Project High School...โครงการรัก แลกเปลี่ยนหัวใจ
9.2
15) KISS♥
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพิธีกร : กติกามีอยู่ว่าลูกเต๋ามี6หน้าด้วยกัน คือ จูบ, ถอด, สำผัส, ดื่ม, จับและเครื่องหมายคำถาม และการที่จะ
ระบุว่าเราจะทอยลูกเต๋ายักษ์นั่นกี่ครั้งขึ้นอยู่กับการทอยลูกเต๋าลูกเล็กซึ่งมีจำนวนตัวเลขอยู่
นี้เรียกบทลงโทษเหรอ กรี๊ดดอยากตาย
พิธีกร : งั้นผมจะขอถอยลูกเต๋าลูกเล็กให้เพื่อจะบอกว่าทั้งพ่อบ้านและเฟย์จะได้ทอยลูกเต๋ายักษ์คนละกี่ครั้งนะ
ครับ
โทโมะ : ตามสบายเลยครับ
พิธีกรเขย่าลูกเต๋าอยู่ในอุ้งมือก่อนจะปล่อย
ผ่าง!!
เฮ้ยมันสองครั้งโอ๊ยยยเยอะไปอ่าฉันต้องทอยสองครั้งโทโมะอีกสองเป็นสี่อ๊ากฆ่ากันเลยไหมเนี่ย ถ้าดวงดีทอยดีๆ
ก็ไม่เป็นไรถ้าไปทอยเจอจูบเข้าหล่ะตายแน่ๆฉัน
พิธีกร : เริ่มที่แก้วนะครับทอยก่อนเลยเพราะว่าทายผิด
ฉันโยนลูกเต๋ายักษ์ขึ้นไปในอาการมันหมุนแคว้งก่อนจะล่วงลงมาที่โต๊ะกว้าง
“Touch”
อ๊ากกกกฉะฉันต้องสัมผัสโทโมะ~เฮือกตายก่อนดีกว่าอ่อเกือบลืมบอกว่ามันต้องทอยต่อกันตอนนี้ฉันลุ้นอยู่ว่าโท
โมะจะถอยได้อะไร
“Take off”
พิธีกร : แก้วสำผัสเจ้าชาย และเจ้าชายก็ถอดแก้ว
แก้ว : O_O
โทโมะ : สนุกๆน่าอย่าคิดมากซิ
แก้ว : ไม่ต้องมาทำเป็นพูเลยนะโทโมะหลอกแก้ว
โทโมะ : ไม่ได้หลอกนะ
ก็เค้าหลอกฉันอ่าขี้ตู่มาบอกฉันว่าได้บัดดี้เป็นจินนี้จนฉันเชื่อสนิทอ่า ก่อนที่เราจะเริ่มการเถียงกัน พิธีกรก็บอกว่าให้
เริ่มการลงโทษได้แล้ว โทโมะเป็นเจ้าชายที่หล่ออลังการมากในคืนนี้ จึงไม่แปลกที่คนทั่วทั้งงานจัมองมาที่ฉันและ
โทโมะ ฉันกล้าๆกลัวไม่รู้จะไปสัมผัสเข้าตรงไหน มือไม้ก็สั่นไม่หยุดเลยดูซิ ฉันกำลงับังคับร่างกายไม่ให่สั่นแต่อยู่
ดีๆโทโมะก็ขว้ามาที่ข้อมือฉันให้ไปสัมผัสที่แผงอกเค้า
แก้ว : O_O
โทโมะ : เอาหน้าแป๊ปเดี๋ยว
เข้าพูดจบก็โน้มฝบหน้าลงมาถอดสร้อยคอที่เป็นสีดำที่คอฉันออก โอ๊ยยอกแก้วใจจะวายถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้จะถอด
อะไรฉัน~ และการทอยครั้งแรกก็จบไปได้ซักทีเหลืออีกครั้งเดียวฉันไม่ได้ใส่ใจโยนๆไปส่งๆงั้นแหละ
“Kiss”
“Hold”
พิธีกร : แก้วจูบเจ้าชาย เจ้าชายจับแก้ว
อ๊ากกกอันนี้มันซวยสุดๆเกินจะบรรยายทำไมทอยอะไรได้ไม่ทอยมาได้จูบ ยังไม่ทันจะได้เตรียมอะไรเลยโทโมะก็
พุ่งหน้าเข้ามาแล้วประกบปากฉันไว้ มือหนาเลือนมาโอบเอวไว้หลวมๆ เรียวลิ้นอุ่นๆแทรกผ่านเข้ามาในช่องปากฉัน
มันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้สัมผัสฉัน ตอนนี้ฉันแทบจะเป็นลมต้องยึดชายเสื้อสูทของเค้า
ไว้ ถ้าไม่เกาะต้องล้มแน่ๆ
โทโมะ : บทลงโทษจบแล้ว ขอตัวนะ
โทโมะถอนริมฝีปากออกก่อนจะบอกไปทางพิธีกร แล้วดึงฉันให้เดินออกจาตรงนั้นตามไปด้วยเราเดินฝ่าบรรดาสาย
ตาอิจฉาทั้งหลายแหล่มาด้วยกันต้อนนี้ฉันลงจากด่านฟ้ามาอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนใต้ร่มไม้ชั้นล่าง
แก้ว : นี่ต้นไม้โทโมะ
ฉันพูดแล้วยื่นกระถางกุหลาบดำให้โทโมะไป หวังว่าเค้าจะไม่ด่าฉันจนเปิ่งหรอกนะเห็นบอกว่าจะเอาตั้งแต่กลางวัน
แต่ฉันไม่มาโรเรียน ก็ทำไมอ่าฉันอารมณ์ไม่ดีก็เลยไม่มา ผิดกันเค้ายิ้มเทห์ๆออกมาอีกแล้ว จูบเมื่อกี้ยังทำฉันใจ
เต้นไม่หายแล้วนี้มายิ้มแบบนี้อีกถ้าเป็นคนอื่นคงเป็นลมไปแล้วหล่ะมั๋ง
โทโมะ : ไม่เอาแล้ว
แก้ว : ทำไมหล่ะมันออกดอกแล้วจะเอาไปใครไม่ใช่เหรอ
ฉันพูดแล้วหันหน้าหนี ที่คุยไม่ได้แปลว่าฉันหายเคืองนะฉันยังเคืองๆอยู่นะบอกให้รู้ไว้
โทโมะ : จำได้ไหมเรื่องแม่มด
แก้ว : จำได้
โทโมะ : ฉันเจอแล้วนะ
จะเจอหรือไม่เจอมันก็เรื่องของโทโมะไม่เกี่ยวกับฉันซักหน่อย มาบอกทำไมคิดจะเปลี่ยนจินนี่ให้เป็นแม่มดเหรอไง
ชิส์ ความรู้สึกไม่พอใจนั่นเริ่มกลับมาเยือนฉันอีกรอบแล้ว
โทโมะ : แปลกไปนะเนี่ย~
แก้ว : เปล่า โทโมะโกหกทำไม
โทโมะ : เรื่องอะไรเหรอ
แก้ว : เอาน้ำแร่มาให้แก้ว--*
โทโมะ : เปล่านะไอ้เขื่อนมันต้องมาแกล้งแน่เลย
แก้ว : แล้วจินนี่บัดดี้โทโมะหล่ะ
โทโมะ : ขอโทษโทโมะแค่ลังเล
แก้ว : ลังเลอะไรได้ข่าวขอจินนี่เป็นแฟนเหรอ
โทโมะ : ไม่ใช่ๆสร้อยนั่นของไอเคนมันไม่เกี่ยวอะไรกับโทโมะเลยนะ
ร่างสูงตรงหน้ารีบละร่ำละลักปฏิเสธเป็นการใหญ่ฉันไม่เคยเห็นเค้าลนลานขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ยเห็นแล้วฉันก็ได้
แต่ยิ้มตอบไปขนาดเค้าลนลานยังดูดีเลยอ่าฉันชักอิจฉาขึ้นมาแล้วสิ แล้วตกลงโทโมะซื้อกุหลาบมาให้ใครหล่ะ
แก้ว : แล้วนี้ให้ใคร
โทโมะ : ให้เธอไงแม่มด
แก้ว : ฉันไม่ใช่แม่มดซักหน่อย
อย่านะโทโมะอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นฉันไม่ชอบ เค้ามองมาด้วยสายตาหวานเชี่ยบเชี่ยวเห็นแล้วมัน...
โทโมะ : มาเป็นแม่มดให้ทีได้ไหม
แก้ว : ...
โทโมะ : นะมาเป็นแม่มดให้ทีโทโมะอยากมีแม่มดไม่อยากรอแล้วแก้วมาเป็นให้ทีนะ
นิสัยเด็กอ้อนๆขี้เล่นไม่เคยเปลี่ยนเอาแล้วซิทำไมนะหัวใจฉันมันเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอกอยู่แล้ว
อย่างนี้เหรอที่เค้าเรียกว่าคนกำลังมีความรัก ไม่รู้อะไรสั่งให้ฉันทำ ฉันพยักหน้ารับไปแล้ว โทโมะดึงฉันเข้าไปกอด
อ้อมกอดของเค้านี่มันอบอุ่นชะมัดเลย ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงใจง่ายยังไงไม่รู้แฮ๊ะ แต่ว่าฉันกับโทโมะก็รู้จักกัน
มานานแล้วนะจะแปลกอะไรถ้าเราจะเลื่อนฐานะจากเพื่อนมาเป็นคนรู้ใจ~ อร๊ายยยฉันเขิน>///<
โทโมะ : เจ้าชายชอบแม่มดแล้วนะชอบมากด้วย เมื่อไหร่แม่มดจะชอบเจ้าชาย
อ๊ากกก>U<เจ้าชายขี้จุ๊เบบี ขี้จุ๊ตะละลา ยิ่งนานเข้าเค้าชักตื้อฉันให้จนเต้มแล้วแล้ว เราเป็นผู้หญิงไม่พูดไม่พูดนะ
แก้วใจ~พูดออกไปอายตายเลย><
แก้ว : โทโมะอย่ามาทำตัวเจ้าชู้แถวนี้นะ
โทโมะ : โทโมะเปล่านะฮ่าฮ่าโทโมะไม่ได้เร่งแค่บอกแก้วเฉยๆแต่ว่าแก้วจะรับรับไว้พิจารณานะรึเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
โทโมะนายกอดฉันไปแล้วนะจะยังมาเอาอะไรอีก
แก้ว : รับก็รับ~
โทโมะ : อ๊ากกกฮ่าฮ่าเค้าล้อเล่นนะแก้วใจ~
แก้ว : โทโมะ--*
ฉันอยากจะบ้าตายมาทำให้ฉันใจสั่นแล้วก็บอกว่ามาล้อเล่นอ๊ากกกฉันรู้สึกอยากฆ่าโทโมะจริงๆว้อย
โทโมะ : โห้ยยแก้วใจง่ายอ่า
ฉันก็ใจง่ายกับโทโมะคนเดียวนั่นแหละไอ้เจ้าชายบ้า
แก้ว : --*
โทโมะ : แฮ่ๆอย่าทำหน้างั้นซิโทโมะยืมซ้อมเผื่อไว้เจอแม่มดเข้าจริงๆ แต่ว่าแก้วทำให้โทโมะใจสั่นแปลกด้วยนะ
แก้ว : ไม่ต้องมาพูดดีไปส่งแก้วที่บ้านทีอยากกลับแล้ว
โทโมะ : ทำไมหล่ะงานยังไม่จบแก้วยังไม่ยอมเฉลยกับเพื่อนเลยนะว่าได้ใครเป็นบัดดี้
แก้ว : โทโมะก็รู้ว่าแก้วเป็นบัดดี้ให้โทโมะ
ร่างสูงยิ้มกว้างออกมาก็เค้ารู้ว่าฉันเป็นบัดดี้เค้า แถมเค้ายังมาเป็ฯบัดดี้ฉันอีกเฮือก~ฉันก็เลยอยากกลับ้านแล้วอีก
อย่างใส่เกาะอกแล้วมันหนาวอากาศกลางคืนมันเย็นจริงๆ บรื๋อ~
......................................................................................................................
มาอัพให้แล้วนะค๊าบบบอ่านแล้วก็เม้นๆโหวดให้ไรเตอร์บ้างนะค๊าบบบถ้าเม้นเยอะตอนหน้าก็มาเร็วนะ:)
รักลีดเดอร์จ๊วฟม๊วฟฟ(ใครที่รอPF ฮ่าฮ่าอีกไม่นานเกินรอค๊าบบบ)
ระบุว่าเราจะทอยลูกเต๋ายักษ์นั่นกี่ครั้งขึ้นอยู่กับการทอยลูกเต๋าลูกเล็กซึ่งมีจำนวนตัวเลขอยู่
นี้เรียกบทลงโทษเหรอ กรี๊ดดอยากตาย
พิธีกร : งั้นผมจะขอถอยลูกเต๋าลูกเล็กให้เพื่อจะบอกว่าทั้งพ่อบ้านและเฟย์จะได้ทอยลูกเต๋ายักษ์คนละกี่ครั้งนะ
ครับ
โทโมะ : ตามสบายเลยครับ
พิธีกรเขย่าลูกเต๋าอยู่ในอุ้งมือก่อนจะปล่อย
ผ่าง!!
เฮ้ยมันสองครั้งโอ๊ยยยเยอะไปอ่าฉันต้องทอยสองครั้งโทโมะอีกสองเป็นสี่อ๊ากฆ่ากันเลยไหมเนี่ย ถ้าดวงดีทอยดีๆ
ก็ไม่เป็นไรถ้าไปทอยเจอจูบเข้าหล่ะตายแน่ๆฉัน
พิธีกร : เริ่มที่แก้วนะครับทอยก่อนเลยเพราะว่าทายผิด
ฉันโยนลูกเต๋ายักษ์ขึ้นไปในอาการมันหมุนแคว้งก่อนจะล่วงลงมาที่โต๊ะกว้าง
“Touch”
อ๊ากกกกฉะฉันต้องสัมผัสโทโมะ~เฮือกตายก่อนดีกว่าอ่อเกือบลืมบอกว่ามันต้องทอยต่อกันตอนนี้ฉันลุ้นอยู่ว่าโท
โมะจะถอยได้อะไร
“Take off”
พิธีกร : แก้วสำผัสเจ้าชาย และเจ้าชายก็ถอดแก้ว
แก้ว : O_O
โทโมะ : สนุกๆน่าอย่าคิดมากซิ
แก้ว : ไม่ต้องมาทำเป็นพูเลยนะโทโมะหลอกแก้ว
โทโมะ : ไม่ได้หลอกนะ
ก็เค้าหลอกฉันอ่าขี้ตู่มาบอกฉันว่าได้บัดดี้เป็นจินนี้จนฉันเชื่อสนิทอ่า ก่อนที่เราจะเริ่มการเถียงกัน พิธีกรก็บอกว่าให้
เริ่มการลงโทษได้แล้ว โทโมะเป็นเจ้าชายที่หล่ออลังการมากในคืนนี้ จึงไม่แปลกที่คนทั่วทั้งงานจัมองมาที่ฉันและ
โทโมะ ฉันกล้าๆกลัวไม่รู้จะไปสัมผัสเข้าตรงไหน มือไม้ก็สั่นไม่หยุดเลยดูซิ ฉันกำลงับังคับร่างกายไม่ให่สั่นแต่อยู่
ดีๆโทโมะก็ขว้ามาที่ข้อมือฉันให้ไปสัมผัสที่แผงอกเค้า
แก้ว : O_O
โทโมะ : เอาหน้าแป๊ปเดี๋ยว
เข้าพูดจบก็โน้มฝบหน้าลงมาถอดสร้อยคอที่เป็นสีดำที่คอฉันออก โอ๊ยยอกแก้วใจจะวายถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้จะถอด
อะไรฉัน~ และการทอยครั้งแรกก็จบไปได้ซักทีเหลืออีกครั้งเดียวฉันไม่ได้ใส่ใจโยนๆไปส่งๆงั้นแหละ
“Kiss”
“Hold”
พิธีกร : แก้วจูบเจ้าชาย เจ้าชายจับแก้ว
อ๊ากกกอันนี้มันซวยสุดๆเกินจะบรรยายทำไมทอยอะไรได้ไม่ทอยมาได้จูบ ยังไม่ทันจะได้เตรียมอะไรเลยโทโมะก็
พุ่งหน้าเข้ามาแล้วประกบปากฉันไว้ มือหนาเลือนมาโอบเอวไว้หลวมๆ เรียวลิ้นอุ่นๆแทรกผ่านเข้ามาในช่องปากฉัน
มันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้สัมผัสฉัน ตอนนี้ฉันแทบจะเป็นลมต้องยึดชายเสื้อสูทของเค้า
ไว้ ถ้าไม่เกาะต้องล้มแน่ๆ
โทโมะ : บทลงโทษจบแล้ว ขอตัวนะ
โทโมะถอนริมฝีปากออกก่อนจะบอกไปทางพิธีกร แล้วดึงฉันให้เดินออกจาตรงนั้นตามไปด้วยเราเดินฝ่าบรรดาสาย
ตาอิจฉาทั้งหลายแหล่มาด้วยกันต้อนนี้ฉันลงจากด่านฟ้ามาอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนใต้ร่มไม้ชั้นล่าง
แก้ว : นี่ต้นไม้โทโมะ
ฉันพูดแล้วยื่นกระถางกุหลาบดำให้โทโมะไป หวังว่าเค้าจะไม่ด่าฉันจนเปิ่งหรอกนะเห็นบอกว่าจะเอาตั้งแต่กลางวัน
แต่ฉันไม่มาโรเรียน ก็ทำไมอ่าฉันอารมณ์ไม่ดีก็เลยไม่มา ผิดกันเค้ายิ้มเทห์ๆออกมาอีกแล้ว จูบเมื่อกี้ยังทำฉันใจ
เต้นไม่หายแล้วนี้มายิ้มแบบนี้อีกถ้าเป็นคนอื่นคงเป็นลมไปแล้วหล่ะมั๋ง
โทโมะ : ไม่เอาแล้ว
แก้ว : ทำไมหล่ะมันออกดอกแล้วจะเอาไปใครไม่ใช่เหรอ
ฉันพูดแล้วหันหน้าหนี ที่คุยไม่ได้แปลว่าฉันหายเคืองนะฉันยังเคืองๆอยู่นะบอกให้รู้ไว้
โทโมะ : จำได้ไหมเรื่องแม่มด
แก้ว : จำได้
โทโมะ : ฉันเจอแล้วนะ
จะเจอหรือไม่เจอมันก็เรื่องของโทโมะไม่เกี่ยวกับฉันซักหน่อย มาบอกทำไมคิดจะเปลี่ยนจินนี่ให้เป็นแม่มดเหรอไง
ชิส์ ความรู้สึกไม่พอใจนั่นเริ่มกลับมาเยือนฉันอีกรอบแล้ว
โทโมะ : แปลกไปนะเนี่ย~
แก้ว : เปล่า โทโมะโกหกทำไม
โทโมะ : เรื่องอะไรเหรอ
แก้ว : เอาน้ำแร่มาให้แก้ว--*
โทโมะ : เปล่านะไอ้เขื่อนมันต้องมาแกล้งแน่เลย
แก้ว : แล้วจินนี่บัดดี้โทโมะหล่ะ
โทโมะ : ขอโทษโทโมะแค่ลังเล
แก้ว : ลังเลอะไรได้ข่าวขอจินนี่เป็นแฟนเหรอ
โทโมะ : ไม่ใช่ๆสร้อยนั่นของไอเคนมันไม่เกี่ยวอะไรกับโทโมะเลยนะ
ร่างสูงตรงหน้ารีบละร่ำละลักปฏิเสธเป็นการใหญ่ฉันไม่เคยเห็นเค้าลนลานขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ยเห็นแล้วฉันก็ได้
แต่ยิ้มตอบไปขนาดเค้าลนลานยังดูดีเลยอ่าฉันชักอิจฉาขึ้นมาแล้วสิ แล้วตกลงโทโมะซื้อกุหลาบมาให้ใครหล่ะ
แก้ว : แล้วนี้ให้ใคร
โทโมะ : ให้เธอไงแม่มด
แก้ว : ฉันไม่ใช่แม่มดซักหน่อย
อย่านะโทโมะอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นฉันไม่ชอบ เค้ามองมาด้วยสายตาหวานเชี่ยบเชี่ยวเห็นแล้วมัน...
โทโมะ : มาเป็นแม่มดให้ทีได้ไหม
แก้ว : ...
โทโมะ : นะมาเป็นแม่มดให้ทีโทโมะอยากมีแม่มดไม่อยากรอแล้วแก้วมาเป็นให้ทีนะ
นิสัยเด็กอ้อนๆขี้เล่นไม่เคยเปลี่ยนเอาแล้วซิทำไมนะหัวใจฉันมันเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอกอยู่แล้ว
อย่างนี้เหรอที่เค้าเรียกว่าคนกำลังมีความรัก ไม่รู้อะไรสั่งให้ฉันทำ ฉันพยักหน้ารับไปแล้ว โทโมะดึงฉันเข้าไปกอด
อ้อมกอดของเค้านี่มันอบอุ่นชะมัดเลย ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงใจง่ายยังไงไม่รู้แฮ๊ะ แต่ว่าฉันกับโทโมะก็รู้จักกัน
มานานแล้วนะจะแปลกอะไรถ้าเราจะเลื่อนฐานะจากเพื่อนมาเป็นคนรู้ใจ~ อร๊ายยยฉันเขิน>///<
โทโมะ : เจ้าชายชอบแม่มดแล้วนะชอบมากด้วย เมื่อไหร่แม่มดจะชอบเจ้าชาย
อ๊ากกก>U<เจ้าชายขี้จุ๊เบบี ขี้จุ๊ตะละลา ยิ่งนานเข้าเค้าชักตื้อฉันให้จนเต้มแล้วแล้ว เราเป็นผู้หญิงไม่พูดไม่พูดนะ
แก้วใจ~พูดออกไปอายตายเลย><
แก้ว : โทโมะอย่ามาทำตัวเจ้าชู้แถวนี้นะ
โทโมะ : โทโมะเปล่านะฮ่าฮ่าโทโมะไม่ได้เร่งแค่บอกแก้วเฉยๆแต่ว่าแก้วจะรับรับไว้พิจารณานะรึเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
โทโมะนายกอดฉันไปแล้วนะจะยังมาเอาอะไรอีก
แก้ว : รับก็รับ~
โทโมะ : อ๊ากกกฮ่าฮ่าเค้าล้อเล่นนะแก้วใจ~
แก้ว : โทโมะ--*
ฉันอยากจะบ้าตายมาทำให้ฉันใจสั่นแล้วก็บอกว่ามาล้อเล่นอ๊ากกกฉันรู้สึกอยากฆ่าโทโมะจริงๆว้อย
โทโมะ : โห้ยยแก้วใจง่ายอ่า
ฉันก็ใจง่ายกับโทโมะคนเดียวนั่นแหละไอ้เจ้าชายบ้า
แก้ว : --*
โทโมะ : แฮ่ๆอย่าทำหน้างั้นซิโทโมะยืมซ้อมเผื่อไว้เจอแม่มดเข้าจริงๆ แต่ว่าแก้วทำให้โทโมะใจสั่นแปลกด้วยนะ
แก้ว : ไม่ต้องมาพูดดีไปส่งแก้วที่บ้านทีอยากกลับแล้ว
โทโมะ : ทำไมหล่ะงานยังไม่จบแก้วยังไม่ยอมเฉลยกับเพื่อนเลยนะว่าได้ใครเป็นบัดดี้
แก้ว : โทโมะก็รู้ว่าแก้วเป็นบัดดี้ให้โทโมะ
ร่างสูงยิ้มกว้างออกมาก็เค้ารู้ว่าฉันเป็นบัดดี้เค้า แถมเค้ายังมาเป็ฯบัดดี้ฉันอีกเฮือก~ฉันก็เลยอยากกลับ้านแล้วอีก
อย่างใส่เกาะอกแล้วมันหนาวอากาศกลางคืนมันเย็นจริงๆ บรื๋อ~
......................................................................................................................
มาอัพให้แล้วนะค๊าบบบอ่านแล้วก็เม้นๆโหวดให้ไรเตอร์บ้างนะค๊าบบบถ้าเม้นเยอะตอนหน้าก็มาเร็วนะ:)
รักลีดเดอร์จ๊วฟม๊วฟฟ(ใครที่รอPF ฮ่าฮ่าอีกไม่นานเกินรอค๊าบบบ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ