สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
40)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
    
         " พิม คุณกลับไปได้แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเป็นการไล่
         " ใช่ สามีภรรยาเขาจะได้สวีทกันบ้าง" แก้วว่าก่อนจะซบลงกับไหล่ของชายหนุ่ม
         " ไปก็ได้ย่ะ ยัยบ้า" พิมว่าก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกไป  แก้วที่เห็นว่าหญิงสาวนั้นขับรถออกจากบ้านไปแล้วจึงปล่อยมือที่เกาะแขนชายหนุ่มออกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน
    
         " แก้ว เดี๋ยวสิ" โทโมะรั้งแขนหญิงสาวไว้
         " ปล่อย ฉันปวดหัว" แก้วสะบัดมือออกก่อนจะเดินหนีไป โทโมะเดินตามแฟนสาวขึ้นมาติด
         " แก้ว ฟังโมะก่อน"
         " ไหนบอกว่ารอให้แก้วอารมณ์ดีๆ ก่อนไง" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
         " แต่ตอนนี้โมะรอไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วผลักหญิงสาวเข้ามาในห้องก่อนจะกดล็อค
         " ปล่อย แก้วจะพักผ่อน"
         " ไม่ มาคุยกันก่อน" ชายหนุ่มว่าก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนแล้วรั้งเอวบางให้ลงมานั่งบนตัก
         " มีอะไรก็รีบพูดมาสิ"
         " รักกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
         " ......."
         " เชื่อใจกันหน่อยได้ไหม"
         " ......"
         " แก้วครับ" ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวให้ลงมานั่งข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเลื่อนลงมานั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาว
         " แก้วจะนอน"
         " คุยกันก่อน"
         " ว่ามา" แก้วว่าแล้วหันหน้าหนีชายหนุ่ม
         " แก้วครับ" โทโมะเรียกหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วดันคางให้หญิงสาวมามองหน้าตัวเอง
         " มองตาพี่นะ เมื่อก่อนพี่ยอมรับว่าพี่มีผู้หญิงเยอะ แต่ตอนนี้พี่จะรักและซื่อสัตย์ต่อน้องแก้ว ภรรยาคนเดียวของพี่เท่า
นั้น"
         " ค่ะ"
         " แก้วยังโกรธพี่อยู่เหรอ"
         " เปล่าค่ะ"
         " งั้นแก้วมองหน้าผมสิ อย่าหลบตาด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ หญิงสาว  แก้วหันหน้ามามองชายหนุ่มอย่างช้าๆ
         " แก้วหายโกรธผมโมะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วเลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาว
         " หายโกรธค่ะ"  แก้วเอ่ยเสียงเบาๆ 
         " อะไรนะ โมะไม่ได้ยินเลย"
         " หายโกรธแล้วค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วจ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่ม แค่นั้นก็ทำให้โทโมะนั้นยิ้มขึ้นมาได้แล้ว ก่อนที่เขาจะมอบจูบอันแสนหวานไปให้หญิงสาว
         " พอก่อนค่ะ" แก้วดันตัวชายหนุ่มให้ออกห่าง
         " ปวดหัวเหรอ งั้นนอนเถอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับตัวหญิงสาวให้นอนลงก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ ไม่ไปไหน
         " ไม่ไปทำงานเหรอ"
         " ไม่ อยากอยู่กับแก้วมากกว่า"
         " ไปทำงานค่ะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จ" แก้วเอ่ยบอกแล้วพลิกตัวหันหน้ามาหาชายหนุ่ม
         " ไม่อยากทำอ่ะ"
         " ไปทำงานค่ะ ไปค่ะ แก้วไปด้วย" แก้วว่าก่อนจะลุกขึ้นนั่ง
         " แก้วนอนเถอะ เดี๋ยวโมะให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกกับหญิงสาว ก่อนจับเธอลงไปนอนดังเดิมแล้วโทรสั่งให้ลูกน้องเอางานขึ้นมาให้บนห้องนอน  แล้วเขาเองก็ทำงานแล้วนั่งมองหญิงสาวไปเป็นระยะๆ
          " เดี๋ยวเตรียมอาหารแล้วยกขึ้นไปบนห้องนอนให้ผมด้วยนะครับ" โทโมะเดินลงมาสั่งแม่บ้านให้เตรียมอาหารสำหรับตัวเองและหญิงสาว   ไม่นานอาหารทั้งสองจานก็ถูกวางอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่นกลางห้อง แล้วชายหนุ่มจึงเดินมาปลุกหญิงสาว
          " แก้วครับ ตื่นมาทานข้าว ทานยาก่อนนะครับคนดี"
          " ก็ได้ค่ะ" แก้วลืมตาขึ้นมาก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง
          " ไปครับ ให้พี่อุ้มป่าว"
          " ตามใจพี่สิ"  แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีที่เขาเอาใจเธอ
          " มาครับ" โทโมะว่าแล้วก็อุ้มหญิงสาวมานั่งกับพื้นเพื่อทานอาหาร
          " ขอบคุณค่ะ" แก้วว่าเมื่อชายหนุ่มวางเธอลงก่อนจะหอมแก้มเป็นรางวัลให้
          " อีกข้างได้ไหม เดี๋ยวไม่เสมอภาคกัน"
          " เจ้าเล่ห์จริงๆ นะ"  หญิงสาวว่าก่อนจะหอมแก้มอีกข้างให้ และยังแถมที่หน้าผากก่อนจะลงมาแตะที่ริมฝีปากเบาๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้

รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
 tumm