สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก
       " เชิญ"
       " ฮัลโหล ว่าไงค่ะที่รัก" หญิงสาวร่างบางที่แต่งตัวได้เปรี้ยวเข็ดฟันเดินเข้ามาทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินเข้ามานั่งบนตักของชายหนุ่ม
       " พิม คุณมาได้ไงเนี่ย" โทโมะเอ่ยถามอย่างตกใจ
       " ก็พิมคิดถึงคุณนิค่ะ คุณไม่ไปหาพิมเลย"
       " ก็ผมยุ่งนะครับ เอ่ยคุณลุกก่อนดีกว่าจะครับ"
       " ทำไมค่ะ กลัวแม่นั่นจะตื่นขึ้นมาเห็นเหรอค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามก่อนจะปรายตาไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนโซฟา
       " ใช่สิ แก้วเขาเป็นคนที่ผมเลือก ไม่ใช่คุณ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกถอยออกห่างจากหญิงสาว
       " กรี๊ดดดดดดดดดดดด พิมไม่ยอมนะค่ะ" หญิงสาวร้องโวยวายพรางตีเข้ากับไหล่ของชายหนุ่ม
       " เสียงดังอะไรกันเนี่ย" แก้วที่ได้ยินเสียงกร๊ดก็ตื่นขึ้นมาดูก่อนจะให้ไปเห็นแฟนตัวเองยืนอยู่กับหญิงสาวที่ไหนไม่รู้
       " ตื่นมาก็ดี ฉันชื่อพิม เป็นแฟนโทโมะ"
       " เธอมีอะไรยืนยันไหมว่าเธอเป็นแฟนเขา" แก้วเอ่ยถามหญิงสาวทันที
       " นี้ไง แหวนที่เขาซื้อให้ฉัน" พิมเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมชูแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้หญิงสาวดู
       " พิม คุณพูดอะไรออกมานะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างตกใจ
       " ก็จริงนี่ค่ะ คุณซื้อแหวนวงนี้ให้กับพิมเอง" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วเดินมาคล้องแขนชายหนุ่มเอาไว้อย่างเป็นเจ้าของ
       " ถ้างั้นฉันก็มีแหวนเหมือนกัน แต่อีกอย่างที่เธอไม่มี และไม่มีวันมีด้วย" แก้วเอ่ยบอกรอยยิ้ม
       " อะไรของเธอ"
       " ก็นี้ไง" แก้วว่าก่อนจะเดินมาที่โต๊ะทำงานของชายหนุ่ม แล้วเปิดลิ้นชักออกก่อนจะหยิบทะเบียนสมรสระหว่างเธอกับชายหนุ่มออกมาให้หญิงสาวดู
       " ทำไมฉันจะมีบ้างไม่ได้ เธอก็หย่าซะสิ"
       " มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ถ้าฉันจะเลิกกับเขา ฉันไม่มีวันหย่าแน่นอน" แก้วบอกก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไปทันที
       " ยัยบ้า กลับมาเดี๋ยวนี้นะ โมะค่ะ"
       " หยุด!" เสียงดังของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวถึงกับเงียบ
       " โมะค่ะ"
       " คุณกลับไปเลยพิม อย่าให้ผมต้องให้ลูกน้องจับคุณโยนออกไป" โทโมะว่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป
       " คุณโทโมะครับ"
       เพี๊ยะ~ เพี๊ยะ~
       " แกปล่อยให้เข้ามาได้ไงว่ะ" โทโมะตบหน้าสั่งสอนลูกน้องทันทีที่เดินออกมา
       " ผมขอโทษครับ ผมห้ามเธอแล้ว"
       " แก้วไปไหน"
       " เอ่อ.."
       " ไปไหน!!" ชายหนุ่มตะหวาดเสียงดัง
       " ออกไปข้างนอกครับ"
       " โธ่เว้ย! ไปตามเช็คให้ไวเลยนะว่าแก้วไปไหน ถ้าไม่เจอเตรียมตัวตายได้เลย" ชายหนุ่มว่าก่อนจะเดินออกจากบ้านไปก่อนจะตรงไปที่รถและขับออกไป

         " พี่กราฟ" แก้วที่รถจากรถแท็กซี่ก็เดินเข้ามาในบ้าน พอเจอพี่ชายเท่านั้นหญิงสาวจึงวิ่งเข้าไปกอดพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
         " แก้วเป็นอะไร ใครทำอะไรบอกพี่มานะ"
         " พี่กราฟ โทโมะเขามีผู้หญิงอื่นอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
         " อะไรนะ"
         " มันไม่ใช่อยากที่แก้วเข้าใจนะ" โทโมะที่ได้รับรายงานจากลูกน้องก็ตามมาที่บ้านของหญิงสาวได้ทันเวลา
         " แล้วที่แก้วเห็นมันคืออะไรล่ะ" แก้วหันกลับมาถามชายหนุ่ม
         " แก้วใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากันดีกว่า" กราฟเอ่ยบอกน้องสาวก่อนจะลูบหัวเพื่อเป็นการปลอบใจ
         " แก้ว กลับไปคุยกันที่บ้านนะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างใจเย็นก่อนจะค่อยๆ เดินเข้ามาหาหญิงสาว
         " ไม่" แก้วว่าแล้วขยับหนีชายหนุ่ม
         " แก้ว ทำไมไม่ฟังกันบ้างล่ะ"
         " เชิญคุณกลับไปหาผู้หญิงของคุณเถอะ"
         " แก้ว ผู้หญิงของโมะมีแค่แก้วคนเดียวนะครับ"
         " ฉันไม่เชื่อ"
         " แก้ว ไม่น่ารักเลย" กราฟเอ่ยดุน้องสาว
         " พี่กราฟ"
         " กลับไปเคลียร์กันก่อน ถ้าไม่ลงตัวค่อยกลับมาหาพี่" กราฟเอ่ยบอกน้องสาว
         " กลับบ้านเรากันนะครับคนดีของโมะ"
         " ไม่"
         " โทโมะ อุ้มไปเลย" กราฟเอ่ยบอกพร้อมจับตัวน้องสาวไว้ก่อนที่จะให้โทโมะเข้ามาอุ้มเดินไปที่รถโดยมีกราฟเดินตามไปติดๆ
         " ปล่อยแก้วลงเลยนะพี่โมะ ปล่อยยยย" แก้วดิ้นไปมาก่อนจะที่ถูกเข้าไปนั่งอยู่ในรถพร้อมพี่ชายของเธอก็ดันประตูที่หญิงสาวจะเปิดออกเอาไว้ให้ก่อนที่โทโมะจะเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับแล้วออกรถไปทันทีด้วยความเร็ว
         " ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ"
         " แก้ว ไม่น่ารักเลยนะ"
         " ใช่สิ แก้วมันไม่น่ารัก ไม่สวยเหมือนแฟนพี่นิ" แก้วเอ่ยบอกอย่างประชดชายหนุ่ม
         " ไม่ใช่อย่างนั้น โมะว่าเรามาคุยด้วยเหตุผลกันดีกว่านะครับ คนดีของโมะ"
         " ไม่"
         " โอเค ตอนนี้แก้วยังอารมณ์ไม่ได้ ไว้แก้วอารมณ์ดีก่อนแล้วเราค่อยมาคุยกัน" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อขับรถเข้ามาจอดในบ้าน  หญิงสาวที่เดินลงมาจากรถก็เห็นว่าหญิงสาวคนเดิมยังอยู่ก็หันมามองแฟนหนุ่มที่เดินลงมาจากรถด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง
         " โมะค่ะ กลับมาแล้วเหรอค่ะ"
         " ยังไม่กลับไปอีกเหรอ" แก้วว่าก่อนจะเดินมาเกาะแขนแฟนหนุ่ม
         " ยังสิย่ะ ฉันรอโมะของฉันอยู่"
         " กล้าพูดนะโมะของเธอ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะส่ายหน้าออกมา
         " พิม คุณกลับไปได้แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเป็นการไล่
         " ใช่ สามีภรรยาเขาจะได้สวีทกันบ้าง" แก้วว่าก่อนจะซบลงกับไหล่ของชายหนุ่ม
         " ไปก็ได้ย่ะ ยัยบ้า" พิมว่าก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไป  แก้วที่เห็นว่าหญิงสาวนั้นขับรถออกจากบ้านไปแล้วจึงปล่อยมือที่เกาะแขนชายหนุ่มออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน