Love Sad (PF TK)

ตอนที่  12

[Waii talk]
ถึงฉันจะเป็นน้องสาวของพี่ป๊อป แต่ฉันไม่ได้อยู่กับพี่ป๊อปตลอด เพราะฉันเป็นลูกสาวแถมเป็นน้องคนเล็กอีก พ่อแม่ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดา ฉันเลยโกหกว่าจะมาอยู่กับพี่ป๊อป พ่อแม่ก็อนุญาตเพราะคิดว่าฉันโทรบอกพี่ป๊อปแล้ว เฮ้อ~ ถ้าฉันเจอพี่ป๊อปจริงๆฉันต้องโดนว่าแน่ๆเลย คนสวยเซ็ง! - -
   โป๊ก!!!
“โอ๊ย!”ในระหว่างที่ฉันกำลังเดินเล่นอยู่สวนสาธารณะ จู่ๆก็มีอะไรไม่รู้ลอยมากระทบที่หัวฉัน เจ็บเป็นบ้าเลย!
“น้องครับ พี่ขอโทษ! ...............หวาย!”ใครก็ไม่รู้วิ่งมาขอโทษฉัน แต่เอ๊ะ!เขารู้จักฉันด้วยหรอ?
“พี่โทโมะ!”ที่แท้ก็พี่โทโมะ.........คนที่ฉันแอบชอบนั้นเอง
“หวายมาทำอะไรที่นี่? แล้วไอ้ป๊อปรู้รึยัง?”ฉันจะตอบยังไงดี
“เอ่อ...............”
“นาย!”ใครอ่ะ???
“อ้าว แก้วมาทำไม”
“ก็ฉันเห็นนายไปนาน ไม่รู้วิ่งมาเก็บลูกบอลรึว่าวิ่งมาจีบสาวกันแน่”อ๋อ!ที่แท้ลูกบอลนี่เอง ไม่น่าแหละ เจ็บชะมัด!
“หึงหรอครับ ;)”
“ไอ้บ้า!ใครจะไปหึงนาย แล้วนี่ใครอ่ะ?”พี่เขาชี้มาที่ฉัน
“นี่หวาย น้องไอ้ป๊อป”
“ป๊อปมีน้องด้วยหรอ? ไม่เห็นรู้เลย”
“5555 ก็ที่รักไม่ได้ถามมันนิ อ๋อ!หวาย นี่แก้ว ว่าที่ภรรยาพี่เอง ^^”ห๊ะ!ไม่จริง
“เฮ้ย!ไม่ใช่นะ ไอ้นี่มันพูดมั่ว”
“แหม! ที่รักก็รู้นิว่าผมคิดยังไง” ท่าทางฉันต้องตัดใจซะแล้ว :(
“ไม่ต้องพูดมาก ไหนล่ะลูกบอล?”
“นี่ไง อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิ -..-”พี่โทโมะชูลูกบอล(ที่ไม่รู้ไปเก็บตอนไหน - -)ให้พี่แก้วดู เอ่อ.....หวายอยากถามว่า เห็นหัวหวายไหมค่ะ?
“งั้นหวายกลับก่อนนะค่ะ”ฉันไม่อยากอยู่ดูภาพบาดตาหรอก
“เดี๋ยว! หวายพักกับใคร”เอาแล้วไง - -
“พะ.....เพื่อนค่ะ พี่โทโมะอย่าเพิ่งบอกพี่ป๊อปนะ หวายอยากเที่ยวก่อน *-*”แล้วฉันก็ส่งสายตาวิ้งๆไปหาพี่โทโมะ
“แต่ว่า......”
“นาย ฉันว่าปล่อยหวายเขาก่อนเถอะ ช่วงวัยรุ่นก็เป็นอย่างนี้แหละ”ยังไงก็ขอบคุณพี่แก้วนะค่ะ ถึงแม้ว่าพี่จะเป็นศัตรูหัวใจหวายก็ตาม - -+
“………ก็ได้ แต่ถ้าเจอไอ้ป๊อป พี่ช่วยไม่ได้นะ”
“ค่ะ ไปก่อนนะค่ะ”ฉันค่อยๆเดินออกมาจากตรงนั้น แม้ว่าในใจอยากจะวิ่งออกมา แต่ก็ไม่อยากให้พี่ๆเค้าสงสัย ฉันเดินไปที่ตลาดแถวนั้นซื้อของนิดๆหน่อยๆ แล้วขึ้นแท็กซี่กลับคอนโด
@คอนโด
“หวาย แกเป็นอะไร ทำหน้ายังกะคนอกหัก”แกเป็นหมอดูรึไง - -^
“อืม”
“อ๋อ!............ห๊ะ!จริงดิ คนสวยๆอย่างแกใครมันชั่งกล้า!”แกจะเดือดแทนฉันทำไม??
“ไม่มีหรอก ฉันแค่แอบชอบเขา แล้วก็เพิ่งมารู้ว่า.....เขามีคนที่ชอบแล้ว”
“แกก็แย่งเลยสิ!”ฉันไม่เหมือนแกนะ - -
“ไม่หรอก ฉันว่าฉันคงไม่เหมาะกับพี่เขา เฮ้อ~ ฉันเมื่อยอ่ะ ไปนอนก็นะ อ่ะ!นี่ ของกิน”พูดเสร็จฉันก็เดินเข้าห้องทันที ไม่ฟังเสียงทักท้วงของพิมเลย
“เฮ้ย! ได้ไงอ่ะ อยากได้ก็ต้องแย่งสิ”แต่ฉันก็ตอบกลับนิดนึง
“ฉันขี้เกียจ!”แค่นั้นแหละ ยัยพิมส่ายหัวแล้วยิ้มนิดๆประมาณว่า เรื่องของแก ฉันไม่ยุ่งหรอก......

[Kaew talk]
“ขอบใจนะที่พามาส่ง”ไม่ต้องงงนะว่ามากับนายโทโมะได้ไง ก็หลังจากไปส่งงานพี่กบเสร็จแล้ว เผอิ๊ญ!ก็ไปเจอกับนายโทโมะพอดี นายนี่ก็เลยพาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ แล้วก็เอาลูกบอลที่ไหนมาเล่นก็ไม่รู้ - - ไปโดนหัวน้องหวายซะงั้น ฉันก็เพิ่งรู้นะว่าป๊อปมีน้อง
“ไม่เป็นไรครับ งั้นผมไปนะ”
“บายๆ”จะว่าไป อยู่กับนายนี่ก็อบอุ่นดีเหมือนกันนะ เฮ้ย!ฉันคิดอะไรเนี่ย
“อ้าว! แก้วแกไปทำอะไรมา ทำไมหน้าแดง?”เดินเข้ามาในบ้านก็เจอยัยฟางนั่งดูทีวีอยู่ ว่าแต่..........เมื่อกี้แกบอกว่าฉันหน้าแดงหรอ!
“ฉันหน้าแดงหรอ?!”
“ก็เออดิ แกเป็นไรมากเปล่า?”
“ปะ เปล่า ฉันขึ้นห้องก่อนนะ”ไม่รอให้ยัยฟางถามต่อ รีบวิ่งขึ้นห้องไปเลย ในที่สุดฉันก็หวั่นไหวกับนายจนได้สินะ......
วันต่อมา
[Poppy talk]
ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านจินนี่ ผมกำลังรอเธออยู่ ระหว่างนั้นผมก็คิดไปเรื่อย เมื่อคืนผมเกือบนอนไม่หลับเพราะมัวแต่คิดเรื่องนั้นอยู่ สักพักจินนี่ก็ลงมา
“รอนานไหมค่ะป๊อป?”
“ไม่ครับ จะไปเลยไหมครับ?”
“ค่ะ”รถสีดำของผมค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้านหลังหรู แล้วมุ่งตรงไปหัวหิน
@หัวหิน (ร้านอาหารแห่งนึง)
“สวัสดีครับ”ผมพาจินนี่มาที่ร้านอาหารแห่งนึง พนักงานกล่าวต้อนรับผมและจินนี่ตามมารยาท
“น้องสาวฉันมารึยัง?”สงสัยเธอคงจะมาบ่อย พนักงานเลยจำหน้าเธอได้ ว่าแต่...เธอมีน้องสาวด้วยหรอ???
“ยังเลยครับ คงจะอีกสักพัก เชิญคุณจินนี่นั่งก่อนนะครับ”พนักงานพาผมกับจินนี่มาที่มุม VIP
“ป๊อปจะดื่มอะไรก่อนไหมค่ะ?”
“เอ่อ.....ผมขอกาแฟเย็นก็แล้วกันครับ”
“ค่ะ เอากาแฟเย็น 2 แก้วค่ะ”เธอหันไปสั่งพนักงาน
“รอสักครู่ครับ”แล้วพนักงานก็เดินไป.....
“ยัยจินนี่!” แล้วเพื่อนๆของจินนี่ก็ค่อยๆทยอยมา
“อ้าว! ยัยกิ่ง ยัยตาล ทำไมมาช้าจัง”
“กว่าจะขอแฟนมาได้น่ะสิ  อุ้ย!คุณป๊อปสวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ”ผมก็ทักตามมารยาท
“แล้วเมื่อไรน้องสาวแกจะมาล่ะจินนี่”
“เดี๋ยวก็มาแหละ อย่าเพิ่งใจร้อนสิ”
“กาแฟเย็นได้แล้วครับ”กาแฟเย็น 2 แก้วถูกวางอย่างระมัดระวัง
“แล้วเธอสองคนจะเอาอะไรล่ะ?”
“ฉันเอาชาเย็นค่ะ”คุณตาลพูด
“ส่วนฉันเอาเลต้าแก้วนึง”คุณกิ่งพูด
“รอสักครู่ครับ”แล้วพนักงานก็เดินไปอีกรอบ
‘‘พี่จินนี่!’’แล้วจู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงวิ่งมา........

------------------------------------------------------------------

สั้นไปขอโทษนะค่ะ