สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
40)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " พิม คุณกลับไปได้แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเป็นการไล่ " ใช่ สามีภรรยาเขาจะได้สวีทกันบ้าง" แก้วว่าก่อนจะซบลงกับไหล่ของชายหนุ่ม " ไปก็ได้ย่ะ ยัยบ้า" พิมว่าก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไป แก้วที่เห็นว่าหญิงสาวนั้นขับรถออกจากบ้านไปแล้วจึงปล่อยมือที่เกาะแขนชายหนุ่มออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน
" แก้ว เดี๋ยวสิ" โทโมะรั้งแขนหญิงสาวไว้ " ปล่อย ฉันปวดหัว" แก้วสะบัดมือออกก่อนจะเดินหนีไป โทโมะเดินตามแฟนสาวขึ้นมาติด " แก้ว ฟังโมะก่อน" " ไหนบอกว่ารอให้แก้วอารมณ์ดีๆ ก่อนไง" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " แต่ตอนนี้โมะรอไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วผลักหญิงสาวเข้ามาในห้องก่อนจะกดล็อค " ปล่อย แก้วจะพักผ่อน" " ไม่ มาคุยกันก่อน" ชายหนุ่มว่าก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนแล้วรั้งเอวบางให้ลงมานั่งบนตัก " มีอะไรก็รีบพูดมาสิ" " รักกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ......." " เชื่อใจกันหน่อยได้ไหม" " ......" " แก้วครับ" ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวให้ลงมานั่งข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเลื่อนลงมานั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาว " แก้วจะนอน" " คุยกันก่อน" " ว่ามา" แก้วว่าแล้วหันหน้าหนีชายหนุ่ม " แก้วครับ" โทโมะเรียกหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วดันคางให้หญิงสาวมามองหน้าตัวเอง " มองตาพี่นะ เมื่อก่อนพี่ยอมรับว่าพี่มีผู้หญิงเยอะ แต่ตอนนี้พี่จะรักและซื่อสัตย์ต่อน้องแก้ว ภรรยาคนเดียวของพี่เท่า
นั้น" " ค่ะ" " แก้วยังโกรธพี่อยู่เหรอ" " เปล่าค่ะ" " งั้นแก้วมองหน้าผมสิ อย่าหลบตาด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ หญิงสาว แก้วหันหน้ามามองชายหนุ่มอย่างช้าๆ " แก้วหายโกรธผมโมะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วเลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาว " หายโกรธค่ะ" แก้วเอ่ยเสียงเบาๆ " อะไรนะ โมะไม่ได้ยินเลย" " หายโกรธแล้วค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วจ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่ม แค่นั้นก็ทำให้โทโมะนั้นยิ้มขึ้นมาได้แล้ว ก่อนที่เขาจะมอบจูบอันแสนหวานไปให้หญิงสาว " พอก่อนค่ะ" แก้วดันตัวชายหนุ่มให้ออกห่าง " ปวดหัวเหรอ งั้นนอนเถอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับตัวหญิงสาวให้นอนลงก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ ไม่ไปไหน " ไม่ไปทำงานเหรอ" " ไม่ อยากอยู่กับแก้วมากกว่า" " ไปทำงานค่ะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ" แก้วเอ่ยบอกแล้วพลิกตัวหันหน้ามาหาชายหนุ่ม " ไม่อยากทำอ่ะ" " ไปทำงานค่ะ ไปค่ะ แก้วไปด้วย" แก้วว่าก่อนจะลุกขึ้นนั่ง " แก้วนอนเถอะ เดี๋ยวโมะให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกกับหญิงสาว ก่อนจับเธอลงไปนอนดังเดิมแล้วโทรสั่งให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องนอน แล้วเขาเองก็ทำงานแล้วนั่งมองหญิงสาวไปเป็นระยะๆ
" เดี๋ยวเตรียมอาหารแล้วยกขึ้นไปบนห้องนอนให้ผมด้วยนะครับ" โทโมะเดินลงมาสั่งแม่บ้านให้เตรียมอาหารสำหรับตัวเองและหญิงสาว ไม่นานอาหารทั้งสองจานก็ถูกวางอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่นกลางห้อง แล้วชายหนุ่มจึงเดินมาปลุกหญิงสาว " แก้วครับ ตื่นมาทานข้าว ทานยาก่อนนะครับคนดี" " ก็ได้ค่ะ" แก้วลืมตาขึ้นมาก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง " ไปครับ ให้พี่อุ้มป่าว" " ตามใจพี่สิ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีที่เขาเอาใจเธอ " มาครับ" โทโมะว่าแล้วก็อุ้มหญิงสาวมานั่งกับพื้นเพื่อทานอาหาร " ขอบคุณค่ะ" แก้วว่าเมื่อชายหนุ่มวางเธอลงก่อนจะหอมแก้มเป็นรางวัลให้ " อีกข้างได้ไหม เดี๋ยวไม่เสมอภาคกัน" " เจ้าเล่ห์จริงๆ นะ" หญิงสาวว่าก่อนจะหอมแก้มอีกข้างให้ และยังแถมที่หน้าผากก่อนจะลงมาแตะที่ริมฝีปากเบาๆ
" แก้ว เดี๋ยวสิ" โทโมะรั้งแขนหญิงสาวไว้ " ปล่อย ฉันปวดหัว" แก้วสะบัดมือออกก่อนจะเดินหนีไป โทโมะเดินตามแฟนสาวขึ้นมาติด " แก้ว ฟังโมะก่อน" " ไหนบอกว่ารอให้แก้วอารมณ์ดีๆ ก่อนไง" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " แต่ตอนนี้โมะรอไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วผลักหญิงสาวเข้ามาในห้องก่อนจะกดล็อค " ปล่อย แก้วจะพักผ่อน" " ไม่ มาคุยกันก่อน" ชายหนุ่มว่าก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนแล้วรั้งเอวบางให้ลงมานั่งบนตัก " มีอะไรก็รีบพูดมาสิ" " รักกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ......." " เชื่อใจกันหน่อยได้ไหม" " ......" " แก้วครับ" ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวให้ลงมานั่งข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเลื่อนลงมานั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาว " แก้วจะนอน" " คุยกันก่อน" " ว่ามา" แก้วว่าแล้วหันหน้าหนีชายหนุ่ม " แก้วครับ" โทโมะเรียกหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วดันคางให้หญิงสาวมามองหน้าตัวเอง " มองตาพี่นะ เมื่อก่อนพี่ยอมรับว่าพี่มีผู้หญิงเยอะ แต่ตอนนี้พี่จะรักและซื่อสัตย์ต่อน้องแก้ว ภรรยาคนเดียวของพี่เท่า
นั้น" " ค่ะ" " แก้วยังโกรธพี่อยู่เหรอ" " เปล่าค่ะ" " งั้นแก้วมองหน้าผมสิ อย่าหลบตาด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ หญิงสาว แก้วหันหน้ามามองชายหนุ่มอย่างช้าๆ " แก้วหายโกรธผมโมะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วเลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาว " หายโกรธค่ะ" แก้วเอ่ยเสียงเบาๆ " อะไรนะ โมะไม่ได้ยินเลย" " หายโกรธแล้วค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วจ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่ม แค่นั้นก็ทำให้โทโมะนั้นยิ้มขึ้นมาได้แล้ว ก่อนที่เขาจะมอบจูบอันแสนหวานไปให้หญิงสาว " พอก่อนค่ะ" แก้วดันตัวชายหนุ่มให้ออกห่าง " ปวดหัวเหรอ งั้นนอนเถอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับตัวหญิงสาวให้นอนลงก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ ไม่ไปไหน " ไม่ไปทำงานเหรอ" " ไม่ อยากอยู่กับแก้วมากกว่า" " ไปทำงานค่ะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ" แก้วเอ่ยบอกแล้วพลิกตัวหันหน้ามาหาชายหนุ่ม " ไม่อยากทำอ่ะ" " ไปทำงานค่ะ ไปค่ะ แก้วไปด้วย" แก้วว่าก่อนจะลุกขึ้นนั่ง " แก้วนอนเถอะ เดี๋ยวโมะให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกกับหญิงสาว ก่อนจับเธอลงไปนอนดังเดิมแล้วโทรสั่งให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องนอน แล้วเขาเองก็ทำงานแล้วนั่งมองหญิงสาวไปเป็นระยะๆ
" เดี๋ยวเตรียมอาหารแล้วยกขึ้นไปบนห้องนอนให้ผมด้วยนะครับ" โทโมะเดินลงมาสั่งแม่บ้านให้เตรียมอาหารสำหรับตัวเองและหญิงสาว ไม่นานอาหารทั้งสองจานก็ถูกวางอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่นกลางห้อง แล้วชายหนุ่มจึงเดินมาปลุกหญิงสาว " แก้วครับ ตื่นมาทานข้าว ทานยาก่อนนะครับคนดี" " ก็ได้ค่ะ" แก้วลืมตาขึ้นมาก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง " ไปครับ ให้พี่อุ้มป่าว" " ตามใจพี่สิ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีที่เขาเอาใจเธอ " มาครับ" โทโมะว่าแล้วก็อุ้มหญิงสาวมานั่งกับพื้นเพื่อทานอาหาร " ขอบคุณค่ะ" แก้วว่าเมื่อชายหนุ่มวางเธอลงก่อนจะหอมแก้มเป็นรางวัลให้ " อีกข้างได้ไหม เดี๋ยวไม่เสมอภาคกัน" " เจ้าเล่ห์จริงๆ นะ" หญิงสาวว่าก่อนจะหอมแก้มอีกข้างให้ และยังแถมที่หน้าผากก่อนจะลงมาแตะที่ริมฝีปากเบาๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ