Love Sad (PF TK)

ตอนที่ 8

[Kaew talk]

ตอนนี้ฉันรออยู่ที่โต๊ะทำงานของนายโทโมะ โต๊ะทำงานฟางอยู่ข้างหน้าโต๊ะของโทโมะ ส่วนของป๊อป อยู่ข้างหลังโทโมะ ฉันรอเวลาที่พวกนั้นประชุมเสร็จ เกือบหนึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ออกมาเลย สงสัยจะเป็นเรื่องใหญ่ เฮ้อ~ ฉันจะทำอะไรดีเนี่ย นั่งอยู่เฉยๆก็เบื่อ อ๋อ!เอางานที่พี่กบให้ขึ้นมาทำดีกว่า(เรียนจบมาซะนอก ได้เป็นแค่ลูกน้องเขา T^T) ที่จริงฉันมีที่ทำงานนะ แต่ตอนนี้เขาบอกว่าเด็กฝึกงานเยอะ ถ้าฉันมาเพิ่มอีกคงวุ่นวาย เลยให้ฉันไปทำงานกับพี่กบ เจ้าของธุรกิจเล็กๆที่ไม่ค่อยจะมีคนช่วย แต่ธุรกิจนี้ทำให้พี่กบรวยได้อย่างไม่น่าเชื่อ! พอเหอะๆฟังเรื่องของฉันไปมากแล้ว ว่าแต่..................?

‘‘ใครอ่ะ?’’ฉันเห็นผู้หญิงคล้ายๆผู้ดี ใส่เดรสสีชมพูหวาน รองเท้าส้นสูงสีขาว สะพายกระเป๋าแบรนเนมสุดหรู เดินมาทางฉัน

‘‘เอ่อ.......ขอโทษนะค่ะ’’

‘‘มีอะไรค่ะ?’’ฉันตอบ รึว่ายัยนี่คือ......

‘‘ฉัน จินนี่ ค่ะ เป็นแฟนของป๊อป ไม่ทราบว่าเห็นป๊อปไหมค่ะ?’’ฉันว่าแล้วเชียว คนนี่เองหรอแฟนนายป๊อป อืมมมมมมม ก็ดีนะ

‘‘อ๋อ! ประชุมอยู่อ่ะค่ะ เอ่อ....ฉันชื่อแก้วค่ะ เป็นเพื่อนกับฟาง ^^’’ฉันบอกเธอแล้วแนะนำตัวเองพร้อมกับยิ้มให้เธอ เธอก็ยิ้มตอบ แล้วเดินไปนั่งโต๊ะป๊อป สักพักพวกนั้นก็ออกมา ตอนที่ฉันทำงานเสร็จพอดี

‘‘รอนานป่ะแก้ว!’’ยัยฟางถาม แกไม่ดูเวลาบ้างเลยหรอ? - -

‘‘ไม่นานหรอก แค่ชั่วโมงกว่าเอง’’ฉันตอบแนวประชดนิดๆ

‘‘อ้าว จินนี่’’ป๊อปที่เพิ่งเห็นจินนี่ก็ทำหน้าตาเบื่อๆ ไหนบอกเป็นแฟนกันไงฟ่ะ??? คนสวยงง? (-_-)

‘‘ป๊อปค่ะ วันนี้กลับก่อนได้ไหมค่ะ?’’

‘‘เอ่อ.......ก็ได้ครับ วันนี้ผมรู้สึกเหนื่อยแล้วงานก็ไม่มีอะไรมาก’’

‘‘งั้นเราไปเที่ยวห้างกันนะค่ะ’’หน้าป๊อปเหมือนไม่อยากไปเลยแหะ แฟนกันจริงๆหรอเปล่าเนี่ย?

‘‘ก็ได้ครับ’’แหม!หน้าตากับคำพูดขัดกันจังนะ - -^

‘‘ที่รักครับ เราไปเที่ยวเหมือนคู่นั้นบ้างดีกว่าเนอะ!  ^3^~’’นายโทโมะทำหน้าตาได้น่าถีบมากเลย - -+

‘‘นี่แกสองคน.......’’อ้าวๆๆๆๆ! เห็นไหม ยัยฟางคิดไปไกลแล้ววววววววววววววววว~

‘‘เฮ้ย!ฟางไม่ใช่นะ นี่!นายโทโมะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่ใช่ที่รักนาย! แล้วฉันก็ไม่ไปเที่ยวด้วย ฉันจะอยู่กับฟาง’’ฉันพูดพลางเกาะแขนฟางเหมือนเด็กติดแม่ - -

‘‘งั้นก็ให้ฟางไปด้วยสิ’’เออ....นั้นสิ แต่ฉันว่ายัยฟางคงไม่ไป

‘‘อืมมมมม ก็ดีนะ จะได้ไปซื้อของด้วย เนอะแก้ว’’ฉันคิดผิด! - -

‘‘งั้นเราไปเลยดีกว่า’’ว่าแล้วนายโทโมะก็ลากฉันกับฟางขึ้นรถทันที มันจะรีบไปไหนย่ะ! -_-^

@ห้างแห่งนึง

[Tomo talk]

ผมมาเดินซื้อของกับฟางและที่รัก พวกเธอซื้อเยอะเหมือนกันนะเนี่ย แต่ตอนออกมาผมลืมดูไอ้ป๊อปกับจินนี่เลย ป่านนี้ไปเที่วกันแล้วมั้ง

‘‘แวะกินข้าวก่อนไหม?’’ก็ดีนะ ผมก็เริ่มหิวแล้ว

‘‘ดีๆๆๆๆ กินอะไรดีอ่ะ’’ยัยเป็ด หิวตลอด - -

‘‘อื้มมมมมมมม...........MK มะ? ฉันอยากกินผักเยอะๆ’’ที่รักผมไดเอ็ดหรอเนี่ย ^^

‘‘ok! งั้นไปเลย~’’ผมเดินไปกับพวกเธอ สองคนนี้สนิทกันจังนะ แล้วเมื่อไรเนี่ยที่ผมจะพิชิตใจเธอได้~

@MK

‘‘พี่ค่ะเอา  &^IO(*#@$%&($@_+VU ’’เยอะใช่เล่นนะ จะกินหมดหรอ - -

‘‘แล้วใครจะเลี้ยงล่ะ?’’ผมถาม

( - -) ( - -) >>> (- - )    อืมมมมมมมม ก็คงจะเป็นผมสินะ - -

‘‘นายเลี้ยงได้ใช่ไหม?’’ที่รักถาม ได้แน่นอนถ้าที่รักบอก *3*

‘‘ได้สิครับบบบบบบ เพื่อที่รักโมะทำได้ทุกอย่าง’’

‘‘ - -^’’อย่าทำหน้าอย่างนี้ได้ไหมเนี่ย ( _ _ )

‘‘อ้าวนั้นพวกโทโมะนิ!’’เอ๊ะ! เสียงใคร?? คุ้นๆ ห่วงว่าคงไม่ใช่จินนี่หรอกมั้ง แต่พอผมหันไปดู

‘‘จินนี่ ป๊อป’’เสียงฟางพูดชื่อทั้งสองคน ผมเข้าใจฟางนะ

‘‘เจอกันอีกแล้ว งั้นฉันกับป๊อปขอนั่งด้วยนะ’’ตอนนี้ผมนั่งคู่แก้ว ไอ้ป๊อปนั่งคู่จินนี่ ส่วนฟาง......ฉายเดียวไร้คู่ พอสักพักอาหารก็มา ฟางก้มหน้ากินอย่างเดียว ไอ้ป๊อปกับจินนี่ก็มีคุยกันบ้าง นี่เป็นอาหารมื้อแรกเลยนะเนี่ยที่ผมรู้สึกกินแล้วไม่ค่อยอร่อย...

‘‘อิ่มแล้ว ฉันกลับก่อนนะ’’อ้าว! ฟางลุกขึ้นจากที่ แล้วรีบเดินออกจากร้าน แก้วก็รีบลุกตามไปติดๆ แล้วผมจะนั่งอยู่ทำไมล่ะ ก็ตามไปล่ะครับ!

‘‘เดี๋ยวฉันไปส่งสาวๆก่อนนะ ทานให้อร่อยนะครับคุณจินนี่’’ผมบอกลาไอ้ป๊อปกับจินนี่เล็กน้อย แล้วรีบวิ่งตามสองคนนั้นออกไป วุ้ย! แปปเดียวเอง ไปไหนแล้วเนี่ย

[Fang talk]

พอสองคนนั้นมาฉันก็กินไม่ค่อยลง แถมน้ำตาก็ทำท่าว่าจะไหลได้ทุกเมื่อ ฉันเลยรีบออกมา เพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าฉัน....อ่อนแอแค่ไหน

‘‘ฮึกๆ......’’ฉันวิ่งมาที่ห้องน้ำแล้วปล่อยโฮทันที ฉันไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้เลย

‘‘ฟาง’’ยัยแก้วที่วิ่งตามมา เห็นสภาพฉันก็ทำหน้าสงสาร ดีที่ตอนนั้นในห้องน้ำไม่มีคนอยู่

‘‘ฉัน ......ฮึก...อ่อนแออีกแล้วแก้ว ทำไมฉันถึงเป็นคนแบบนี้ ฮึก!’’ฉันดึงยัยแก้วเข้ามากอดทันที

‘‘ฉันรู้นะฟางว่าตอนนี้แกรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้แกไม่ควรร้องไห้นะ แกอย่าลืมสิว่าตอนนี้แกไม่สบายอยู่ ยิ่งเครียดมันก็ยิ่งไม่ดีนะ’’ยัยแก้วพยายามพูดเตือนฉัน ใช่!ฉันเหมือนกำลังทำร้ายตัวเอง ฉันต้องไม่ร้อง ต้องไม่ร้อง!!!

‘‘ขอบใจนะแก้ว ฉันว่าเราไปกันเถอะ’’ในขนาดที่ฉันกำลังเดินออกจากห้องน้ำพร้อมแก้ว ฉันก็เดินชนกับผู้หญิงคนนึง แต่ชนแรงไปหน่อย ฉันที่ตอนนี้ร่างกายอ่อนแอก็ล้มลงไปนั่งกับพื้น

‘‘โอ๊ย! ขอโทษค่ะ’’ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนล้มแต่ฉันก็เป็นคนผิดเพราะฉันเป็นคนเดินชนเขา

‘‘นี่แกเองหรอยัยฟาง!’’

-------------------------------------------------------------

ช่วงนี้ยุ่งมาก อาจจะมาอัพช้านะค่ะ