๆ ฉันไม่มีท่อนร้องเลย TOT” เคนตะโวย
“ก็นายโสดนิ”
“ใครว่า อีกไม่นานจินนี่ก็เป็นแฟนฉัน แฟนฉันๆๆๆๆๆ”
“ใครอ่ะจินนี่??” ป็อปถาม
“ได้เบอร์มาแล้ว -.,-“
“เค้าชอบแกมั้ย”
“ไม่รู้”
“แล้วก็หาว่าเค้ารัก =_= ชิ”
“เอาน่า”
“อืม...ซ้อมเมื่อกี้โออ่ะ เราเริ่มตอนเที่ยงคืนนะ”
“Okay!!”

“แก้วแม่มีงานด่วน ขอไปทำงานนะ แม่รู้พรุ่งนี้วันเกิดลูกแม่จะมาฉลองย้อนหลังให้นะ”
“ค่ะ....”

เที่ยงคืน
Kaew’s part
สวดมนต์ๆๆๆ.....
~♫~ ~♫~ ~♫~
บรื๋อออออออออ!!!~ นี่ขนาดสวดมนต์แล้วยังมีผีนักดนตรี (?) มาหลอกมาหลอนอีก >_< นอนๆๆๆๆ
เอ....ทำไมคุณผีเล่นเพลงเพื่อนกัน...ฉันรักเธอ สงสัยปลื้มกามิกา เซ่อืม....ในกามิกาเซ่ฉันชอบ Ffk -.-/
~♫~ ~♫~ ~♫~
ฉันว่าไม่ใช่ผีละ -_- ต้องเป็นใครสักคนแน่ๆ
“ถ้าวันนึง เกิดเพื่อนคนนึงแอบไปคิดถึงเธอ จะแปลกมั้ยเออ แล้วเค้าควรบอกเธอมั้ย” ฟางเริ่มร้อง
“แล้ววันนึง เกิดเพื่อนคนเดิม ตกลงกับหัวใจ ว่าควร...รักใคร แล้วใครกันที่ควรรัก” มีนร้องท่อนต่อมา
“สมมุติว่าฉันว่าเราจะมีผิดใจกันรึเปล่า” เฟย์ร้องต่อ
“ไม่ตอบไม่โกรธแค่อยากถาม....” ป็อปร้องบ้าง
“ก็...เพราะเธอทำจะพูดออกไปไปตามที่ใจคิด” เขื่อนร้องต่อ
“ขอถามสักนิดให้ฉันได้เจอกับความรัก เธอทำให้รักหาฉันจนเจอ จากนาทีที่พบเธอ ฉันก็มีแค่เธอในหัวใจ เธอทำให้ฉันต้องเป็นคนคนนี้ เป็นคนที่รัก รักเธอมากมาย ไม่ว่าในฐานะใด ยังคงคำคำเดิมอยู่ข้างใน...ระ......ระ....ระ....ระ..... >////<” ท่อนนี้มันท่อนที่ต้องบอกว่า ‘รักเธอ’ ไม่ใช่เหรอ....นายพูดมันไม่ออกเพราะฉันมันไม่ใช่คนที่นายรักสินะ...
“กลับบ้านไปนอนไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ฉันตะโกนออกไปโดยไม่คิดแล้วปิดหน้าต่างแต่ทำไมในใจฉันถึงได้จดจ่อกับสิ่งที่อยู่หน้าบ้านนะ??
คงเป็นเพราะรัก...ล่ะมั้ง!
KaeW’s End

“ฉันว่าไม่เวิร์คมั้ง...” เขื่อนเอ่ยลอยๆ
“มีน TT” โทโมะถึงกับแซด
“กลับบ้านไปนอนเถอะ =_=” ฟางปลอบใจ
“โมะ...แกฟังฉัน ~ไม่เห็นต้องแซดอะไร อะไร มากมายยยยย ไม่กลัวอยู่แล้วยังไง ยังไง ไม่ตายยยยยยยยยยย ตะโกนคำนี้ไปเลยให้ดังๆ It’s Alright!!!!!!!!!!~ “ ป็อปปลอบใจ
“ป็อป อยากตายเหรอ” ฟางขู่
“กะ กะ กะ กลัวที่ไหนนนนนน เกรงใจหรอกน่า >_<”
“กลับเหอะ” เขื่อนชวน
“อือๆ TOT” โทโมะยอมกลับอย่างอาลัยอาวรณ์

ทางด้านแก้ว
สามสิบนาทีแล้วแก้วยังคงนอนไม่หลับ เลยไปเปิดหน้าต่างดู...
...ไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ นี่ฉันรออะไรอยู่เหรอ...
~ไม่เหลืออะไรเลย~