แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"ชั้นชื่อโฟร์ค่ะ"

"ผมชื่อพิชญ์ครับ"

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะโฟร์พิชญ์"

"แก้ว"เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังมาจากด้านหลัง

"โทโมะ"หันไปหาร่างสูงที่ยืนพิงรถอยู่

"ใคร"ชี้ไปหาชายหนุ่มกับหญิงสาว

"คนนี้ชื่อโฟร์ส่วนนี่พิชญ์"ชี้เเนะนำทั้งคู่

"ยินดีที่ได้รู้จักครับผมโทโมะส่วนเธอมานี่"ลากร่างบางไปขึ้นรถ

"โอ๊ยอีตาบ้าชั้นเจ็บนะแล้วชั้นก็จะไม่ไปกับนายด้วย"โวยวายลั่น

"แล้วเมื่อกี๊ใครเรียกหาชั้นล่ะหะถ้าไม่ใช่เธอนั่งร้องไห้ใครล่ะถ้าไม่ใช่เธอ"ดุร่างบาง

"แล้วใครล่ะที่ปล่อยชั้นไว้คนเดียวรู้มั้ยว่ามันมีงูน่ะ"ตวาดร่างสูง

"รู้ชั้นมองเธออยู่"บอกเรียบๆก่อนจะขับรถออกจากตรงนั้น

"แล้วทำไมนายไม่มารับชั้นล่ะชั้นกลัวรู้มั้ย"หันหน้าหนีก่อนจะน้ำตาเอ่อล้นจนพร่าไปทั้งตา

"นั่นแหละคือชั้นทรมานเธอจำไว้อย่ามาปากดีขู่ชั้นอีกเข้าใจมั้ย"

"ฮึกนายจะทรมานชั้นยังไงก็ได้แต่อย่าปล่อยชั้นในที่แบบนั้นอีกอย่าให้ชั้นอยู่คนเดียวชั้นกลัว"หันมาหาร่างสูงทั้งน้ำตาที่ไหลเต็มใบหน้าสวย

"เออๆแล้วเลิกร้องไห้อ่ะนี่เช็ดซะ"ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ก่อนจะเงียบไม่มีใครเอ่ยปากคุยกันแม้แต่น้อย

***

"นี่ตื่นไปซื้อของกินกัน"ปลุกร่างบางก่อนจะชวนเข้าไปซื้อของกิน

"อืมที่ไหน"ลืมตาก่อนจะมองรอบๆ

"ปั๊มมาลงมาได้แล้ว"ดึงร่างบางลงมาจากรถก่อนจะจับมือพาเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ

"กินอะไรหยิบใส่มา"หยิบตะกร้าก่อนจะพาร่างบางเดินดูของกิน

"กินอันนี้มั้ย"ชูถุงขนมให้ร่างสูง

"อืมเอามาเหอะถ้าเธออยากกิน"

"งั้นชั้นไม่เอาเพราะชั้นไม่อยากกิน"วางลงก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็น

"โทโมะชั้นจะเอาน้ำผลไม้กล่องนั้นหยิบให้หน่อยชั้นหยิบไม่ถึง"

"ตัวก็สูงทำไมหยิบไม่ถึง"หันมามองร่างบางที่ตัวสูงเกือบจะเท่าตัวเอง

"ชั้นสูงน้อยกว่านายแล้วกัน"

"เออๆเดี๋ยวหยิบให้"เอื้อมมือหยิบกล่องน้ำผงไม้ให้ร่างบาง

"เอากล่องเดียวก็พอแล้วจะซื้อไปล้างรถไงตั้งสามกล่อง"โวยวายเมื่อร่างสูงหยิบน้ำผลไม้มาหลายกล่อง

"นี่เลิกแหกปากสักทีได้มั้ยเล่าชั้นจะหยิบเท่าไหร่ก็เรื่องของชั้นชั้นเป็นคนจ่ายตังค์"ว่าร่างบางก่อนจะเดินหนีไปดูของกิน

"กินอันนี้มั้ยหะ"ถามร่างบาง

"ไม่เอาชั้นจะกินไส้กรอกไม่กินขนมจีบ"บอกร่างสูง

"จะกินก็สั่งเร็วๆขี้เกียจยืนแล้ว"

"ย่ะอีตาบ้า"ว่าร่างสูงก่อนจะหันมาสั่งของกินพอสั่งเสร็จชายหนุ่มก็จ่ายตังค์แล้วพากันเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับออกจากปั๊ม

"แก้วกินไส้กรอกบ้างดิ่"

"ทำไมนายไม่ซื้อมาเล่าแย่งชั้นกินทำไม"หันมาหาร่างสูงทั้งๆที่ยังเคี้ยวแก้มใสบวมเพราะกำลังมีอาหารอยู่ในปาก

"อ้าวก็เธอไม่สั่งให้ชั้นนี่นี่มาป้อนเร็วอ่ะป้อนดิ่"อ้าปากรอไส้กรอกจากร่างบาง

"เอ้ากินเข้าไป"ป้อนไส้กรอกใส่ปากร่างสูงจนไม้แหลมแทบจะจิ้มลงไปในคอชายหนุ่ม

"ยัยบ้าเดี๋ยวไม่แหลมก็ทิ่มคอกันพอดีพอและชั้นไม่กินแล้วกินไปเลย"

"ชั้นก็ไม่กินแล้วง่วง"วางไส้กรอกที่ช่องใส่ของก่อนจะเอนเบาะลงนอนส่วนร่างสูงก็ขับรถไปเรื่อยโดนเปิดเพลงแล้วอมลูกอมแก้ง่วงแต่ตลอดทางก็มองคนตัวเล็กเป็นระยะก่อนจะยิ้มออกมาเล็กๆที่เห็นร่างบางยังปลอดภัยหลังจากที่เค้าปล่อยไว้ข้างป่า

***

"เห้ยไอ้เขื่อนไม่สนใจผู้หญิงหรอวะ"เอ่ยแซวเพื่อนชายที่นั่งคุยกับแฟนสาว

"ไม่เว้ยนี่ไงผู้หญิงชั้นก็อยู่นี่"บอกก่อนจะโอบเอวแฟนสาวไว้

"นี่อย่าแต๊ะอั๋งน้องชั้นมากนะอีตาเขื่อนแตกเดี๋ยวเหอะเป็นแฟนหน่อยนี่จับมือโอวเอวเลยนะ"

"แหมคุณพี่แฟนอย่าดูมากเลยเดี๋ยวเอาตะกร้อให้ใส่ซะเลยนี่"

"นี่ไอ้เขื่อนนายว่าพี่ชั้นเป็นหมาหรอหะ"ดุร่างสูง

"เปล่าครับหอมน้อยเขื่อนแค่หยอกเล่นอย่างอนนะตัวเอง"

"ฮึ่ยไอ้บ้าห้ามว่าพี่เฟย์อีก"

"อย่าหน้างอนะไปเต้นกันเถอะที่รัก"ดึงมือแฟนสาวออกไปเต้น

"ป๊อปไม่ไปหาสาวมาเต้นหรอ"หันไปถามชายหนุ่มที่นั่งมองคนในผับ

"ไม่หรอกป๊อปรอคนเดียวนั่นแหละ"

"ใครหรอที่ป๊อปรอ"

"คนแถวนี้แหละว่าแต่ฟางมีแฟนรึยัง"

"ยังเลยหาอยู่แล้วป๊อปล่ะมีรึยังแต่ว่าหล่อขนาดนี้คงมีแล้วล่ะมั้ง"

"ใครบอกล่ะป๊อปยังไม่มีใครเลยแต่ป๊อปก็หาอยู่เหมือนกันนะมีคนที่ชอบแล้วด้วย"

"ใครที่ป๊อปชอบฟางว่าต้องสวยมากแน่เลย"ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

"ใช่สวยมากเหมือนนางฟ้าเลยป๊อปชอบเค้าตั้งแต่แรกเห็นเลยนะเค้าสวยมาก"

"หรอฟางอยากเห็นแล้วชี้ให้ดูหน่อยสิ่"

"นี่ไง"ชี้มาหาคนตัวเล็ก

"ชี้มาที่ฟางทำไมชี้ไปหาคนที่ป๊อปชอบดิ่คนไหนอ่ะ"

"ก็ฟางไงล่ะ"

"หะอะไรนะฟางเนี่ยนะ"

"อืมป๊อปชอบฟางนะ"

"เอ่อจริงหรอป๊ออย่ามาล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้นะ"

"ไม่ได้หรอกจริงๆนะป๊อปชอบฟางเป็นแฟนกับป๊อปได้มั้ย"

"แต่ต้องสัญญาไม่ทำให้ฟางเสียใจ"

"อืมสัญญาตกลงเราเป็นแฟนกันใช่มั้ยฟาง"

"อืม"พยักหน้าตอบรับ

"งั้นไปเต้นกันที่รัก"ดึงมือแฟนสาวออกไปเต้นอย่างสนุก

***

"แก้วถึงบ้านแล้ว"ปลุกคนตัวเล็กที่ยังคงนอนหลับ

"อืมอย่ายุ่งจะนอน"พลิกตัวหนีก่อนจะกหลับต่อ

"เฮ้ตื่นดิ่แก้วไม่ตื่นใช่มั้ยำได้"กระชากแขนร่างบางอย่างแรงจนร่างบางกระเด็นออกมานอกรถ

"โอ๊ยเจ็บ"ยันตัวนั่งก่อนจะดูเข่ากับศอกตัวเองไปมา

"ก็ไม่ตื่นไปเข้าบ้านได้แล้ว"ลากแขนร่างบางทั้งที่คนตัวเล็กยังไม่ได้ลุกขึ้นทำให้เข่าร่างขูดไปกับพื้น

"โอ๊ยเจ็บปล่อยเดี๋ยวนี้นะโทโมะ"ดึงแขนตัวเองออกก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินกะเผลกกะเผลกเข้าไปในบ้าน

"แก้วเดี๋ยวก่อนสิ่โกรธชั้นหรอแก้ว"ตะโกนเรียกร่างบางที่เดินหนีขึ้นไปบนห้อง

"นายครับ"วิ่งเข้ามาหาร่างสูง

"อะไร"หันไปตวาดใส่อย่างอารมณ์เสีย

"คือเมื่อเย็นมีคนมาขอกู้เงินนายครับ"

"เท่าไหร่"

"20000ครับไอ้เสือมันให้ไปแล้วส่วนไอ้คนที่มายืมมันชื่อพิชชี่มันบอกมันจะมาคืนนายอีกสองเดือน"

"เออถ้ามันไม่คืนไปตามเก็บมันด้วยเห้ยไปเอาเหล้ามาให้ชั้นหน่อยดิ"

"ครับนาย"ก้มหัวให้ก่อนจะรีบไปเอาเหล้ามาใช้ชายหนุ่ม