Awesome for you!

ปล:นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากเกิดอาการอยากแขวะพระเอกนิยาย--
_______________________________________________________
In tro
.
.
.
    London ,  United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland 
(ประเทศอังกฤษ)
 
 
   วันที่ 12 กันยายน ปีพุทธศักราช 2555 เวลา 22:22 น. (ตามเวลาประเทศไทย)
 
 
   สาวร่างเล็ก เดินก้าวเข้ามาในบ้านใจกลางเมืองหลวงของประเทศอังกฤษ
พร้อมด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย ก็บ้านมันมืดเกินความจริง แถมยังเงียบ
อย่างกะป่าช้า กดกริ่งอยู่นานก็ไม่เห็นมีใครมาเปิด เลยตัดสินใจล้วงเข้าไปในกระเป๋า
หยิบกุญแจออกมา แต่...ดอกไหนล่ะ มีเยอะซะด้วย
เฮ้อ...ได้แต่ถอนหายใจกับตัวเองเบาๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาหากุญแจต่อไป และ...
 
แกร๊ก

     “เยส กว่าจะเจอเหนื่อยชะมัด” เปิดประตูเข้ามาก็ยังไม่เจอใครเลยหันหลังไป
ถอดรองเท้าให้เข้าที่ และหันหน้ากำลังจะเดินไปเปิดไฟ
     
     “Happy Birthday to you!       Happy Birthday to you! Happy Birthday!       Happy Birthday!       Happy Birthday to you! ”
 
เสียงเพลงจบลง พร้อมเค้กก้อนโตตรงหน้า คนถือเค้กก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
แม่ของเธอนั่นเอง หญิงสาวยังคงอึ้ง และเริ่มมีน้ำตาคลออยู่เต็มเบ้า...
 
     “อธิฐาน ก่อนสิจ๊ะสาวน้อย” พอเธอกำลังจะก้มลงเป่าเทียน
ก็มีเสียงหญิงสาวที่น่าจะมีอายุมากกว่าเธอไม่มากนักดังขึ้น เธอพยักหน้าเข้าใจ
ยกมือคู่สวยประสานกันระดับอก หลับตาพริ้ม ขยับปากพึมพำๆอยู่คนเดียว
แล้วเป่าเทียน พอเทียนดับไฟทั้งบ้านก็สว่างขึ้น พร้อมเสียงปรบมือ
และคำอวยพรมากมาย หญิงสาวปลื้มใจ จนน้ำตาไหลพราก
 
     “ไม่เอาน่าลูก 25 แล้วนะฟาง ร้องไห้เป็นเด็กไปได้”

     “ก็ทำไม ทำอะไรไม่ปรึกษาฟางก่อนล่ะคะ” หลังจากจบประโยคนี้
ทุกคนก็แยกย้ายไปปาร์ตี้ แปลกมากตอนแรกที่เธอมองจากด้านนอก บ้านเงียบจะตาย
แต่เอาเข้าจริงกลับมีปาร์ตี้เล็กๆ เกิดขึ้น เฮ้อ...คนพวกนี้ทำอะไรให้แปลกใจได้ตลอด
จริงๆ เริ่มรู้สึกเบื่อๆบรรยากาศเสียงดังที่มีผู้คนเดินพุกผล่าน เลยเลือกที่จะปลีกตัวมานั้ง
อยู่ที่สวนหลังบ้าน นั่งที่ชิงช้าตัวโปรดลมพัดอ่อยๆ เดือนนี้อยู่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
อากาศกำลังสบาย แต่ถ้าใครที่ไม่คุ้นชิน ก็คงบ่นว่าหนาวอยู่เหมือนกัน แต่สำหรับฟาง
สามปีที่อยู่ที่นี่ก็พอจะปรับตัวได้แล้วแหละ นั่งมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
ใบหน้าเปื้อนยิ้มไปพร้อมกับดวงดาว

    “ไงจ๊ะ เจ้าของวันเกิดทำไมมานั่งอยู่นี่ล่ะหืม...”

     “อ่าว...พี่ปุ๊กกี้ มานั่งด้วยกันสิคะ” พี่ปุ๊กกี้ เป็นพี่สาวของป๊อปปี้
เพื่อนของฟางเอง แต่เรื่องมันซับซ้อนนิดหน่อยน่ะ ฟางก็เลยมาอยู่ที่นี่
ตลอดสามปีฟางอาศัยอยู่กับครอบครัวจิระคุณ เพราะนีระสิงห์กับจิระคุณ
เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากอยู่แล้ว ครอบครัวฟางไม่มีบ้านอยู่ที่นี่หรอก แต่มีที่ญี่ปุ่น
ก็เหมือนกันครอบครัวป๊อปไม่มีบ้านที่ญี่ปุ่น แต่ครอบครัวฟางมี
มันก็เป็นแบบนี้มาตลอด เพราะเราพึ่งพาอาศัยกันอยู่แล้ว....

     “ฟาง...ได้ตอบเมลแก้วบ้างไหม”

     “ไม่ค่ะ ไม่เคยเลย”

     “ไม่เคยสักฉบับเลยหรอ”

     “ค่ะ ไม่เคยสักฉบับฟางก็กะว่าจะตอบนะ แกล้งพวกนั้นมานานพอสมควรแล้วสิ55555”

     “แหม ก็แกล้งมาสามปีแล้วนิ แต่ว่าไปพี่ก็ผิดนะ แต่สมน้ำหน้าน้องชายตัวดี
     เหมือนกัน55555 พรุ่งนี้มีเรียนนี่เราเข้านอนได้แล้ว”
พี่กี้พูด และเอามือมาแตะที่ไหล่เบาๆ ฟางรักพี่กี้มากเลยแหละ
คอยช่วยเหลือฟางตลอดเลย คิดไปคิดมาสามปีแล้วสินะ ที่ไม่ได้ติดต่อกลับที่ไทยเลย
ยังดีที่พี่ปุ๊กกี้ชอบอัพรูปที่ถ่ายคู่กับฟาง เวลาไปเที่ยวประเทศนู้นประเทศนี้
พอพวกนั้นถาม พี่แกก็ตอบแค่ว่าบังเอิญเจอกัน ฟางสบายดี ไม่ต้องห่วง
พวกนั้นก็เลยไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ ไม่งั้นคงแจ้งตำรวจไปแล้วแหละ ฟางนอนก่อนดีกว่า
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...

ห้าปีก่อน,,,,,
 
 
 
 
 
__________________________________________________________
คือตอนแรกจะอัพอีกเรื่องไง ไปๆมาๆอ่าวลืมแต่งเรื่องนั้น เลยอัพอันนี้แทน55555
แต้งโหวตแอนด์เม้นนะคะ