สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โทโมะเดินออกมาด้วยกางเกงขาสั้นยาวแค่เข่ากับเสื้อเชิ๊ตสีขาว โดยไม่ติดกระดุ้มเม็ดบน มันทำให้เห็นอกแกร่งของชายหนุ่ม
" ไปกินข้าวกันดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินมาหาชายหนุ่ม โทโมะยิ้มตอบก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวแล้วโอวเอวเดินพามายังร้านอาหาร
" กินอะไรดี" โทดมะเอ่ยถามหญิงสวที่นั่งอยู่ข้างกาย
" ข้าวผัดทะเลดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันหน้าไปมองในทะเล ตอนนี้ก็สายแล้วแต่ที่นั่งมันร่มรื่นย์เพราะมีต้นไม้ให้บังเอาไว้ แต่ลมยังพัดเย็นสบาย
" ข้าวผัดทะเลสอง น้ำส้มหนึ่ง และก็เบียร์เย็นๆ ขวดนึง" โทโมะเอยสั่งก่อนจะเอามือขึ้นมาโอบไหล่หญิงสาวข้างกายเอาไว้
" กินเบียร์แต่เช้าเลยเหรอ" แก้วเอ่ยถามโดยไม่ได้หันกลับมามองชายหนุ่ม
" ก็ปกติอยู่แล้ว ไม่ชอบเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม พร้อมขยับเอาคางมาเกยไว้บนไหล่หญิงสาว
" เปล่า ก็แค่ถามดู" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไว้คราวหน้าเรามาเที่ยวอีกนะ" โทดมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วจึงหันกลับมามองชายหนุ่ม ทำให้ปากของทั้งคู่เฉียดกัน
" จะพาฉัน เอ่อ แก้วกลับบ้านแล้วใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
" อืม อยากกลับบ้านมากเลยเหรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว พร้อมยกแก้วเบียร์ที่พนักงานเอาเสิร์ฟขึ้นดื่ม
" ใช่ แก้วอยากกลับไปช่วยแม่ทำงานแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ก็ได้ ตามใจอยู่แล้ว" โทดมะเอ่ยบอกพร้อมก้มลงจูบหญิงสาว
" พอก่อน อาหทารมาเสร์ฟแล้ว" แก้วดันชายหนุ่มออกก่อนจะนั่งไขว่ห้าง
" นั่งดีๆ กางเกงมันสั้น" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเอามือมาวางบนขาของหญิงสาว แก้วไม่ว่าอะไรโทโมะจึงเลื่อนจานข้าวมาตรงหน้าหญิงสาว แก้วจึงจัดการทานอาหารจานของตัวเองให้หมดก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มที่ไม่ยอมทานข้าว
" ไม่หิวเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" หิวสิ แต่รอแก้วใจป้อนให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
" เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหนุ่มหล่อมาเฟียพิการซะแล้ว" แก้วเอ่ยบอกแต่มือก็ตักอาหารใส่ปากชายหนุ่ม
" นายครับ เราจับตัวไอ้คนที่โกงเงินไปได้แล้วครับ" ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกเจ้านาย
" รอก่อน เดี๋ยวกินข้าวสร็จแล้วคุยกัน" โทโมะเอ่ยบอก ลูกน้องจึงก้มหัวใจก่อนจะเดินออกไป
" มีอะไรหรือเปล่า"
" เปล่า เดี๋ยวแก้วไปรอที่ห้องนะ เดี๋ยวโมะขอตัวไปทำงานก่อน" โทโมะเรียกเก็บตังค์ก่อนจะเดินออกไป แก้วเองก็อยากจะรู้ก็แอบเดินตามไปห่างๆ เมื่อมาถึงบริเวณที่โล่งแก้วเองก็เห็นชายหนุ่มนั้นกำลังซ้อมชายคนหนึ่งอยู่
" พี่กราฟ" แก้วเอ่ยเรียกชื่อพี่ชายอย่างตกใจ พี่กราฟเป็นพี่ชายที่ไปอยู่กับพ่อหลังจากที่พ่อกับแม่แยกทางกัน ตอนนี้หน้าของพี่ชายมีแต่เลือด
" หยุด อย่าทำเขา" แก้วตะโกนบอกแล้ววิ่งเข้ามากอดพี่ชายไว้
" พี่กราฟ พี่เป็นอะไรไหม" แก้วกอดพี่ชายก่อนจะเช็ดใบหน้าพี่ชายที่เต็มไปด้วยเลือด
" ไม่ แก้วออกไปเถอะ" กราฟบอกน้องสาวพร้อมกับแก้วที่โดนชายหนุ่มกระชากออกมา
" เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วส่งหญิงสาวไปให้ลูกน้องจับตัวไว้ ก่อนจะลงมือซ้อมชายหนุ่มต่อ
" อย่าทำเขา แก้วขอร้องนะโมะ" แก้วเอ่ยร้องขอชายหนุ่มทั้งน้ำตา
" ก็ได้" โทโมะหยุดซ้อมชายหนุ่ม แก้วจึงสะบัดตัวจากการจับกุมแล้ววิ่งมาหาพี่ชายที่สลบไป
" พี่กราฟ อย่าเป็นอะไรนะ" แก้วเข้ามาประคองหน้าพี่ชายเอามาวางไว้บนตักตัวเอง
" แค่นี้ไม่ตายหรอก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงตัวหญิงสาวออกมาก่อนจะเดินกลับมายังห้องพัก
" จัดการมันด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวเดินออกไป
" เป็นห่วงมันมากเลยหรือไง" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวยังหึงหวง
" ใช่ เขาเป็นคนที่แก้วรักและคิดถึง" แก้วเอ่ยบอกออกไป
" ดี ฉันจะฆ่ามันให้ตายไปเลย" โทโมะเอ่ยบอกอย่างโมโห
" อย่าทำอะไรเขาเลยนะ แก้วขอร้อง" แก้วเดินมาหยุดที่หน้าโทโมะ
" แลกกับอะไรที่ไม่ให้ทำอะไรผู้ชายคนนั้น" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนต่อรองกันเขาอยู่ตรงหน้า
" อะไรก็ได้ที่นายอยากได้ แต่ฉันขออย่าทำอะไรเขาเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" คิดก่อน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินหนีไปนั่งที่โซฟา
" โทโมะ แก้วขอร้องได้ไหม" แก้วเดินตามชายหนุ่มมาก่อนจะนั่งลงบนตักโดยหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม
" รักมันมากเหรอ ถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อมันได้" โทโมะเอ่ยถามอย่างไม่พอใจ
" ใช่ เพราะเขาเป็นพะ..อุ๊บ" ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบก็โดนชายหนุ่มปิดปากแล้ว มือทั้งสองยังขึ้นจับที่ไหล่กว้างของชายหนุ่มเอาไว ก่อนจะจูบตอบมือหนาลูบไล้บริเวณสะโพกของหญิงสาว
" อื้อ..อื้อ" แก้วครางออกมาทำให้ชายหนุ่มนั้นได้แลกลิ้นกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างชอบใจ
" งั้นก็ทำให้ดูว่าสิ่งที่แก้วแลกมันสมควรกับสิ่งที่เธอขอไหม" โทโมะถอนจูบออกก่อนจะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วนิ่วหน้าก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อออกพร้อมกับบราเพื่อให้ชายหนุ่มเห็น โทโมะก็อดที่จะบอกสิ่งที่งามตาอยู่ตรงหน้าไม่ได้ มือบางก็เอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของชายหนุ่มจนหมด ก่อนจะลูบไล้ไปทั่วแผงอก
" อืม.." โทโมะครางพร้อมมองการกระทำของหญิงสาว
" โมะ โมะรักแก้วไหม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มก่อนจะดึงชายหนุ่มลงมาคลอเคลียที่อกงามของตัวเอง
" อื้อ.รักสิ..อืม รักที่สุด" โทโมะครางตอบอย่างลืมตัวว่ากำลังโมโหหึงหญิงสาวอยู่
" อื้อ..งั้นแก้วขออะไรโมะ อืม..โมะให้แก้วได้ไหม" แก้วกำลังเชิญชวนชายหนุ่มโดยที่โทดมะเองไม่รู้เลยว่ากำลังหลงกลหญิงสาว
" ได้สิ คนดีของโมะ" โทดมะเอ่ยบอกก่อนจะตวัดลิ้นเลียที่ยอดอกของหญิงสาวแล้วดูดดื่มกับมันอย่างหลงใหล
" แล้วผู้ชาย..อื้อ..คนนั้นทำอะไรผิดล่ะคนดีของแก้ว"
" โกงเงินโมะนะสิ..อื้ม"
" อ๋อ..อื้อ"
" แล้วแก้วจะขออะไรโมะล่ะคร๊าบ..หวาน"โทโมะเอ่ยถามก่อนจะเลื่อนมาที่ซอกคอของหญิงสาว
++ อัพแค่นี้ก่อนนะ เม้น โหวต แล้วจะมาต่อให้ในตอนเย็นๆ ++
" ไปกินข้าวกันดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินมาหาชายหนุ่ม โทโมะยิ้มตอบก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวแล้วโอวเอวเดินพามายังร้านอาหาร
" กินอะไรดี" โทดมะเอ่ยถามหญิงสวที่นั่งอยู่ข้างกาย
" ข้าวผัดทะเลดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันหน้าไปมองในทะเล ตอนนี้ก็สายแล้วแต่ที่นั่งมันร่มรื่นย์เพราะมีต้นไม้ให้บังเอาไว้ แต่ลมยังพัดเย็นสบาย
" ข้าวผัดทะเลสอง น้ำส้มหนึ่ง และก็เบียร์เย็นๆ ขวดนึง" โทโมะเอยสั่งก่อนจะเอามือขึ้นมาโอบไหล่หญิงสาวข้างกายเอาไว้
" กินเบียร์แต่เช้าเลยเหรอ" แก้วเอ่ยถามโดยไม่ได้หันกลับมามองชายหนุ่ม
" ก็ปกติอยู่แล้ว ไม่ชอบเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม พร้อมขยับเอาคางมาเกยไว้บนไหล่หญิงสาว
" เปล่า ก็แค่ถามดู" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไว้คราวหน้าเรามาเที่ยวอีกนะ" โทดมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วจึงหันกลับมามองชายหนุ่ม ทำให้ปากของทั้งคู่เฉียดกัน
" จะพาฉัน เอ่อ แก้วกลับบ้านแล้วใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
" อืม อยากกลับบ้านมากเลยเหรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว พร้อมยกแก้วเบียร์ที่พนักงานเอาเสิร์ฟขึ้นดื่ม
" ใช่ แก้วอยากกลับไปช่วยแม่ทำงานแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ก็ได้ ตามใจอยู่แล้ว" โทดมะเอ่ยบอกพร้อมก้มลงจูบหญิงสาว
" พอก่อน อาหทารมาเสร์ฟแล้ว" แก้วดันชายหนุ่มออกก่อนจะนั่งไขว่ห้าง
" นั่งดีๆ กางเกงมันสั้น" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเอามือมาวางบนขาของหญิงสาว แก้วไม่ว่าอะไรโทโมะจึงเลื่อนจานข้าวมาตรงหน้าหญิงสาว แก้วจึงจัดการทานอาหารจานของตัวเองให้หมดก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มที่ไม่ยอมทานข้าว
" ไม่หิวเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" หิวสิ แต่รอแก้วใจป้อนให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
" เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหนุ่มหล่อมาเฟียพิการซะแล้ว" แก้วเอ่ยบอกแต่มือก็ตักอาหารใส่ปากชายหนุ่ม
" นายครับ เราจับตัวไอ้คนที่โกงเงินไปได้แล้วครับ" ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกเจ้านาย
" รอก่อน เดี๋ยวกินข้าวสร็จแล้วคุยกัน" โทโมะเอ่ยบอก ลูกน้องจึงก้มหัวใจก่อนจะเดินออกไป
" มีอะไรหรือเปล่า"
" เปล่า เดี๋ยวแก้วไปรอที่ห้องนะ เดี๋ยวโมะขอตัวไปทำงานก่อน" โทโมะเรียกเก็บตังค์ก่อนจะเดินออกไป แก้วเองก็อยากจะรู้ก็แอบเดินตามไปห่างๆ เมื่อมาถึงบริเวณที่โล่งแก้วเองก็เห็นชายหนุ่มนั้นกำลังซ้อมชายคนหนึ่งอยู่
" พี่กราฟ" แก้วเอ่ยเรียกชื่อพี่ชายอย่างตกใจ พี่กราฟเป็นพี่ชายที่ไปอยู่กับพ่อหลังจากที่พ่อกับแม่แยกทางกัน ตอนนี้หน้าของพี่ชายมีแต่เลือด
" หยุด อย่าทำเขา" แก้วตะโกนบอกแล้ววิ่งเข้ามากอดพี่ชายไว้
" พี่กราฟ พี่เป็นอะไรไหม" แก้วกอดพี่ชายก่อนจะเช็ดใบหน้าพี่ชายที่เต็มไปด้วยเลือด
" ไม่ แก้วออกไปเถอะ" กราฟบอกน้องสาวพร้อมกับแก้วที่โดนชายหนุ่มกระชากออกมา
" เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วส่งหญิงสาวไปให้ลูกน้องจับตัวไว้ ก่อนจะลงมือซ้อมชายหนุ่มต่อ
" อย่าทำเขา แก้วขอร้องนะโมะ" แก้วเอ่ยร้องขอชายหนุ่มทั้งน้ำตา
" ก็ได้" โทโมะหยุดซ้อมชายหนุ่ม แก้วจึงสะบัดตัวจากการจับกุมแล้ววิ่งมาหาพี่ชายที่สลบไป
" พี่กราฟ อย่าเป็นอะไรนะ" แก้วเข้ามาประคองหน้าพี่ชายเอามาวางไว้บนตักตัวเอง
" แค่นี้ไม่ตายหรอก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงตัวหญิงสาวออกมาก่อนจะเดินกลับมายังห้องพัก
" จัดการมันด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวเดินออกไป
" เป็นห่วงมันมากเลยหรือไง" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวยังหึงหวง
" ใช่ เขาเป็นคนที่แก้วรักและคิดถึง" แก้วเอ่ยบอกออกไป
" ดี ฉันจะฆ่ามันให้ตายไปเลย" โทโมะเอ่ยบอกอย่างโมโห
" อย่าทำอะไรเขาเลยนะ แก้วขอร้อง" แก้วเดินมาหยุดที่หน้าโทโมะ
" แลกกับอะไรที่ไม่ให้ทำอะไรผู้ชายคนนั้น" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนต่อรองกันเขาอยู่ตรงหน้า
" อะไรก็ได้ที่นายอยากได้ แต่ฉันขออย่าทำอะไรเขาเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" คิดก่อน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินหนีไปนั่งที่โซฟา
" โทโมะ แก้วขอร้องได้ไหม" แก้วเดินตามชายหนุ่มมาก่อนจะนั่งลงบนตักโดยหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม
" รักมันมากเหรอ ถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อมันได้" โทโมะเอ่ยถามอย่างไม่พอใจ
" ใช่ เพราะเขาเป็นพะ..อุ๊บ" ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบก็โดนชายหนุ่มปิดปากแล้ว มือทั้งสองยังขึ้นจับที่ไหล่กว้างของชายหนุ่มเอาไว ก่อนจะจูบตอบมือหนาลูบไล้บริเวณสะโพกของหญิงสาว
" อื้อ..อื้อ" แก้วครางออกมาทำให้ชายหนุ่มนั้นได้แลกลิ้นกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างชอบใจ
" งั้นก็ทำให้ดูว่าสิ่งที่แก้วแลกมันสมควรกับสิ่งที่เธอขอไหม" โทโมะถอนจูบออกก่อนจะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วนิ่วหน้าก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อออกพร้อมกับบราเพื่อให้ชายหนุ่มเห็น โทโมะก็อดที่จะบอกสิ่งที่งามตาอยู่ตรงหน้าไม่ได้ มือบางก็เอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของชายหนุ่มจนหมด ก่อนจะลูบไล้ไปทั่วแผงอก
" อืม.." โทโมะครางพร้อมมองการกระทำของหญิงสาว
" โมะ โมะรักแก้วไหม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มก่อนจะดึงชายหนุ่มลงมาคลอเคลียที่อกงามของตัวเอง
" อื้อ.รักสิ..อืม รักที่สุด" โทโมะครางตอบอย่างลืมตัวว่ากำลังโมโหหึงหญิงสาวอยู่
" อื้อ..งั้นแก้วขออะไรโมะ อืม..โมะให้แก้วได้ไหม" แก้วกำลังเชิญชวนชายหนุ่มโดยที่โทดมะเองไม่รู้เลยว่ากำลังหลงกลหญิงสาว
" ได้สิ คนดีของโมะ" โทดมะเอ่ยบอกก่อนจะตวัดลิ้นเลียที่ยอดอกของหญิงสาวแล้วดูดดื่มกับมันอย่างหลงใหล
" แล้วผู้ชาย..อื้อ..คนนั้นทำอะไรผิดล่ะคนดีของแก้ว"
" โกงเงินโมะนะสิ..อื้ม"
" อ๋อ..อื้อ"
" แล้วแก้วจะขออะไรโมะล่ะคร๊าบ..หวาน"โทโมะเอ่ยถามก่อนจะเลื่อนมาที่ซอกคอของหญิงสาว
++ อัพแค่นี้ก่อนนะ เม้น โหวต แล้วจะมาต่อให้ในตอนเย็นๆ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ