Love Sad (PF TK)

ตอนที่ 20

@ประเทศฝรั่งเศส(โรงแรมสุดหรู)

“พี่จิน จีนเก็บของเสร็จแล้วนะ”น้องสาวบอกผู้เป็นพี่ที่กำลังเก็บของเข้าตู้

“หรอ แล้วเราอยากจะไปไหนไหมล่ะ?”

“ไม่รู้สิ แต่จีนอยากไปช็อปปิ้ง”

“โห! พอมาถึงนี้กะจะลุยเลยหรอ พักผ่อนก่อนดีกว่าไหม?”

“ก็จีนไม่เหนื่อยนิค่ะ”พูดแล้วยิ้ม ทำให้พี่สาวยิ้มตาม

   ก๊อก ก๊อกๆ!

“เดี๋ยวจีนไปเปิดให้ค่ะ.............อ้าว! คุณจองเบ มีอะไรรึเปล่าค่ะ”

“คือผมจะมาชวนคุณจินนี่กับคุณขนมจีนไปเดินเล่นน่ะครับ จะไปด้วยกันไหมครับ?”

“เชิญตามสบายเถอะค่ะ พอดีจินอยากพักผ่อน”

“งั้นไม่เป็นไรครับ”

“แต่ไปกับจีนก็ได้นะค่ะ เห็นบ่นว่าอยากไปช็อปปิ้ง”พี่สาวพูด ทำให้น้องสาวหันหน้ามาหาทันที

“พี่จิน!”ถ้าไปกับพี่สาวก็พอว่า แต่นี่.......ไปกับคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่วัน แถมเดินไปด้วยกัน คนแถวนั้นคงคิดว่าเป็นแฟนกันไปแล้ว ><

“ไปไหมครับคุณขนมจีน?”เอายังไงดี จะตอบตกลงก็ไม่กล้า จะปฏิเสธก็กลัวเสียมารยาท

“………กะ ก็ได้ค่ะ”จำต้องเลือกมารยาทไว้ก่อน ไม่งั้นเสียน้ำใจเขาแย่

“งั้นไปกันเลยดีกว่าครับ”หญิงสาวหันมองผู้เป็นพี่ที่กำลังมองเธอกับชายหนุ่มอยู่ก่อนจะเดินออกไป ส่วนพี่สาว พอน้องออกไปแล้วสักพักก็กดโทรศัพท์หาใครบ้างคน

“ฮัลโหล................”แล้วคุยธุระกันไปเรื่อยๆ พอคุยเสร็จก็หลับไป...

ด้าน JK

“คุณขนมจีนอยากได้อะไรไหมครับ?”หลังจากเดินเข้าออกหลายร้านแต่ก็ยังไม่ได้ของสักชิ้น จึงถามเพราะเห็นว่าแววตาของหญิงสาวเปล่งประกายเมื่อเจอของที่เขาคิดว่าเธอคงถูกใจ

“เอ่อ......ก็มีบ้างค่ะ แต่คุณจองเบไม่ได้เรียกคุณขนมจีนก็ได้นะค่ะ เรียกจีนเฉยๆก็ได้ค่ะ”

“ก็ได้ครับจีน งั้นจีนก็ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณจองเบนะ เรียกผมว่าเบก็พอ ^^”

“จะดีหรอค่ะ?”

“ดีสิครับ ผมว่าเรียก คุณ มันดูห่างๆยังไงก็ไม่รู้”

“จีนก็ว่างั้นแหละค่ะ”

“แล้วจีนอยากได้อะไรไหมครับ เดี๋ยวผมซื้อให้”

“เอ่อ.....ไม่เป็นไรค่ะ จีนไม่อยากได้”โกหกคำโตออกมา ซึ่งชายหนุ่มก็รู้ดี

“แต่สายตาของจีนมันฟ้องนะ ;D”เธอตกใจเล็กน้อยที่เขารู้ แต่ก็ได้แค่หลบสายตา

“มันดูออกง่ายขนาดนั้นเลยหรอค่ะ?”

“ฮ่าๆ ใครดูก็รู้ครับว่าจีนอยากได้ ไม่ต้องเกรงใจหรอครับ ไปดูกันดีกว่า”ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแล้วดึงให้เดินไปตามเขา

“อยากได้ไหมครับ”เขาพาเธอมาที่ร้านขายนาฬิกา แล้วชี้นาฬิกาเรือนหนึ่งที่หญิงสาวเห็นแล้วตาเป็นประกาย

“เอ่อ................”แต่ก็ไม่กล้าจะบอก

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมเต็มใจซื้อให้”เขาก็หันไปคุยกับคนขาย แล้วคนขายก็นำนาฬิกาเรือนนั้นใส่กล่อง เขายื่นให้เธอก่อนที่เขาจะชวนเธอกลับ

“ขอบคุณนะค่ะที่ซื้อให้”

“ไม่เป็นไรครับ ............จีนครับ ไปดูร้านนั้นกับผมหน่อย”เข้าจับมือเธออีกครั้ง แล้วพาไปร้านขายสร้อย

“คุณว่าเส้นไหนสวย”เธอรู้สึกงงๆที่ชายหนุ่มถาม แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร สายตามองหาสร้อยเส้นที่ถูกใจ เมื่อเจอแล้วก็ชี้ให้ชายหนุ่มดู

“จีนว่าเส้นนี้สวยนะค่ะ”ชายหนุ่มมองตามที่หญิงสาวชี้ ก็เห็นสร้อยเส้นสวย หรูแบบเรียบๆ แต่มีราคา เขาไม่รอช้า เดินเข้าไปสอบถามพนักงานในร้านทันที ไม่นานสร้อยเส้นนั้นก็ถูกนำใส่กล่องกำมะหยี่อย่างดี ชายหนุ่มเดินมาหาเธอด้วยรอยยิ้ม  แต่ถึงยังไงเธอก็ยัง งง อยู่ว่าเขาจะซื้อไปให้ใคร ลึกๆในใจก็อยากให้เป็นเธอ....

“จีนหิวไหมครับ?”

“ก็นิดหน่อยค่ะ”

“งั้นแวะทานอาหารก่อนดีกว่านะครับ”

“ก็ได้ค่ะ”พากันเดินเข้าไปในร้านอาหารขึ้นชื่อแห่งหนึ่ง จัดการสั่งอาหารพออิ่ม แล้วรับประทานอย่างผู้ดี

“เอ่อ.......เบค่ะ”เมื่อทานเสร็จก็ออกจากร้านมาเดินย่อยอาหารที่สวนสาธารณะ

“มีอะไรหรอครับ”ชายหนุ่มหันมาถาม

“คือ........จีนอยากถามว่าสร้อยเส้นนั้นซื้อให้ใครหรอค่ะ?”

“อ๋อ! ผมจะซื้อไปให้คุณจินนี่น่ะครับ”ความหวังลึกๆของเธอพังลงอย่างหมดท่าหลังจากได้ยินชื่อพี่สาวไม่แท้ของเธอ

“ระ หรอค่ะ.........จีนว่าพี่จินต้องชอบแน่ๆเลย”

“5555 ก็ต้องชอบสิครับ น้องสาวเลือกให้ทั้งคน”

“ค่ะ แล้วนี่เบให้เนื่องในโอกาสอะไรค่ะ?”

“ก็............ไม่มีหรอกครับ”

“อ้าว”ถ้างั้นจะให้ทำไมล่ะ - -^

“....................เฮ้อ~”จู่ๆชายหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เหมือนกับกำลังปลดปล่อยความรู้สึก

“เบมีเรื่องอะไรข้องใจรึเปล่าค่ะ? ระบายออกมาได้นะค่ะ”

“ก็มีครับ เรื่องนี้ผมเก็บมานานแล้วจนอึดอัด อยากระบายออกมาเหมือนกัน …………งั้นผมขอระบายกับจีนนะ”

“ตามสบายค่ะ”แล้วเธอกับเขาก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ยาวตัวหนึ่ง ใต้ต้นไม้ใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็เริ่มระบายความในใจกับเธอ

“คือตั้งแต่ผมเรียนอนุบาลยันมหาวิทยาลัย ผมไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย เพราะผมคิดว่าผมต้องตั้งใจเรียน ไม่ควรจะสนใจเรื่องพวกนี้ แต่พอผมเรียนปีสุดท้าย ผมก็ทำตามที่ตัวเองบอกไม่ได้ เพราะผมดันไปหลงรักผู้หญิงคนนึง”

“…………………”

“เธอเป็นคนที่ใครๆเห็นแล้วต้องหลงใหล....รวมถึงผมด้วย แต่พอใกล้ถึงวันจะรับปริญญา ผมก็รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว แต่ก็ตัดใจไม่ได้สักที”

“…………………”

“หลังจากนั้น ผมก็ไม่ได้เจอเธออีก จนกระทั่งเราได้มาทำงานร่วมกัน…”

“นี่.......เบอย่าบอกนะว่า...........!”

“ใช่ครับ! ผมชอบจินนี่”เธอชะงักทันทีที่ได้ยินชื่อพี่สาวของเธอ รู้สึกเจ็บจิ๊ดที่อกข้างซ้าย พยายามเก็บอาการให้ได้มากที่สุด เธอทำเป็นเหมือนรับฟัง แต่เขาจะรู้บางไหม ว่าเธอ................หลงรักเขาไปแล้ว

.

.

.

@วันต่อมา ณ บ้านฟาง (09.00 น.)

[Fang talk]

ก๊อกๆๆ!

“ยัยแก้ว เก็บของเสร็จยัง?”ฉันมาเคาะประตูเรียกแก้ว เพราะตั้งแต่เมื่อวาน เห็นหน้าตาเหมือนร้องไห้พอกลับมาก็วิ่งขึ้นห้องเลย ไม่รู้เป็นอะไรรึเปล่า?

“……………”อ้าว ทำไมเงียบอ่ะ?

“แก้ว แก้ว!ยัยแก้ว!”

“……………”ตะโกนจนคอจะแตกแล้วนะ - -

“อ้าว! ยังไม่ตื่นหรอ”ฉันเลยเปิดประตูเข้าไปดู ก็เห็นยัยแก้วนอนอยู่ หน้าตาเพลียๆนะเนี่ย แต่.....ปกติยัยแก้วตื่นเช้านะ วันนี้ผีเข้ารึไง ทำไมถึงตื่นสาย - -^ ฉันมองไปรอบๆห้องเห็นกระเป่าเดินทางอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า ใบนี้แหละมั้ง ฉันเลยยกกระเป๋าออกมานอนกห้อง

“ฟาง! มันหนักนะ เดี๋ยวป๊อปถือให้”เมื่อคืนป๊อปเขานอนที่นี่ พอตื่นมากะจะไม่ให้ฉันทำอะไรเลย ยกนู่ยกนี่ก็ไม่ได้ พอฉันถามว่าแล้วเสื้อผ้าป๊อปล่ะ? เขาก็ตอบว่าไปเอามาแล้ว อยากรู้จริ๊งจริง! ไปเอาตอนไหน = =;

“นี่ป๊อปจะให้ฟางเป็นง่อยเลยรึไง - -”

“ก็ป๊อปเป็นห่วงฟางนิ ลืมไปแล้วรึไงว่าฟางท้องอยู่ คนท้องเขาไม่ให้ยกของหนักนะ”

“แต่มันก็เกินไปนะป๊อป”

“โอ๊ย! เสียงดังอะไรเนี่ย”เสียงฉันเองแหละยัยแก้ว ตื่นสักทีนะ - -

“นี่แก้วเพิ่งตื่นหรอ?”ป๊อปถาม

“ก็ใช่น่ะสิ ฮ้าววววววว~ ยังง่วงอยู่เลย แล้วนี่กี่โมงแล้วอ่ะ?”

“9 โมงแล้ว”

“อ๋อๆ......ห๊ะ! 9 โมง o[]O นี่ฉันตื่นสายขนาดนี่เลยหรอเนี่ย!”

“เพิ่งรู้ตัวหรอ = =”

“งั้นๆๆๆๆๆ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ!”ฉันกับป๊อปมองหน้ากัน ประมาณว่า แก้วเป็นอะไร? ฉันกับป๊อปเลยลงไปรอข้างล่าง สักพักยัยแก้วก็ลงมา แล้ว......

“เฮ้ย! ไอ้โมะมาพอดีเลย”เป็นจังหวะเดียวกับที่โทโมะมา ฉันสังเกตหน้ายัยแก้วดูแปลกๆเหมือนคนจะร้องไห้? ตกลงยัยแก้วเป็นอะไรเนี่ย !

----------------------------------------------------------------------------------

ฮืออออออออออออๆๆๆๆ! ขอโทษที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ ToT

ตอนแรกก็กะว่าจะอัพอยู่ แต่เมื่อวานออกจากบ้านแต่เช้า เที่ยงคืนยังไม่กลับเลย - -

หวังว่าคงไม่โกรธนะ? ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ไม่สนุกบอกนะ....