สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " โทโมะ นายนี้มันหื่นจริงๆ" แก้วบอกแล้วปัดมือชายหนุ่มออกก่อนจะดึงเชือกมาผูกที่คอ
" อะไรอ่ะ รู้ไหมนี้คืออาหารตาที่ดีที่สุดเลยนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ถ้ายังก็ดูของตัวเองสิ มาดูของคนอื่นทำไม" แก้วบอกก่อนหันหลังให้ชายหนุ่ม
" ของคนอื่นที่ไหน ของเมียตัวเองต่างหาก"
" ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้ว ว่าฉันไม่ใช่เมียนาย" แก้วบอกแล้วว่ายน้ำหนีไปรอบๆ โทโมะก็ว่ายตามมาติดๆ
" แก้ว จะให้ฉันบอกเธอกี่ครั้งว่าเธอเป็นเมียของฉัน และเธอเท่านั้นแค่คนเดียวด้วย"
" ฉันไม่ได้อยากเป็นเมียนาย เข้าใจไหม" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหนีขึ้นมานั่งอยู่ข้างบน
" แก้ว เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะ ยอมรับเถอะว่าเธอคือเมียฉัน" โทโมะตามขึ้นมานั่งข้างหญิงสาว
" ถ้าฉันจะหาคนมาเป็นสามี เขาคนนั้นจะต้องมีแค่ฉันคนเดียว แต่นาย.." แก้วหยุดพูดไปอย่างดื้อๆ
" ทำไม ฉันทำไม" โทโมะกระชากแขนหญิงสาว
" ฉันเจ็บนะ" แก้วบอกพยายามแกะมือชายหนุ่มออก
" บอกมาสิ ว่าฉันมันทำไม"
" คุณจะให้ฉันใช้สามีร่วมกับพี่สาวฉันนะเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" แก้ว ผมกับกล๊าสเราไม่เคยมีอะไรกัน"
" ฉันไม่เชื่อคุณ" แก้วส่ายหน้าอย่างไม่ยอมฟัง
" ฟังผมก่อน" โทโมะจับไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น จนแก้วจึงต้องหยุดดิ้น
" วันนั้นที่คุณเห็นผมอยู่กับกล๊าส มันก็จริง แต่พอผมเห็นคุณ ผมก็หยุดไม่ทำอะไรกล๊าส" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ฉันไม่เชื่อ"
" แก้ว ผมเจอคุณผมก็รู้เลยว่าเธอคือคนที่ใช่ สำหรับผม ผมเลยคิดว่าผมจะหยุดอยู่ที่คุณ" โทโมะเอ่ยพร้อมเลื่อนใบหน้าเข้ามาหาหญิงสาว
" ฉันจะเชื่อคุณได้มากแค่ไหน" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยความไม่มั่นใจ
" ก็ลองคบกันไปก่อน ว่าไงครับ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียที่ใบหูหญิงสาวอย่างเอาใจ
" คุณนี้ ฉันอยู่กับคุณ ฉันช้ำไปทั้งตัวแล้วนะ"แก้วบอกแล้วดันชายหนุ่มออกจากตัวเอง
" ไม่ช้ำหรอก แค่ทุกวันสามเวลาหลังอาหาร" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเอาจมูกมาชนกับหญิงสาว
" จะบ้าไง ฉันไม่ใช่ยานะ ที่จะกินทุกวันสามเวลาหลังอาหารเนี่ย" แก้วเอ่ยบอกทันที
" คุณไม่ใช่ยา แต่คุณเป็นขนมเค้ก เพราะมันทั้งหวาน หอม อร่อยไปทั้งตัวเลย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวไม่ให้พูดอะไรออกมาอีกอย่างเอาใจ มือทั้งก็ยกขึ้นคล้องคอเอาไว้พร้อมแอ่นอกรับแรงจูบของชายหนุ่ที่เลื่อนลงมาที่หว่างขอทั้งสองข้าง
" อื้อ..อื้อ"
" พอแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเพราะกลัวใครจะมาเห็น
" ไม่มีใครเห็นหรอกน้า นี้มันเป็นห้องส่วนตัวนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะกระตุกเชือกทั้งสองเส้นออกพร้อมๆ กัน
" อืม" โทโมะเกี่ยวเสื้อจิ๋วตัวบนที่ปกปิดหน้าอกอันอวบอิ่มอกก่อนจะก้มลงดูดเม้มอยู่นานก่อนจะเลื่อนมาที่ซอกคอขาวๆ อย่างกระหาย
" โมะอ่ะ จั๊กจี้นะ" แก้วหัวเราะชอบใจที่ชายหนุ่มนั้นดูดเม้นที่ซอกคอตัวเอง พร้อมฝากรอยแดงๆ เอาไว้
" อย่าทำรอยสิ เด๊วคนอื่นก็เห็นหมดหรอก" แก้วดันหน้าชายหนุ่มออกจากลำคอขาว
" ก็ได้" โทโมะเอ่ยบอกแล้เลื่อนมือมาดึงกางเกงตัวจิ๋วออกจากขาเรียวของหญิงสาว
" จำทำอะไรนะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" ขัดจริงๆ เลย" โทโมะบอกแล้วถอดกางเกงตัวเองออกก่อนจะปิดปากหญิงสาวไม่ให้ขัดความสุขของตัวเอง
" อื้อ..อืม" แก้วครางออกมา โทดมะจึงจับความเป็นชายสอดเข้าไปทางช่องรักของหญิงสาวก่อนจะขยับสะโพกออกอย่างช้าๆ
" พะ พอ ก่อน" แก้วบอกอย่างติดๆ ขัดๆ
" ทำไมอีกล่ะ ขัดใจจริงๆ เลย" โทโมะเอ่ยบอกแต่ยังไม่ยอมหยุดการขยับสะโพกเข้าออก แต่กลับเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
" ไม่อายบ้างไง..อื้อ..นี้มันข้างสระว่ายน้ำนะ" แก้วเอ่ยถามอย่างอายๆ
" อายทำไม อื้อ..ตรงนี้สิ..อ๊า..สนุกดีออก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมเร่งจังหวะขึ้นอีก
" นายไม่อายแต่ฉันอาย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" อื้อ..นี้แหละ..อ๊า..อืม เร้าใจดี" โทโมะเอ่ยบอก
" อื้อ..อ๊า" สองเสียงครางออกมาพร้อมกันเมื่อถึงความสุขพร้อมกันทั้งคู่ โทโมะถอนตัวเองก่อนจะก้มลงมาเลียที่ยอดอกสีชมพูของหญฺงสาวทั้งสองข้าง
" พะ พอก่อน" แก้วบองเสียงสั่นๆ
" ขัดใจ เดี๋ยวต่ออีกรอบเลย" โทดมะเอ่ยบอกก่อนจะประกบปากหญิงสาว
" เหนียวตัว อยากอาบน้ำ ไอ้หื่น" แก้วบอกก่อนจะยกมือปิดหน้าอกแล้ววิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำทันที
" ไม่ต้องปิดหรอก เห็นหมดแล้ว" โทโมะตะโกนบอกหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา
เมื่ออาบน้ำเสร็จแก้วก็เดินออกมาเรียกชายหนุ่มให้ไปอาบน้ำ แต่ก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว แก้วจึงเดินมาข้างๆ ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเก้าอี้ยาวที่ทำกิจกรรมกันไปเมื่อกี้
" จะลักหลับโมะเหรอ" โทโมะลืมตาขึ้นมามิงหน้าหญิงสาวแล้วดึงเข้ามากอด
" บ้า นายนี้หื่นไม่เลิกนะ" แก้วชี้หน้าชายหนุ่ม
" ต่อไปนี้เลิกเรียกโมะว่านายได้แล้วนะ เรียกว่าโมะ แล้วแทนตัวเองว่า แก้ว" โทโมะเอ่ยบอก
" อืม" ฉันบอกแล้วพยักหน้า
" ดีมากครับ" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มซ้ายขวาของหญิงสาว
" หยุด แล้วนายไปอาบน้ำได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอก
" เรียกโมะว่าอะไรนะ"
" บอกว่า โมะไปอาบน้ำได้แล้ว" ฉันบอกก่อนจะเดินหนี โทโมะจึงเดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนแก้วก็มานั่งดูทีวีคนเดียว
++ อัพแค่นี้ก่อนนะ เม้น โหวต ด้วยนะ ++
" อะไรอ่ะ รู้ไหมนี้คืออาหารตาที่ดีที่สุดเลยนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ถ้ายังก็ดูของตัวเองสิ มาดูของคนอื่นทำไม" แก้วบอกก่อนหันหลังให้ชายหนุ่ม
" ของคนอื่นที่ไหน ของเมียตัวเองต่างหาก"
" ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้ว ว่าฉันไม่ใช่เมียนาย" แก้วบอกแล้วว่ายน้ำหนีไปรอบๆ โทโมะก็ว่ายตามมาติดๆ
" แก้ว จะให้ฉันบอกเธอกี่ครั้งว่าเธอเป็นเมียของฉัน และเธอเท่านั้นแค่คนเดียวด้วย"
" ฉันไม่ได้อยากเป็นเมียนาย เข้าใจไหม" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหนีขึ้นมานั่งอยู่ข้างบน
" แก้ว เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะ ยอมรับเถอะว่าเธอคือเมียฉัน" โทโมะตามขึ้นมานั่งข้างหญิงสาว
" ถ้าฉันจะหาคนมาเป็นสามี เขาคนนั้นจะต้องมีแค่ฉันคนเดียว แต่นาย.." แก้วหยุดพูดไปอย่างดื้อๆ
" ทำไม ฉันทำไม" โทโมะกระชากแขนหญิงสาว
" ฉันเจ็บนะ" แก้วบอกพยายามแกะมือชายหนุ่มออก
" บอกมาสิ ว่าฉันมันทำไม"
" คุณจะให้ฉันใช้สามีร่วมกับพี่สาวฉันนะเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" แก้ว ผมกับกล๊าสเราไม่เคยมีอะไรกัน"
" ฉันไม่เชื่อคุณ" แก้วส่ายหน้าอย่างไม่ยอมฟัง
" ฟังผมก่อน" โทโมะจับไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น จนแก้วจึงต้องหยุดดิ้น
" วันนั้นที่คุณเห็นผมอยู่กับกล๊าส มันก็จริง แต่พอผมเห็นคุณ ผมก็หยุดไม่ทำอะไรกล๊าส" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" ฉันไม่เชื่อ"
" แก้ว ผมเจอคุณผมก็รู้เลยว่าเธอคือคนที่ใช่ สำหรับผม ผมเลยคิดว่าผมจะหยุดอยู่ที่คุณ" โทโมะเอ่ยพร้อมเลื่อนใบหน้าเข้ามาหาหญิงสาว
" ฉันจะเชื่อคุณได้มากแค่ไหน" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยความไม่มั่นใจ
" ก็ลองคบกันไปก่อน ว่าไงครับ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียที่ใบหูหญิงสาวอย่างเอาใจ
" คุณนี้ ฉันอยู่กับคุณ ฉันช้ำไปทั้งตัวแล้วนะ"แก้วบอกแล้วดันชายหนุ่มออกจากตัวเอง
" ไม่ช้ำหรอก แค่ทุกวันสามเวลาหลังอาหาร" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเอาจมูกมาชนกับหญิงสาว
" จะบ้าไง ฉันไม่ใช่ยานะ ที่จะกินทุกวันสามเวลาหลังอาหารเนี่ย" แก้วเอ่ยบอกทันที
" คุณไม่ใช่ยา แต่คุณเป็นขนมเค้ก เพราะมันทั้งหวาน หอม อร่อยไปทั้งตัวเลย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะปิดปากหญิงสาวไม่ให้พูดอะไรออกมาอีกอย่างเอาใจ มือทั้งก็ยกขึ้นคล้องคอเอาไว้พร้อมแอ่นอกรับแรงจูบของชายหนุ่ที่เลื่อนลงมาที่หว่างขอทั้งสองข้าง
" อื้อ..อื้อ"
" พอแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเพราะกลัวใครจะมาเห็น
" ไม่มีใครเห็นหรอกน้า นี้มันเป็นห้องส่วนตัวนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะกระตุกเชือกทั้งสองเส้นออกพร้อมๆ กัน
" อืม" โทโมะเกี่ยวเสื้อจิ๋วตัวบนที่ปกปิดหน้าอกอันอวบอิ่มอกก่อนจะก้มลงดูดเม้มอยู่นานก่อนจะเลื่อนมาที่ซอกคอขาวๆ อย่างกระหาย
" โมะอ่ะ จั๊กจี้นะ" แก้วหัวเราะชอบใจที่ชายหนุ่มนั้นดูดเม้นที่ซอกคอตัวเอง พร้อมฝากรอยแดงๆ เอาไว้
" อย่าทำรอยสิ เด๊วคนอื่นก็เห็นหมดหรอก" แก้วดันหน้าชายหนุ่มออกจากลำคอขาว
" ก็ได้" โทโมะเอ่ยบอกแล้เลื่อนมือมาดึงกางเกงตัวจิ๋วออกจากขาเรียวของหญิงสาว
" จำทำอะไรนะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" ขัดจริงๆ เลย" โทโมะบอกแล้วถอดกางเกงตัวเองออกก่อนจะปิดปากหญิงสาวไม่ให้ขัดความสุขของตัวเอง
" อื้อ..อืม" แก้วครางออกมา โทดมะจึงจับความเป็นชายสอดเข้าไปทางช่องรักของหญิงสาวก่อนจะขยับสะโพกออกอย่างช้าๆ
" พะ พอ ก่อน" แก้วบอกอย่างติดๆ ขัดๆ
" ทำไมอีกล่ะ ขัดใจจริงๆ เลย" โทโมะเอ่ยบอกแต่ยังไม่ยอมหยุดการขยับสะโพกเข้าออก แต่กลับเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
" ไม่อายบ้างไง..อื้อ..นี้มันข้างสระว่ายน้ำนะ" แก้วเอ่ยถามอย่างอายๆ
" อายทำไม อื้อ..ตรงนี้สิ..อ๊า..สนุกดีออก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมเร่งจังหวะขึ้นอีก
" นายไม่อายแต่ฉันอาย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" อื้อ..นี้แหละ..อ๊า..อืม เร้าใจดี" โทโมะเอ่ยบอก
" อื้อ..อ๊า" สองเสียงครางออกมาพร้อมกันเมื่อถึงความสุขพร้อมกันทั้งคู่ โทโมะถอนตัวเองก่อนจะก้มลงมาเลียที่ยอดอกสีชมพูของหญฺงสาวทั้งสองข้าง
" พะ พอก่อน" แก้วบองเสียงสั่นๆ
" ขัดใจ เดี๋ยวต่ออีกรอบเลย" โทดมะเอ่ยบอกก่อนจะประกบปากหญิงสาว
" เหนียวตัว อยากอาบน้ำ ไอ้หื่น" แก้วบอกก่อนจะยกมือปิดหน้าอกแล้ววิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำทันที
" ไม่ต้องปิดหรอก เห็นหมดแล้ว" โทโมะตะโกนบอกหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา
เมื่ออาบน้ำเสร็จแก้วก็เดินออกมาเรียกชายหนุ่มให้ไปอาบน้ำ แต่ก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว แก้วจึงเดินมาข้างๆ ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเก้าอี้ยาวที่ทำกิจกรรมกันไปเมื่อกี้
" จะลักหลับโมะเหรอ" โทโมะลืมตาขึ้นมามิงหน้าหญิงสาวแล้วดึงเข้ามากอด
" บ้า นายนี้หื่นไม่เลิกนะ" แก้วชี้หน้าชายหนุ่ม
" ต่อไปนี้เลิกเรียกโมะว่านายได้แล้วนะ เรียกว่าโมะ แล้วแทนตัวเองว่า แก้ว" โทโมะเอ่ยบอก
" อืม" ฉันบอกแล้วพยักหน้า
" ดีมากครับ" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มซ้ายขวาของหญิงสาว
" หยุด แล้วนายไปอาบน้ำได้แล้ว" แก้วเอ่ยบอก
" เรียกโมะว่าอะไรนะ"
" บอกว่า โมะไปอาบน้ำได้แล้ว" ฉันบอกก่อนจะเดินหนี โทโมะจึงเดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนแก้วก็มานั่งดูทีวีคนเดียว
++ อัพแค่นี้ก่อนนะ เม้น โหวต ด้วยนะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ