โรงเรียนป่วน ชวนให้ซ่า

                                        >>> ฟาง past <<<
  สวัสดีค่ะ ฉันฟางน้า ^___^  หลายคนอาจมองว่าฉันเฉิ่ม ซื่อๆดูไร้เดียงสา แต่เห็นแบบนี้ฉันก็ทันคนเหมือนกันนะ ความสามารถของฉันคือมันสมองที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด ฉันมีน้องสาวฝาแฝดอยู่คนหนึ่ง ชื่อว่าเฟย์ เธอคนนี้มีนิสัยต่างจากฉันมาก อาจเป็นเพราะยัยเฟย์ตอนเด็กๆคงถูกแกล้งเป็นประจำล่ะมั้ง เอาล่ะไหนๆก็แนะนำตัวกันมามากพอสมควร มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
 หลังจากที่ได้พบกับไอ้พวกนั้น ไอ้พวก K-Otic บ้านั่น แต่ว่าฉันรู้สึกถูกชะตากับไอ้หน้าหมีคนนั้นยังไงก็ไม่รู้ แต่ยัยมีนบอกว่าหมอนั่นเป็นคนเจ้าชู้นี่ รู้สึกเสียใจเล็กน้อยเหมือนกัน จะว่าไปไอ้หน้าหมีนั่นก็หล่อดีเหมือนกันนะ แต่ว่า ไอ้หน้าติ๋มนั่นดูจะหล่อกว่าซะอีก เห้ออ > __ <  จะคบกับใครดีล่ะเนี่ย คนสวยงง ?  
 ( รู้สึกจะขี้คุยเหมือนใครบางคนนะเนี่ย ) แต่ชั่งเหอะถ้าเกิดยังหาคลับเข้าไม่ได้ล่ะก็ มีหวังโดนอาจาย์หักคะแนนแน่ๆเลย  จากนั้นพวกเราสามคนก็ง่วนอยู่กับการเดินหาแหล่งที่อยู่อาศัยสักหน่อย เผื่อว่าอาจจะได้เจอเพื่อนใหม่ๆก็ได้ เพราะว่ายัยสองคนเนี่ยนิสัยแปลกประหลาดที่สุดของที่สุดเลยก็ว่าได้ล่ะมั่ง ยัยเฟย์นี่ชอบการกินอาหารเป็นที่สุด กินได้ทุกเวลา แถมพูดมากน่ารำคาญอีก ส่วนยัยแก้วนิสัยเกลียดการต่อสู้ แต่ตนเองกับสู้เก่งกว่าซะงั้น แม้แต่นักเลงตัวใหญ่ๆ กล้ามเป็นมัดๆ ยัยนี่เล่นงานซะจนเข้าโรงบาลมาแล้วนะ ตั้งแต่คบกับยัยนั่นมา แทบจะมีเรื่องให้คอยปวดหัวทุ๊กกกวัน ก็เพราะคุณเธอชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านยังไงล่ะ แถมเมื่อเช้านี้ยังจะไปหาเรื่องไอ้พวก K-Otic นั่นอีก จนเกือบโดนไอ้แว่นจูงเป็ด กับไอ้หน้าติ๋มโมะๆ นั่นเล่นงานซะนี้ ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ ไอ้โมะๆนั่นยังเป็นลูกชายของท่านผ.อ โรงเรียนนี้อีก ยัยบ้านี่เล่นกับใครไม่เล่น ไปเล่นกับลูกชายเจ้าของโรงเรียนซะนี้ ดีนะที่ไม่โดนไล่ออก ไม่งั้นฉันจะไม่พูดกับยัยแก้วอีกเลยตลอดชีวิต  
 " นี่ยัยแก้ว ตกลงเธอจะเข้าคลับไหนอ่ะ " ฉันถามยัยแก้วที่ดูคุณเธอจะเซงๆยังไงก็ไม่รู้
 " ไม่รู้เหมือนกันอ่ะยัยฟาง ยังไม่ได้คิดไว้เลย " ยัยแก้วพูดออกมาอย่างเบื่อหนาย
 " แล้วเธอล่ะยัยเฟย์ " ฉันหันไปถามน้องสาวตัวดีของฉัน ที่ตอนนี้ ยังกินขนมอยู่ไม่เลิก
 " ฉันคิดว่า ฉันจะเข้าชมรมนักชิมน่ะพี่เฟย์ " ยัยเฟย์พูดขึ้น ก่อนจะหยิบขนมชิ้นต่อไปมากินอย่างหน้าตาเฉย
 " คิดเป็นแต่เรื่องเดียวเลยนะยัยเฟย์ " ฉันบ่นออกมา
 " น่าเบื่อ " เสียงคนข้างๆ ฉันพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ไม่ค่อยจะดี  
 " อะไรนะ " ฉันกับยัยเฟย์อุทานออกมาพร้อมกัน
 " ก็น่าเบื่อน่ะสิ " ยัยแก้วดูท่าทางหงุดหงิดๆ ยังไงชอบกล 
 " เธอเป็นอะไรอีกล่ะยัยแก้ว ลืมกินยามารึไง " ฉันหันไปถามยัยแก้วใจกล้านี่ 
 " ก็มีแต่คลับน่าเบื่อยังไงล่ะ ยัยฟาง ยัยเฟย์ ก็พวกเธอดูดิ อะไรก็ไม่รู้ ชมรมคณิตศาสตร์ ชมรมนักทำอาหาร ชมรมกีฬาอะไรเนี่ย ไม่รู้ว่าจะตั้งขึ้นมาทำไมกันนักหนา นำไปใช้ก็ไม่ได้ น่าจะมีชมรมกำจัดไอ้พวกนักเลงบ้าๆพวกนั้นน่ะเนี่ย " 
 " ก็พวก K-Otic เป็นคลับต่อต้านอันธพาลอยู่แล้วไม่ใช่รึไงยัยแก้ว " ฉันพูดเพื่อให้ยัยแก้วเข้าใจนายพวกนั้น เพราะที่จริงฉันก็ไม่ได้โกรธ หรือ เกลียดเจ้าพวกนั้นหรอก 
 " นี่่ยัยฟางเธอคิดจะเข้าข้างไอ้พวกบ้านั่นรึไง " ยัยแก้วจ้องจะจับผิดฉัน
 " ฉันป่าวนะ ยังไงซะฉันก็เป็นเพื่อนของเธอ แต่ว่าเธอควรที่จะลดทิฐิลงซะหน่อยก็ดีนะ แม้พวกนั้นจะชอบใช้กำลังก็จริง แต่ว่าพวกนั้นก็มีข้อดีอยู่เหมือนกันนะ อย่างเช่น พวกนักเลงตัวใหญ่ๆท่าทางน่ากลัวนั้นไงล่ะ เจ้าพวกนั้นยังเล่นซะจนกับมาเป็นนักเรียนธรรมดาได้เลย " ฉันพล่ามซะยาว เพราะว่าฉันเป็นห่วงแก้วมาก กลัวว่าเธอจะหลงทางผิด
 " เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้วน่า ยัยฟาง แต่ว่าการใช้กำลังน่ะมันแก้ไขทุกอย่างไม่ได้หรอก ฉันพยายามที่จะเตือนพวกนั้น ไม่ให้เหมือนกับคนๆนั้นยังไงล่ะ " ยัยแก้วพูดขึ้น แต่แววตาของเธอดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
 " ฉันเชื่อว่าพ่อของเธอทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วล่ะ ( นี่คงเป็นอดีตของแก้วเขาสินะครับ ) เธออย่าไปโทษเขาเลย ฉันรู้ว่าเธอโกรธเขามาก แต่ว่าที่จริงแล้วพ่อของเธอก็เป็นคนดีนะ ฉันเชื่อยังนั้น (ตกลงแล้วพ่อของแก้วเป็นใครกันล่ะเนี่ย ทำไมแก้วจึงต้องโกรธพ่อบังเกิดเกล้าของตนด้วยล่ะ ) " ฉันเตือนสติยัยแก้ว ให้เลิกคิดถึงความผิดของพ่อเธอ 
 " แต่การใช้กำลัง มันก็เท่ากับคนไม่ดีนะพี่ฟาง " ยัยเฟย์เสริมบ้าง 
 " นี่ยัยแก้วตกลงเธอจะเข้าคลับไหนล่ะ ถ้าเกิดพวกเรายังหาคลับเข้าไม่ได้ล่ะก็ มีหวังโดนอาจารย์หักคะแนนเอานะ   " ฉันเร่งให้ยัยแก้วรีบๆหาคลับอยู่เสียที 
 " ฉันคิดออกแล้วล่ะ " ยัยแก้วเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก 
 " อะไรอีกล่ะยัยแก้ว " ยัยเฟย์ถามขึ้นอย่างหงุนงง? 
 " ก็ฉันจะตั้งคลับของพวกเราขึ้นมาเองยังไงล่ะ " 
 " อะไรนะ!!! " ฉันกับยัยเฟย์พูดขึ้นพร้อมกัน 
 " ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นด้วยล่ะ ฉันพูดอะไรผิดรึไง " ยัยแก้วถามขึ้นอย่างสงสัย 
 " ก็ผิดน่ะสิ ผิดมากด้วย แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนไปบริหารคลับล่ะ " ฉันตอบกลับไป
 " ก็เงินจากล๊อตเตอรี่ของพ่อเธอยังไงล่ะ ยัยฟาง ยัยเฟย์ " ยัยแก้วพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย จู่ๆ จะมาใช้เงินของพ่อฉันเนี่ยนะ ยัยนี่ไม่รู้จักเกรงอกเกรงใจใครซะเลย  ฉันรู้สึกเซงๆขึ้นมา
 " ฉันเห็นด้วยกับยัยแก้วนะำพี่ฟาง เงินเราน่ะมีเยอะแยะจะตายไป ใช้ยังไงก็ไม่หมดหรอก " ยัยเฟย์ก็เป็นไปกับเขาด้วย นี่มันเงินที่พ่ออุตส่าถูกล๊อตเตอรี่มานะเนี่ย กว่าจะถูกได้ก็ต้องเสียไปหลายล้านแล้วเหมือนกันนะ 
 " เอางี้ เรามาลงคะแนนเสียงกันดีกว่า จะได้รู้ว่าสมควรจะตั้งคลับขึ้นมารึไม่ " ยัยแก้วพูดขึ้นแบบรู้อยู่แล้วว่าตนต้องชนะแน่ๆ ซึ่งมันก็เป็นไปตามนั้น ยัยแก้วกับยัยเฟย์ต่างลงความเห็นเหมือนกันว่าสมควรที่จะก่อตั้งคลับบ้าๆนี่ขึ้นมา ส่วนฉันก็ทำอะไรไม่ได้มากนัก เพราะว่าไม่มีใครเห็นด้วยกับฉันเลย เห้อออ !!! ยังไงซะยัยพวกนี้ก็ดื้อด้านซะจนถลำลึกไปแล้วล่ะ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถอะ
 " แต่ว่าพวกมันนะดูท่าทางจะปราบไม่ได้ง่ายๆด้วยนะ " ยัยเฟย์ถามขึ้นอย่างเป็นกังวล
 " อืมก็จริงของเธอนะ แต่ว่ามีฉันอยู่ทั้งคนไม่ต้องกังวลไปหรอกน่า " ยัยแก้วตอบอย่างมั่นใจ
 " แต่เธอจะเอาอะไรไปสู้ล่ะยัยแก้ว ก็พวกนั้นน่ะเหนือกว่าเราทุกอย่างเลย อย่างไอ้หน้าติ้มนั่นเป็นถึงลูกของท่านผอ. ไอ้หน้าหมีก็ดูอย่างกับฮิตเลอร์ ส่วนไอ้หน้ายาวดูแล้วจะโกหกเก่งเข้ากับคนง่าย ไอ้หน้าลิงก็บ้าเลือดยังกะกระทิงบ้า และไอ้แว่นนั้นก็หน้ากลัวยังกะจอมมารซะอีก แล้วพวกเราจะต่อกรกับพวกมันยังไงล่ะยัยแก้ว " ฉันพล่ามซะยาวเลย เพราะว่าสงครามครั้งนี้ ยังไงๆ พวกมันดูเหมือนจะมีโอกาสชนะมากกว่าพวกฉันซะอีก
 " เอาน่า ฉันมีวิธีของฉันก็แล้วกัน ยัยเฟย์หน้าที่ของเธอคือคอยตามไอ้หน้ายาว สืบสาวเรื่องของพวกมันจากไอ้หมอนั่นให้ได้ ยัยฟาง เธอคอยวางแผนการณ์ว่าควรจะรับมือยังไงก็แล้วกัน ส่วนฉันจะจัดการไอ้หน้าติ๋มกับไอ้แว่นนั่นเอง โดยคลับเราจะใช้ชื่อว่า FFK ก็แล้วกัน เพราะมันหมายถึงชื่อพวกเราสามคน " ยัยแก้วพูดขึ้นอย่างแน่วแน่
   ทำไมฉันต้องมาทำอะไรอย่างนี่ด้วย ไร้สาระจริงๆเลย แต่ฉันว่าความสนุกมันเพิ่งจะเริ่มล่ะมั้ง
                     To Be Continued  
    เอาล่ะ คลับคู่แข่งเริ่มก่อตั้งขึ้นมาแล้วล่ะ จะเป็นยังไงต่อไปก็ติดตามได้เลยในตอนต่อไปครับ