Awesome for you!

ปล: แอบงงเบาๆ

_______________________________________________________

   ห้าปีก่อน

    “ฟาง ฟางลูกวันนี้มหาลัยเปิดวันแรกนะ ตื่นหรือยังลูก ป๊อปมารอรับแล้วนะ”

    “ค่ะแม่ เสร็จแล้ว ฟางไปก่อนนะ อื้ม...รักแม่นะคะ” ฟางเปิดประตูห้องออกมา

กอดลาแม่ แล้วรีบวิ่งลงไปที่รถสปอร์ตหรูที่จอดอยู่หน้าบ้าน

    “รอนานไหมป๊อป” เมื่อขึ้นรถมาก็หันไปถามชายหนุ่มตามมารยาท

    “นานมากกกกกกกกกกกก 55555 อย่าทำหน้างั้นสิครับ ป๊อปล้อเล่นน่า”

ตอนแรกก็กะแหย่เล่นๆ แต่เห็นหญิงสาวทำหน้ามุ่ยก็อดหัวเราะไม่ได้

    “อ่อๆนี่แกล้งฟางหรอ ไปเลยออกรถเลยนะ ” ขับรถมาได้สักพักหญิงสาวข้างกาย

ก็ไม่ยักจะพูดอะไรอีก พอหันหน้าไปก็เห็นแต่มองอออกไปข้างนอก

ไม่เข้าใจเหมือนกัน ข้างนอกมันมีอะไรหน้ามองนักหนา คนขับน่ามองกว่าอีก

    “ถึงแล้วครับจ้าว...อ่ะอ่าว ฟางรอป๊อปก่อนสิ”

ลงรถได้ก็เดินดุ่มๆไม่หันมามองหน้ากันสักนิด เรื่องแค่นี้จะโกรธอะไรมากมาย

ด้านฟางที่เดินออกมา ก็รีบเดินโดยไม่ได้สนใจคนข้างหลัง ไม่ได้โกรธหรอกนะ

แต่แบบ...หิวอ่ะ เมื่อเช้ารีบไปหน่อยเลยลืมกินข้าว เดินมาตรงกลุ่มเพื่อนสนิทที่ยืนรอ

อยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนโต๊ะประจำของพวกเขา

    “เฮ้!! ฟาง คิดถึงงงงงง อื้ม...”

    “คิดถึงแก้วกว่าอีกอื้ม...” เพื่อนสาวหน้าตาน่ารัก ผมซอยสั้น

ดูคล้ายทอมแต่ไม่ใช่หรอกนะ5555 อ้าแขนรับเธอเดินเข้ามาก็อ้าแขนกอดตอบทันที

    “อ่ะแห่ม... เมื่อวานพึ่งไปซื้อของด้วยกันนิ”

    “ยุ่งน่าโทโมะนิ” แก้วหันไปตวาดแฟนหนุ่ม ที่เมื่อเธอจะทำอะไรก็ขัดไปซะ

ทุกเรื่อง คบกันตั้งแต่ปีหนึ่งคุยกันดีๆนี่นับครั้งได้ ไม่เข้าใจทนคบกับมันได้ไง

    “ฟาง ป๊อปขอโทษนิ แค่แกล้งเองไม่เห็นต้องโกรธเลย” ด้านป๊อปที่พึ่งเดินมาถึง

ก็รีบขอโทษซะยกใหญ่ทำเอาเพื่อนๆที่ยืนอยู่งงเป็นไก่ตาแตกเลย

    “มีไรว๊ะไอป๊อป”เขื่อนเพื่อนชายอีกคนหันไปถาม

    “ก็ฟาง...”

    “เปล่าๆ ฟางไม่ได้โกรธ ฟางคิดเป็นน่าเรื่องแค่นั้นจะเก็บมาคิดทำไม

จริงไหมล่ะ 55555 ฟางแค่หิวน่ะ ไปหาไรกินก่อนนะ ป่ะเฟย์ แก้ว”

หันไปบอกชายหนุ่ม และหันกลับมาชวนเพื่อนสาวทั้งสองคน

เขาหกคนรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้ว เพราะพ่อแม่รู้จักกันนิ เลยสนิทกันมาก

เฟย์กับเขื่อนพ่อแม่ก็จับหมั้นไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนแก้วกับโทโมะคู่นี้มีเรื่องให้สั่นคลอน

ตลอด จะไปรอดเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนป๊อปกับฟางยังคงสถานะอยู่แค่คำว่าเพื่อน

เพราะป๊อปปี้มีแฟนแล้ว ส่วนฟางคนนี้ก็เนื้อหอมใช่ย่อยหนุ่มๆติดตรึม

ยิ่งปีนี้มีเฟรชชี่เข้าใหม่หน้าตาดีๆทั้งนั้น อาจจะได้รุ่นน้องกลับบ้านสักสองสามคน

(พี่ฟาง- - ) โอเคๆ ตอนนี้ก็มาถึงโรงอาหารซะแล้ว อะไรเนี้ยหันมามองกลุ่มพวก

ฉันทำไม อึ้ง+งง สิครับเจอแบบนี้

    “เฮ้ยๆฟาง แก้ว หน้าพวกเรามีอะไรติดรึเปล่า เขามองกันทำไม”

    “ไม่มีนะเฟย์ หน้าแก้วละ หรือว่าลืมเอาผ้าปิดตาออก” แก้วพูดและคลำไปทั่วหน้า

    “เอาออกแล้ว แล้วสรุปเขามองกันทำไมล่ะ ฟะ...อ่าวแก้วยัยฟางไปไหนแล้วเนี้ย”

    “นู่น!!” แก้วชี้ไปที่โซนขายข้าวหมูกรอบแสนอร่อย

แก้วกับเฟย์ส่ายหน้าน้อยๆและเดินตามไป

    “บทจะหิว แกนี่ยิ่งกว่าเฟย์อีกนะฟาง”

    “เอ้าก็แกสองคน เถียงกันอยู่นั่นแหละ เขาจะมองก็เรื่องของเขาสิ”

ตอนนี้สามคนมานั่งกินข้าวกันที่โต๊ะกลางโรงอาหาร แต่ก็ยังมีคนมองอยู่นั่นแหละ

และไม่นานพวกนั้นก็เลิกมองเพราะ...

    “ที่รัก ไม่รอเขื่อนเลยนะ” เขื่อนเดินมาโอบไหล่เฟย์ และปรายตามองไปทางรุ่นพี่

และรุ่นน้องที่บังอาจมามองหน้าว่าที่ภรรยาเขา หึย...เดี๋ยวเจอๆ

    “แก้วใจครับ กินมั่งสิ” นี่ก็ไม่น้อยหน้าเดินมาจับมือแก้ว

 เอาข้าวที่กำลังจะเข้าปากแก้ว เข้าปากตัวเองซะงั้น ใครๆก็เลยเลิกมอง

เพราะดูท่าแล้ว สองคนนี้แฟนดุซะด้วย ส่วนฟางน่ะหรอ โสดนิอยากมองก็มองไป

มองแล้วเอาไปไม่ได้อยู่ดี ด้านป๊อปปี้ก็เดินจูงมือมากับแฟนสาวดาวนิเทศน์เดินเข้ามา

ที่โต๊ะ ไม่เข้าใจยัยนี่เป็นอะไรกับฟางมากไหม เจอหน้ากันทีไรชอบแอบกัดฟางทาง

สายตาทุกที ที่ต่อหน้าคนอื่นล่ะยิ้มกริ่ม เป็นคุณหนูผู้น่ารักตลอด นี่นั่งกินข้าวอยู่ยัยจินนี่

ก็เล่นสงครามประสาทกับฟางอยู่นั่นแหละ แต่เหตุการณ์นี้มีแค่เฟย์กับแก้วที่สังเกตได้

เพราะผู้หญิงเหมือนกันดูออกหมดแหละว่าแม่นี่มารยาขนาดไหน...

_________________________________________________________

เรื่องนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่งไว้นานแล้ว ภาษาออกแนวแปลกๆด้วยซ้ำ ยังไงฝากด้วยนะ

#primprame