Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ
8.5
bowlukTK
แชร์นิยายฟิคชั่น
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 11
ป๊อปปี้ : รอนานป่ะว่ะ ?
เฟย์ : ไม่นานหรอกเป็นชั่วโมง !
ป๊อปปี้ : น้องใครเนี๊ยะ ๆ ปากร้ายเหมือนพี่เลย
โทโมะ : ชักช้าจังเลยน่ะมึง ! เหล้ากูจะได้กินมั้ย
ป๊อปปี้ : รอยัยแก้วอ่ะดิ !
โทโมะ : อะไรน่ะ ! แก้วมาด้วยหรอ ? (ยัยตัวยุ่ง ยุ่งจริงๆ)
ป๊อปปี้ : เออ อ่ะ ! ยื่นเหล้าให้
โทโมะ : เออขอบใจมากเว้ย พี่ชาย !
ป๊อปปี้ : อะไรน่ะพี่ชาย ! ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเรียก !
โทโมะ : เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ
แก้ว : โอ้ย ! คนเยอะมากๆๆเลยกว่าจะได้เข้ารอเป็นชาติ !
หมับบบบบ ! มาทำไมตัวยุ่ง ! เอามือคว้าเอวมากอด ! แล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้ ( โทโมะก็อดที่จะมองขาเรียวๆไม่ได้)
แก้ว : เฮ้ย ! ปล่อยน่ะ ! ทะโทโมะ ! มองอะไรห่ะ ?
โทโมะ : ไม่ปล่อย ! มาที่นี่ทำไม มันอันตรายสำหรับเด็ก !
แก้ว : แก้วไม่เด็กแล้วน่ะ !
โทโมะ : ดื้ออีก เดี๋ยวไปคอดโดโมะเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย !
แก้ว : กลัวที่ไหนล่ะ แบร่ๆ วันนี้พี่ป๊อปมาด้วย
เดี๋ยวคืนนี้ล่ะ ยัยตัวเล็ก
ป๊อปปี้ : หายไปไหนกันทั้ง 2 คนเลย
เฟย์ : นั่นไงมากันแล้ว 2 คนนั้น !
เขื่อน : แฟนกันก้ต้องอยู่ด้วยกันบ้างสิเฟย์ !
ป๊อปปี้ : ใครแฟนใคร ? บอกมา !
เขื่อน : อะเออ.. . แล้วก็ชี้ไปที่โทโมะกับแก้วที่กำลังเดินมา
ป๊อปปี้ : นั้นไง ป๊อปกุมขมับเบาๆ
แก้ว : พี่ป๊อปเป็นอะไรหรือป่าว ?
ป๊อปปี้ : คบกันทำไมไม่บอกพี่ ! (แก้วทำหน้างง)
แก้ว : อะไรพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : โทโมะ ทำไมเองไม่บอกข้าวะ ! อุส่าห์ไว้ใจให้เป็นเพื่อน แต่นี่ทำไมมาทำแบบนี้กับน้องกู
โทโมะ : เฮ้ย ! ป๊อปมึงฟังกูก่อนดิ กุยังไม่เคยทำอะไรแก้ว !
ป๊อปปี้ : แล้วเมื่อ 2 ปีที่แล้วใครปฎิเสธน้องกูวะ ! คว้าคอเสื้อมาจะต่อยหน้า
แก้ว : หยุดนะพี่ป๊อป แก้วขอร้อง
ป๊อปปี้ : ทำไมห่ะ ? มันเคยทำให้แก้วเสียใจนะ
แก้ว : ฮึก ฮึก ! พี่ป๊อปแก้วขอโทด แก้วรักโมะจริงๆ น้ำตาใสๆเริ่มออกมาจากดวงตา
ป๊อปเงียบไปสักพัก
โทโมะ : กูขอโทษ
ป๊อปปี้ : เอากองไว้ตรงนั้น ! แล้วดูแลน้องกูดีดี ไม่งั้นมึงไม่รอดแน่ๆ
แก้ว : พี่ป๊อป ขอบคุณน่ะ !
ป๊อปปี้ : จะกลับบ้านแล้ว แก้วกลับบ้าน !
โทโมะ : เห้ย ! เดี๋ยวดิ เดี๋ยวกูไปส่งแก้วเอง !
ป๊อปปี้ : กูกลัวว่ามันจะไม่ปลอดภัย ! แก้วกลับบ้าน !
โทโมะ : โห่ ! มึงไม่เชื่อใจกูหรอ ?
ป๊อปปี้ : ได้คืบจะเอาศอกน่ะ เดี๋ยวจะโดนตีน ! พูดและเดินออกไป !
เฟย์ : แรง ! 555555
แก้ว : พอได้แล้ว ! โทโมะ จะกินอะไรมากมายห่ะ ! เดี๋ยวก็เมา
โทโมะ : ไม่เมาหรอกแก้ว !
เขื่อน : เขื่อนเฟย์กลับก่อนนะครับ แก้วไอ่โมะ ! ไอ่โมะเมาแอ๋ขนาดนี้ ! จะกลับยังไงล่ะ !
แก้ว : เขื่อนช่วยพาโมะไปส่งคอนโดได้มั้ยอ่ะ !
เฟย์ : แล้วแก้วจะกลับยังไงอ่ะ
แก้ว : ไม่รู้สิ !
เขื่อน : นี่ก็ดึกแล้วก็นอนคอนโดไอ่โมะมันเลย
แก้ว : ไม่นะ ไม่นอน เดี๋ยวไปส่งโมะแล้วแก้วกลับเองได้ !
เฟย์ : อื้มๆเป็นห่วงนะ
ฝากด้วยน่ะ มาอัพแล้ว ><'
ป๊อปปี้ : รอนานป่ะว่ะ ?
เฟย์ : ไม่นานหรอกเป็นชั่วโมง !
ป๊อปปี้ : น้องใครเนี๊ยะ ๆ ปากร้ายเหมือนพี่เลย
โทโมะ : ชักช้าจังเลยน่ะมึง ! เหล้ากูจะได้กินมั้ย
ป๊อปปี้ : รอยัยแก้วอ่ะดิ !
โทโมะ : อะไรน่ะ ! แก้วมาด้วยหรอ ? (ยัยตัวยุ่ง ยุ่งจริงๆ)
ป๊อปปี้ : เออ อ่ะ ! ยื่นเหล้าให้
โทโมะ : เออขอบใจมากเว้ย พี่ชาย !
ป๊อปปี้ : อะไรน่ะพี่ชาย ! ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเรียก !
โทโมะ : เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ
แก้ว : โอ้ย ! คนเยอะมากๆๆเลยกว่าจะได้เข้ารอเป็นชาติ !
หมับบบบบ ! มาทำไมตัวยุ่ง ! เอามือคว้าเอวมากอด ! แล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้ ( โทโมะก็อดที่จะมองขาเรียวๆไม่ได้)
แก้ว : เฮ้ย ! ปล่อยน่ะ ! ทะโทโมะ ! มองอะไรห่ะ ?
โทโมะ : ไม่ปล่อย ! มาที่นี่ทำไม มันอันตรายสำหรับเด็ก !
แก้ว : แก้วไม่เด็กแล้วน่ะ !
โทโมะ : ดื้ออีก เดี๋ยวไปคอดโดโมะเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย !
แก้ว : กลัวที่ไหนล่ะ แบร่ๆ วันนี้พี่ป๊อปมาด้วย
เดี๋ยวคืนนี้ล่ะ ยัยตัวเล็ก
ป๊อปปี้ : หายไปไหนกันทั้ง 2 คนเลย
เฟย์ : นั่นไงมากันแล้ว 2 คนนั้น !
เขื่อน : แฟนกันก้ต้องอยู่ด้วยกันบ้างสิเฟย์ !
ป๊อปปี้ : ใครแฟนใคร ? บอกมา !
เขื่อน : อะเออ.. . แล้วก็ชี้ไปที่โทโมะกับแก้วที่กำลังเดินมา
ป๊อปปี้ : นั้นไง ป๊อปกุมขมับเบาๆ
แก้ว : พี่ป๊อปเป็นอะไรหรือป่าว ?
ป๊อปปี้ : คบกันทำไมไม่บอกพี่ ! (แก้วทำหน้างง)
แก้ว : อะไรพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : โทโมะ ทำไมเองไม่บอกข้าวะ ! อุส่าห์ไว้ใจให้เป็นเพื่อน แต่นี่ทำไมมาทำแบบนี้กับน้องกู
โทโมะ : เฮ้ย ! ป๊อปมึงฟังกูก่อนดิ กุยังไม่เคยทำอะไรแก้ว !
ป๊อปปี้ : แล้วเมื่อ 2 ปีที่แล้วใครปฎิเสธน้องกูวะ ! คว้าคอเสื้อมาจะต่อยหน้า
แก้ว : หยุดนะพี่ป๊อป แก้วขอร้อง
ป๊อปปี้ : ทำไมห่ะ ? มันเคยทำให้แก้วเสียใจนะ
แก้ว : ฮึก ฮึก ! พี่ป๊อปแก้วขอโทด แก้วรักโมะจริงๆ น้ำตาใสๆเริ่มออกมาจากดวงตา
ป๊อปเงียบไปสักพัก
โทโมะ : กูขอโทษ
ป๊อปปี้ : เอากองไว้ตรงนั้น ! แล้วดูแลน้องกูดีดี ไม่งั้นมึงไม่รอดแน่ๆ
แก้ว : พี่ป๊อป ขอบคุณน่ะ !
ป๊อปปี้ : จะกลับบ้านแล้ว แก้วกลับบ้าน !
โทโมะ : เห้ย ! เดี๋ยวดิ เดี๋ยวกูไปส่งแก้วเอง !
ป๊อปปี้ : กูกลัวว่ามันจะไม่ปลอดภัย ! แก้วกลับบ้าน !
โทโมะ : โห่ ! มึงไม่เชื่อใจกูหรอ ?
ป๊อปปี้ : ได้คืบจะเอาศอกน่ะ เดี๋ยวจะโดนตีน ! พูดและเดินออกไป !
เฟย์ : แรง ! 555555
แก้ว : พอได้แล้ว ! โทโมะ จะกินอะไรมากมายห่ะ ! เดี๋ยวก็เมา
โทโมะ : ไม่เมาหรอกแก้ว !
เขื่อน : เขื่อนเฟย์กลับก่อนนะครับ แก้วไอ่โมะ ! ไอ่โมะเมาแอ๋ขนาดนี้ ! จะกลับยังไงล่ะ !
แก้ว : เขื่อนช่วยพาโมะไปส่งคอนโดได้มั้ยอ่ะ !
เฟย์ : แล้วแก้วจะกลับยังไงอ่ะ
แก้ว : ไม่รู้สิ !
เขื่อน : นี่ก็ดึกแล้วก็นอนคอนโดไอ่โมะมันเลย
แก้ว : ไม่นะ ไม่นอน เดี๋ยวไปส่งโมะแล้วแก้วกลับเองได้ !
เฟย์ : อื้มๆเป็นห่วงนะ
ฝากด้วยน่ะ มาอัพแล้ว ><'
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
