โรงเรียนป่วน ชวนให้ซ่า

8.2

เขียนโดย prince_ice

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.34 น.

  48 chapter
  116 วิจารณ์
  69.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) วันสำคัญกับเรื่องวุ่นๆของสาวๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
         >>> วันต่อมา <<< 
  " แก้ว part " 
 หลังที่พวกเราไปบ้านของไอ้แว่น มันทำให้ฉันได้รู้ว่าคนที่โชคร้ายไม่ได้มีเพียงแค่ฉันเพียงคนเดียว กลับกัน ฉันกลับรู้สึกว่าตนเองโชคดีที่ยังมีแม่คอยยืนอยู่เคียงข้างเสมอ นี่สินะ ที่เขาเรียกว่าโชคชะตา 
" เฮ้~!!! ยัยทอม มาทางนี่เร็ว " เสียงบุรุษที่กวนประสาทฉันประจำดังขึ้น มาแต่ไกล 
" ไม่มีอะไรทำหรือไงห่ะ " ฉันเริ่มเซงๆ ที่จะต้องมาเจอหน้าไอ้หมอนี่แทบทุกวัน 
" เธอสัญญากับฉันไว้แล้วนะ ลืมไปแล้วหรือไง " ไอ้หน้าติ๋มบ้านี่ถามอะไรแปลกๆ  
" สัญยงสัญญาอะไรของนายห่ะ ฉันไม่เห็นจะเข้าใจสักนิด " ฉันถามขึ้นอย่างสงสัย
" ก็ไหนเธอบอกว่า ถ้าจบเรื่องของไอ้จองเบแล้ว เธอจะยอมเป็นแฟนกับฉันไง " คำพูดของไอ้หน้าติ๋มทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อวานได้ทันที ไม่น่าพลาดเลยเรา 
" ฉันไม่ตั้งใจที่จะพูดนี่นา งั้นถือว่าเป็นโมฆะก็แล้วกันนะ " ฉันปฏิเสธออกไป 
" นี่สัญญาก็ต้องเป็นสัญญาซิ เธอจะกลับคำแบบนี้มันไม่แฟร์เลยนะ " ไอ้หน้าติ๋มเริ่มหงุดหงิด 
" แต่ว่าฉันขอไอ้แว่นจูงเป็ดนั่นเป็นแฟนแล้วนี่ " ฉันอธิบายให้มันเข้าใจได้สักที 
" แล้วเธอคิดว่าไอ้จองเบมันจะยอมรับหรือไง " ไอ้นี่พยายามซะเลยเกินนน 
" ยังไงซะไอ้หมอนั่นมันก็แพ้ฉัน ถึงจะไม่ยอมก็เถอะ แต่ยังไงมันก็ต้องทำตามอยู่ดี " ฉันใช้น้ำเสียงที่ดังขึ้น
" แต่ว่าฉันมาก่อน เพราะงั้นเธอต้องมาเป็นแฟนของฉันตามที่เราได้ตกลงกันเอาไว้ " ฉันล่ะยอมรับในความพยายามของหมอนี่จริงๆ ตามติ้อไม่เลิก 
" งั้นฉันจะเป็นแฟนนายก็ได้ แต่จะเป็นในระยะเวลาแค่ 1 อาทิตย์ก็แล้วกัน ขอย้ำไว้เลยว่าแค่อาทิตย์เดียวเ่ท่านั้นนะ "  ฉันยื่นคำขาด 
" ก็ได้ ยัยทอมปัญญานิ่ม " ดูไอ้หมอนี่ ชอบกวนประสาทฉันจริงๆเลย 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
  >>>> ม.5 ห้อง B <<<<
 " เคนตะ part " 
     วันนี้ชั่งไม่โสภาเสียจริงๆเลย มันไม่มีอะไรสนุกๆเลยหรือไงเนี่ย ตอนนี้ผมนั่งเล่นเกมอยู่ที่โต๊ะ ก็เพื่อแก้เซงอ่ะนะ พลางดูไอ้เขื่อนกับยัยซาลาเปาไปสักพัก ด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องทำเอาผมอารมย์เสียมากๆ ก็ดูดิ ตั้งแต่เปิดเทอมมา สองคนนั่นก็กัดกันทุกวัน ยิ่งคนปากมากอย่างไอ้เขื่อนมาเจอกับแม่ปากร้ายอย่างยัยซาลาเปาไส้เค็มนั่น ทำเอาแก้วหูผมแทบแตก แหกปากโวยวายกันลั่นห้องไม่รู้ว่าจะอะไรกันนักหนาเนี่ย 
" นี่ๆๆๆ พอได้แล้วทั้งสองคนน่ะ ฉันเสียสมาธิหมด " ผมตะครอกใ่ส่ทั้งสองคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าของผม 
" ไอ้เคนตะ แกก็น่าจะรู้นี่นาว่าฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนอ่ะ " ไอ้เขื่อนแก้ตัวทันควัน 
" นี่ไอ้หน้ายาว พูดแบบนี้หมายความว่าฉันผิดสินะ " ยัยซาลาเปาโต้กลับ 
" แล้วแต่เธอจะคิดล่ะกัน " ดูท่าไอ้เขื่อนจะเริ่มแล้วสิ 
" นี่หมายความว่าฉันผิดจริงๆใช่ไหมเนี่ย " ยัยซาลาเปานี่ก็ยังจะหาเรื่องเขาอีก 
" ก็เธอคิดเองเออเองนี่นา " ผมชักจะทนไม่ไหว 
" ไม่รู้ล่ะ ก็เพื่อนนายมาว่าฉันก่อนนิ " ดูยัยนี่ท่าจะคุยไม่รู้เรื่อง 
" เธอนั่นแหละที่ว่าฉันก่อน " ไอ้เขื่อนเริ่มมีน้ำโห 
" นายนั่นแหละ " ยัยซาลาเปาก็ชักจะหงุดหงิดเหมือนกัน 
" เธอนั่นแหละ " ไอ้เขื่อนยังไม่หยุดอีก มันจะทะเลาะกันไปถึงไหน
    เห้อออออ~!!! และแล้วโลกแห่งความวุ่นวายก็ดำเนินต่อไป จบข่าว...
-----------------------------------------------------------------------------------------------
      >>>> ม.5 ห้อง A <<<<
   " แก้ว part " 
" เฮ้~!!! พวกเรา ต่อจากนี้ไปยัยแก้วใจกล้านี่ คือราชินีของ K-Otic ว่าที่ภรรยาของฉัน " พอมาถึงไอ้หน้าติ๋มก็แหกปากร้องทันที 
" ไอ้บ้า นายอยากจะโดนเหมือนไอ้แว่นหรือไงห่ะ " ฉันโต้กลับไป 
" ก็เธอเป็นแฟนของฉันแล้วนี่ แค่แถลงข่าวเล็กๆน้อยๆแค่นี้ทำเป็นควันออกหูไปได้ " ไอ้หน้าติ๋มยังกวนไม่เลิก เล็กน้อยอะไรกัน นี่มันเรื่องใหญ่แล้ว ทุกคนเขารู้กันหมดแล้วนะ 
" นี่ ถ้าละเมอก็ไปนอนเลยไป " ฉันชักจะรำคาญเต็มทน 
" แล้วพวกนายไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย " ไอ้หน้าหมีถามอย่างแปลกใจ 
" นั่นสิ ฉันไม่ยักจะรู้เลยสักนิด " รู้สึกว่ายัยฟางจะสนิทกับไอ้หน้าหมีนี่เร็วชะมัด 
" ก็เพิ่งเป็นเมื่อวานนี่เอง " ไอ้หน้าติ๋มตอบออกไป 
" ก็เมื่อวานฉันเห็นยัยแก้ว...อุ๊บ~!!!! " ยัยฟางที่กำลังจะบอกสิ่งๆหนึ่งของไป แต่ไอ้หน้าหมีก็เอามือมาปิดปากยัยนี่ไว้ทัน ก่อนที่ยัยฟางจะปากโป้งออกไป จากนั้นฉันก็ไปนั่งที่ของตัวเอง โดยที่ไอ้หน้าติ๋มก็มานั่งข้างๆฉันตามปกติ ตอนนี้ฉันพยายามที่จะพูดกับไอ้แว่นที่อยู่ตรงหน้าฉัน ดูเหมือนมันจะก้มหน้าก้มอ่านหนังสืออย่างเงียบๆ จนฉันไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยด้วย 
" นี่ยัยทอมบ๊อง " ในขณะที่ทุกๆอย่างกำลังเงียบสงบ จู่ๆไอ้หน้าติ๋มก็แหกปากออกมาจนได้ 
" อะไรของนายอีกล่ะ " ฉันถามมันไป 
" วันนี้เธอกับเพื่อนของเธอต้องไปที่คลับของฉันให้ได้นะ " ไอ้หน้าติ๋มบอกฉัน 
" ไปที่ทำไมย่ะ " ฉันยังสงสัยในที่สิ่งที่มันพูด 
" ก็วันนี้เป็นวันก่อตั้งคลับของพวกเรายังไงล่ะ ยัยทอมจอมแสบ " ไอ้หน้าหมีตะโกนข้ามมา 
" แล้วทำไมพวกฉันต้องไปด้วยล่ะ " ดูท่าทางยัยฟางจะไม่ชอบสักเท่าไหร่
" ยัยไงซะ พวกเธอก็ต้องไปให้ได้ " ไอ้หน้าติ๋มยืนกร้าน 
" ถ้าฉันไม่ไป แล้วนายจะทำไม " ฉันไม่สนใจงานบ้างานบออะไรนั่นหรอก
" แล้วถ้าฉันไปด้วยล่ะ " จู่ๆไอ้แว่นก็พูดขัดขึ้น
" อืมมมมม เอางั้นก็ได้ แต่ว่าคลับของพวกนายมันอยู่ตรงไหนกันล่ะ " ฉันถามกลับไป
" ไอ้จองเบเอาแผนที่ให้ยัยทอมปัญญานิ่มนี้ทีสิ " ไอ้หน้าติ๋ม หันไปสั่งไอ้แว่นทันที จากนั้นไอ้แว่นก็ยื่น 
ipad มาให้ฉัน นี่จะดูถูกว่าฉันไม่มีปัญญาซื้อหรือไงเนี่ย  
" ที่แท้ก็อยู่ตรงนี้นี่เอง " ฉันรำพันอยู่พักนึง 
" นี่เธอจะบ่นอะไรนักหนาเนี่ย รำคาญรู้ไหม " ไอ้หน้าติ๋มจงใจจะกวนฉันตลอดเวลา ทำฉันคนนี้ต้องมาเจอกับไอ้บ้านี้ด้วยนะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
   >>>> คลับ K-Otic  <<<<
  " แก้ว part " 
 ตอนนี้พวกเราสามสาว FFK ก็มาถึงที่หมาย ที่ไอ้หน้าติ๋มนั่นบอกว่าเป็นงานครบรอบการก่อตั้งไอ้คลับบ้าบอคอแตกอะไรนั่นน่ะ หลังจากที่ได้เห็นตัวคลับ ซึ่งต่างจากที่ฉันเคยมาตอนที่ฉันหมดสติ ไปมากเลยทีเดียว ภายนอกของคลับตกแต่งด้วยโคมไฟระยิบระยิบ อย่างกะหิ่งห้อยที่กำลังอวดสีสันของมัน ตามด้วย ภาพแกะสลักและโปรเตอร์ของไอ้ห้าสหายจอมวิปริตนั่น ดูอย่างกะอนุสาวรีย์ชาวบ้านบางระจันยังไงยังงั้นแน่ะ  พอพวกเราเข้าไปในบ้านก็เจอกับไอ้ห้าหนุ่มขี้โรค อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ดูเหมือนว่าพวกมันคงจะรอพวกเรานานแล้ว 
" มาจนได้นะยัยทอมทิ่ม " หน้าติ๋มทักทาย อย่างกวนบาทา 
" เอาล่ะพวกเรา รีบๆกิน จะได้รีบๆกลับบ้านกัน " ฉันบอกกับยัยเฟย์และยัยฟางให้รีบทำตาม 
" จะรีบทำไมล่ะยัยแก้ว นานๆมีคนเลี้ยงทั้งที ต้ิองซัดซะให้เรียบ " ยัยเฟย์บ่นอย่างตะกละ
" นั่นน่ะสิ พวกเธอจะรีบกลับทำไม มาสนุกกันก่อน ^__^   " จากนั้นทุกคนก็เล่นเต้นกันอย่างสนุกสนาน ยกเว้นคนเดียวที่ไม่เข้ากับใคร 
" นี่ไอ้แว่น นายไม่คิดจะไปเต้นกับพวกนั้นหน่อยหรือไง " ฉันถามคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟา 
" ขอบคุณ " ไอ้แว่นตอบออกมา แ่ต่ว่าทำไมต้องมาขอบคุณฉันล่ะเนี่ย คนสวยงง ?
" ฉันไปทำอะไรให้นายห่ะ " ฉันถามมันไป 
" ขอบคุณที่เธอเข้าใจฉัน " ไอ้แว่นตอบมา แต่ที่หน้าแปลกก็คือมันยิ้มให้ฉันด้วย เพิ่งจะเคยเห็นมันยิ้มก็คราวนี้ล่ะ 
" งั้นฉันไปก่อนล่ะ " ฉันตอบอย่างเซงๆ เพราะคุยกะมันไม่ค่อยจะรู้เรื่องสักเท่าไร 
" เฮ้~!!! ยัยทอม ทางนี้ ทางนี้ " ไอ้หน้าติ๋มเรียกฉันให้ไปร่วมวงกับมัน 
" เออๆ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ " ฉันรีบไปหาอย่างว่าง่าย 
" นี่พวกนายไม่มีเครื่องดื่มเจ๋งๆเลยหรือไงเนี่ย " ยัยเฟย์บ่นอย่างเซงๆ 
" อะไรของเธอห่ะ ยัยซาลาเปาใส่เค็ม " ไอ้หน้ายาวพลางเซงกับยัยเฟย์ไปด้วย
" ก็เหล้า ไม่ก็เบียร์ หรือ ไวท์ ก็ได้ไง " ยัยเฟย์นี่ตะกละได้ใจจริงๆเลย 
" พวกเราไม่กินหรอกนะ " ไอ้หน้าหมีตอบออกมา 
" ทำไมล่ะ " ยัยฟางถามไอ้หน้าหมีที่นั่งอยู่ข้างๆกัน 
" ก็พวกเราไม่อยากเจอกับฝันร้ายๆแบบนั้นอีกแล้วยังไงล่ะ " ไอ้หน้าลิงพูดขึ้น สีหน้าของมันดูแปลกๆ 
" ฝันร้ายอะไรกัน ทำยังกะในหนัง พวกนายจะบ้ากันไปถึงไหนเนี่ย " ฉันไม่เชื่อแบบสุดๆ ก็อีแค่กินเหล้า ทำไมต้องเจอกับฝันร้ายที่พวกนั้นบอกด้วยล่ะ แ้ล้วไอ้ฝันร้ายที่ว่า มันคืออะไรกันแน่นะ 
" นี่ถ้าไม่เชื่อ ก็อย่าเสี่ยงดีกว่าน่า ฉันจะบอกอะไรอย่างหนึ่งก็แล้วกัน " ไอ้หน้าติ๋มพยายามที่จะเล่าบางอย่าง
" จะดีเหรอวะ ไอ้โทโมะ " ไอ้หน้ายาวดูท่าจะไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ 
" ปล่อยเหอะ ให้ยัยพวกนี่รู้ไว้บ้างก็ดี จะได้รู้จักกฏระเบียบซะบ้าง " ไอ้หน้าหมีพูดขึ้นอย่างขึงขัง
" ยังเจ้าระเบียบเหมือนเดิมเลยนะไอ้ป๊อปปี้ " ไอ้หน้าลิงแซวเพื่อนทันที
" นี่ๆๆ พอได้แล้ว ฉันอยากจะฟังเรื่องที่ไอ้หน้าิ๋ติ๋มนี่บอกสักที " ฉันชักจะรำคาญกับไอ้พวกนี่แล้วล่ะ 
" ก็เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อปีที่แล้ว พวกเราฉลองการก่อตั้งคลับนี่ขึ้นมา ด้วยความที่เราทั้ง 5 เพิ่งรู้จักกัน แต่ว่าฉันกับไอ้จองเบเนี่ย รู้จักกันมานานแล้ว ทำให้ฉันกับมันนะรู้จักกันมาอย่างดี และแล้วไอ้เคนตะตัวการนี่ล่ะ เสือกไปซื้อเหล้านอกมาเป็นลัง กะจะมาสังสรรค์ตามสไตส์คนรูปหล่อพ่อรวย แต่ฉันก็ห้ามว่าอย่ากินเหล้าเด็ดขาด ไม่งั้นพวกนายได้เจอกับฝันร้ายแน่ แต่ว่าไอ้พวกบ้าพวกนี่น่ะสิ ยิ่งว่าก็เหมือนยิ่งยุ กับไปรินเหล้าให้กับไอ้จองเบอีก เห้อออ~!!! ไอ้พวกบ้าเอ้ย " ไอ้หน้าติ๋มเล่าซะยาว 
" นี่นายจะโทษพวกฉันมันก็ไม่ถูกนะโว้ย ก็นายเองนั่นแหละที่กินก่อนเป็นคนแรกนะ " ไอ้หน้ายาวโยนความผิดทันที
" นายนั่นแหละที่รินเหล้าให้ไอ้จองเบอ่ะ ไอ้เขื่อน " ไอ้หน้าติ๋มโต้กลับทันควัน
" ไร้สาระที่สุดเลย พวกนายเนี่ย ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงต่อกันแน่ " ยัยฟางที่ฟังอย่างใจจดใจจ่อก็พูดแทรกขึ้นมา
" จากนั้นไอ้หมอนั่นก็เริ่มออกอาการอ่ะดิ " ไอ้หน้าหมีดูจะอินมากไปแล้วนะเนี่ย
" ออกอาการอะไรห่ะ ไอ้หน้าหมี " ยัยเฟย์ก็ชักจะหงุดหงิดเหมือนกัน
" ก็มันจะกลายร่างเป็นปีศาจจูบน่ะสิ " ไอ้หน้าลิงบอกอย่างน่ากลัว
" ปีศาจจูบยังงั้นเหรอ~!!! " ฉัน ยัยเฟย์ และยัยฟางตะโกนพร้อมกัน
" ไอ้หมอนั่นนี่เนี่ยนะ " ฉันชี้ไปที่ไอ้แว่น ที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่อีกด้าน
" นี่เธอเบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวมันก็ได้ยินหรอก " ไอ้หน้าติ๋มรีบเตือนฉัน
" ใช่~!!!  ไอ้หมอนั่นมันคออ่อนจะตายไป แค่กินเหล้าแค่จิบเดียว ก็เมาเละไม่เป็นท่าแล้วล่ะ ลำพังแค่เมาน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่ว่าตอนเมาแล้วไล่จูบคนไม่เลือกหน้านี่น่ะสิ ฉันน่ะยอมรับไม่ได้หรอก " ไอ้หน้าลิงเล่าต่อถึงเหตุการณ์ตอนนั้น
" ที่สำคัญ ฉัน ไอ้เขื่อน และไอ้เคนตะ เคยถูกมันจูบไปแล้วเรียบร้อย แถมมันยังจูบแบบดูดดื่มอีกด้วย ยิ่งกว่าฝันร้ายซะอีก แต่ไอ้คนที่รอดอยู่คนเดียวนีน่ะสิ กลับเดินลอยหน้าลอยตาทำเหมือนได้ชัยชนะยังไงยังงั้น แล้วยังมีหน้ามาเยาะเย้ยพวกฉันอีก " ไอ้หน้าหมีพูดขึ้นด้วยความโกรธแค้น
" ยี้~!!! หน้าขยะแขยงที่สุด " ยัยเฟย์ทำหน้าเหมือนรังเกียจมากๆ   
" อย่าบอกนะว่าไอ้คนที่รอดก็คือ... " ฉันกำลังจะพูดถึงคนๆนั้น 
" ใช่ ฉันเองแหละ ผู้กล้าที่เคยเผชิญกับจอมปีศาจมาแล้ว ฮ่าาาา  " ดูไอ้หน้าติ๋มมันคงจะภูมิใจเป็นอย่างมาก 
" ฮึ~!!! ถ้านายไม่หลบอยู่หลังฉัน ฉันก็คงไม่โดนมันจูบเข้าหรอก " ไอ้หน้ายาวโวยวายเสียงดัง 
" ก็นายดันยุให้มันกินนี่นา ช่วยไม่ได้ " ไอ้หน้าติ๋มแก้ตัวทันควัน 
" ไอ้พวกนี่มันโรคจิตมาเกิดแท้ๆ " ฉันบ่นกับตัวเอง 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 >>>> 10 นาทีต่อมา <<<<
" ไหยยยย บอกว่า ไม่กินนนนน งายยยยย " ตอนนี้ฉันเมาเล็กน้อย ถึงจะกินมาเป้นลังก็เถอะ แต่ว่าฉันน่ะรับมือได้อยู่แล้ว ตอนนี้ทุกคนนอนทับกันเละเทะกันไปหมด เนื้อตัวเต็มไปด้วยสุราเมรัยไปหมด ซึ่งไอ้หน้าติ๋มที่ตอนนี้นอนอย่างกะหมาโดนเบือ สภาพดูไม่ได้เลย
" นี่ นี่~!!! ไอ้หน่าาาา ติ๋ม ลุกขึ้นมาแข่งกับฉันเร็วๆเซ่่่่ "  ฉันตะโกนเรียกดัง เพราะฤทธิ์เหล้า 
" ZzzZZzzZZZZz " ไอ้บ้านี่หลับเป็นตายเลย 
" นี่ยัยทอมเธอนะเมามากแล้วนะ " จู่ๆไอ้แว่นก็พูดกับฉัน 
" อารายยยย ฉันยังไม่เมาสักหน่อยยยย " ฉันพูดกับมัน 
" นี่น้ำอะไรเนี่ย ดูท่าจะอร่อยดีนะ " ไอ้แว่นที่ยิ้มแก้วน้ำ ที่วางอยู่หลังตู้เย็นและดื่มมันทันที 
" อ๊าาา เอิก~!!!  " จู่ๆไอ้แว่นก็ออกอาการแปลกๆ
" นี่ นายเป็นอารายยยย " ฉันถามอย่างสงสัย 
" เอิก~!!! ฮ่าาาาา  " ไอ้นี่ท่าจะบ้า 
" นายยย คงจะไม่กลายเป็นปีศาจจูบบ อย่างที่ครายยยเข้าว่าหรอกนะ " ฉันถามมันด้วยท่าทางที่ตื้นเต้น 
" อารายยย ครายยยจูบบครายย " จากนั้นไอ้แว่นที่เมาไม่รู้เรื่องก็เดินมาหาฉัน ฉันพอจะเดาได้แล้วว่า ไอ้น้ำที่มันกินไปเมื่อกี่เนี่ย มันคือเหล้าที่ไอ้หน้าติ๋มกินไม่หมดอยู่แน่เลย ซวยแล้ววววฉันนน 
" อย่านาาาา " ฉันตะโกนสุดเสียง
 ------------------------------------To Be Continued ----------------------------------------
      เอาแล้วสิในแม่แก้วที่เมาไม่รู้เรื่อง จะต้องเผชิญกลับปีศาจจูบ เรื่องนี่แก้วจะรอดจากเงื้อมมือจอมมารได้หรือไม่ แล้วใครจะจูบใครกันแน่ และต้องขอโทษที่ไม่ได้อัพนานนะจ๊ะ เหตุเป็นเพราะเราไปเที่ยวต่างจังหวัดมา ก็เลยขอจัดเต็มแบบ Full Version เพื่อเป็นการขอโทษเลยล่ะกัน ยังไงก็ติดตามได้ในตอนต่อไปนะจ๊ะ (ฮ้าวๆๆๆ~!!! ก็ขอบอกไว้อย่างหนึ่งว่า เรื่องนี้ TK แน่นอน 100% คอนเฟริมจ้า)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา