Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ

ตอนที่ 12

หน้าดอนโด !

แก้ว : ไหวมั้ยเนี๊ยะ โทโมะ !

โทโมะ : อืม อื้ม กอดร่างบางไว้ยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก !

แก้ว : โอ้ย ! โทโมะหายใจไม่ออกนายจะกอดแน่นไปแล้ว มือก็ไขประตูห้องให้  ทีหลังห้ามกินเยอะนะ เดี๋ยววันหลังให้กลับคนเดียวเลย

โทโมะ : ครับ .... แม่

แก้ว : เดี๋ยวเถอะนะ แก้วดุพร้อมกับโยนโทโมะลงบนเตียง

โทโมะ : อืม ! คว้าเอวแก้วลงมานอนกอดบนเตียง

แก้ว : ปล่อยนะ ปลอยแก้วนะ โมะเหม็นอะ ! อี๋ ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ ปล่อยแก้วนะ

โทโมะค่อยก้มลงไปประกบริมฝีปากอย่างเบาๆเพื่อกลบเสียงประทวง ค่อยๆพลิกนอนแก้วนอนลงบนที่นอนร่างบางก็ได้แต่ดิ้นแต่ก็สู้แรงเขาไม่ไหวอยู่ดี อือ อือ ~ พะพอแล้ว โทโมะกลับไม่ฟังเสียงประทวงอะไรทั้งสิ้น ค่อยเอาใบหน้าอันหล่อเหลา

ซุกซบลงลำคอขาวๆ ระเรื่อยมายังเนินอกขาวๆ มือหนาๆข้างหนึ่งเริ่มลากล้วงไปข้างในกางเกงยืนส์ขาสั้น เพื่อปลดมันออก

โทโมะ ! หยุดน่ะ อือ ~

แล้วค่อยๆๆปลดเสื้อของเธอออก เลื่อนมือไปเกาะกุมหน้าอก มือหนาเริ่มบีบคลึงเบาๆ “อื้ม ทะโทโมะ”  อะไรครับคนดี เสียงโทโมะเอ๋ยอย่างชอบใจ แก้วขาวจังรู้มั้ย ? มันอดไม่ไหวจริงๆ คืนนี้โมะขอน่ะแก้ว กระตุกตะขอเสื้อชั้นในสีเขียวอ่อนออก แก้วถึงกับสะดุดเล็ก แก้วรีบเอามือทั้ง 2 ข้างมาปิดทันที  “ยะ อย่าน่ะ” ร่างสูงรีบปลดเปลื่องเสื้อผ้าออกทันที แล้วค่อยเอามืออีกข้างเขี่ยงกางเกงตัวจิ๋วออก

“ โทโมะ มีสติหน่อยปล่อยแก้วน่ะ”

“โมะมีครบทุกอย่าง แก้ว”

จับแยกขาหญิงสาวออก และเลื่อนมือมาบีบที่ทรวงอก “ โอ๊ย เจ็บ เสียงครางทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา”

มือลูบไลค์ไปตามร่ายกายอย่างอิสระ ก่อนที่จะสอดแกนในเข้าไปอย่างแรงโดยไม่สนใจหญิงสาว

กร๊ดดดดดดด เสียงร้องด้วยความหน้าสงสาร

กับออกแรงกดเข้าไปอีก หญิงสาวได้แต่ปวดไปทั่วท้อง ทั้งเจ็บอึดอัด แทรกเข้าจนมิดแล้วกระแทกสะโพกไปตามจังหวะ

“ อ๊ะ อ๊ะ เสียงร้องครางออกมา ด้วยความเจ็บ” โทโมะยังกระแทกต่อไปเรื่อย

โทโมะ : เจ็บมากมั้ยคนดี !

แก้ว : เจ็บมาก พูดกระกุกตะกักไม่มีแรง

โทโมะค่อยเพิ่มแรงขึ้นอีกเรื่อยๆ อ๊า อ่า พะพอก่อนโทโมะ !

อีกนิดน่ะแก้ว โทโมะค่อยๆแรงทำแรงขึ้นจนสุด มันแน่น ! เสียงที่รอดออกมาจากปากโทโมะ

“  อ่ะ อ่า อือ อ่าห์ ” เสียงไม่ประสีประสาครางออกมา น้ำตาไหลพรากออกมาเป็นสายด้วยความที่เจ็บ เสร็จแล้วโทโมะค่อยๆถอดแกนในออกมา แล้วพลิกมานอนข้างๆหญิงสาว มองหน้าขาวของแก้ว แล้วดึงมากระชับกอด ฮึกฮึก ! น้ำตาไหลออกมาเต็มหมอน

โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษ

ร้องไห้ค่อยๆสะอื่น

กอดแล้วค่อยๆๆหลับไป

ตอนเช้า !

แก้วตื่นเช้าขึ้นมาอย่างงัวเงีย หากจะแทบร้องออกมากเมื่อพบว่าหน้าอกเปล่าเปลี่อยของตน แนบแน่นกับหน้าอกของโทโมะแค่ไหน พยายามตั้งสติแล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นไม่ให้เขาตื่น พอลุกขั้นมาได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำโดยทันที

20 นาทีผ่านไปแก้วเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับมีผ้าขนหนูพันตัวไว้

โทโมะ : ตื่นแล้วทำไมไม่เรียก

แก้ว : คนใจร้าย !

โทโมะ : โทโมะไม่ได้ใจน้ายอะไรเลยนะที่รัก พร้อมกับคว้าเอวแก้วมากอด

แก้ว : อื้อ ปล่อยเลยนะ

โทโมะ : โธ่ ! ขาวขนาดนี้ สวยขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ใครมันจะปล่อยไป !

แก้ว : เฟี๊ยะ แก้วฟาดมือลงหน้าอกโทโมะ  อย่ามาลามกแถวนี้นะ ไปอาบน้ำเลย

โทโมะ : ไม่เอาอาบให้หน่อยสิ !