แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ
9.1
58)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1 ชั่วโมงผ่านไป
"เห้ยมันนานแล้วนะเว้ยชั้นจะมีเมียมั้ยเนี่ย"กระวนกระวายใจกลัวจะไม่ได้หญฺงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆมาเป็นคู่ชีวิต
"ไอ้เขื่อนขอลูกสาวเค้านะไม่ใช่ขอลูกอมเม็ดเดียวที่จะได้ให้กันง่ายๆแบบนั้นน่ะ"ร่างสูงเดินมากอดคอเพื่อนรักไว้
"แต่ชั้นลุ้นนี่หว่าถ้าเค้าไม่ยกเฟย์ให้ล่ะโอ้ย...เขื่อนจะบ้าตาย"ขยี้ผมตัวเองจนฟู
"เขื่อนผมเละหมดแล้วไม่เอานะไม่คิดมากสิ่เชื่อเฟย์นะคุณพ่อต้องเข้าใจเขื่อน"จัดผมให้แฟนหนุ่มก่อนจะจับหน้าเนียนของหนุ่มหน้ายาวไว้
"อืมเขื่อนเชื่อใจเฟย์"คว้าร่างบางมากอดก่อนจะกดจมูกโด่งลงบนแก้มนิ่ม
"แกไม่ลุ้นหรอวะไอ้ป๊อป"หันมาเพื่อนชายอีกคนที่นั่งกุมขมับอยู่บนโซฟา
"ลุ้นดิ่งะแต่แค่ชั้นไม่เดินเพ่นพ่านเป็นหมาไม่มีเจ้าของอย่างไอ้เขื่อน"เงยหน้ามาก่อนจะมองหน้าแฟนสาว
"ป๊อปใจเย็นฟางเชื่อว่าคุณพ่อเข้าใจป๊อปแน่นอนถ้าป๊อปบอกว่ารักฟางจริงคุณพ่อยอมแน่"pิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะกุมมือหนาไว้
"ครับฟาง"กดจมูกลงบนหน้าผากเนียนอย่างแผ่วเบา
"เห้ยแกทำอะไรลูกสาวชั้น"เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน
"คุณคะใจเย็นๆสิ่ยังไงเค้าก็จะได้แต่งงานกันอยู่แล้วจะหวงทำไมอีก"
"อะไรนะคะแม่แม่บอกว่าใครจะแต่งงานคะ"รีบเข้าไปหามารดาอย่างไว
"ก็เฟย์แล้วก็ฟางไงจ้ะเขื่อนป๊อปี้ีถ้าเรารักลูกสาวแม่จริงอย่าทำให้ลูกสาวแม่เสียใจนะลูก"บอกชายหนุ่มทั้งสอง
"ครับผม"โอบเอวแฟนของตัวเองไว้
"ฮึ่ย...ถ้าพวกแกทำให้ลูกชั้นเสียใจเตรียมตจัวกินลูกปืนคุณผมขอตัวก่อนนะ"หันมาขู่ว่าที่ลูกเขยก่อนจะเดินหนีไปบนห้อง
"อย่าถือสาพ่อเค้าเลยนะลูกพ่อเค้าก็เป็นอย่างนี้แหละเป็นห่วงลูกสาวงั้นเดี๋ยวไปดูชุดกันเลยดีกว่าแม่กับคุณหญิงแล้วก็แม่หนูแก้วเพิ่งคุยกันเมื่อกี้"
"ค่ะไปกันเถอะเดี๋ยวจะเที่ยงแดดมันร้อน"บอกทุกคนก่อนจะพากันขึ้นรถของแม่โทโมะ
ร้าน Wedding
"สวัสดีค่ะคุณหญิง"เจ้าของร้านเดินมาหาแม่โทโมะก่อนจะทักทายอย่างสนิทสนม
"จ้ะแล้วคุณมลอยู่ไหนล่ะพอดีจะนัดไว้นะจ้ะ"
"เชิญด้านนี้ค่ะ"ผายมือเชิญทั้งหมด
"คุณแม่"เดินเข้าไปกอดมารดาก่อนจะคลายกอดออก
"แม่มารอลูกตั้งนานแล้วคุณหญิงดิชั้นเลือกชุดไว้สำหรับเด็กมาสิบกว่าชุดลองให้เปลี่ยนดูว่าเหมาะรึเปล่าเพราะดูแต่ละคนน่าจะหุ่นมาตรฐาน"
"ค่ะงั้นลูกๆไปลองชุดเลยนะใครคู่ใครก็เคลียร์กันเองนะลูกพวกแม่จะนั่งรอตรงนี้"ให้พนักงานพาทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไปลองชุด
"โทโมะชุดไหนสวยกว่ากันแก้วเลือกไม่ถูก"ชูชุดให้ชายหนุ่มดู
"ไม่รู้สิ่แต่คนใส่สวยที่สุด"คว้าเอวบางก่อนจะจูบไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ
"โทโมะแก้วให้เลือกชุดนะอย่ามั่วสิ่"ผละออกก่อนจะหันไปเลือกชุดเพื่อหลบใบหน้าแดง
"โอ๋...โทโมะล้อเล่นชุดนี้ครับ"เลือกชุดที่สวยที่สุดให้หญิงสาว
"อืมสวยดีงั้นแก้วว่าชุดนี้มันน่าจะเหมาะกับชุดเจ้าสาวแก้วนะโทโมะเอาไป"ยื่นชุดที่ตัวเองเลือกให้ชายหนุ่ม
"คุณน้องคะเลือกได้รึยังคะ"สาวประเภทสองเดินเข้ามาหาทั้งคู่แต่ก็ส่งสายตาหวานให้ร่างสูง
"ได้แล้วค่ะแล้วเราสองคนจะเปลี่ยนได้เลยรึเปล่าคะ"
"ได้ค่ะแต่ของน้องรออีกคนนะคะเป็นผู้หญิงส่วนน้องผู้ชายพี่ช่วยแต่งค่ะ"
"อะ...เอ่อไม่เป็นไรครับคือผมกลัวเอ้ยไม่ใช่คือผมใส่ได้"
"น้องยังไม่เคยแต่งงานจะใส่เป็นไงล่ะคะ"
"ผมใส่ได้ถอดสวมใส่ติดผมทำเป็นพี่ช่วยออกห่างจากผมหน่อยคือ...ผมมีเมียแล้ว!"ถอยหนีจนนั่งลงกับโซฟาร่างบางยืนขำเล็กๆกับท่าทีของร่างสูง
"ฮึ่ย...ก็ได้ค่ะเชิญทางนี้"ทำหน้าไม่พอใจก่อนจะเดินนำร่างสูงไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
"พี่ครับค่อยใส่ให้แก้วนะเมียผมท้องอยู่...โว้ยพี่ครับไม่ต้องเข้ามาผมเปลี่ยนได้"ตะโกนออกมาจากห้องลองแล้วก็ตามด้วยเสียงตะโกนแข่งกับสาวประเภทสอง
"ท้องหรอกี่เดือนแล้วเนี่ย"ถามหญิงสาวอย่างเป็นมิตร
"เอ่ออาทิตย์นึงแล้วค่ะ"ยิ้้มให้กับพนักงานสาว
"ยินดีด้วยนะคะ"ยิ้มให้ร่างบางก่อนจะพาไปเปลี่ยนชุด
"เห้ยมันนานแล้วนะเว้ยชั้นจะมีเมียมั้ยเนี่ย"กระวนกระวายใจกลัวจะไม่ได้หญฺงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆมาเป็นคู่ชีวิต
"ไอ้เขื่อนขอลูกสาวเค้านะไม่ใช่ขอลูกอมเม็ดเดียวที่จะได้ให้กันง่ายๆแบบนั้นน่ะ"ร่างสูงเดินมากอดคอเพื่อนรักไว้
"แต่ชั้นลุ้นนี่หว่าถ้าเค้าไม่ยกเฟย์ให้ล่ะโอ้ย...เขื่อนจะบ้าตาย"ขยี้ผมตัวเองจนฟู
"เขื่อนผมเละหมดแล้วไม่เอานะไม่คิดมากสิ่เชื่อเฟย์นะคุณพ่อต้องเข้าใจเขื่อน"จัดผมให้แฟนหนุ่มก่อนจะจับหน้าเนียนของหนุ่มหน้ายาวไว้
"อืมเขื่อนเชื่อใจเฟย์"คว้าร่างบางมากอดก่อนจะกดจมูกโด่งลงบนแก้มนิ่ม
"แกไม่ลุ้นหรอวะไอ้ป๊อป"หันมาเพื่อนชายอีกคนที่นั่งกุมขมับอยู่บนโซฟา
"ลุ้นดิ่งะแต่แค่ชั้นไม่เดินเพ่นพ่านเป็นหมาไม่มีเจ้าของอย่างไอ้เขื่อน"เงยหน้ามาก่อนจะมองหน้าแฟนสาว
"ป๊อปใจเย็นฟางเชื่อว่าคุณพ่อเข้าใจป๊อปแน่นอนถ้าป๊อปบอกว่ารักฟางจริงคุณพ่อยอมแน่"pิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะกุมมือหนาไว้
"ครับฟาง"กดจมูกลงบนหน้าผากเนียนอย่างแผ่วเบา
"เห้ยแกทำอะไรลูกสาวชั้น"เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน
"คุณคะใจเย็นๆสิ่ยังไงเค้าก็จะได้แต่งงานกันอยู่แล้วจะหวงทำไมอีก"
"อะไรนะคะแม่แม่บอกว่าใครจะแต่งงานคะ"รีบเข้าไปหามารดาอย่างไว
"ก็เฟย์แล้วก็ฟางไงจ้ะเขื่อนป๊อปี้ีถ้าเรารักลูกสาวแม่จริงอย่าทำให้ลูกสาวแม่เสียใจนะลูก"บอกชายหนุ่มทั้งสอง
"ครับผม"โอบเอวแฟนของตัวเองไว้
"ฮึ่ย...ถ้าพวกแกทำให้ลูกชั้นเสียใจเตรียมตจัวกินลูกปืนคุณผมขอตัวก่อนนะ"หันมาขู่ว่าที่ลูกเขยก่อนจะเดินหนีไปบนห้อง
"อย่าถือสาพ่อเค้าเลยนะลูกพ่อเค้าก็เป็นอย่างนี้แหละเป็นห่วงลูกสาวงั้นเดี๋ยวไปดูชุดกันเลยดีกว่าแม่กับคุณหญิงแล้วก็แม่หนูแก้วเพิ่งคุยกันเมื่อกี้"
"ค่ะไปกันเถอะเดี๋ยวจะเที่ยงแดดมันร้อน"บอกทุกคนก่อนจะพากันขึ้นรถของแม่โทโมะ
ร้าน Wedding
"สวัสดีค่ะคุณหญิง"เจ้าของร้านเดินมาหาแม่โทโมะก่อนจะทักทายอย่างสนิทสนม
"จ้ะแล้วคุณมลอยู่ไหนล่ะพอดีจะนัดไว้นะจ้ะ"
"เชิญด้านนี้ค่ะ"ผายมือเชิญทั้งหมด
"คุณแม่"เดินเข้าไปกอดมารดาก่อนจะคลายกอดออก
"แม่มารอลูกตั้งนานแล้วคุณหญิงดิชั้นเลือกชุดไว้สำหรับเด็กมาสิบกว่าชุดลองให้เปลี่ยนดูว่าเหมาะรึเปล่าเพราะดูแต่ละคนน่าจะหุ่นมาตรฐาน"
"ค่ะงั้นลูกๆไปลองชุดเลยนะใครคู่ใครก็เคลียร์กันเองนะลูกพวกแม่จะนั่งรอตรงนี้"ให้พนักงานพาทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวไปลองชุด
"โทโมะชุดไหนสวยกว่ากันแก้วเลือกไม่ถูก"ชูชุดให้ชายหนุ่มดู
"ไม่รู้สิ่แต่คนใส่สวยที่สุด"คว้าเอวบางก่อนจะจูบไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ
"โทโมะแก้วให้เลือกชุดนะอย่ามั่วสิ่"ผละออกก่อนจะหันไปเลือกชุดเพื่อหลบใบหน้าแดง
"โอ๋...โทโมะล้อเล่นชุดนี้ครับ"เลือกชุดที่สวยที่สุดให้หญิงสาว
"อืมสวยดีงั้นแก้วว่าชุดนี้มันน่าจะเหมาะกับชุดเจ้าสาวแก้วนะโทโมะเอาไป"ยื่นชุดที่ตัวเองเลือกให้ชายหนุ่ม
"คุณน้องคะเลือกได้รึยังคะ"สาวประเภทสองเดินเข้ามาหาทั้งคู่แต่ก็ส่งสายตาหวานให้ร่างสูง
"ได้แล้วค่ะแล้วเราสองคนจะเปลี่ยนได้เลยรึเปล่าคะ"
"ได้ค่ะแต่ของน้องรออีกคนนะคะเป็นผู้หญิงส่วนน้องผู้ชายพี่ช่วยแต่งค่ะ"
"อะ...เอ่อไม่เป็นไรครับคือผมกลัวเอ้ยไม่ใช่คือผมใส่ได้"
"น้องยังไม่เคยแต่งงานจะใส่เป็นไงล่ะคะ"
"ผมใส่ได้ถอดสวมใส่ติดผมทำเป็นพี่ช่วยออกห่างจากผมหน่อยคือ...ผมมีเมียแล้ว!"ถอยหนีจนนั่งลงกับโซฟาร่างบางยืนขำเล็กๆกับท่าทีของร่างสูง
"ฮึ่ย...ก็ได้ค่ะเชิญทางนี้"ทำหน้าไม่พอใจก่อนจะเดินนำร่างสูงไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
"พี่ครับค่อยใส่ให้แก้วนะเมียผมท้องอยู่...โว้ยพี่ครับไม่ต้องเข้ามาผมเปลี่ยนได้"ตะโกนออกมาจากห้องลองแล้วก็ตามด้วยเสียงตะโกนแข่งกับสาวประเภทสอง
"ท้องหรอกี่เดือนแล้วเนี่ย"ถามหญิงสาวอย่างเป็นมิตร
"เอ่ออาทิตย์นึงแล้วค่ะ"ยิ้้มให้กับพนักงานสาว
"ยินดีด้วยนะคะ"ยิ้มให้ร่างบางก่อนจะพาไปเปลี่ยนชุด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ