รักเธอได้ไง...อัยการตัวแสบ

session 7 ผู้บุกรุกในห้องสาวโสด
ที่คอนโดฟาง
“ขอบคุณนะโทโมะ”ฟางพูด
“บายนะแก้ว”ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าคอนโดไป
ที่ลิฟต์
“ผู้ชายคนนั้น ใช้สบู่เหมือนของเราเลยแหะ”ฟางพูดเพราะเธอได้กลิ่นสบู่มาจากผู้ชายคนนึงที่เดินสวนกัน
ก่อนที่เธอจะกดลิฟต์ขึ้นห้องไป

ในห้องของฟาง
ห้องน้ำ
“เอ๊ะ! ฉันอาบน้ำไปเมื่อเช้า ป่านนี้ยังไม่แห้งอีกหรอ ?”ฟางสงสัย เพราะไอน้ำมันยังเกาะอยู่ที่กระจกใสที่ห้องอาบน้ำ
“สบู่นี้ก็เหมือนกัน ฉันใช้ไปเมื่อเช้าป่านนี้แล้ว ทำไมยังเปียกอยู่ ?”ฟางสงสัยเพราะเวลาเธอกลับมาจากที่ทำงาน
เธอมักจะมาล้างมือก่อนที่จะทำอย่างอื่นทุกครั้ง

ห้องครัว
“ฉันจำได้ว่า...ฉันใส่แตงโมในกล่องนี้ด้วยนี่หน่า
แล้วทำไม มันหายไป เรากินไปตอนไหนเนี้ย ?”ฟางสงสัยเพราะเธอจะปลอกผลไม้ใส่กล่องแล้วแช่ไว้ในตู้เย็นทุกครั้งในตอนเช้า เพราะเธอไม่ทานอาหารเย็น แต่จะทานผลไม้เป็นส่วนมาก
“น้ำผลไม้ก็เหลือไม่ถึงครึ่งเลย ฉันจำได้ว่าเมื่อเช้าก่อนออกจากบ้าน มันยังเหลือเกินครึ่งเลยนะ”ฟางพูดพร้อมกับเขย่ากล่องน้ำผลไม้ดู

ผ่านไป 3 ชั่วโมงตอนนี้เป็นเวลา 23.00
เธอยังคงนั่งอ่านแฟ้มคดีอยู่ตลอด
“ตายจริง ลืมซื้ออาหารเช้ามา ไม่ทันแล้วๆ เซเว่นด่วน”ฟางพูดแล้วรีบวิ่งออกไป
โดยที่เธอลืมปิดประตูไว้

ผ่านไป 30 นาที
“ดีนะมีเซเว่นอยู่ใกล้บ้าน”ฟางพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องมา
“ก่อนออกไปเราปิดไฟด้วยหรอ ?”ฟางถามตัวเอง เพราะเธอรีบร้อนออกไปก็คงไม่น่าจะปิดไฟได้
พร้อมกับเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อแช่อาหารไว้
“คงจะปิดไปแล้วอ่ะมั้ง นอนดีกว่า”ฟางพูดพร้อมกับล้มตัวลงนอนที่เตียง

เช้าวันต่อมา
เวลา 5.00 น.
“หาวววววว”
“อาบน้ำๆ”ฟางพูดแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
สักพักก็ออกมา
“ผลไม้ปลอกไว้แล้ว กินข้าวเช้าดีกว่า”ฟางพูดพร้อมกับหยิบข้าวต้มออกมาแล้วอุ่น
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
6.00 น.
หน้าคอนโดโทโมะก็ขับรถมารับฟางไปทำงาน
ที่สำนักงานอัยการ
“สวัสดีอัยการภาณุ”ฟางพูด
“ครับ อัยการธนันต์ธรญ์”ป็อปปี้พูด
“วันนี้มีคดีอะไรนะ ?”ฟางพูดพร้อมกับนั่งลง
“ฟ้องหย่า อีกแล้ว ?”ฟางพูดขณะที่กำลังนั่งอ่านคดีความอยู่

ตกเย็นวันนี้เธอเลิกงานเร็วเพราะ ไม่ค่อยมีคดีอะไรให้ยุ่งยาก
เนื่องจากป็อปปี้รับคดีที่ยุ่งยากไปหมด เพราะเธอมองโลกในแง่ดีเกินไป กลัวจะเชื่อผู้ต้องสงสัย
เหมือนคดีที่ผ่านๆมาอีก โทโมะก็มาส่งฟางที่คอนโดเหมือนทุกวัน
“อ่า วันนี้ได้พักผ่อนซะที”ฟางพูดพร้อมกับนั่งลงบนโซฟา
ซ่าๆๆ เสียงน้ำในห้องน้ำ
“ใครอาบน้ำ ?”ฟางพูดเบาๆก่อนจะลุกขึ้นไป
“แล้วนี้ กระเป๋าใคร ?”ฟางถามเพราะเห็นกระเป๋าวางอยู่บนเตียงนอนของเธอ

พอมองเข้าไปในห้องน้ำ เธอถึงกับตาโต...

หน้าคอนโด
“ป็อป ช่วยฟางด้วย มีผู้ชายอยู่ในห้องฟาง
เขากำลังอาบน้ำอยู่ ฟางกลัว”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
สักพัก ป็อปปี้ก็มาถึง ดีนะที่อยู่ใกล้ๆกันพอดี
ในห้องฟาง
“เขาอยู่ไหนฟาง ?”ป็อปปี้ถาม
“ห้องน้ำ”ฟางพูดพร้อมกับเกาะแขนป็อปปี้ไว้ด้วยความกลัว
แต่พอไปดูปรากฏว่าไม่มี...
ป็อปปี้จึงเปิดประตูตู้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง..เขาเห็นว่าตู้เสื้อผ้าแง้มเองได้จึงเดินเข้าไปอย่างไว
แล้วเปิดประตู ปรากฏว่ามีผู้ชายคนนึงอยู่ในนั้น ฟางถึงกับตกใจ

ที่สถานีตำรวจ
“ผู้หมวดครับ ผู้ชายคนนี้คอยตระเวนหาห้องผู้หญิงโสดเพื่อที่จะไปอาศัยอยู่ด้วยครับ
เนื่องจากเขาไม่มีงานทำ อีกทั้งยังไม่มีที่อยู่ด้วยครับ”จ่าคนหนึ่งพูด
“แต่ผมไม่คิดจะทำร้ายเธอนะครับ แค่มาอาศัยอยู่ด้วยเฉยๆ”ชายคนนั้นพูด
“แถมยังไม่เปลืองทรัพยากรในบ้านเธอด้วยนะครับ ผ้าเช็ดตัวผมก็ใช้ผืนเดียวกับเธอ
แปรงสีฟัน ก็ใช้อันเดียวกันกับเธอ”ชายคนนั้นพูด
“ห๊า! นายบอกว่าใช้ผ้าเช้ดตัวกับแปรงสีฟันอันเดียวกัน...กับฉันงั้นหรอ ?”ฟางถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
เธอน่ะรักสะอาดยิ่งกว่าใคร ถ้ามีใครมาใช้อันเดียวกับเธอ ระเบิดลงแน่
‘นายทำตัวเองแท้ๆ ฟางโกรธแล้วเนี้ย ระเบิดลงกลาง สน.แน่ๆ’ป็อปปี้คิดในใจ
เพี๊ยะๆ!
‘ยังไม่ทันขาดคำเลย’ป็อปปี้คิดในใจ
“พอเถอะฟาง ให้ตำรวจจัดการเถอะ”ป็อปปี้ห้ามฟาง
“ฝากด้วยนะครับ”ป็อปปี้พูดกับตำรวจก่อนจะลากฟางไป


WRITER Talk :
ห่างหายไปนานนนนเลยเนอะ
คิดถึงกันบ้างมั้ยเนี้ยยยย ?? ถ้าจะไม่มี ฮ่าๆๆ
งานเยอะมากกกกก รอหลังปีใหม่จะมาอัพทุกตอนเลยสัญญา
ขอโทษจริงๆ นี้ก็แอบครูมาเล่นนะเนี้ย ฮ่าๆๆๆๆๆ
ยังไม่ลืมนิยายเรื่องนี้กันใช่มั้ย ??
อย่าลืมกันน้าาาา ซอรี่จริงๆ T^T