รักเธอได้ไง...อัยการตัวแสบ
10.0
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความsession 11 เช้าวันต่อมา “อัยการพรปวีณ์โทร.เรียกสามีคุณเจนกับคุณพริ้งให้หน่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลง “ค่ะ”เฟย์พูด ผ่านไป 3 ชั่วโมง “มาแล้วค่ะ”เฟย์พูด “เชิญคุณทั้งสองนั่งค่ะ”แก้วพูด “คุณสองคนเคยคบหาดูใจกันมาก่อนใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม “เราไม่รู้จักกันค่ะ”พริ้งพูด “ถ้าคุณไม่รู้จักกัน แล้วทำไมประวัติการโทร.ของคุณจอมถึงได้มีการโทร.ออกไปหาคุณด้วยล่ะค่ะ ?”แก้วถาม พร้อมกับยื่นเอกสารให้ดู “ก็ได้ค่ะ เราเคยคบกันมาก่อน ทำไมค่ะ ?”พริ้งถาม “คุณร่วมมือกับคุณจอมฆ่าคุณเจนเพื่อหวังเงินประกันใช่มั้ยค่ะ ? คุณวางยาสลบคุณเจน แล้วพาไปยังที่เกิดเหตุพอคุณพริ้งขับรถมาคุณก็โยนคุณเจนใส้รถเธอ ใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม “คุณจะมาใส่ร้ายดิฉันไม่ได้นะค่ะ”พริ้งพูด “ใช่ครับ ถ้ามีหลักฐานว่าผมฆ่าเขา คุณก็เอาออกมาโชว์สิ”จอมพูด “ก็คุณเผาศพเธอไปแล้วนิ”แก้วตะคอกใส่ “แล้วตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่ค่ะ ?”แก้วถามต่ออย่างใจเย็น “ผมนอนอยู่บ้าน เพราะเจนชอบไปทำธุระตอนประมาณนั้นทุกวัน”จอมพูด “ใครเป็นพยานให้คุณได้ ?”แก้วถามต่อ “ไม่มีครับ”จอมพูด “ถ้าคุณจะบอกว่าผมไม่ได้นอนอยู่บ้าน แต่ผมไปฆ่าเจนกับเธอคุณก็เอาหลักฐานมาให้ผมดูก่อนสิครับ ไหนล่ะครับหลักฐานว่าผมเป็นคนทำ ? เอามาสิครับ”จอมถาม “ตอนนี้เรายังไม่มี แต่อีกไม่ช้าเรามีแน่”แก้วพูด “หึ! ไม่มีหลักฐานแล้วมากล่าวหาเราลอยๆแบบนี้ได้ไงกันค่ะ คุณอัยการ ?”พริ้งถามอย่างเยาะเย้ย สักพักพริ้งกับจอมก็ออกไป ในห้องกาแฟ “เห๊อะ! ให้ตายเหอะ ฉันมั่นใจว่าสองคนนั้นต้องรวมหัวกันฆ่าคุณเจนเพื่อเงินประกัน”แก้วพูดพร้อมกับจิบกาแฟกับโทโมะ “ใจเย็นๆนน่า อัยการจริญญา คุณเคยเจอคนแบบนี้มาเยอะแล้วไม่ใช่หรอ ? พวกนั้นมันปีศาจในร่างคน”โทโมะพูด “โมโหๆ หงุดหงิด เย็นนี้ฉันจะไปสนามมวยนะ กลับช้าหน่อย”แก้วพูดแล้วเดินไป ทุกครั้งที่เธอโมโหจำเลยหรือใครก็ตาม มักจะไปที่สนามมวยเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ความโกรธของเธอ เวลา 19.50 น. “กลับมาแล้วหรอ ? ระบายอารมณ์เป็นไงบ้าง ?”โทโมะถาม “สบายใจเยอะเลย”แก้วตอบพร้อมกับถอดรองเท้าใส่ตู้ใส่รองเท้า ที่ห้องนอนแก้ว “เธอจะหาหลักฐานแต่ศพถูกเผาไปแล้ว เลยไม่มีที่หาหลักฐาน”โทโมะทวนคำพูด “อื้มม”แล้วตอบพร้อมกับพยักหน้า “ที่ถนนไม่มีกล้องหรอ ?”โทโมะถาม “เขาเลือกใช้ถนนที่ไม่มีกล้องน่ะ”แก้วตอบ “ร้านค้าแถวนั้นไง มันน่าจะมีกล้องนะ”โทโมะเสนอ “จริงด้วยสิ ขอบใจนะโทโมะ นายช่วยฉันตลอดเลย”แก้วพูด “อื้ม นอฝันดีนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป เช้าวันต่อมา “อัยการพรปวีณ์ รบกวนช่วยไปขอวีดีโอจากกล้องวงจรปิดของร้านค้าแถวๆที่เกิดเหตุมาให้หน่อยนะค่ะ ทุกร้านเลย ห้ามขาดแม้แต่ร้านเดียว”แก้วสั่งทันทีที่มาถึง “ได้ค่ะ”เฟย์พูดแล้วเดินออกจากห้องไป “อัยการจริญญา รู้หรือป่าว ? ว่า อีก 2 วันสำนักงานอัยการจะปิดน่ะ”เขื่อนถาม “ปิดทำไม ?”แก้วถามต่อ “ก็เพราะว่าจะปปรับปรุงใหม่น่ะสิ เป็นเวลา 1 เดือน แต่ให้ไปรับคดีที่สำนักงานใหญ่เอาน่ะ ทุกๆวันศุกร์”เขื่อนตอบ “จริงหรอ ? แบบนี้ฉันก็ทำงานกับพวกนายไม่ได้สิ ?”แก้วถาม “ถ้ามีอะไรให้รับใช้ก็บอกล่ะกันครับ”เขื่อนพูดพร้อมรอยยิ้ม “แต่ก็ดี จะได้ไม่ต้องขับรถไปไหนมาไหน”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม วันต่อมา “ได้แล้วค่ะ”เฟย์พูดพร้อมกับยกลังซีดีมาให้แก้ว “เยอะจัง ร้อยแผ่นได้มั้ยเนี้ย ?”แก้วถามพร้อมกับมองดูซีดีในลัง “เอาน่า สุ้ๆ”แก้วพูดพร้อมกับหยิบซีดีมาดูหนึ่งแผ่น ผ่านไป 6 ชั่วโมง “กลับก่อนนะค่ะ”เฟย์พูด “ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะ”แก้วพูด “อัยการจริญญา ? ยังไม่กลับหรอ ?” “ยังเลย นายกลับไปก่อนก็ได้ ต้องไปส่งฟางนิ ?”แก้วพูด “อื้ม อย่ากลับดึกล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินไป เวลา 00.00 น. ที่บ้าน “หาววว”แก้วหาวพร้อมกับเดินเข้ามาในบ้าน “ทำไม กลับดึกจัง ?”โทโมะถาม “พอดีดูงานเพลินไปหน่อย”แก้วตอบพร้อมกับเปลือกตาที่กำลังจะปิด “ไหวมั้ย ?”โทโมะถาม “อื้มม นายช่วยไปขนวีซีดีท้ายรถมาให้หน่อยสิ”แก้วพูดแล้วเดินไป ในห้องนอน “มาแล้ว วางไว้ไหน ?”โทโมะถาม “วางไว้ ใกล้ๆเครื่องเล่นซีดีเลย ขอบใจนะ”แก้วพูดพร้อมกับเช็ดผมเพราะเธอพึ่งอาบน้ำเสร็จ “จะดูต่อหรอ ?”โทโมะถาม “อื้มม”แก้วตอบ “นี้เที่ยงคืนแล้วนะแก้ว””โทโมะพูด “ไม่เป็นไร เมื่อกี้ไปอาบน้ำมา ตาสว่างเลยดูดิ”แก้วพูดพร้อมกับทำตาโตให้โทโมะดู “เธอนี้ดื้อได้โล่เลยนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว “แล้วนายทำไมไม่กลับห้อง”แก้วถาม “ฉันไม่ง่วงเลยกะจะมาดูเป็นเพื่อนเธอ”โทโมะตอบ “เอางั้นก็ได้ พรุ่งนี้ไปทำงานวันสุดท้ายนิ ?”แก้วพูด “ใช่”โทโมะตอบ “ฉันก็ต้องไปเก็บของใช่มั้ย ? ของยิ่งเยอะๆอยู่”แก้วพูด “เอามาแค่แฟ้มคดีต่างๆก็พอแล้ว”โทโมะพูด “คงงั้นแหละ”แก้วตอบ สักพัก โทโมะที่นั่งดูเป็นเพื่อนแก้วก็ยังคงดูต่อไป แต่คนที่เป็นเจ้าของคดีดันหลับไปซะแล้ว “ยัยบ๊องเอ้ย! ไหนบอกจะดูต่อยังไม่ง่วง หลับไปซะแล้ว”โทโมะพูด “ถ้าคนที่ฉันคบด้วยตอนนี้ เป็นเธอก็คงจะดีนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับปัดผมที่ปิดบังหน้าแก้วออก ก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา “ฝันดีนะ เจ้าหญิง”โทโมะพูดก่อนจะจัดการท่าทางการนอนของแก้วให้ดีดี แล้วเดินออกไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ